Saturday, June 23, 2012

My Borrowed Love : Chapter 24

AUTHOR'S NOTE!!!



Pigilan niyo luha niyo! Haha!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


(Ruijin's POV)





Narinig namin yung malakas na pagsalpok ng pamilyar na kotse sa isang van.






TT_TT Sorry Danielle.







"Shit!" Mura ni Cyrus at bumusina ng bumusina.






"Tara! Tara na!" Sigaw ni Fei saka lumabas ng van.






Dali-dali kaming lumabas ng van at nagpunta sa kotse ni matthew.






Oh...My...GOD!!






"Shit! Shit! Call the ambulance! Somebody call the ambulance!" Natatarantang sigaw ni Jairus.






Binuksan nila yung pinto. Hindi nakakabit ang Seatbelt ni Matthew. Then naka-subsob yung ulo ni matthew dun sa manebela at duguan siya. Sobra akong na-shock, hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako. Yung dalawa naman dito nakayakap sakin at humahagulgol. Napamahal narin samin si Matthew. At hindi lang yun ang ikinaiiyak namin... Paniguradong mas masasaktan si Danielle kapag nalaman niya 'to. 






*WAAANG!! WAAANG!! WAAAANGG!!*






Bigla kaming hinawi nung mga nurse na lalaki at dahan-dahan nilang tinanggal si Matthew sa kotse.






Lalo kaming humagulgol nung makita namin ang itsura niya. Puro dugo ang ulo, may dugo pa na tumulo mula sa ilong niya. BASTA!! Ayokong i-explain itsura niya! Kung kami umiiyak baka pati kayo umiyak na rin! TTT___TTT I can't help but to Cry!






"Tara na Feather Gang." Saad ni Cyrus pero hindi kami nakikinig. Nakatingin kami sa Katawan ni Matthew na Ipinapasok na sa Ambulansya.






"FEATHER GANG TARA NA!" Sigaw ni Cyrus kaya bigla kaming natauhan.






Sumakay na kami sa Van at sinundan yung ambulansya.






Pagdating sa emergency room pinigilan na kaming sumunod hanggang sa pinaka-loob.






"Clear!" Sigaw nung Doctor.






*DUG-BOOG!*






"Clear!" Sigaw ulit nung Doctor mula sa loob ng kurtina.






*DUG-BOOG!*






Lumabas yung doctor mula sa loob ng kurtina at tinanggal yung face mask niya.





"I'm so sorry but the patient is..." Sabay putol niya.






Nakatingin kaming lima sa kanya. Yumuko yung doctor at saka sinabing, "I'm so sorry, The patient is dead on arrival." Saka inangat ng doctor ang ulo niya. "Excuse me." Saka na siya umalis.





Muli na naman akong na-shock. Si...si Matthew na...na minahal ko...ay ngayon...ngayon dead on arrival na? Bat siya pa?! Pano na si Danielle?! Sino sasalo sa kanya?! 






Natulala na lang sila cyrus at jairus habang kami namang tatlo in shock at umiiyak. Sorry Danielle. Matthew is already dead. ( _ _ )






Nung matauhan ako lumabas ako ng ER at sinimulan kong tawagn yung phone ni Danielle.






"The number you are calling cannot be reach, please try again later."






*TOOOT! TOOOT!*






Ilang beses ko pang ni-try pero cannot be reach talaga. AISH!





Lumabas narin silang apat na medyo nahimasmasan na.





"Cannot be reach si Danielle. I-track natin yung Kotse ko gamit ng GPS ng van natin." Pagkasabi ko nun pumasok agad kami. Umupo ako sa may Driver's Seat at si Cyrus naman sa may Front seat.






Tinignan namin kung nasan yung Kotse ko and...




Nasa isang daanan yung kotse ko, yung lugar na hindi na-ooccupy ng signal ng network.






Agad kong pinasa sa kanila yung GPS at pinaharurot ko na yung Van papunta sa kung saan man naruruon yung kotse ko. 





