AUTHOR'S NOTE!!!
Marami pong Badwords na ilalabas sa Chapter na 'to kaya please be reminded na once na binasa mo 'to, wag kang aangal na puro bad words. :))
(Ruijin's POV)
"Handa ka na ba talagang humingi ng tawad sa kanya? Baka hindi ka pa handa, ipause muna natin yung Flight natin." Tanong ni Russle habang nandito kami sa bahay namin ni Mama.
"Handa na ako, Russle. Matagal na kong handa. " Sagot ko sa kanya.
"Then magpabook na tayo ng flight natin pabalik sa pinas. Bukas balik na tayo. Aasikasuhin pa natin dun yung Studies natin... Remember?" Paalala niya.
"Owyeah. Sige na. May jetlag pa ko." Saka na ako tumayo.
"Parang ako wala ah? Tara! Tabi tayo!" Mapanukso niyang sabi.
"Manahimik ka dyan, Russle. Tigil-tigilan mo ko dyan sa kalandian mo ha, sasapakin kita." Malamig kong sabi.
"Eto naman. Di na mabiro eh." Saka niya ko sinundot sa tagiliran.
"Isa!" Bilang ko.
K. Di ako marunong magbilang. xD
"Dalawa!" Bilang niya rin.
"Tatlo." Gaya ko pa.
"Apat. xD" Natatawa niya nang bilang.
"HAHAHA!! Tara na nga!" Yaya ko.
At nagpunta na nga kami sa kwarto at ginawa na naming ang mga nasa utak ninyo. xDD
~~~~~~Manila, Philippines~~~~~
Nandito kami ngayon ni Russle sa Villa Fuente University. Hinahanap ko pa yung Best Friend ko na hindi ko alam kung nasaan.
Teka? Ayun ata!
"Tara, hon. Nakita ko na." Saka ko siya hinila palapit kay Danielle.
"Oh?" Casual na tanong ni Danielle.
Parang wala kaming pinag-awayan ha?
Ngumiti ako. "Can we... Uhm... Be Friends... Again?" Medyo nahihiya kong tanong.
Tumayo siya at hinawakan ang dalawa kong kamay saka ngumiti.
"We're always the Best of Friends, Ruijin. And about the past... Lets just leave it there. I miss you." Saka niya ko biglang hinila para yakapin.
Napaka-init ng yakap niya. Namiss ko 'to. At napansin ko lang... Hindi na siya masungit, Stone Hearted at Cold. Anyare dito?
"Anyare sayo, Danielle?" Tanong ko.
"Wala. Hmm... Teka, tara sa Ice Cream Parlor!" Yaya niya.
Tumingin ako kay Russle, nginitian niya ko saka na kami naglakad palabas ng Campus.
~Ice Cream Parlor~
"Kahapon, tumawag si Mom sakin, sabi niya may ipapakita daw siyang importante sakin. Then bumalik ako sa U.S. Sabi niya panuorin ko raw yung CD na nakita niya sa Drawer ni Dad habang inaayos niya yung Gamit ni Dad. Pinanuod ko and... there, nakita ko ulit si Dad, parang nabuhay ulit siya pero nung bigla siyang umamin, napuno ng puot at galit ang puso ko... Sorry Danielle.... Tama ka... Si Dad ang pumatay sa Dad mo... Sorry." Kwento ko habang kaharap ko si Danielle.
Nginitian ako ni Danielle. "Ano pang importante dun? Dati sinabi ko sa sarili ko na once na malaman ko kung sino yung pumatay kay dad, papatayin ko rin siya, pero nagiba rin ang isip ko, hindi matatapos ang gulo kung maghihiganti ako, pero ngayon... patay na yung paghihigantihan ko... At ikaw pa ang anak ng paghihigantihan ko, sa tingin mo magagawa ko pa yun?" Sambit niya.
"Malay ko diba? Baka gawin mo." Biro ko sa kanya.
~~~~
Pagtapos namin kumain ng Ice Cream lumabas na kami ng Ice Cream Parlor.
"Ah... Teka pala, mauna na ko sa inyo Ruijin. May aasikasuhin pa pala akong Project. Bye, bhes, Bye Russle!" Paalam niya saka tumakbo palayo.
Biglang may tumigil na Van malapit sa kanya at naglabasan ang mga lalaking nakatakip ang mga mukha saka nila tinakpan ng panyo ang bibig at ilong ni Danielle.
