Thursday, April 18, 2013

[W&W: Autre Histoire] Unexpected Visitor

W&W: Autre Histoire

“Unexpected Visitor”


 

PAG-DATING ni Kei sa Central Markte galing sa beach ay dumiretso agad sya kay Doctor Park. Naisipan nya munang tumambay doon dahil maaga aga pa naman at isa pa ay wala naman syang ibang gagawin sa bahay nila.


“Magandang hapon!”masayang bati nito sa mga pasyenteng naroon.


“Oh! Keiigo, ikaw pala? Pasensya ka na, maraming pasyente si Doctor Park ngayon kaya di ka nya maaasikaso. May ipinag-bilin nga pala sya sakin. Pumunta ka daw sa Underground Market, puntahan mo yung dulong tent doon malapit daw sa tent nung Sidh. May babae daw dun na Stella ang pangalan.”mahabang saad ng secretary ni Doctor Park.


“Stella? Ano naman gagawin ko sa kanya?”clueless na tanong ni Kei.


Nag-kibit balikat ang sekrtarya. “Ewan ko. Sabi ni Doctor Park pumunta ka lang daw dun. Alam na daw ng babae yung gagawin nya.”


“Ganun ba? Okay.”yun na lang ang sinabi ni Kei saka sya muling lumabas ng clinic at tinungo ang sinasabi ni Doctor Park na tent ng babaeng nag-nga-ngalang Stella.


Wala pang ilang minuto ay naroon na sya sa Tent. Dire-diretso lang sya sa pag-pasok. Sa loob ay unang bumungad sa kaniya ang isang maliit at pabilog na lamesa na merong nakapatong na parang bolang kristal. Inilibot nya ang paningin sa paligid. Wala na syang iba pang nakitang gamit kundi ang lamesa na iyon.


Sa kanang bahagi nya ay may isang pinto na may nakaharang na kurtina. Bahagya itong nakaawang kaya naman sinubukang silipin ni Kei ang nakaawang na kurtina kung may tao ba sa loob. Pero nagulat na lang sya nang may biglang nag-salita sa likuran nya.


“Ikaw na ba iyan Kamahalan?”tanong nito. Mabilis na napalingon si Kei, napakunot ang nuo nya sa babaeng nasa harapan nya.


Nakasuot ito ng mahabang palda, puting T-Shirt. May mahaba itong scarft na nakasabit sa leeg. Mahaba ang buhok nito at blonde. Masaya ang mukha nito ng makita si Kei. Naisip naman ni Kei na ito na siguro ang tinatawag ni Doctor Park na Stella.


“Ka---kamahalan?”tanong ni Kei. Mabilis nag-bigay galang sa kaniya si Stella. Nagulat naman at nalito si Kei dahil sa kinilos ni Stella. “Bakit ka nagba-bow?”


Bago sumagot ay lumakad muna si Stella palapit sa lamesang bilog. “Ako po si Stella. Bakit hindi ka muna maupo Kamahalan at hayaan mong ipaliwanag ko sayo ang lahat.”


Gulong gulo na naupo si Kei kaharap si Stella. Hindi nya alam kung bakit sya tinatawag na kamahalan ng babaeng ito. “Ano bang nang-yayari?”


“Labing Walo na ang nakakalipas nang mabuo ang anak ng isang Dyosa at ng isang naitakdang Hari ng Tir Na Nog. Pero nang dahil sa isang kaguluhan namatay ang mag-asawang ito na hindi pa man naiisisilang ang kanilang anak.”paunang kwento ni Stella.


“Dahil sa sobrang pag-hahangad noon ng isang Prinsepe ay nagawa nitong mag-taksil sa sariling Kaharian na pinag-lilingkuran nito. Nagawa nyang patayin ang mga Prinsesa maging ang susunod na Hari at taga-pangalaga ng isang bato.”


“Teka---anong bato? Wag mo sabihin na yun yung pinapahanap sakin ni Doctor Park?”singit ni Kei.


Tumango si Stella. “Mahalaga ang bato na iyon dahil iyon ang muling mag-babalik ng kapayapaan sa mundo ng Tir Na Nog. Ipinag-katiwala ito sa isang Prinsepe, ngunit nawala ito nang minsang mag-punta dito sa mundo ng mga Vulgus ang ang Prinsepe na iyon.”bumuntong hininga si Stella.


“Ang bato na ito ay hindi maaring mahwakan ng kahit sino man maliban na lamang kung ikaw ang isa sa napiling maging susunod na Hari o kaya naman ikaw na ang susunod na manga-ngalaga ng bato na ito.”


“Eh bakit sakin pa pinapahanap ni Doctor Park yung bato? Hindi naman pala sya pwede hawakan ng kung sino sino lang.”


Ngumiti si Stella. “Kahamahalan, hindi ka kung sino lang.”