Pagdating namin.. may banner akong nakita sa may bukana ng lugar.








|| Flaringo~ Forest
                 Very dangeruos Forest. 
                                Don't enter this forest. Please. ||








Pinasok ko pa rin yung van namin sa loob ng Forest. Napaka-dilim at halatang kapaha-pahamak kapag ikaw lang mag-isa. Pano na si Danielle? Sana hindi siya lumabas ng Kotse para walang mangyaring masama sa kanya. Bullet proof naman yun eh.






"Geeez! Ano ba 'tong forest na 'to! Sobrang dilim at halatang nakakatakot! Ruijin seryoso ka bang dito na-track yung kotse mo?" Tanong ni Fei na nasa tabi ng Bintana.





"Oo. And sana lang talaga, nasa loob lang ng kotse si Danielle dahil kapag lumabas siya baka may mangyaring masama sa kanya." Nagaalala kong sabi.





Kinakabahan na talaga ko. Baka may mangyaring masama sa kanya.






"Jairus, may baril ba tayo dyan? Flashlight?" Natataranta kong tanong.





"Baril? Uh...Takte walang baril dito, pero Flashlight meron tayo dito. Anim flashlight natin." Sagot ni Jairus.





Si cyrus naman palinga-linga. GPS, tapos sa harap. Paulit-ulit parang natataranta rin siya.





"Teka, itigil mo muna Ruijin. Parang malapit na tayo sa kotse mo eh." Biglang sabi ni Cyrus.





HAA?! Wala pa kong nakikita sa daanan eh.





Itinigil ko yung pagmamaneho ko at sumilip sa GPS.





"HA? Saan?" Tanong ko. Inikot ko na yung mata ko sa screen ng GPS ko pero hindi ko makita.





"Wala naman eh. Wag ka ngang magloko dyan Cy." Saway ko tapos umayos na ng upo. 






"Tara na nga muna. Hanapin na lang natin si Danielle baka napahamak na yun." Sabi ko at nagtanggal ng seatbelt.





Pinindot ko na rin yung saraduhan ng mga bintana.





"Yung flashlight jai." Paalala ko.





"Oo heto na." Tapos binigyan niya kami ng tig-iisa.





Nauna akong bumaba tapos sumunod na rin sila.





Sinarado nila yung pinto saka kami naglakad. Grabe ang lakas ng kuliglig dito eh. Nakakasira ng tenga eh. >__<





Bigla akong napatingin kay cyrus at ni-flashlight ko pa siya pero naaptingin ako sa likod niya dahil may parang oso sa likod niya. 





"Cyrus sa likod mo!" Sigaw ko.





Biglang lumingon si Cyrus at may oso nga sa likod. Patay. Gutom pa ata 'tong oso na 'to.





Umiwas si Cyrus at yung oso eh padiretso naman sakin.





Sinilaw ko siya ng flashlight ko kaya medyo umungol siya.





Onga pala may dala ako palaging laser sa Pouch bag ko.





Medyo maikli lang yung dress namin unlike ng kay danielle.





Kinuha ko agad yung Laser ko sa bag saka ko tinutok yung dalawa kong laser sa mata ng oso.





Umungol yung oso tapos nakita ko na umamba si Jairus at sinaksak sa likod yung oso. Umungol na naman yung oso. Medyo maliit ata 'tong oso na 'to? Bata pa ata 'to eh?





Nag-flashlight ako sa paanan ko kasi may nararamdaman akong matigas.





Pagyuko ko. (O.O) Matulis na kahoy kaya kinuha ko agad at isinaksak din sa oso.





Maya-maya bumagsak na yung oso.





"Tara na! Hanapin na natin si Danielle!" Sigaw ko at tumakbo na kami pa-diretso sa kung saan.





After 2 Hours 





Oo 2 Hours! Pero medyo...parang may nakikita na akong pwetan ng kotse.





