QUEEN RICHELLE MONTEALEGRE
Flashback…
I
never thought I would enjoy being with the company of West Montreal. He looked
snobbish to me and it seems his not interested with me like those other boys.
Ewan
ko kung dapat ko bang ikatuwa iyon o ikaasar.
But
nevertheless I’m happy and it’s weird.
“Sino na naman kayang pobreng lalaki
ang nabiktima mo ha?”
Napatingin
ako sa nagsalita.
It
was West.
He
sits beside me under the Acasia tree. Ang paboritong tamabayan namin kapag breaktime.
“I don’t know what you’re talking
about.” Kaila ko as I traced the
body of the tree.
“Oh come on Queen. I know you well. Sa
tagal nating magkakilala alam ko na ang kamandag mo sa mga lalaki”
Yeah
right. It’s been years.
Two
years to be exact since the day that West Montreal became my friend.
Hindi
ko man siya matatawag na bestfriend. He’s been close to me.
“I heard may pinaiyak ka na naman daw”
“Kasalanan ko ba yun? They are all
idiots.”
“Pero hindi pa rin tamang paglaruan mo
ang mga lalaki. Baka makarma ka niyan”
Hinarap
ko si West.
“Teka nga…di ba ako ang friend mo?
Dapat ako ang kinakampihan mo”
“yeah. Pero lalaki pa din ako at hindi
ko gusto ang nakikita kong ginagawa mo. Kelan ka ba magtitino?”
“blah blah blah…you sound like my
daddy”
“ewan ko sayo Queen. Ang hirap mong
kausap.”
Tumahimik
na din si West. Nagtataka naman ako kasi ang tagal niyang di nagsasalita.
Paglingon
ko I saw him carving something at the body of the tree. Nagtatakang nilapitan
ko siya.
“What do you think you’re doing?”
Nilingon
ako saglit ni West bago ipinagpatuloy ang pag-uukit sa katawan ng puno.
“Nothing. I’m just writing my name”
Kumuha
din ako ng batong pang-ukit sa puno. Nang matapos si West sa ginagawa nito ay
sinimulan ko din idugtong ang pangalan ko sa katawan ng puno.
Nagtataka
man ay hindi nalang umimik si West.
WEST and QUEEN 4EVER
Iyon
ang nakalagay sa katawan ng puno.
“West and Queen forever?” nagtatakang tanong ni West sakin.
Nginitian
ko naman siya habang pinapagpag ang kamay ko.
“This place has became memorable to
me.. dito tayo madalas tumambay dalawa and I treasure this place so much as I
treasure you. And I’m sad leaving this place.”
“wag ka ngang OA Queen. Isang taon pa
bago tayo grumaduate ng highschool noh. At saka dito rin naman tayo
magcocollege eh. Masyado kang nagpapaka-OA dyan”
I
looked at him with teary eyes.
“I’m leaving West. I’m going to Italy.
Hindi ko na tatapusin ang highschool dito sa CSL”
Halatang
nashock si West sa sinabi ko. Maski ako ayoko din namang umalis pero kailangan
kong abutin ang mga pangarap ko.
“You’re leaving?” di makapaniwalang tanong niya.
“Yeah. May nag-offer na kasi sakin ng
modeling contract sa Italy. Alam mo namang pangarap ko yun diba?”
“I know but not this soon.”
“It’s now or never West”
Hindi
nalang nagsalita si West.
“galit ka ba?”
“no. gusto mo yan diba? Pangarap mo
yan? Sino ako para hadlangan ka? I’m just your friend. Kung yung boyfriend mo
nga walang nagawa eh ako pa kayang kaibigan mo lang”
“You’ve been a good friend to me West.”
Kinapa ko ang pangalang nakasulat sa
katawan ng puno. “ As long as this name
remain in the body of this tree I will always remember this place”
Narinig
naming tumunog ang bell. Hudyat na dapat na kaming bumalik sa klase.
“Tara na. baka malate pa tayo” yaya ko kay West.
“Sige mauna ka na. susunod ako”
Wala
na akong nagawa kundi ang magpauna nalang pabalik ng classroom.
Nang
makabalik si West ay hindi niya ako kinakausap. Nashock siguro siya sa sinabi
ko sa kanya.
