CHAPTER 18
(ELEAZER PASCUAL POV)
"I'm actually abused by my real father... that's why my mother divorced him... then she married Eli oppa's father."
"SUNMI?" That was her family secret! Her secret! Bakit kailangan niyang i-reveal yun dito!
Gulat na gulat sina Waine, Argel, Byron at Sam. Natauhan yata dahil kanina ko pa talaga napapansin na pinagtutulungan nila si Sunmi.
"Gwaen-chana, oppa. (It's okay) It's the past..." Tapos tumayo na siya at umalis na. "I still think na boring kayong kalaro." Then she went up, at nagkulong na sa kwarto niya.
"Trulaloo ba yun Eli-byu?"
Tinignan ko lang sila. "Ang mabuti pa umuwi na kayo."
Madali namang kausap sina Waine, Argel at Byron dahil umalis na din sila. Naiwan kaming dalawa ni Sam sa living room.
"So... si Sunmi?"
"Grabe kayo ha... halatang inu-OP niyo siya." Hindi nakapag-react si Sam... guilty? "Alam ko namang hindi niyo siya kasundo eh. Wag ka nang magulat jan."
"Eli... pero totoo ba yung sinabi ni Sunmi? Kaya ba siya ganun?"
"Yeah~" I sighed. Since alam na, ikwento ko na din sa kanya. "Physically, emotionally and mentally abused si Sunmi simula pa pagkabata."
Napatakip ng bibig si Sam. "When she was eight, her father was about to sexually abuse her too... pero lumaban na siya noon. He almost killed her, pero buti na lang may dumating to rescue her."
"Anong nangyari sa tatay niya?"
"He's in jail... at tuluyan na silang lumayong mag-ina para iwasan na ang tatay na yun ni Sunmi."
Napayuko si Sam. May isa pa pala akong secret na dapat niyang malaman. "At alam ko na noon pa Sam, na inaaway ka ni Sunmi. Na kaya mo siya nasampal nun dahil sa kasalanan niya. Na pinaalis ka niya sa kwarto mo, at sinungitan at kinalat pa niya lahat yung mga groceries kagabi. Alam ko na noon pa na kaya ka umiwas dahil gusto mong bigyan ng space si Sunmi."
"ALAM MO NA LAHAT YUN? Paano?"
"Anong ginawa ng mga camerang nakakalat sa bahay ko? Nakikita ko ang lahat Sam, yung pang-aaway ni Sunmi sayo, at pagpipigil mo sa sarili mo."
"Alam mo na pala, bakit wala kang ginawa?"
"Sorry..." Isang salitang natutunan ko kay Sam. "But I just can't do something about it."
"So kahit pala inaapi ako ng kapatid mo, at alam mong siya ang may mali, wala ka pa ring gagawin?" Aalis na sana si Sam sa harap ko, kaso pinigilan ko siya by holding her hand.
"I didn't do something because I knew na once na malaman mo 'to, you'll understand."
Hindi nakaalis si Sam sa mahigpit na hawak ko. Napabuntong-hininga na lang siya... dahil alam niyang tama ako. Masyadong mabait si Sam, hindi mapagtanim ng sama ng loob, at higit sa lahat, understanding!
"Pero Eli... hindi mo dapat kinukunsinti si Sunmi."
"Hindi ko naman siya kinukunsinti all the time. She knows her fault, at alam niyang alam ko kapag nagsisinungaling siya. Ang hindi ko lang kaya, yung iparamdam sa kanya na galit ako, dahil sobrang kahinaan niya yun." I look directly at Sam's eyes. "She has psychological problems due to her childhood, and the only way to win her trust and her respect, is by letting her know that you're not an enemy."
"ENEMY! AKALA BA NIYA ENEMY AKO?"
"Eh kasi, parang inaagaw mo ako sa kanya eh." Ang taas na talaga ng level of self-confidence ko! Anyway, super drama na kasi, para maiba naman!
"WOW ELI! Talagang sayo pa mismo galing yan! CYCLONE MO!"
"Psshh... bakit hindi ba?"
