Chapter 10 [F.I.N.A.L.E]
Sa kahaba-haba ng hallway ay narating din namin ang lugar kung saan ako nahulog. Sa ibabaw nito ang hardin ng mansiyon. Tila ayokong maniwala. Sa kahaba haba ng mga pangyayari ay makakabalik din ako dito. Eto na talaga. Ayaw ko ng humintay.
Babalik na ako sa panahon ko. Ngunit ito rin ang pinakamahirap tanggapin na bahagi ng love story namin ni Paul Dunham. Ang aming paghihiwalay. Yumuko ako habang makupad na humakbang patungo sa harap ng salamin.
Isang napakasakit na katapusan ng love story ko ulit. Nagdadalawang isip ako. Ituloy o hindi? Syempre,dumadaig ang ituloy.
No choice eh. Kailangan ako ng kasaysayan dahil hindi makokompleto ang kasaysayan ng britania kung walang annelis murray,duchess of hulesburg noong 20th century.
Kaya bagamat mahirap ay kailangan kong tanggapin. Hindi kami para sa isa't isa. Isang huwad na pagiibigan ito. Sa panaginip lang ito nangyayari.
Natatanaw ko na ang maliwanag na magic mirror. Hindi ako nagaalilangan o manginig nanag umapak sa harap ng salamin. Kamuntik ko ng malimutan siPaul. Ka-holding hands ko pala siya. Naging bato na yata siya. Ang lalim ng titig niya sa salamin.
Tulalang-tulala siya. Kapagkuwan,binitawan ko siya dahil dudukutin ko ang panyo sa buls purse ko. Ibibigay ko ito sa kanya as remembrance.
"I-ito yong magic mirror?"usal niya.
♫Once upon a time, I believe it was a TuesdayWhen I caught your eye♫
Napatigil ako nang gumaslaw ang salamin. Naging warmhole siya automatically. Bumuntong hininga ako. Ayaw yata pumigil ng luha ko sa eyelashes ko. Tutulo na. Tumutulo na talaga. Lumalakas pa ang kabog ng dibdib ko. Dumating na kasi ang pinka ayaw ko sa lahat. Ang pagkaktaon na pinka masakit sa akin. Ang iwan siya.
♫And we caught onto something, I hold on to the night,You looked me in the eye and told me you loved me,Were you just kidding? 'Cause it seems to me♫
"Anne."niyakap niya ako.
♫This thing is breaking down, we almost never speak,I don't feel welcome anymore,Baby, what happened? Please tell me,'Cause one second it was perfect,Now you're halfway out the door♫
"*sniff* tandaan mo *snif* paul *sniff* Youre always in my heart. *sniff* kahit magkalayo man tayo."kumals ako sa kanya. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko.
♫And I stare at the phone and he still hasn't called,And then you feel so low, you can't feel nothin' at all,And you flashback to when he said, forever and always,Oh, oh♫
"di ko kaya. Ayokong mawala ka anne."sabi niya.
♫Oh, and it rains in your bedroom, everything is wrong,It rains when you're here and it rains when you're gone,'Cause I was there when you said forever and always♫
"Paul,kaya mo 'to. Makaka-move on ka rin. Isipin mo na lang ito ang most beautiful part of your life. Ang makilala at minahal ang isang wierd lady." sinubukang kong ngumiti pero lalo yata akong umiyak.
♫Was I out of line? Did I say something way too honest.That made you run and hide like a scared little boy?,I looked into your eyes, thought I knew you for a minute,Now I'm not so sure ♫
"Tama ka pero ang sakit. Ayokomg bitawan ka anne."kinuha niya ang kamay ko.
♫So here's to everything, coming down to nothing,Here's to silence that cuts me to the core,Where is this going? Thought I knew for a minute,But I don't anymore♫
"Try to let me go,paul. Lalo kang masasktan niyan eh."
♫And I stare at the phone and he still hasn't calledAnd then you feel so low, you can't feel nothin' at allAnd you flashback to when he said forever and alwaysOh, oh ♫
"Tina-try ko pero- ah,parang mamamatay ka lang eh kasi mawawala ka."
♫Cause it rains in your bedroom, everything is wrongIt rains when you're here and it rains when you're gone'Cause I was there when you said forever and always ♫
"Di pa ako mawawala,Paul. What if ma-reincarnate ako. Ako pa rin iyon. Baka makilala mo ako ulit at mamahalin mo kaso iba na ang pagkatao ko."
"Before I said farewel,may ibibigay ako sayo."humiwalay ako sa kanya at inabot ang handkerchief na may burdang pangalan namin. Ane(infinity symbol) Paul. Ibig sabihin habambuhay kami sa puso namin.
"I love you so much,Paul."bulong ko at niyakap siya ulit.