“Anong ibig mo sabihin?”


“Hindi ka kung sino lang dahil ikaw ang susunod na Hari ng Tir Na Nog. Kamahalan, ikaw ang anak ni Goddess Danann at Prinsepe Arke na itinago sa sinapupunan ng isang Vulgus para lamang mailigtas sa panganib.”


Hindi naka-react si Kei. Parang gusto nya ipaulit kay Stella ang mga sinabi nito dahil gusto nyang maka-sigarado kung tama nga ba ang mga narinig nya dito. Kunot na kunot na ang nuo nya sa kakaisip kung totoo nga ba ang mga nang-yayari.


“Pero teka---pano ako itinago sa ano yun? Pano ako na ipanganak kung sinabi mo na namatay na ang mga magulang ko bago pa man ako mailabas?”sunod sunod na tanong ni Kei. Ipinaliwanag sa kaniya ni Stella ang ginawa ni Goddess Danann noon para lang mailipat sa sinapupunan ng iba ang dinadala nitong sangol.


Sa huli ay naliwanagan din si Kei pero parang hindi parin talaga sya makapaniwala. Kung ganun anak sya isang Goddess at isang Prinsepe na muntik nang maging Hari kung hindi lang ito namatay.


“Anong mang-yayari sa mga magulang ko na kumupkup sakin? Kelangan ko sila iwan kahit na hindi naman si mama ang nag-luwal sakin? Sabi mo namatay na ng Vulgus na nag-ire sakin diba at inwan na rin ako ng asawa nun nung akala nya patay na ko.”


“Kailangan mo sila iwanan dahil hindi naman dito ang tunay na mundo mo. Kailangan mo iligtas ang Kaharian mo bago pa ito makuha ng iba.”


“Makuha ng iba?”ulit ni Kei.


“Si Prinsepe Rome, hindi pa man sya nababalutan ng kasamaan ay hinahangad na nya ang Tir Na Nog. Ngayon ay mas kilala na sa pangalang Lycus ang Prinsepe na ito dahil sa kasamaang taglay nito. Sya ang nag-kulong sa mga Druids na dapat sana ay po-protekta sa Kaharian habang hinihintay ang tamang pag-kakataon para sayo. Ngunit dahil sa kasakiman ni Prinsepe Rome o Lycus ay ikinulong nya ito sa kawalan dahil sa oras na patayin nya ito ay mawawalan din ng bisa ang mga sandatang pag-aari ng apat na Druids na ito.”


“Anong apat na sandata?”


“Ang mga sandata na ito ang nag-sisilbing haligi ng apat na kaharian sa loob ng Tir Na Nog. Kung wala ito ay walang buhay ang apat na kaharian. Ang apat na sandata ang nag-ibigay ng kapangyarihan sa apat na kaharian. At ang bato naman ang nag-bibigay ng kapangyarihan sa apat na sandata para ito gumana. Kung wala ang bato walang buhay ang mga sandata. Ngunit kahit may kapangyarihan pa ang mga sandata, kung patay ang mga nag-mamay-ari nito ay hindi rin ito gagana. Kaya nga sa tuwing may mamamatay na Druids ay sinisira na lang ang sandata na hawak nila dahil wala na rin naman itong silbi.”


“Kung nakakulong ang mga Druids ngayon nasan naman yung mga sandata nila na sinasabi mo?”habang palalim ng palalim ang usapan nila ay mas nagiging interesting naman ito para kay Kei.


“Nasa puder ni Lycus. Kailangan mo iyong makuha at mahanap ang Stone of Destiny ang batong pinapahanap ni Haring Brai bago pa man mahuli ang lahat.”


“Haring Brai?”ulit ni Kei ng marinig nya ang di pamilyar na pangalan.


“Si Haring Brai. Sya si Doctor Park, sya ang Hari ng Ablach. Sya ang kapatid ng ama mo at sya ang ama ni Jeremy.”nagulat si Kei sa sinabi ni Stella.


“A---ano? Si Jeremy---anak ng kapatid ng tatay ko? Ibig sabihin---.”nauutal si Kei, halos hindi kasi sya makapaniwala kaya naman si Stella na ang tumapos ng dapat sana ay sasabihin nya.


“Pinsan mo si Jeremy Kamahalan. At gaya mo, sya rin ay magiging susunod na Hari ng Ablach.”


Parang gustong matawa ni Kei. Napatayo tuloy sya sa inuupuan nya. Sa tagal na nyang nakakasama si Jeremy ay ni minsan hindi sumagi sa isip na magiging kadugo nya ito. Pero ngayon, pinsang buo nya pala ito! Parehong dugo ang nananalantay sa katawan nila!


“Si Jeremy? Pinsan ko?”natawa pa si Kei.