"Russle, si Danielle!" Saka ko siya hinila palapit kay Danielle pero huli na ang lahat dahil naipasok na nila si Danielle sa Van at pinaharurot ang Kotse.
"Ah shit!" Mura ni Russle. "Dito ka lang. Hahabulin ko sila." Saka na niya agad-agad na hinabol yung humaharurot na Van.
Dahil ayokong mapahamak si Russle, sinundan ko siya sa pagtakbo. Maya-maya tumigil siya at napaluhod. Siguro dahil sa sobrang pagod.
"TSK! Sorry hon. Hindi ko kinayang habulin yung Van para mailigtas Best Friend mo." Paumanhin niya nung mapansing katabi niya ko.
Niyakap ko siya. "Ayos lang, Hon. Pero... Paano at saan natin siya hahanapin?" Tanong ko.
"Hindi ko alam... Mag-aantay pa siguro tayo ng tawag galing sa Kidnappers. " Nanlulumong sagot niya sakin.
"Tsk. Yun na nga lang siguro ang aasahan natin." Malungkot na sabi ko rin.
(Martin's POV)
AISH! Danielle Answer the Call!
AAAARGHH!
"Ui Martin!" Bigla akong napalingon.
"Oh, Ruijin, Russle, kayo pala. Ah.. Teka, nakita niyo ba si Danielle?" Kinakabahan kong sabi.
TSK. Para na akong si Matt. Madaling mataranta. Onga naman. Pag si Danielle talaga ang inibig mo, may mangyari lang sa kanyang kaunti matataranta ka na sa sobrang kaba.
"Uhm... Actually... Oo, kasama namin siya kanina sa may Ice Cream Parlor... Pero..." Putol ni Ruijin saka yumuko.
"Pero?" Tanong ko.
"Sorry, Martin. Hindi namin siya naalagaan. Na.... Nakidnap siya." Dagdag ni Ruijin.
Nakidnap?
"A-ano?" Tanong ko ulit. Ayokong i-sink-in sa utak ko na nakidnap nga siya.
"Nakidnap si Danielle." Ulit ni Ruijin.
"AnakngPutang.na! Anong nangyari?!" Sigaw ko.
"Pagkalabas namin ng Ice Cream Parlor nagpaalam siya na may gagawin pa daw siyang Project kaya umuna na siya pero paglagpas niya sa sidewalk may biglang humarang na Van sa kanya at tinakpan ng Panyo ang ilong at bibig niya. Papalapit pa lang kami nung biglang humarurot na yung Van dala si Danielle. Pinilit habulin ni Russle pero hindi niya inabutan yung Van." Pagkukwento ni Ruijin.
"Pare, walang kasalanan si Ruijin dito. Wag mo siyang sigawan kasi hindi siya ang gumawa nun." Awat ni Russle saka humarap sakin.
"Gago ka ba? Eh kung may mangyaring masama kay Danielle? Sino mananagot? Ha?!" Sigaw ko ulit.
"Eh tangina mo pala eh! Bakit mo ko sinisigawan?! Ginagawaan nga natin ng paraan diba? Alam mo kasi pare, gawin mo muna yung mga dapat mong gawin para maisagip mo siya. Baka mamaya niyan ikaw pala yung dahilan." Pikon na sabi ni Russle sakin.
"Anong..."Sasagot pa dapat ako nung biglang...
*RIIIIINGGG! RIIIINGGGG!*
Unknown number.
"Hello? Sino 'to?"
[Kalimutan, Black Phoenix? Ako yung kinalaban mo last week. Gantihan kung gantihan pare, kung gusto mo pang makitang buhay 'tong mahal mo, pumunta ka dito mag-isa. I'll give you 4 hours just to save your princess... Kapag wala ka pa within 4 hours, she'll be dead.]
Nanlaki ang mata ko... Siya yung naka-away ko last week sa SM.
"Hayop kang Tarantado ka! Wag na wag kang magpapakita sakin ng buhay!"
[Timer starts... Now.]
(End Call)
Tinignan ko ang orasan ko. 3:50 PM.
"Russle, trace mo 'tong number na 'to. Ruijin, call the police." Utos ko.
Ginawa nila ang mga inutos ko.
Pumunta kami sa opisina ko dito sa Villa Fuente University saka ko inilabas ang mapa.
