So Near, Yet So Far : Chapter 29

“Audryne, I love you” sabi nya ..

“hmm.. Jervie, im sorry, 

hindi pa kasi ako ready na magmahal ulit, 

Ayokong sagutin ka lalo na ngayong 

hindi pa ako nakakamove on sa ex ko,

 alam ko kung anu ung pakiramdam ng 

isang taong ginawang panakip butas lang, 

masakit, sobrang sakit  .. 

at ayokong gawin yun sayo, 

im so sorry.  

Hindi pa talaga ako ready” sabi ko ..

Nakita ko sa itsura nya ung pagkalungkot nya, 

pero maya maya ngumiti siya sa akin at sinabing,

“Okay lang audryne, I can wait, 

I can wait hanggang sa maging ready ka na,” sabi nya.

“Jervie, you’ve been a good friend to me, 

pero ayoko kasing umasa ka, 

ayokong isipin mong pinapaasa lang kita” sabi ko.

“no, its okay, hindi ko pinipilit na mahalin mo din ako,

 pero let me love you, 

hindi kita pinipilit na mahalin mo din ako, 

just let me love you, un lang..” sabi nya.

“ikaw bahala pero.. 

all I can offer is friendship, 

im sorry pero hanggang ganun lang yung 

maibibigay ko sayo sa ngayon,” sabi ko sa kanya ..

“sure,okay lang sakin ” sabi nya .

Actually si Jervie ung tipo ng taong madaling mahalin,

Maalaga, malambing, masarap kasama ..

He’s actually like rain,

Nakikita ko sa kanya si Rain,

Isa yun sa dahilan kung bakit ayoko siyang sagutin,

ayaw ko siyang sagutin dahil lang sa parehas sila ni rain

ayokong saktan siya 

Dahil si Rain pa din yung mahal ko .

Ayokong maging unfair sa kanya,

Ayokong iparamdam sa kanya ung naramdaman ko noon .. 

simula noon, 

Sa school, madalas na kaming magkasama,

Karamihan ng friends ko napagkakamalang kami,

Masaya ako pag kasama siya ,

Sa kanya ko lang naramdaman yung 

pakiramdam na sobra akong importante

Ung pakiramdam na may isang taong sobrang 

nagpapahalaga at nagmamahal sayo .. 

yun nga lang kahit anung gawin ko si rain pa din talga ..

>>>CHAPTER 30 HERE