Thursday, June 6, 2013

Mr. and Mrs. Smith with The Smurfs - The Pranks Family : Chapter Four


4: The Amazing Spiderman




▪◊▪The Brainy POV▪◊▪



          Its Monday once again, papasok na naman kaming apat. Sa totoo lang nagsasawa na akong pumasok eh, wala naman akong natututunan sa mga professors naming apat eh. Mas ok pa na magbasa na lang akong mag-isa.

          “Pepper ingatan mo yang gagamba ko ha, baka iwala mo yan eh iwawala din kita.”


          Saan na naman kaya nakuha ni Muffin yung gagamba na yon, don’t tell me pet nya yon kasi hindi ako maniniwala. Yang si Muffin, sya yung madalang magsalita pero pag humirit at gumawa ng kagaguhan palong-palo.

          “Don’t worry Muffin, I’ll take good care of your wonderful and hairy pet.”

          Si Pumpkin na saksakan ng kupad na lang ang hinihintay naming tatlo para makalayas na kami. “Pumpkin ano ba, baka mabasag na yung mga salamin natin sa bahay kakatingin mo! Magsawa ka naman sa pagmumuka mo!” sigaw ko kay Pumpkin kasi parang wala pa rin syang balak lumabas ng bahay.

          “Eto na nga oh!” Gulat kaming tatlo, hindi pa sya nakakapag-ayos ng sarili nya to think na ang tagal na nya sa loob. Anong ginawa nya don? “Anong tinitingin-tingin nyo jan?”

          “Ano ba kasi ang ginawa mo sa loob at ang tagal mo? Tapos nung lumabas ka eh mukang hindi ka pa nagsusuklay.” Tanong ni Pepper.

          “Ano ba kasi yang hawak mong kahon?” at inagaw ng chismosang si Muffin yung kahon na hawak ni Pumpkin. “Tung inu mo Pumpy, saang sulok ka ng talahiban sumuot at ang dami mong magagandang gagamba?” seryoso, anong meron sa gagamba at parang napag-tripan nilang mangolekta?

          Thirty minutes na lang start na ng first subject namin, at twenty minutes drive yung school mula dito sa bahay. Pero mukang wala pa rin silang balak umalis.

          “Ano ba, papasok ba kayo o ia-identify nyo pa isa-isa kung anong breed nyang mga gagamba nyo?” sumakay naman na silang lahat sa van. “Let’s go Tatay Unyo.”

          “Pumpkin…” tawag ni Muffin kay Pumpkin na busy kaka-silip dun sa mga alaga nya. “Mahilig ka talaga sa gagamba no, no wonder ikaw si Spiderman Pink! Pssshh! Pssshhh!” at talagang umarte pa na akala mo may lumalabas na sapot dun sa pulso nya.

          Hay nako, mga baliw talaga sila! Isang saksakan ng baho kung umutot, isang lampa na saksakan ng arte, at isang antukin pero kung bumanat wagas. Pero kahit ganyan yang mga kakambal ko, matalino ang mga iyan at mahal ko sila.

          “Pumpkin, benta mo kaya sila?! Malay mo humakot sa takilya yang mga alaga mong gagamba na halo-halo ang breed.” Tungunu talaga tong si Pepper oh, mukang pera. “Tapos kapag nakamkam mo na ang pera, ilibre mo kami ng ice cream.”

          Ang ingay nilang tatlo, ako tahimik lang kasi nagbabasa na ako in advance. Oo nga pala, iisang course lang ang kinuha naming apat at iyon ay B.S. Pyschology. Hulaan nyo kung bakit psychology ang kinuha namin, syempre to cure each others brain damage. Saka ayaw namin na maghiwa-hiwalay kasi hindi kami magiging masaya, saka kung hindi kami magiging classmates na apat, pano pa namin magagawa yung passion namin?

          “Pakyu kayong dalawa, wag kayong maingay at ang henyo nating kapatid ay nag-aaral. Kung gusto nyong pakopyahin nya tayo, manahimik kayo!” saway ni Pumpkin sa dalawa na tumahimik naman agad.

          After so many minutes, nakarating na rin kami sa school at syempre pa, center of attraction na naman kaming apat. Yung totoo, ngayon lang ba sila nakakita ng quadruplets na magaganda?

▪◊▪The Moody POV▪◊▪

          Everytime na darating kami sa school, hindi ko pa rin ma-gets yung mga estudyante kung bakit nila kami laging pinag-mamasdan! Ano bang problema nila kung magkakamuka kaming apat, malamang na halos iisa lang ang itsura namin kasi nga quadruplets kami.

          “Let’s go na to our classroom, we’ll be late if isa-isa nyong pinapatay sa isip nyo ang mga naka-tingin. They’re just a waste of time!” maarteng sabi ni Pepper. Paduguin ko kaya ngusu nya, magsasalita pakaya sya ng ganyan? “Pumpkin kung amo man yang iniisip mo, wag mo ng ituloy dahil masasaktan ka lang din.”

          So ayun, pumasok na kami sa classroom namin at wala pa kaming kasama. “Alam na!!!” biglang sabi ni Muffin.

          Alam na, may binabalak na namang kawalangyaan ang antukin na yan. “Pepper, akina yung gagamba ko!” kitams, may maitim na naman syang plano.

          “No way in heaven Muffin, may iba akong plano para sa kanya! Kuhanin mo na lang yung dalawang alaga ni Pumpkin.” Bakit yung akin ang napag-diskitahan nila? Bilin nila kung gusto nila neto. “Oh kaya bilin mo sa kanya, pero humingi ka ng discount in my behalf dahil ako naka-isip na ibenta nya yon.” seryosong sabi ni Pepper habang pinag-mamasdan yung malaking gagamba.