"Timongoloid! Jan ka na nga" Ano bang klaseng expression yun? Pinagsamang timang at mongoloid ang tawag niya saakin? Sa gwapo kong ito, ganun ang itatawag mo? At nag-walk-out na din siya papuntang kusina.
Pero buti na rin at alam na nila kung ano ang pinanggagalingan ni Sunmi. And it's up to them, especially to Sam kung paano niya aamuhin ang little devil sister ko.
٩(▧..▨)۶
3:30 AM...
Hindi pa din ako makatulog!!! So ano? Aamin na ba ako? Na yun nga! Parang... parang nahuhulog na ang loob ko sa tukmol na Eli na yun. NO!!! Hindi pwede! Auntie niya ako!
At isa pa... may mahal nang iba si Eli... diba?
Bumaba ako para uminom ng tubig, nanunuyo na kasi lalamunan ko. Tuyung-tuyo na din ang utak ko kakaisip kung bakit ganito na lang bigla ang nararamdaman ko. Matagal na 'to eh, ngayon ko lang talaga pinansin.
*sob... sob*
PARANORMAL ACTIVITY! Mygawd! Ano yung unggol na yun. Nakakatakot naman!!! "Aigoo~... *sob...sob*"
"Su...Sunmi?" Namumula na yung mata ni Sunmi kakaiyak. Kanina pa ba siya dito? Ni hindi na siya makapagsalita kaka-hikbi. "Does it still hurt?" Kinuha ko agad yung kit na nakapatong lang sa lamisita at lumapit sa kanya.
"Go...away!"
"Come on! Let me see it." Ginamot ko siya ulit. Kaya siguro hindi siya makatulog dahil ang hapdi nito. Pinainom ko siya ng painkiller na nasa drawer para hindi na niya maramdaman yung sakit.
"I hate you."
"Alam ko na nga Sunmi! I'm not asking you to like me naman eh."
"I hate you 'coz you're nice!" Then she start crying again, at syempre, gumana ang pagka-ate ko kaya pinunasan ko yung luha niya sa mata. I think magandang chance na rin ito for us to have a one-on-one conversation.
"I know why you are like that. Because you like Eli, right? But you don't have to be jealous with me Sunmi."
"How can I trust you? Why? Don't you like him too?"
I inhaled... parang ayoko na nang mag-exhale eh. Sasabihin ko ba sa kanya? Kapag sinabi ko naman, lalo lang siyang magagalit saakin. "Eli... is just my nephew-in-law. You don't have to be jealous Sunmi. Ayokong lagi tayong nag-aaway."
"Bakit hindi mo siya gusto?" Ano bang gusto niyang marinig, na-inlove ako kay Eli? Ano ba naman kasing batang 'to! Ang hirap intindihin!
"Sunmi, listen carefully... hindi ko kukunin si Eli sayo, okay? Yung oras niya, attention at pagmamahal, you can all have it! And even if I like him... he's just not into me. Mas mahalaga ka Sunmi, kesa saakin."
"Even if you like him? So you like him? Just answer me straight!!!"
"OKAY!" Yan tuloy, na-direcho ko yung sagot! Lumabas na mismo sa bibig ko! "I like him... but he doesn't like me... and I'm not doing anything about it dahil sayo na siya Sunmi. Okay? Hindi ko aagawin si Eli sayo."
"Are you telling the truth?"
"OO NAMAN! Mas matimbang ka kesa saakin noh. So... peace na tayo ha."
We ended our conversation like that. Feeling ko naman okay na yung lahat because for the first time, she smiled at me. Not grin, not smirk, but a smile!
Nakainom na ako ng malamig na tubig, at bumalik na sa higaan ko. Ang sarap ng feeling na maayos na ang problema between Sunmi and I.
*dugdug*
Isang dugdug mo pa heart, ipapatanggal na kita! Pinahihirapan mo ako eh! Lalo pa ngayon kasi ang ibig sabihin lang nung pinagusapan namin ni Sunmi, never na akong makakaamin kay Eli.
(SAMIRA ALMIREZ POV)
Kung hindi pa sa larong yun, hindi ko pa malalaman na ganun pala ka-saklap ang childhood ni Sunmi. At nalaman ko na din na matagal na pala kaming sinusubaybayan ni Eli through his security cameras.