"Dito sa lugar na 'to naputol ang tawag, Isang Abandoned House ang alam kong nakatayo dito." Paliwanag ni Russle.
"Sige. Pupunta ako dyan, pasunurin niyo yung mga pulis after 10 minutes. Understand?" Sabi ko sa kanya.
"Oo, sige. Dalian mo na. We're running out of time." Pilit niya sakin.
Lumabas na agad kami saka ako tumakbo sa Car Park.
Tsk. Subukan lang nila hawakan ni dulo ng hibla ng buhok ni Danielle papatayin ko sila! Potah!
Pinaharurot ko agad papunta sa may lugfar na 'yon. Malayo yun. TSK.
(Ruijin's POV)
Pagdating ng mga pulis sinabi agad namin kung anong gagawin nila. Um-oo sila kaya sumama na rin kami.
Hold on, Danielle. Hintayin mo kami. Hintayin mo si Martin.
~AFTER 4 HOURS~
(A/N: Play the Music for better Reading)
(Martin's POV)
Kararating ko lang. Tahimik akong bumaba. Sa palagay ko nasaktuhan ng mga tauhan ng Gagong yun na dumating na ako kaya agad nila akong nilapitan at sinuntok ako sa tiyan nung isang lalaki na malaki ang katawan. Halos napaluhod ako pero inakay na nila ako ng walang kahirap hirap papunta sa loob ng Abandoned House.
Nakita ko doon si Danielle na nakatungo.
"Princess. Your Savior is here. You need to wake up now." Pagpapagising nung kaaway ko.
"Hmm." Naalimpungatan na si Danielle.
"Good Princess. Pero pare... Panuorin mo ma lang kung paano namin papatayin 'tong mahal mo."Nakangising sabi niya saka hinigit ang buhok ni Danielle.
Nagpumiglas ako.
"Hayop ka! Ako na lang! Ako na lang ang patayin mo! Wag na wag mo lang siyang sasaktan dahil malilintikan ka sakin!" Pagwawala ko.
"Pare, paano mo pa ko magagatihan kung sabi mo nga, patayin na kita ngayon din?" Painosente niyang tanong.
"Basta ako na lang!! Hayop ka!! Sisiguraduhin kong mapupuruhan kitang Putangina ka!!"Nanggigigil ko nang sabi ngayon.
"HAHA! Let her suffer first, pare." Nakangisi niyang sabi saka naglabas ng patalim.
Itinutok niya ito sa pisngi ni Danielle at unti-unti niyang pina-slide ang patalim sa pisngi nito.
"Aaah~" Nasasaktang ungol ni Danielle.
Pakiramdam ko unti-unting gumuguho ang mundo ko. Ayokong nakikita siyang nasasaktan.
"Sinabi nang ako na lang eh!! Hindi ka ba makaintindi ha?!! Ako na lang!! Pakawalan mo na siya!!! Ako ang kailangan mo diba?!!! Pakawalan mo siya hayop kang putangina ka!!!" Gigil na gigil at galit na galit kong sabi.
Bigla na lang naginit ang mga pisngi ko.
"Sige na nga. Hindi na siya... Ay teka pala. Ronald, paabot nga ng makapal na kahoy diyan." Ngumisi na naman siya.
Nanlaki ang mata ko. Papaluin nila si Danielle? Pinapalo-palo na nung kaaway sa kamay niya yung makapal na kahoy at parang humahanap ng bwelo. Nagpilit na talaga akong magpumiglas at nagtagumpay ako.
Saktong ipapalo na nila nung niyakap ko si Danielle.
Kung ito na ang huli kong araw sa mundong ito,
Sasabihin ko na sa'yo aking mahal,
Mahal na mahal kita at handa akong iligtas ka,
kahit buhay ko ang kapalit.
Subukan lang nilang saktan ka,
ako ang makakaharap nila, sinta
Goodbye, Althea Danielle Rivera. Mahal na mahal kita.
AUTHOR'S NOTE!!!
Oooooh!! Anong idadasal niyo dyan? HAHA. May mawawala nga ba? :)) HAHA. Wag kayo magagalit saken ha!
>___<
kaYa akO kiNkaBahaN kaPag aBout sa mGa gaNg ang kwEnto,,, aNg inTense kasi ng kaTapusan kaPag ganiTo,,, pahiHiraPan aNg bida aNg saKit nun,,, saNa wALang maNgyaRing maSaMa s kaNiLa,,,
ReplyDelete