So Near, Yet So Far : FINALE

noon sobrang lapit lang sa akin ni Rain, 
pero hindi nya ako napapansin, 
di ko akalaing mapapansin at mamahalin nya din ako . 
ngayon magkasama kami, masaya at kuntento sa isa't isa ..

So Near,Yet So Far : Chapter 35

"hindi nga,hindi naman talaga ako
yung nagpapadala ng bulaklak sayo e"
sagot ni Jervie


"ha? teka naguguluhan ako,
sabi mo ikaw may gawa lahat nito?" tanung ko .

So Near, Yet So Far : Chapter 34

 naguguluhan din ako kung sinu yun
natatakot din ako 
panu ba naman malay ko ba kung sinu yung taong 
kikitain ko sa park .. 


pano kung sindikato pala un? 
o kay gangster ?
rapist ? 
O.O

So Near, Yet So Far : Chapter 33

almost three days na akong nakakatanggap ng mga flowers
every morning bago ako pumasok
laging may three white roses sa labas ng gate namin. 
 kaya isang beses nung nakita ko si Jervie tinanung ko kung sa kanya galing .. 

So Near, Yet So Far : Chapter 32

as always nandito na naman ako sa park,
dito naman talaga ako napunta pag gusto kong mag isip,
iniisip ko kasi ung mga sinabi sa akin ni Rain e,
ang lalim na nga iniisip ko nang biglang may nagsalita mula sa likod ko..




"sabi ko na andito ka lang eh," si Jervie pala,

So Near, Yet So Far : Chapter 31

 its been almost two weeks simula ng
huling makita ko si rain, 
hanggang ngayon di ko padin siya nakikita, 
kahit sa school, 
siguro nagstop muna siya, 
nakakainis kasi kahit anung 
gawin ko siya pa din ang hinahanap ko ..

So Near, Yet So Far : Chapter 30

lalo kaming nagkakalapit ni Jervie

habang tumatagal, 

i feel like i had a bestfriend . 

actually yun lang naman talaga yung turing ko sa kanya.. 

hanggang bestfriend lang .. 

kaya nga medyo naguiguilty na din ako .. 

kasi pakiramdam ko lalo lang siyang naasa .. 

kahit pa sinabi nya na just let him love me, 

syempre alam ko umaasa pa din siyang mahalin ko siya .. 

at ayokong masaktan siya dahil dun ... 

So Near, Yet So Far : Chapter 29

“Audryne, I love you” sabi nya ..

“hmm.. Jervie, im sorry, 

hindi pa kasi ako ready na magmahal ulit, 

Ayokong sagutin ka lalo na ngayong 

hindi pa ako nakakamove on sa ex ko,

 alam ko kung anu ung pakiramdam ng 

isang taong ginawang panakip butas lang, 

masakit, sobrang sakit  .. 

at ayokong gawin yun sayo, 

im so sorry.  

Hindi pa talaga ako ready” sabi ko ..

So Near, Yet So Far : Chapter 28

Halos one week na ang nakakaraan nung makita ko si Rain,

Hanggang ngayon di ko pa ulit siya nakikita,

Hindi ko pa siya nakikita sa school,

Hindi ko na rin siya nakikita malapit sa amin,

Kahit halos kapitbahay ko lang siya, hindi ko pa din siya nakikita,

Bakit ganto? Sobrang namimiss ko siya .

Haiii ..

So Near, Yet So Far : Chapter 27

First class na namin, College algebra

Dun siya umupo sa tabi ko,

Then after ng college algebra,

Break time namin,

Sumabay siya sa akin kumain,

Nilibre pa nga nya ako ng spaghetti,

So Near, Yet So Far : Chapter 26

Maaga akong pumasok sa campus,

Siguro mga one hour early ako ..

Naglibot libot muna ako sa garden ,.

Tapos umupo ako sa may bench .

Maya maya may biglang nagtakip ng mata ko ..

Biglang lumakas ang tibok ng puso ko ..

So Near, Yet So Far : Chapter 25

papasok na sana ako sa gate
Lumapit siya sa akin, 




"audryne, im so sorry, sana mapatawad mo ko,
alam ko nasaktan kita.. im so sorry" sabi nya ..

So Near, Yet So Far : Chapter 24

ang ganda ng kotse nya .. 
atska mukang bago pa .. 
teka .. 
kanina pa nga pala kami magkausap 
hindi ko man lang natanung ung name nya ,, 




"<ehem> kanina pa tayo magkausap at makasama pero di ko padin alam ung name mo .."
sabi ko ..


"ou nga nu? hahah .. im Jervie Kim . ikaw? " tanung nya .

So Near, Yet So Far : Chapter 23

 this time sya naman ung nakatingin sa akin ? 

nacoconcious tuloy ako .. 

nung meron ? 

"<ehem> yes po ?" tanung ko sa kanya .

"ou nga familiar ka, ikaw ung sa park diba ?" tanung nya ..

"sa park?" ulit ko ..

"ou, ung nakabangga sa akin the other day, sinisipon ka pa nga nun e, " sagot nya..

So Near, Yet So Far : Chapter 22

"ui best !!" tawag nya sa akin . 

"ha? bakit ? " sagot ko .. 

"natulala ka kasi bigla dyan .. 

sabi ko kung nakamove on ka na kay rain .." tanung nya 

"hmm .. ou ? siguro .. " sagot ko .. 

"dapat lang mamaya baka masaktan ka na naman .. 

 best, tama na pagiging martir ha ? 

siguro naman nadala ka na sa mga pangyayaring

 naganap last month ? " pangangaral nya sa akin ..

So Near, Yet So Far : Chapter 21

maaga akong nagpunta sa park .. 
excited na akong makita si Antonette .. 




"Audryne !! Best !! namiss kita sobra !" sigaw ni antonette..
sabay yakap sa akin ng mahigpit ..


"grabe kelangan nasigaw ?" tanung ko

So Near, Yet So Far : Chapter 20

Im here na sa airport .. 
hai ,, 
mixed emotion masaya na kinakabahan .. 
masaya kaso syempre im back .. 
makikita ko na ulit sina mama , 
si Antonette at yung iba kong friends.. 
kinakabahan kasi .. 
pano kung makita ko si Rain ? 
anung gagawin ko ? 
anung sasabihin ko ? 
iiwas ba ako ? o anu ? 

So Near, Yet So Far : Chapter 19

 since bakasyon na naman .. 
nagrequest ako kay mama na kung pwedeng 
magbakasyon muna ako kina papa .. 
nakalimutan ko nga pala .. 
i came from a broken family .. 
bata pa ako ng maghiwalay sina mama at papa .. 
but i can say that their both okay ... 
they're still friends .. 

So Near, Yet So Far : Chapter 18

sobra na kong nasaktan .. 
siguro nga tama na .. 
ayoko na .. 




kinabukasan .. 
last day ng klase . 
pinilit kong umiwas sa kanya .. 
ayoko na muna siyang makita .. 
lalo lang akong masasaktan .. 

So Near, Yet So Far : Chapter 17

ang sakit sakit .. 
di ko na alam gagawin ko .. 
ayaw ko na siyang makita .. 
ayaw ko na siyang makasama .. 




tumakbo ako palayo .. 
hinabol nya ako .. 
di ko na napigilan yung sarili ko .. 
nasampal ko siya ko bigla ..