Queen Richelle
Montealegre
Dumating din ang
araw na pinakahihintay ko. Today is my big day. Ang panahon kung saan
kinasasabikan ng lahat ng babaeng nagmamahal.
Their wedding day.
Due to some
traditions, almost one week din kaming hindi nagkita ni West. Ewan ko kung sino
ang nagpauso ng tradisyong iyon basta sinunod lang namin. Super supportive
naman ang mga kaibigan namin kaya walang naging problema sa preparations.
Tanging guest list lang ang inintindi ko dahil from the church, reception, foods,
AVP presentation, entourage, gowns, invitations....lahat.... mga kaibigan namin
ang nagayos partikular na sina Regine at Aya na kahit may mga chikiting na eh
active pa rin.
Sobrang namimiss ko
na nga si West eh. Gusto ko na siyang makita. Puro text at calls lang kasi ang
naging communication namin.
Umuwe din pala from
Italy ang parents ko. Syempre gusto daw nilang saksihan ang special day ng baby
girl nila.
“Girl kinakabahan
ako” sabi ko kina Aya.
Kasalukuyan silang
nasa hotel room na tinutuluyan ko bago pumunta sa church.
“Gusto mo ng
magback out? Sabihin mo lang itatakas ka namin” pagbibiro ni JM.
“Oo nga. Baka
narealized mo na hindi mo pala gustong mag-asawa at ayaw mong makasama si West
habang buhay...ngayon palang eh mag-isip isip ka na” dugtong naman ni Raffy.
“Oo nga.. kasi alam
mo ang pag-aasawa hindi yan parang kaning isusubo na pwede mong iluwa kapag
napaso. It’s a lifetime commitment” sang-ayon din ni Ching.
“Alam niyo kayong
tatlo...pag-uuntugin ko kaya kayo. Mas lalo niyong dinaragdagan ang nerbyos
nitong si Queen eh” pagtataray ni Avee sa mga ito.
Nagtawanan lang
naman ang tatlong babae tanda na niloloko lamang siya ng mga ito.
“Normal lang naman
ang magkawedding jitters eh. Naranasan ko din yan nung kasal namin ni Lance.”
Sabi ni Regine.
“Oo nga. Ako din
nung ikasal kami ni Ivan, naranasan ko din yan.. parang gusto ko na nga nun na
magback out eh... mabuti na nga lang at di ko ginawa..kundi wala akong baby boy
ngayon.” natatawang sang-ayon ni Madz.
Medyo gumaan naman
ang pakiramdam ni Queen. Hindi naman pala siya nag-iisa at normal lang naman
pala ang pinagdadaanan niya.
“Bakit ako hindi ko
naranasan yun?” nagtatakang tanong ni JM.
“Kasi abnormal ka.
Pang normal na tao lang yun” pang-aasar naman ni Avee rito.
Nagtawanan naman silang
lahat. Kahit hanggang ngayon na may kanya kanya ng pamilya ang mga ito eh hindi
pa rin nagbabago.
Mula sa labas ng
hotel room ay bumukas ang pinto at sumungaw ang mukha ni Aya.
“Queen, it’s time”
inporma nito.
“This is it Queen.
Wala ng atrasan ito” bulong niya sa sarili at napabuntong hininga.
***
“Nandyan na daw si
West” inporma sa kanya ni JM. Ito ang kasama niya sa bridal car dahil sina
Regine at Aya ay nauna na para icheck kung wala na bang kailangang intindihin
sa simbahan.
“Thank God’
“Hindi mo naman
siguro ineexpect na tatakasan ka ni West diba?” natatawang sabi ni JM.
“Hindi naman.
Subukan lang niya” nakangiting sabi ko naman.
“Basta Queen,
picture ready ka dapat ah.. bawal ang nakasimangot”
“Yup”
Maya-maya pa ay
kinatok na ni Jake ang salamin ng bridal car hudyat na magsisimula na ang
kasal.
Pakiramdam ko ako
na ang pinakamagandang babae sa mundo habang naglalakad ako papuntang altar at
nakatingin ang lahat ng tao sa akin.
Pero wala akong
nakikitang iba. Dahil ang mga mata ko eh nakatingin lang sa isang partikular na
tao na nakatayo sa harap ng altar katabi ang bestman nito na walang iba kundi
si Lieu.
Bawat hakbang ko eh
parang napakabagal at wariy napakalayo ng altar samantalang hindi naman ito
ganun kalayo kung tutuusin. Hindi ko rin maintindihan kung bakit ako naiiyak
habang naglalakad sa tabi nina Mommy at Daddy. Rinig ko din ang mahinang
paghikbi ni daddy habang inihahatid ako.
Nang makalapit kami
kay West ay ipinasa na ako ni daddy sa kanya.
“take care of my
baby girl” bilin nito kay West.
“Yes dad. I will”
Sabay na kaming
lumapit ni West sa naghihintay na pari.
***
“...and now I announce
you husband and wife. You may now kiss the bride”
Kasabay ng paghalik
ni West sa akin ang masigabong palakpakan mula sa mga taong sumaksi sa napakahalagang
araw sa buhay namin. Mga taong naging parte ng buhay namin.
“I love you Misis”
bulong ni West sa akin habang nakaupo kami sa mesa sa reception.
“I love you too
Mister” ganting bulong ko din.
“Kiss...kiss...kiss”
nagulat kami ng makarinig ng kalansing ng mga baso partikular na sa mesa ng mga
barkada namin. Ito ang mga nangunguna sa pang-aasar.
Pinagbigyan naman
namin ang mga ito as West and I kissed infront of all these people to see.
Ito na siguro ang
pinakamasayang araw sa buhay ko.
Wala na akong
mahihiling pa.
Well....a baby
perhaps.
Para kumpleto na
ang saya.
No comments:
Post a Comment
Say something if you like this post!!! ^_^