Isang
papel ang inabot niya sakin. Nagtataka man ay kinuha ko ito.
KELAN ANG ALIS MO?
Iyon
ang nakasulat sa papel. I pick my ballpen and start writing the answer.
NEXT MONTH. AFTER THE SCHOOL YEAR.
Nagpatuloy
ang palitan namin ng pagsusulat habang nagtuturo ang teacher namin.
Napapatingin na din samin sina Jake at Lieu pero hindi namin sila pinapansin.
Natapos
sa pagtuturo ang teacher na halos wala akong naintindihan dahil masyado akong
absorbed sa pinag-uusapan namin ni West.
“grabe kayong dalawa kanina ah. Anong
drama iyon ah? May pasulat sulat pa kayong nalalaman” sita samin ni Lieu.
“Lieu don start” saway ni West.
“Anong don’t start eh hindi kayo
nakikinig kay Mam kanina. Paano nalang kung biglang nagpaexam iyon eh di wala
kayong naisagot? Pati kami walang masasagot”
“At bakit naman pati kayo madadamay?” tanong ko.
“Syempre wala kaming makokopyahan eh”
“Ay adik ka talaga Lieu.”
“sige mauna na ako. Nagtext si Aya magkita
daw kami” paalam ni West at nagpauna
na.
“Anong problema nun?” nagtatakang tanong ni Lieu.
Kibit
balikat lang ang isinagot ko.
++++++++
As
the school year ends pakiramdam ko pabigat ng pabigat ang nararamdaman ko.
Masaya
kasi maaabot ko na ang pangarap ko.
Malungkot
kasi kailangan kong iwan ang mga taong naging bahagi ng buhay ko.
Magulo.
I
should make the right choice.
Isang
text message ang natanggap ko mula kay West.
I love you.
Iyon
ang nakalagay sa message.
I
typed a reply.
Huh? Wrong send?
Para
akong bibitayin habang naghihintay ng sagot niya.
Mabilis
na kinuha ko ang cellphone nung tumunog iyon.
No.
Isang
simpleng salita. Two letters pero malaki ang impact na binigay sakin.
West
texted me that he loves me. Is it even true?
Hindi
ko alam kung ano ang iisipin ko or gagawin ko.
Bago
pa ako makapagtext ng reply ay nagtext na ulit siya.
Do you love me?
Hindi
ako nakasagot. Maya maya ay nagring ang cellphone ko.
Tumatawag
si West. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko so instead of answering the
phone I choose to turn it off.
And
after that. Hindi na ako muling nagpakita pa kay West o sa kahit kanino sa
kanila. Sinundo na din ako ng manager ko para dun na ako magstay sa place niya
habang nag-aantay ng flight for Italy. Kahit ayaw ng daddy ko wala siyang
nagawa dahil pumayag na din si Mommy.
+
+ + + + +
Present
Time…
Ikinurap
ko ang mata ko upang alisin ang luhang nagbabantang tumulo sakin pagkaalala ko
ng nakaraan.
It’s
been many years. I shouldn’t feel this way.
It’s
just part of the past.
Marami
ng nangyari.
“Hi Ate Queen.” Nakangiting bungad sakin ni Aya.
“Sunshine…what brought you here?” natutuwang tanong ko and a grin formed into my face
upon seeing the guy who’s standing beside a mannequin inside my store.
“so you two are finally together again
ah” tudyo ko sa kanya.
Aya
smiled as she lovingly looked at the man outside.
Mukha
namang naramdaman ni Vince na nakatingin si Aya sa kanya kaya napatingin siya
samin.
And
I swear those looks of him give me a creep.
Nakakainggit.
This two really love each other.
Sana
matagpuan ko din ang para sakin.
“Well…we just dropped by. May pinuntahan
lang kasi kami dyan. Aalis na din kami agad.
Gusto lang kitang dalawin.”
“You’re sweet…sige ingat kayo ah”
“Yeah..ikaw din”
“Vince take care of Aya okay?”
“Yeah.. I will”
Nang
makaalis ang dalawa ay napapailing na bumalik ako sa loob ng opisina.
“Lovers…”
Ipinagpatuloy
ko nalang ang pag-gawa ng sketch ng design ng damit.
No comments:
Post a Comment
Say something if you like this post!!! ^_^