"Ayun! Ayun na yung kotse ko bilisan niyo!" Sabi ko sabay takbo. Nagpalit kaming tatlo ng flats kaya pwedeng tumakbo.






Pagdating namin dun. Kotse ko nga pero wala si Danielle. Tsk! Nasan yon?





"Nasan si Danielle?!" Nagtataka kong sigaw.





"May...may parang nakita akong tulad ng tela ng damit ni Danielle kanina sa gilid." Mahina sabi ni Jairus.





"HAA?! Saan mo nakita?" Tanong naming apat.






"D-dun sa may giild ng dinaanan natin kanina!" Sagot ni jairus.





"HAA?! Saang part Jairus!" Natataranta ko nang sabi.





"Uhmmm. 1 Hour ago?" Sagot ni jairus na hindi pa sigurado.





"Potek! Ang layo nun Jairus bat di mo sinabi agad?!" Sigaw ni Cyrus.





"Akala ko kasi namalikmata lang ako." Sagot ni Jairus.





Biglang may bumangon sa back-seat.





"DANIELLE!" Sigaw naming tatlo.





Teka? Bat iba na damit ni Danielle? Huh? Damit ko yun ah?





Kinatok ko yung bintana ng backseat at itinutok kay danielle yung flashlight kaya medyo nasilaw siya.





Pumwesto siya sa driver's seat at ini-start yung engine.






Kinatok ko ulit yung bintana pero this time hindi ko na tinutok sa kanya yung flashlight.





binaba niya ng onti yung bintana sa driver's seat.





"Oi danielle!" Tawag ko.





Tinaasan niya ko ng kilay.





"Ano na naman ba Ruijin? Bat ka pa sumunod? Bat pa kayo sumunod?" Tanong niya. She's trying to hide her cold voice.





"Hinanap ka namin malamang. Pasakay dali! Tapos sumabay ka na sa kanila at ako na magmamaneho niyan!" Sagot ko sa kanya.






Lumipat siya sa front seat at binuksan ko naman yung pinto sa driver's seat at ni-unlock yung pinto sa backseat.





Pumasok yung apat kaya minaneho ko na pabalik.





Maya-maya nakarating na kami sa harap ng van kaya bumaba na silang lima.





--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




(Fei's POV)








Umiiyak si Danielle ngayon. Nandito kami sa Condo unit ni Ruijin.





"Hindi totoo yang sinasabi niyo! Hindi totoo yan diba?!" Sigaw niya habang umiiyak.





"We're Sorry. Pero totoo lahat ng sinabi namin." Sagot namin sa kanya.





Sinabi namin yung lahat ng nakita namin kanina and actually hindi lang siya ang umiiyak dahil kami rin umiiyak.





"That's not true! Iba yung nakita ko! Van yung nakita kong naka-harang sa daanan ng mga kotse !" Sigaw niya ulit.





"Calm down danielle. Calm down." Pagpapahinahon ni ruijin kay danielle tapos pinainom niya ng tubig.





"CALM DOWN?! Are you just Damn Serious Ruijn?! You're asking me to calm down?! How can i calm down if something bad happens to him! I was wrong! Sana sinagot ko na lang siya para hindi na nagkaganito! Sana...sana hindi na lang siya yung na-aksidente. Sana ako na lang yung nabunggo." Pahina ng pahinang sabi ni Danielle habang umiiyak.





Humagulgol na siya. Di namin alam kung anong gagawin namin. Kung pano namin patatahanin 'tong mukhang anghel naming pinuno.





Sobra kaming naaawa sa kanya. Siguro kung sakin din nangyari 'to... Kung samin din ni Jairus nangyari 'to baka mas higit pa mangyari sakin.





Haaay. Ano ba 'to? Bat ba nangyayari 'to kay danielle? Mas gugustuhin pa namin na makita siyang Stone Hearted at Cold kesa yung ganito. Lumalabas yung Althea na matagal niya nang pinatay.





Nasasaktan din kami, sorry danielle. (__ . ___ )









4 comments:

Say something if you like this post!!! ^_^