Chapter 6
Di pa sumisikat ang bukangliwayway bumiyahe na kami papunta sa Hulesburg. Pansin ko lang, bakit todo ang pagbabalat kayo niya. Sino kaya ang tinataguan niya. Magkatabi kaming nakaupo sa train. Malapit ako sa bintana. Samantala si Paul,nakasandal sa balikat ko. Sobrang excited kasi kaya ayan nakulang sa tulog. Ako pa ngayon ang ginawang unan. Inoobserbahan ko siya. Ang pogi niya pala kapag natutulog. Animo'y anghel siya sa ulap. ang amo ng mukha niya. Sarap pisilin ng ilong niya. Ang kyut,sobra. Lihim akong napangiti. Ano ba tong ginagawa ko. Sinusuri ang kagwapohan ni Paul Dunham na walang kaalam alam.. Matapos mangalay ang leeg ko sa kakatitig sa kanya ay binaling ko sa bintana ang paningin ko. Ang ganda pala ng Britannia. Ngayon ko lang napuna. Hindi kasi ako lumalabas sa bahay kaya di ko mapupuna ang mga ganitong tanawain. Aaliwin ko muna ang sarili habang bumabyahe. Hindi naman ako naantok eh. Isa pa pa umaga na na maya maya .