Pero hindi ko pa rin talaga maiintindihan eh! Dapat bang palampasin ang kasalanan dahil sa ganung dahilan! Paano naman yung mga nasasaktan? Paano ako? Ako yung laging pinagbubuntungan ni Sunmi eh!
One week pa Sam... one week pa si Sunmi dito... kaya mo pa naman diba. Kayanin mo.
Sabay-sabay kaming nag-dinner, at parang wala lang nangyari. Ganun pa din sina Eli at Sunmi... super close... nakakaselos... haizzz.
"Thanks for the food Auntie Sam!" Nag-thank you nga, pero yung tingin niya, daig pa kutsilyo! Napaka-deadly!
*inhale... exhale... smile*
"You're welcome Sunmi!"
"Tulungan na kitang mag-hugas."
"Ha? Wag na!"
"I insist."
"Sige na Sam... minsan lang tutulong yan." Pinandilatan ako ni Eli, takteng tulong yan! Hindi ko naman kailangan yun kung galing kay Sunmi! Gusto ba niya kaming maging close ni Sunmi? What in the world! Paano ko gagawin yun?
Naiwan kami ni Sunmi para maghugas... nasa kwarto naman si Eli. Pinapanood niya ba kami? Big Brother ikaw ba yan?
"I know what you're thinking! Hindi ko kailangan ang awa mo."
"Hindi naman ako naaawa sa'yo eh." Naawa ako sa sarili ko. Sabi niya tutulong siya, bakit ako lang ang naghuhugas ngayon? "Despite your ugly past with your father, meron ka pa rin namang mother na nagbabantay sa'yo."
"You have no idea what I've been through."
"Oo nga... kasi I've never had parents Sunmi."
Nagulat din siya sa sinabi ko. Oh ako naman ang magpapaawa sa kanya. "I'm an orphan. My parents died in a fire accident, and don't have any memories with them. And it's only my kuya Rico who looked after me when I was a child."
"Tingin mo naman nakakaawa ka?"
"No... I never pity my self. Kaya nga hindi rin ako naaawa sayo eh."
Tapos pinalo niya yung lababo. Aray ko ang sakit nun. "I hate you."
"I know Sunmi. How many times have you told that to me."
"THEN YOU SHOULD HATE ME TOO!"
"I'm not in the mood to hate you. Better luck next time Sunmi."
Sa asar niya yata sa pangi-ignore ko sa kanya, kinuha niya yung dishwasher liquid at tinapon yun sa sahig. Grabe na talaga problema niya! Mental na yata katapat nito eh. Pero parang alam ko na kung anong gagawin kong pagpapaamo sa kanya. "Alam mo si Eli ang bumili niyan. Sinayang mo pera niya, lagot ka."
"ARGH!!!" Sinigawan lang niya ako at tinapon yung empty bottle saakin. Hindi naman ganun kasakit. "STAY AWAY FROM MY OPPA!!!"
Kaya siguro ganun niya kamahal si Eli dahil naiintindihan siya nito. "I'm not taking him away from you." Ganun niya kamahal to the point na wala na siyang pakelam kahit kapatid lang ang turing sa kanya nito.
Saklap din ng lovelife nitong si Sunmi, bakit ba kailangang sa step-brother niya pa siya ma-in love? "Then what are you doing to him?"
She's throwing tantrums, pero kinalma ko lang ang sarili ko para hindi ako mapikon. Natapos na ako't lahat-lahat sa paghuhugas, pero salita at sigaw pa rin ang ginagawa ni Sunmi. Bakit ba ayaw bumaba ni Eli at matigil na 'tong si Sunmi!
"DON'T JUST IGNORE ME!" Hinila niya yung braso ko kaya nabitawan ko yung isang basong ilalagay ko na sana sa lagayan. Nagkalat yung basag na baso sa sahig at nagkatinginan kami. "See what you did?"
"You did this! Ikaw ang lagot kay Eli."
"NO!!! THAT'S YOUR FAULT!!!"
