Dream Come True : Chapter Eight

Chapter Eight

Saturday Night

(Logan’s POV)

~FLASHBACK~

~Saturday Night~

Katatapos lang ng Mall tour ko at actually, nandito na ako sa labas ng Mall.

“Logan! Logan!”

Napalingon ako.

“Uyy Phoebe!” Ngiti ko.

“Uhm… Hi!” Pormal na bati niya.

“Tara dito.” Yaya ko sa kanya.

Naglakad na kami papunta dun sa Van ng Management.

Pagpasok namin, nagkwentuhan kami ng bahagya.

“Uhm… Logan, may sasabihin ako sayo.” Biglang sabi ni Phoebe.

“Sure! Ano yon?” Tanong ko.

“Logan! Si Yarie nga pala babalik na daw next next week.” Biglang singit ni Fross.

Yung barkada ko. Artista rin siya.

“SI YARIE?! Oh talaga?! Namiss ko nang sobra yung babaeng yun. HAHA. Panigurado magyayaya na naman yun lumabas.” Sagot ko na tuwang tuwa.

“Oo nga daw. Sabi niya sakin nung tumawag siya kanina may Night Swimming daw pagbalik niya.” Nakangiting sabi ni Fross.

“Adik talaga sa Swimming yung babaeng yun.” Sagot ko.

“Ah nga pala, Logan. May bago daw kayong movie ni Yarie pagbalik niya.” Sabi ni Fross.

“Movie? Woah! Namiss nga ako ni Yarie.” Ngiti ko.

Ang saya ko! Hahaha! :)

Before I forgot. Yarie Montreal is my leading lady. *Face palm* I mean, siya yung palagi kong ka-loveteam.

Maganda yun. Mukha nga lang mataray. XD HAHA. :)

Bumaling na ko kay Phoebe.

“Ano nga yun, Phoebe?” Tanong ko.

Ayun. Nakapikit na. Natutulog.

Isinandal ko yung ulo niya sa balikat ko.

Tinitigan ko siya.

Maganda siya. Maputi at matangkad. Mahaba yung buhok. Actually, pwede nga siyang maging Artista eh. :)

Teka? Ano ko na nga ba siya? Bestfriend ko na ba siya or Still, friends lang?

Maya-maya naramdaman kong nagising siya kaya binaling ko yung tingin ko sa harapan.

“Uhm… Manong, ibaba niyo na lang po ako dyan sa may Cake Shop.” Turo ni Phoebe.

“Fross, pakiabot nga nung pang-disguise ko dyan.” Paki-suyo ko.

Inabot sakin ni Fross yung Shades ko pati yung wig ko na color orange.

Fine. -________- Oo na, mukha na nga akong Weird. Pero… gusto ko pang makausap si Phoebs eh.

“Tara, Phoebs.” Hila ko sa kanya nung nasa tapat na kami ng Cake Shop.

“Manong, tawagan ko na lang po kayo kapag magpapahatid na ako.” Sabi ko kay Manong.

Close kami niyan.

“Sige, hijo. Ingat kayo.” Sagot ni Manong.

“Fross!” Tawag ko.

Lumingon siya sakin. Kumaway na ako kaya nagsimula nang umandar paalis yung Van.

“Uyy, Logan! Bakit ka bumaba?” Tanong ni Phoebe.

“Gusto ko pa makipag-kwentuhan sayo eh.” Ngiti ko.

Hinila ko na siya papasok sa Cake Shop. Maraming napalingon. Mga babae at lalaki.

TSK! Parang gusto kong itago si Phoebe sa loob ng Jacket ko eh. -.-“

Teka? Ano ba yun? Nagseselos ba ko? Tssii. Bakit naman?

Umupo kami sa may Dulo ng Cake Shop. Sumunod yung isang Waitress.

“Ano pong order niyo, Ma’am and Sir?” Tanong nung waitress habang nakangiti.

“Uhm… 2 Coffee almond and 2 Butter Cake with Strawberry and Chocolate syrup.” Order ko.

“Any other drinks, sir? Bukod po sa Coffee almond?” Tanong nung waitress.

“Uhm… One pitcher of water will be fine.” Sagot ko.

“Okay. Excuse me, Sir.” Paalam nung waitress saka nag-bow.

“Phoebe, may kapatid ka?” Tanong ko.

Di ko alam kung bakit yun ang unang lumabas sa bibig ko.

“Wala.” Iling niyang sabi.

“Hm.. Eh ilang taon ka na?” Tanong kong muli.

“18 going on 19. Ikaw?” Sagot niya.

“19.” Ngiti ko.

Maya-maya dumating na yung order namin kaya kumain na kami.

“Uhm… Logan, ilang taon ka nung magkahiwalay kayo ni Ann?” Tanong niya

“Uhm… 7 ako habang siya magse-seven pa lang.” Sagot ko.

“Ah.” Maikli niyang sabi.

Natapos na kaming kumain kaya lumabas na kami ng Cake Shop.

“Uhm… Di mo pa ba tatawagan si Manong para sunduin ka?” Tanong ni Phoebe.

“Uhm… Nope. Mauna ka na. Magpapasundo naman ako sa kanya eh.” Sagot ko.

“No. Tawagan mo na muna siya bago ako umalis.” Sabi niya.

Wala akong nagawa kaya kinuha ko yung Cellphone ko sa bulsa ko at tinawagan si Manong.

[Oh, hijo?]

“Manong, pakisundo na po ako dito.”

[Osige, hijo. Antayin mo lang ako dyan.]

“Opo.”

~End Call~

Nag-antay pa kami ng ilang minute tapos dumating na rin si Manong.

Pumasok na ako sa Van tapos sinara ko yung pinto.

“Bye Phoebe!” Paalam ko.