“Tama ka kamahalan. Marami ka pang dapat malaman pero sa ngayon ay kailangan mo munang unahin ang pag-hahanap sa mga sandata mauna man si Lycus sa Stone of Destiny, hindi nya naman ito mahahawakan dahil hindi sya naitakdang maging Hari. Ikaw lang o ang itinakdang maging kapalit ni Goddess Danann ang maari nitong makahawak.”


“Kilala mo ba kung sino ang susunod na hahawak sa Stone of Destiny?”


Umiling si Stella at sumlay ang pag-aalala sa mukha nito. “Hindi. Hindi ko makita kung sino sya. Protektado sya ng malakas na kapangyraihan kaya naman hindi ko sya makita. Maging si Haring Brai ay hindi makita kung sino ang susunod na Goddess.”


“Sa tingin mo bakit sya protektado ng kapangyarihan?”


“Marahil ay para ma-protektahan kay Lycus. Dahil sa oras na masagap ni Lycus ang enerhiya ng susunod na Goddess ay gagamitin nya ito para mapasakanya ang Stone of Destiny at maisagawa na ang plano nyang pag-angkin sa Tir Na Nog at sa tatlo pang Dimensyon. Lalabas lang ang enerhiya ng susunod na Goddess kung sya mismo ang makakahawak sa Stone of Destiny. At sa oras na mang-yari iyon ay mag-uumpisa na ang gera sa pagitan mo at ni Lycus.”


Napaisip muna si Kei bago sya nag-salita. “Lycus.”bitter nyang tawag sa pangalang iyon. “Humanda ka sakin! Ihihiganti ko mga magulang ko! At sisiguraduhin kong hindi ko ibibigay sayo ang mga bagay na pag-aari ko!”










HINDI nakayanan ni Kei ang mahabang usapan tungkol sa rebelasyon ng pag-katao nya at ni Jeremy. Kaya naman naisipan nyang tawagan ang kaibigang si Jin para yayain itong mag-laro ng Tennis sa isang bakanteng Tennis Court malapit kanila Jay. Gusto nya kasing mabawas bawasan ang stress nya kahit pano. Mabuti na lang at available si Jin.


“Ano naisipan mo? Bat bigla ka nag-aya ng laro?”tanong ni Jin habang inaayos nya ang sintas ng sapatos nya. Naroon na sila sa Tennis Court ngayon.


“Naisip kita. Baka kasi bored ka kaya niyaya kitang mag-laro.”palusot ni Kei.


“Mukha mo! Ikaw kamo bored kaya ka nag-yaya!”natatawa pa sa Jin saka sya tumayo at kinuha ang raketa nya pati ang bola na nasa bulsa nya. “One set match. Ako na magsi-serve.”right corner si Jin habang pumwesto naman sa kaliwa ng kabilang dulo ng court si Kei. “Ito na. Tanggapin mo ang Super Sonic kong serve!”tumira ng napakabilis na serve si Jin pero nabalik iyon ni Kei at doon na nag-umpisa ang rally ng dalawa.


Natapos ang laro na si Kei ang nanalo. Pareho silang hingal na hingal ng maupo sila sa bench. Mabilis na knuha ni Jin ang tubigan nya para uminom habang si Kei naman ay panay ang punas sa pawis nya.


“Nakakapagod! Sarap ng tulog ko nito mamaya.”saad ni Jin.


“Keiigo Tezuka.”sabay na napalingon ang dalawa ng may tumawag kay Kei.


“Kilala mo sya?”kunot nuong tanong ni Jin. Clueless namang umiling si Kei. “Eh bat kilala ka nya?”


“Ewan ko.”tinitigan ni Kei ang lalaki, pero di talaga ito pamilyra sa kaniya. “Sino ka naman?”pero sa halip na sumagot ay insultong ngiti lang ang sumilay sa labi ng lalaki. “Nang-uurat ka ba?”


“Gusto yata ng away nito eh!”wika naman ni Jin.


“Hindi ko alam kung bakit ikaw.”naiiling pa ang lalaki.


“Anong bakit ako? Naka-drugs ka ba? High ka yata pre eh!”


“Binisita lang kita, hindi, binisita ko lang si Jay kaya naman naisipan din kitang daanan.”huminto saglit ang lalaki, tiningnan nito ang picture na hawak nyang may mukha ni Jay. “Para pag-sabihan at bantaan.”


Sarkastikong natawa si Jin, seryoso naman ang mukha ni Kei. “Lakas din ng loob mo hu!”saad ni Jin.


“Keiigo Tezuka! Bilisan mo, wag kang babagal bagal dahil nag-kakagulo na ang mga palasyo mo sa Tir Na Nog.”


“Anong Palasyo?”naiipit sa usapan nila Ke at ng lalaki si Jin na walang kaalam alam sa nang-yayari.