"Hay Sunmi... just calm down." Kumuha ako ng dustpan para isa-isang pulutin yung mga bubog, kaso... "Ouch..." Nasugutan ko ang daliri ko.
"Step aside you imbecile!" Tinulak niya ako para siya na ang magpulot. Takot ba siyang makita ni Eli na nakabasag kami ng baso? Sa pagmamadali niyang linisin yung mga bubog, nasugatan din siya. "DANG IT!"
"OMG Sunmi!" Ang laki ng naging sugat niya sa palad! Pero parang wala lang sa kanya at bara-bara pa ring nilinis yung basag na baso.
"GO AWAY I DON'T NEED YOUR HELP! I CAN CLEAN THIS MYSELF!"
Ewan ko kung anong pumasok sa isip niya, at minadali niyang linisin yun, alam naman niyang pwede siyang masugatan kapag hindi siya nag-ingat. "Tama na nga yan Sunmi! Ang dami mo nang sugat!" Tumutulo na din yung dugo galing sa palad niya. "Sunmi! Stop that!"
Ano bang gagawin ko sa isip-batang bipolar na 'to!
"SUNMI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
Napalingon kami, si Eli bumaba na galing sa kwarto niya. Nakita niya yung buong pangyayari, panigurado! "This is not my fault oppa... Auntie Sam did this to me." Naiiyak si Sunmi, at for the first time naawa ako sa iyak niya na yun.
She dropped all the broken pieces of the glass, and there we found her bloody hands. Puno na ng sugat yung kamay niya... "This is her fault oppa... wag kang magalit saakin ha. This is her fault!"
"Sunmi calm down! It's okay!"
"Eli... bumili ka ng gamot sa labasan, dali!"
"NO! Don't leave me oppa!"
"I'll take care of her." Tinignan ako ni Eli, parang tinatanong niya kung sigurado ba ako. "GO Eli!"
And once again, kaming dalawa na lang ulit ni Sunmi ang naiwan dito sa bahay. Ayaw pa niya sana, kaso pinilit ko na siya. I washed her wounds first, at binalot muna ng clean handkerchief yung sugat niya habang hinihintay yung gamot na pinabili ko Eli.
"What do think you're doing?"
"JUST SHUT UP SUNMI! FOR ONCE SHUT UP!" I look at her, at napatigil nga siya sa pagsasalita.
^( '_' )^
Mabilis na dumating si Eli dala yung gamot at bandage. Tahimik lang silang dalawa habang ginagamot ko yung sugat ni Sunmi. "This will sting a little."
"Aigooo~"
Tapos hinihipan ko yung sugat niya habang inaaplayan ito ng betadine. Super worried naman si Eli, hindi mapakali. "Wala na sigurong naiwang bubog sa mga sugat niya." Sinabi ko after kong lagyan ng bandage yung dalawang kamay ni Sunmi.
"Ano bang pumasok sa isip niyo?" Kunyari pa 'tong si Eli na hindi alam ang buong pangyayari!
"It's her fa..." Alam kong sisisihin na naman ako ni Sunmi kaya inunahan ko na siya...
"It's my fault. Sorry... sorry Sunmi." Her eyes went wide. At parang kumikintab dahil kanina pa rin naman niya pinipilit na wag umiyak. "You should rest now Sunmi."
Tahimik lang siya, ako na ang martyr! Minabuti na din niyang umakyat sa taas, kaya naiwan kami ni Eli sa living room. "Nakita mo noh?"
Nilagay lang ni Eli yung dalawang kamay niya sa bulsa at saka tumango. "Yeah... sorry she did that. And thank you for what you did."
I smiled at him at bumalik na sa kusina para linisin na ulit yung mga nagkalat na bubog. Kaso... "Leave that Sam... I'll clean that."
Tapos saka siya lumapit at naglabas ng band-aid na dinukot pala niya sa bulsa niya. Nasugatan nga rin pala ako kanina.
Hinawakan niya yung kamay ko, at siya mismo ang naglagay nung band-aid sa sugat ng daliri ko.
*dugdug*
Napapadalas na yang special effect na yan ng puso ko ha.