"I love you so much more..tugon niya.
Hiniwalay ko ang kalhating parte ng katawan ko sa kanya. Nagtitigan kami. Paerehong malungkot. Nakia ko samga mataniya ang couple sa gilid ng pader. Magkasamang nakupo at sinasalo ang nyibe. Pareho silang masaya. Kami iyan wala ng iba.
Napukaw ako ng hinalikan niya ako. Ito na ang kahuli-hulihang halik ko galing sa kanyaa. Ang last kiss na hinding-hindi ko makakalimutan. Ang last kiss na punong-puno ng kalungkutan.
"Goodbye."bulong ko sa kanya nang hiniwalay ko ang labi sa kanya.
♫Oh, I stare at the phone and he still hasn't calledAnd then you feel so low, you can't feel nothin' at allAnd you flashback to when we said forever and always♫
Imbes na tumugon siya ,kinuha niya ulit ang labi ko. Sinusulit niya yata. Kumapit ako sa batok niya. Niyakap naman ng kamay niya ang beywang ko. Naghalikan kami na para bang wala ng bukas. Talagang wala ng bukas. Huli na ito eh. Kaya dapat passionate nag halik na ito.
Lastly,humantong din sa paghihiwal;ay ang labi namin. Binitawan namin ang isa't isa. Oras na paraa magpaalam. Yumuko ako.
"Goodbye,paul."tumulo ang luha koo nang pumasok sa loob ng salmin.
"Anne."hinawakan niya ang kamay ko.
"Let me go."bulong ko na mapait na ngumiti.
"Lumubog na ang mukha ko sa salamin. Unti-unti na akong binibitawan ni Paul. Umiiyak siya, Ramdam ko iyon. Tuluyang nakapasok ang katawan ko. Di na pwedeng bumalik.
"I love you,goodbye."sigaw ko. Pero bigla akong nahilo. Nakita ko ang koliedoscope. Saan na kaya ako? Nasa 1800 na ba ako? Hayyyss.. kaso inaantok ako. Humikab ako. matutulog na ako.
"Annelis!"nahihirapan kong minulat ang mga mata ko. Ang kati ng hinihigaan ko. MAraming tumutusok sa balat ko. Aray,mukhang damo ito.
"My lady."narinig ko ulit ang boses ng matanda. Unti-unti kung minulat ang mga mata ko. Blurred pa. Ang dil;im. Syempre,gabi. Nasa hardin ako. Anong ginagawa ko dito? Nasalubong ko ang mukha ni Papa. Nagaalala siya. Bumangon ako.
"Pa,sorry."anas ko.
"Ako ang daapt magsorry e kasi ngayon ko lang sinabi ang tungkol kay Leandro."nakakunot noo niyang pahayag."mabuti,ligtas ka anak.di ka napahamak dito sa hardin."
"Si Leandro,naiinis ako sa kanya. Pero okay lang magpakasal siya sa kahit sinong bruhilda diyan. Wala na akong pakialam sa kanya, kasu di ko na siya mahal."
Na out of the blue si PApa.
"hindi ka nagagalit sa kanya?"
"Hindi..masya nga ako e kasi may babae na siyang minahal."
Humakbang na ako saka bigla kung naalala ang panaginip ko. Nalglag daw ako dito,may underground library,may magic mirror,may nakilala akong lalaki. Paul Durnham ang pangalan,minahal ko siya,inangkin niya ako. Haneo ng panaginip ko parang otoo.
"My lady,okay lang sayo kahit niloko ka niya?"tanong ni Papa nang pumasok na kami ng bahay
.
"Okay lang,di ko nga siya mahal e kasi may mahal na akong iba."hinapay ko ang fringe ko na umepal sa mukha ko.
"Sino?"
"si Paul Durnham."
"Wala akong kakilala."
"Anak po siya ng duke of Edinburg."
"duke of edinburg? Walang Paul na anak si Duke Henry. Si Beatrice lang ang anak niya."
"Aah!"napanganaga ako."Pa,imagination ko lang iyon."
Pumasok na kami sa loob.
"Well,i resume na natin ang pagkain."
"Hala,PApa sorry talaga. Pinalamig ko ang pagkain."
"No worry pinare heat ko na iyan."
Ngumiti ako at umupo sa hapag kainan. Nilagyan ni Papa ng table napkin ang lap ko. Naalala ko ungnasa panaginip ko. Nilagyan ni Paul ng table napkin ang lap ko,. Nagdinner daw kami.
"Pa,alam mo may napanaginiapan ako. Halika,ikekwento ko sayo."