“Pangalawa, pinauubaya ko na sya sayo! Pero sa oras na masaktan sya. Hindi lang si Zico ang makakaharap mo. Kundi pati ako!”


“Ano daw? Sino pinauubaya nya? Si Jay? Bakit? Trip mo si Jay?”naguguluhang tanong ni Jin pero di sya sinagot ni Kei dahil nakatitig lang ito ng seryoso sa lalaki.


“Jerim! Yan ang pangalan ko! Tandaan mo!”yun lang at lumakad na palayo si Jerim. Naiwan namang clueless si Jin at tahimik lang si Kei.


Naiintindihan nya ang tungkol sa Tir Na Nog, pero yung tungkol kay Jay na pinauubaya na nya ito kay Kei. Anong ibig sabihin nya doon? Una sa lahat, wala namang gusto si Kei kay Jay, at lalong hindi naman sya gusto ni Jay dahil ang gustong gusto ni Jay ay si Doctor Park. Bigla tuloy sya nag-duda sa nararamdaman nya para kay Jay. Kaibigan lang ba talaga ang feelings nya o higit pa doon? At sinong Zico?









PAG-UWI ni Kei sa bahay ramdam na ramdam nya ang pagod kaya naman matapos maligo ay diretso agad sya sa kama nya para mag-pahinga nang biglang may kumatok sa kwarto nya. Nang bumukas ito ang kaniyang ina ang bumungad.


“Mukhang pagod na pagod ka anak hu?”malumanay na wika ng kanyang ina.


Ngumiti si Kei, pero nang pumasok sa isip nya ang katotohanan na hindi nya naman tunay na ina ang nasa harapan nya ay nakaramdam sya ng lungkot. Sobrang bait kasi ng ina nya at ni minsan hindi nito ipinaramdam sa kaniya na ibang tao sya.


Ang pure Japanese nya naming ama ay ganun din ang ipinaramdam sa kaniya. Alam nyang mahal na mahal sya ng mga ito kaya naman mahihirapan syang iwan ang mga ito kung dumating man ang pag-kakatao na kailangan na nyang gawin yun. Wala na lang syang nagawa kundi ang yakapin ang kaniyang ina.


“May problema ba?”tanong ng kaniya ng ina.


Umiling si Kei. “Gusto ko lang mag-charge kasi lowbat na lowbat ako ngayon.”ngumiti na lang ang kaniyang ina. “Keiigo Tezuka, charging.”saad pa ni Kei.


“Maging matatag ka. Kung ano man ang pinag-daraanan mo ngayon, yakapin mo lang yung mga taong mahahalaga sa buhay mo para maka-kuha ka ng energy sa kanila at ma-recharge ka ulit.”payo ng kaniyang ina na ikinagaan naman agad ng pakiradam ni Kei. Kumalas sya sa pag-kakayakap sa ina at otomatikong sumilay ang ngiti nya sa labi.


“Keiigo Tezuka is now full charge!”parang bata nitong wika. Natawa tuloy ang kaniyang ina.


“Sya nga pala. Dumaan dito si Jeremy kanina. May sasabihin daw sana sya sayo. Tinatawagan ka nya sa cellphone mo pero di mo naman sinasagot.”pag-iiba ng kanyang ina sa usapan ng maalala nito si Jeremy.


Nilingon naman ni Kei ang mini table nya sa gilid ng kama nya. “Nandito cellphone ko eh. Naiwan ko.”nakita nya sa screen na naka-fifty calls at twenty text messages na si Jeremy sa kanya, bagay na ikinataka ni Kei. “Anong problema nito?”binasa nya isa isa yung text pero paulit ulit lang lahat.


“Twgan mo ko pgbsa mo ni2!”


Pinindot nya ang number ni Jeremy para tawagan ito “Hello? Honey? Grabe ka naman maka-miss sakin! Ilang oras lang akong nawala na-miss mo na agad ako?”bungad ni Kei ng sagutin ni Jeremy ang tawag nya. Napailing na lang ang ina sa kaniya saka ito lumabas ng kwarto ng anak.


“Sira ulo! Suntukin ko yang eye smile mo eh! Mag-kita tayo! May sasabihin ako sayo!”sumisigaw na wika ni Jeremy.


Nang maalala ni Kei ang mga sinabi ni Stella tungkol ay naisip nyang karapatan ding malaman ni Jeremy ang lahat. Kaya naman kahit pagod ay pumayag syang makipag-kita kay Jeremy.









“Tama, kailangan nating mag-kita. Ako rin... marami akong gustong sabihin sayo.”






2 comments:

  1. yEs mEi upd8 k nA,,, i miSs diZ siTe aNd d stOriEs n binbSa q dtO,,, hwAhiHi,,,

    ReplyDelete

Say something if you like this post!!! ^_^