*dugdug*
Napapadalas na dahil sa mga ginagawa ni Eli saakin.
*dugdug*
"You should rest na din, Sam." He patted my head, at parang na-feel kong nag-blush ako kaya tumalikod na lang ako.
*dugdug*
"Okay... sorry for the trouble... and goodnight."
"Good night Sam..."
*dugdug*
Dugdug naman kasi ng dugdug! Ano ba heart! Ibang tunog naman ang gawin mo! Tumakbo ako paakyat ng kwarto ko, at pagsarado ko sa pinto... I realized one thing.
"Kaya ba galit saakin si Sunmi... dahil alam na niya?"
.
.
.
.
"Alam na niyang ito na ang nararamdaman ko para kay Eli?"
"Aigooo~"
Tapos hinihipan ko yung sugat niya habang inaaplayan ito ng betadine. Super worried naman si Eli, hindi mapakali. "Wala na sigurong naiwang bubog sa mga sugat niya." Sinabi ko after kong lagyan ng bandage yung dalawang kamay ni Sunmi.
"Ano bang pumasok sa isip niyo?" Kunyari pa 'tong si Eli na hindi alam ang buong pangyayari!
"It's her fa..." Alam kong sisisihin na naman ako ni Sunmi kaya inunahan ko na siya...
"It's my fault. Sorry... sorry Sunmi." Her eyes went wide. At parang kumikintab dahil kanina pa rin naman niya pinipilit na wag umiyak. "You should rest now Sunmi."
Tahimik lang siya, ako na ang martyr! Minabuti na din niyang umakyat sa taas, kaya naiwan kami ni Eli sa living room. "Nakita mo noh?"
Nilagay lang ni Eli yung dalawang kamay niya sa bulsa at saka tumango. "Yeah... sorry she did that. And thank you for what you did."
I smiled at him at bumalik na sa kusina para linisin na ulit yung mga nagkalat na bubog. Kaso... "Leave that Sam... I'll clean that."
Tapos saka siya lumapit at naglabas ng band-aid na dinukot pala niya sa bulsa niya. Nasugatan nga rin pala ako kanina.
Hinawakan niya yung kamay ko, at siya mismo ang naglagay nung band-aid sa sugat ng daliri ko.
*dugdug*
Napapadalas na yang special effect na yan ng puso ko ha.
*dugdug*
Napapadalas na dahil sa mga ginagawa ni Eli saakin.
*dugdug*
"You should rest na din, Sam." He patted my head, at parang na-feel kong nag-blush ako kaya tumalikod na lang ako.
*dugdug*
"Okay... sorry for the trouble... and goodnight."
"Good night Sam..."
*dugdug*
Dugdug naman kasi ng dugdug! Ano ba heart! Ibang tunog naman ang gawin mo! Tumakbo ako paakyat ng kwarto ko, at pagsarado ko sa pinto... I realized one thing.
"Kaya ba galit saakin si Sunmi... dahil alam na niya?"
.
.
.
.
"Alam na niyang ito na ang nararamdaman ko para kay Eli?"
3:30 AM...
Hindi pa din ako makatulog!!! So ano? Aamin na ba ako? Na yun nga! Parang... parang nahuhulog na ang loob ko sa tukmol na Eli na yun. NO!!! Hindi pwede! Auntie niya ako!
At isa pa... may mahal nang iba si Eli... diba?
Bumaba ako para uminom ng tubig, nanunuyo na kasi lalamunan ko. Tuyung-tuyo na din ang utak ko kakaisip kung bakit ganito na lang bigla ang nararamdaman ko. Matagal na 'to eh, ngayon ko lang talaga pinansin.
*sob... sob*
PARANORMAL ACTIVITY! Mygawd! Ano yung unggol na yun. Nakakatakot naman!!! "Aigoo~... *sob...sob*"
"Su...Sunmi?" Namumula na yung mata ni Sunmi kakaiyak. Kanina pa ba siya dito? Ni hindi na siya makapagsalita kaka-hikbi. "Does it still hurt?" Kinuha ko agad yung kit na nakapatong lang sa lamisita at lumapit sa kanya.