          Tiningnan naman ako ni Muffin at saka ngumiti ng nakaka-gago. “Oh ayan, siguraduhin mo lang nababayaran mo sakin yan.” At inabot ko na sa kanya yung mga alaga ko. “Dalawa lang ha!”

          Alam nyo ba kung saan nya nilagaw yung gagamba? Dun sa drawer sa table sa harap kung saan nandun yung mga white board marker at eraser. Kawawa naman ni Mrs. Scott, paniguradong sa guidance office na naman pupulutin ang kung sino mang mapapag-bintangan.

          “Pumpkin!” tawag sa akin ni Ginger, tapos ipinakita nya sa akin yung super glue na hawak nya. “You know what to do!!!”

          Agad kaming pumili randomly kung aling upuan ang lalagyan namin ng glue sa upuan at sandalan. Nauna akong natapos kay Ginger, kaya sinilip ko yung libro na binabasa nya kanina pa.

          “Tungunu mo Gingy, akala ko nag-aaral kang mabuti, pinatahimik ko pa yung dalawa na saksakan ng ingay. Yun pala joke book na nakaka-inis lang pala ang binabasa mo!”

          Nginisihan lang ako ng impakta, bwisit talaga. Si Pepper kaya, ano kayang plano nya dun sa gagamba na hawak nya? Anong kalokohan kaya ang tumatakbo sa isip nya? Hindi nagtagal dumating na yung mga classmates namin, at kasunod na nila si Mrs. Scott.

          “Good morning class!”

          “Good morning Mrs. Scott!” ang walang kabuhay-buhay naming bati sa kanya.

          Inilapag na nya yung dala nyang libro at mga cards dun sa table, and next thing she do…

          “Oh my goodness!!!” tapos nagulat na lang sila, at kunwari pa rin kami nagulat nung sumigaw si Mam. “Spiders, spiders! Take them away from me!!!” arte, para gagamba lang eh. “Ms. Pepper Smith, let me get rid of these spiders!”

          “Naku Mam, teka lang, teka lang!!!” kunwari pa tong si Pepper, may ibang plano tong babae na to eh. “Hala Mam, pumasok sa damit mo yung mga gagamba!”

          Pa-simpleng nilagay ni Pepper yung malaking gagamba sa bag ni Mam, tapos kunwaring tinutulungan nya si Mrs. Scott na alisin yung gagamba sa loob ng damit nya.

          “Don’t move Mam, hahampasin ko sila ng libro para mamatay na sila!” tapos kinuha ni Pepper yung malaking libro na dala ni Mam. “Mam steady ka lang!” and… plaaaaakkk! Lumalagapak yung libro sa likod ni Mam, tengene si Pepper parang gagu. “Ayan Mam, may gumagalaw pa ba?”

          Tahimik lang na pinapakiramdaman ni Mam yung katawan nya kung meron pa ngang gumagalaw. She suppress a long sigh, a sign na nagtagumpay si Pepper sa pagpaslang sa mga alaga ko.

          “Thank you very much, Ms. Smith.” Teka, tuloy pa rin ba ang klase?

          Nung nagtatawag na si Mrs. Scott para sa graded recitation, hindi man lang kami natawag, dahilan para magbunyi ang kaluluwa naming apat. But the thing is, yung naka-upo dun sa nilagyan ko ng super glue at bumble gum yung natawag. Ang malas na tao nya. Nadikitan na nga ng super glue at bumble gum, natawag pa sa recitation.

          “Shit!” biglang sabi ni Anjo. “Sinong naglagay ng glue sa upuan ko?” tanong nya sa aming lahat.

          Syempre pa para hindi mahalata ng guilty kami, ginamit namin ang natatago naming talent na namana namin kay Tita Scarlett todo acting kami.

          “Kayong apat ang may gawa nito, noh!?” aba naman, masamang magbintang.

          “Wala ka namang ebidensya eh.” Sagot ni Pepper.

          “Kaya mo bang patunayan ang bintang mo sa aming apat? Dahil kung hindi, alam mo bang pwede kitang ipademanda sa kasong libel? Eighteen years old ka na, pwede ka ng makulong.” Pananakot ng magaling na si Ginger.

          Parang bulkan na sasabog any moment si Anjo. “I don’t need to prove it, dahil kayong apat lang naman ang gumagawa ng ganito!” sigaw pa nya. Hindi na nahiya kay Mam, kapal ng muka. “Nagpapanggap lang kayo na hindi nyo alam.”

          “Eh pano kung nagpapanggap lang din yung iba nating classmates na hindi sila ang gumawa? That’s not a fair judgement, don’t you think?” yan si Muffin, palakpakan!

          “May araw din kayo sa aking apat!”

          “Sa pagkaka-alam ko, at naming lahat iisa lang ang araw natin. So saan mo pa balak magnakaww ng tatlo pang araw para sa aming apat? Saang lupalop ka ba ng universe galing?” pilosopong tanong ko sa kanya.

          “All of you, STOP!” epal naman tong si Mam eh.

          Feel na feel na naming apat ang makipag-away sa kanya eh, saka feel na feel na din namin ang pagiging feeling abogago namin eh.

          “Kayong lima, sa guidance office. Now!” sungit talaga, at lumabas na sya ng room.

          Tumayo na rin yung mga classmates namin na patay na patay sa subject na vacant. Hindi nagtagal, may sumigaw na naman… “MAAAAAAAAAAAMMMM!!!!”

          Guidance office na naman, eh wala naman talaga kaming ginagawang masama. Sige, kapag napatunayan nila na kami nga ang may sala, magda-drop na kami sa lahat ng subject namin at lilipat ng ibang school, kung saan mas marami ang cool kesa sa pa-cool lang.




No comments:

Post a Comment

Say something if you like this post!!! ^_^