Crazy
Love Story
By:
InnocentPen
Update 47//
DJ’s POV
Naging kami
nga ni Tee non, our relationship works really well and great. Simula din ‘non.
Iniba na niya ang tawag niya sakin ang sabi kasi niya, tinatawag niya akong
‘DJ’ kasi friends pa lang kami noon kaya nung naging kami na, nag-insist siyang
“Daniel” na lang ang itawag niya sa akin. Kahit ayaw ko na tinatawag ako sa
name na iyon….hinayaan ko na lang, wala eh. Mahal ko toh eh.
-Flashback-
“Tee-beh, Mauna na ako sainyo ha?
Sasabay ka naman kay Bea di’ba?” Kailangan ko na kasing umalis muna ‘non, first monthsary
namin kaya dapat paghandaan.
“Saan ka pupunta? Wala ka naman bang
nakakalimutan ngayon? Sa date ngayon?” Naka-pout siya habang sinasabi iyon. Lumapit lang ako
sakanya.
“You’ll see.” Kumindat pa ako sakanya at saka
humalik sa cheek niya bago ako umalis. Nakita ko pang nag-smile siya at saka… “Happy First Monthsary, Daniel” she
mouthed.
-End of flashback-
And that was
the last four words that she told me. After that, it all gone...she fades away.
We didn’t
get the chance to celebrate our first ever monthsary.
“’Wag ka ng umasa na babalik pa
siya….lalo ka lang masasaktan, DJ.” Iyan yung mga advices nilang lahat sa akin. Sinunod ko pero
I can’t. Di ko kaya….hanggang sa nakita ko si Kath. She really looks like her.
Siya ba iyan? Pero imposible. Sobrang gulo ng isip ko non pero sobrang saya ko
kasi pinaalala ni Kath si Tee sa akin. I missed her so much.
At nasagot
nga lahat-lahat, at our second meeting.
Inaamin ko
na kaya natuwa ako nung una sakanya dahil kamukha niya si Tee pero dahil nga
‘doon’ mas minahal ko siya. I fall in love with her, more.
“DJ anong balak mo ngayon? Kailan mo
pa siya kakausapin? It’s been a month, wag mong sabihin hindi mo pa rin alam
ang sasabihin mo?”
Nasa school kami ngayon, nasa canteen in specific.
Hindi na
lang ako sumagot sa tanong ni Agnes. Haaay. Sila alam kong hindi din nila alam
kung anong gagawin at nararamdaman nila. Pero tinatago lang nila ang mga
emotion nila. They want to be strong na bagay na hindi ko nagawa.
“Tol, alam mong iniiwasan namin siya
kasi ang gusto namin ikaw ang unang magsasabi sakanya. Pero kapag mas tumagal
pa iyan, hindi na ako makakatiis at ako na mismo ang magsasabi sakanya.” And that’s Enrique. Kasali din siya
kaguluhan namin.
Si Enrique
ang naging best friend ko simula bata, naging kasa-kasama din namin siya nung
mga elementary years namin with Tee. Pero parang magkalaban kami simula ng
manligaw siya kay Tee, but Tee turned him down. Alam kong nasaktan siya pero
sigura dahil gusto niya si Tee eh naintindihan niya. Hindi din naman nawala
yung pagkakaibigan namin dahil sa nangyari. Pero hindi ko siya sinama nung
umamin ako kay Tee kasi alam ko naman na masasaktan lang siya, at naintindihan
din naman yun.
He was a
great friend. Kasi siya na lang lagi ang nagsa-sacrifice kaya nung dumating
yung time nagsawa na siya sa pagpaparaya niya naintindihan ko siya. Ngayon, I
think he’s happy, or we must say…he is trying to be happy for the memories of
Jessy.
“Kakausapin ko na siya, sana lang pakinggan
niya ako.” Umalis na
ako pagkatapos kong sinabi iyon.
Pagkatapos
ng class ko nitong araw hinanap ko agad si Kath. Pero ang sabi sa akin ng mga
blockmates niya naka-uwi na daw siya kaya nagpunta na lang ako sa bahay nila. Pinapasok
naman ako ng guard, kilala naman nila ako.
“Daniel.”
Humarap ako
sa papa ni Kath, mukhang naiinis ito pero this time kailangan kong sabihin
sakanila.
“Mr. Espiritu, kakausapin ko po si
Kath, pwede na po ba?”
After that,
medyo napahaba ang usapan namin dahil sa pagsali ni Tita sa amin. Buti na lang
daw wala pa si Kath mukhang nagpunta daw sa mall.
I am ready…to talk to her.
--
Naghintay pa
ako ng mga isang oras sa bahay nila Kath bago siya dumating. Ang sabi naman ni
Tito, dun muna daw ako sa kwarto niya para dun na lang kami makapag-usap. Parang…surprise
conversation, or kung ano man ang matatawag dun.
Mga five
minutes din bago siya pumasok sa kwarto niya, medyo nagtago ako dun sa may
gilid ng closet niya, hindi ko alam kung bakit…basta ang alam ko
lang…kinakabahan ako.
Lalakad na
sana ako palapit sakanya kaso bigla siya nagsalita…
“DJ, araw araw na lang…araw araw
tinatanong kita, bakit mo nagawa sa’ken yun? Kaso wala pa rin, wala pa ring
sagot.”
Nung una
akala ko ako ang kausap niya pero hindi, kinakausap niya ang picture ko.
“Siguro nga matatawag na akong CRAZY
pero lahat naman ng in love ganon diba? DJ… ang s-sakit pa rin.” Hindi ko alam kung lagi bang ganito
ang nangyayari o ginagawa ni Kath. Or talagang natyempuhan lang na nandito ako.
“DJ, m-mahal kita…mahal pa rin kita.” And then she sat and cried.
Hindi ko na
natiis kaya…
“K-kath…”
Unti unti
akong lumapit sakanya at bigla din naman siyang napatigil sa pag-iyak niya.
Mukhang pinapakiramdaman niya kung may tumawag nga ba talaga ng pangalan niya.
Lumuhod ako
kung saan siya naka-upo then I hug her at her back.
Hindi ito
gumalaw pero nagsalita ito, “D-dhieee.”
Humarap na
ako sakanya and the I wipe her tears, “I
don’t want to see you cry again…”
Hindi
nagsasalita si Kath…kung ako din naman ang nasa katayuan niya hindi ko alam
kung paano ako magrereact.
“Kath, ikaw ang MAS mahal ko. Kapag
sinabi kong mahal kita, mahal kita. Minahal kita dahil ikaw si Kathryn
Espiritu, at hindi dahil kung sino man ang kamukha mo.” There, I finally confessed.
(This was original posted
at http://www.wattpad.com/story/1145695-crazy-love-story-kathniel)
No comments:
Post a Comment
Say something if you like this post!!! ^_^