"Go...away!"
"Come on! Let me see it." Ginamot ko siya ulit. Kaya siguro hindi siya makatulog dahil ang hapdi nito. Pinainom ko siya ng painkiller na nasa drawer para hindi na niya maramdaman yung sakit.
"I hate you."
"Alam ko na nga Sunmi! I'm not asking you to like me naman eh."
"I hate you 'coz you're nice!" Then she start crying again, at syempre, gumana ang pagka-ate ko kaya pinunasan ko yung luha niya sa mata. I think magandang chance na rin ito for us to have a one-on-one conversation.
"I know why you are like that. Because you like Eli, right? But you don't have to be jealous with me Sunmi."
"How can I trust you? Why? Don't you like him too?"
I inhaled... parang ayoko na nang mag-exhale eh. Sasabihin ko ba sa kanya? Kapag sinabi ko naman, lalo lang siyang magagalit saakin. "Eli... is just my nephew-in-law. You don't have to be jealous Sunmi. Ayokong lagi tayong nag-aaway."
"Bakit hindi mo siya gusto?" Ano bang gusto niyang marinig, na-inlove ako kay Eli? Ano ba naman kasing batang 'to! Ang hirap intindihin!
"Sunmi, listen carefully... hindi ko kukunin si Eli sayo, okay? Yung oras niya, attention at pagmamahal, you can all have it! And even if I like him... he's just not into me. Mas mahalaga ka Sunmi, kesa saakin."
"Even if you like him? So you like him? Just answer me straight!!!"
"OKAY!" Yan tuloy, na-direcho ko yung sagot! Lumabas na mismo sa bibig ko! "I like him... but he doesn't like me... and I'm not doing anything about it dahil sayo na siya Sunmi. Okay? Hindi ko aagawin si Eli sayo."
"Are you telling the truth?"
"OO NAMAN! Mas matimbang ka kesa saakin noh. So... peace na tayo ha."
We ended our conversation like that. Feeling ko naman okay na yung lahat because for the first time, she smiled at me. Not grin, not smirk, but a smile!
Nakainom na ako ng malamig na tubig, at bumalik na sa higaan ko. Ang sarap ng feeling na maayos na ang problema between Sunmi and I.
*dugdug*
Isang dugdug mo pa heart, ipapatanggal na kita! Pinahihirapan mo ako eh! Lalo pa ngayon kasi ang ibig sabihin lang nung pinagusapan namin ni Sunmi, never na akong makakaamin kay Eli.
〷(╯╭╮╰)〷
End of Chapter 18
Chapter 10 | Chapter 11 | Chapter 12 | Chapter 13 | Chapter 14 | Chapter 15
Chapter 16 | Chapter 17 | Chapter 18 | Chapter 19 | Chapter 20 | Chapter 21
Chapter 22 | Chapter 23 | Chapter 24 | Chapter 25 | Chapter 26 | Chapter 27
Chapter 28 | Chapter 29 | Chapter 30 | Chapter 31 | Chapter 32 | Chapter 33
Chapter 34 | Chapter 35 | Chapter 36 | Chapter 37 | Chapter 38 | Chapter 39
Chapter 40 | Chapter 41 | Chapter 42 | Chapter 43 | Chapter 44 | Chapter 45.1
Chapter 45.2 | Chapter 46 | Chapter 47 | Chapter 48 | Chapter 49 | Chapter 50
EPILOGUE | EPILOGUE 2 | Secret Letter by Eli | Samira's Dream | Sunmi's Past
Planning a Confession | Identity Crisis | Babyloves? | Four Nights of... Love?
Chapter 40 | Chapter 41 | Chapter 42 | Chapter 43 | Chapter 44 | Chapter 45.1
Chapter 45.2 | Chapter 46 | Chapter 47 | Chapter 48 | Chapter 49 | Chapter 50
EPILOGUE | EPILOGUE 2 | Secret Letter by Eli | Samira's Dream | Sunmi's Past
Planning a Confession | Identity Crisis | Babyloves? | Four Nights of... Love?
No comments:
Post a Comment
Say something if you like this post!!! ^_^