“Bye!” Sabi niya tapos nagsimula na siyang maglakad papunta sa may Terminal ng Tricycle.

“Manong, antayin muna natin na makasakay si Phoebe bago tayo umalis.” Sabi ko kay Manong.

Napalingon ako sa Kanan ko.

“Anak ng tokwa naman, Fross! Ginugulat mo naman ako eh!” Hiyaw ko nung magulat ako dahil nakita ko siya.

Don’t get me wrong. Nagulat lang ako kay Fross. Di ko alam kung bakit basta nagulat ako.

“Ano ginagawa ko sayo, Logan? Nakatingin lang naman ako sayo eh.” Taas kilay na tanong ni Fross.

“Tss.”

“Logan, tapatin mo nga ako. May gusto ka na ba kay Phoebe?” Tanong ni Fross.

“Gusto? Ha? Wala ah!” Sagot ko.

“Defensive. Halata sayo, pre. Sabagay, maganda naman talaga si Phoebe eh. Pwede ngang maging Artista eh.” Sabi ni Fross sakin.

Dinambahan ko siya.

“Alam mo ikaw, ang chismoso mo! Tigilan mo nga ako! Wala akong gusto kay Phoebe. Kaibigan ko siya. Yun lang yun.” Sagot ko.

“Asuuuus! Baka Ka-IBIGAN!” Biro ni Fross.

“Siraulo! Tigilan mo nga ako sa kakaganyan mo! Anlandi mo wala ka namang Girlfriend! Humanap ka nga muna!” Sabi ko sa kanya pagkaayos namin ng upo.

“Bakit ikaw?! May Girlfriend ka na?! Sino? Si Phoebe ‘no?! Ayiiieee! HAHAHA Kilig pwet!” Asar ni Fross sakin.

“Logan, may nangtitrip yata kay Phoebe.” Biglang singit ni Manong.

Lumingon ako sa may direksyon ng sakayan.

Ang daming lalaking nakapalibot sa kanya. Yung isa nakahawak pa sa wrist niya.

“Gagu yun ha! Binabastos yung Girlfriend mo, pre!” Mura ni Fross.

Binuksan ko agad yung pinto ng Van tapos tumakbo ako at dinamba ng suntok yung isang lalaki.

“Tangina!” Mura nung lalaki.

Nagkagulo na. Andaming sumusugod sakin. Sinusuntok at pinagsisipa ko lang sila.

Di sinasadyang mapalingon ako sa kaliwa ko at duon ko nakitang may humihila kay Phoebe palayo.

“Hoy!” Sigaw ko saka ko sila hinabol.

“Aray! Ano ba! Bitawan mo nga ako!” Piglas ni Phoebe.

Lumapit ako at pinagsusuntok yung lalaki.

Nung tumumba yung lalaki, lumapit ako kay Phoebe tapos hinawakan ko yung dalawa niyang pisngi.

“Ayos ka lang?” Tanong ko.

Nag-aalala ako. Baka sinaktan siya nung mga lalaking yun eh.

Unti-unti kong pinupunasan yung magkabila niyang pisngi. Umiiyak siya.

“O-oo! Ayos lang ako.” Sagot niya habang tumatango.

Hinila ko siya palapit saka ko siya niyakap ng mahigpit.

Ano bang nangyayari sakin? Bakit sobra ako kung mag-alala? Mahal ko na ba siya? May gusto ba ako sa kanya?

Kung gusto ko na siya, paano na ni si Ann? Hindi naman pwedeng kalimutan ko na lang siya ng ganun ganun na lang.

Pagka-kalas ko sa yakap, hinawakan ko yung kaliwa niyang kamay.

“Tara. Ihahatid ka na lang pala namin.” Sabi ko saka na kami naglakad pabalik sa Van.

Wala na yung mga lalaki kanina. Baka nagtakbuhan.

Pagka-sakay namin sa Van…

“Manong, hatid muna natin si Phoebe.” Sabi ko.

Sinabi na ni Phoebe yung lugar kaya nagpunta na kami dun.

Pagkarating…

Teka? Eto yung pinaghatidan ko sa kanya diba?

Tanga mo, Logan. Malamang, bahay nila yan eh.

“Salamat po sa paghatid. Logan, salamat!” Sabi ni Phoebe bago bumaba.

“Sige! Ingat!” Sagot ko.

Umandar na paalis yung Van namin. Lumingon ako sa may likod. Pumasok na rin siya.

Pumasok siya na naka-ngiti.

Napangiti rin ako.

“Mahal mo siya, pre.” Biglang sabi ni Fross.

“Hoy! Kanina ka pa ha! Tigilan mo nga yan!” Saway ko sa kanya.

“I’m just telling the truth, pre. Yun kasi yung nakikita ko sa mga mata mo.” Sagot niya.

“Ewan ko sayo, Fross!”

~PRESENT TIME~

(Phoebe’s POV)

Umuwi agad ako at nagkulong sa kwarto.

Haaaay! Naman kasi ehhhhh! Eheee! Nakakainis! Bakit ba kasi ayaw niya akong paniwalaan?! Akala ko ba mahal niya ko?! Akala ko ba… Akala ko ba hinahanap niya yung Childhood Bestfriend niya? Akala ko ba… Hinahanap niya ko?

Nakakainis naman talaga eh!

Ang sama-sama niya! Ayoko na sa kanya! Hindi ko na mahal si Logan Lerman! Tandaan niya yan! Hindi ko na siya mahal! Ayoko na sa kanya! Ayaw ko naaaa! Aaargh!

>>>CHAPTER 9 HERE

Dream Come True | Prologue | Chapter 1 | Chapter 2 | Chapter 3

Chapter 4 | Chapter 5 | Chapter 6 | Chapter 7 | Chapter 8 | Chapter 9

Chapter 10 | Epilogue