Iyon nga sinabi ko ang lahat ng panaginip ko. Detalyado talaga. PArang nanood lang ako ng pelikula. Aywan ko ba kung paano naging detailed iyon. Basta nararamdaman kong totoo iyon. Ito ang naging reaksiyon ni Papa.
"Aah?"na-amaze siya sa kwento ko kaya napanganga siya.
"Mukhang totoo Papa noh? Di kapani=paniwala. Totoo bang may underground library dito?"
"Oo,meron pero walang magic mirror at book of wizard dito."sabi niya.
Ngumiti lang ako.
Kinabukasan,nasa pavillion ako., Nagsusulsi. BAgong pampalipas aras ko ito. Pero biglang nagka-snow. May naalala ako. Yong couple sa gilid ng pader,masayang nagke-kwentuhan at nagattawanan. Ako yong babe kaso yong lalaki di ko nakikitaa ng mukha. Malabo eh.
"Sign para magkaroon ng winter solstice ball."sabi ko na tumingala.
Hanggan sa may sumulpot na lalaki. Binati niya ako ng charming smile niya. Pinaakit niya ako sobra. Kamukha niya yong lalaki sa panaginip kp. Pareho sila ng maga mata. Hindi ko makakalimutan ang mga matang iyon. Siya siguro ang binaigay ng Diyos parra sa akin. Nakumbinsi niya akong kaya napangit din ako sa kanya.
"Sa iyo yata ito,lady Annelise."inangat niya ang puting panyo. Tumango ako saka kinuha iyon.
"Salamat."yumuko ako para tignan iyon. Nakita ko ang pangalan ko at may simbolong walang hanggan ang nakaburda.pero wlang pangalan sa dulo.
"Prince Raymond of Cambridge.Kinagagalak kung napabisita ka sa lady ko."sumulpot si Papa. Natulala akong nang marinig ang pangalan niya. Raymond. Isang napakagandang pangalan.
Humarap si Raymond kay Papa.
Ngumiti siya.
"Maraming salamat po sa pagpaunlak sniyo sa akin."sabi niya saka binalika ng tingin sa akin."Maari ko bang hiramin ang lady niyo?"
"Syempre naman."
Lihim akong ngumiti.
"Maari ba?"nilahad niya ang kamay sa akin.
Tumango ako sabay abot doon. Tumayo ako. Ang saya saya ng damdamin ko nang makita siya. Sa palagay ko na mimiss ko siya sobra.
Iyon tuloy di ko mapigilang halikan siya sa labi. Natul;ala si Papa pati ang mga katulong namin. Parang di na ako ang lady na mahinhin. Naghahalik na lang ako ng kahit sino. Basta kutob ko siya si Paul ang lalaki sa panaginip ko.
Siya ang soulmate ko........
"Pa papakasal mo na kami,ngayon din."sabi ko nang humiwalay sa labi niya. Kaso tulala pa rin ang mga tao nanggang ngayon. No worries. We live naman happily ever after....
♫And it rains in your bedroom, everything is wrongIt rains when you're here and it rains when you're gone'Cause I was there when you said forever and alwaysYou didn't mean it, baby, you said forever and always♫
THE END ^_^
======
♥MSDARKWANDERER
Read more: TAYLOR SWIFT FOREVER AND ALWAYS LYRICS http://www.metrolyrics.com/forever-and-always-lyrics-taylor-swift.html#ixzz25EDhtj00
Copied from MetroLyrics.com
awh.. nkakaiyak nman nung naghiwalay na sila.. at talagang mei last kiss.. hahaha.. sabi ko na nga bah,mei paul din sa 1800.. kasal na ka agad2.. wala ng kiyeme pah.. hahah.. the end na pala,akala ko medyo matagal pa to matatapos eh.. pero maganda pa rin..
ReplyDeleteay sayang ang paul and annelise loveteam...
ReplyDeletehehehe.. di naman sila sayang sis.. iniba ko lang pangalan ni paul..c paul pa rin yan.. wag ka sanang magalit sa akin..
DeleteAko nga ayaw kong di magkatuluyan ang bida ko kaso ang resulta sa huli ay mauuwi sa di pagkakatuluyan nila.. ito siguro ang epekto sa pagiging galit ko sa mga bida ng Romeo and juliet,a walk to remember,noli me tangere at el filibusterismo.. hahaha!
Nauwi lahat sa mapait na katapusan..
~angel is luv~
ReplyDeleteahh kumbaga may katauhan pa rin si paul sa time ni annelise! i like! kahit maikli nagustuhan ko.
:) Grabe. Natatawa ako kay Annelise. Kasal agad ha? xD Syempre nga naman... Si paul kasi yon. Baka nga sinundan siya eh. xD
ReplyDeletebsta nagkatuluyan p rin cla s bng huli, msya n aq dun. hihhhihhhihii!!!
ReplyDelete