Chapter Five : Epic Twins.
Kenji’s POV
Day 10
Pinuntahan ko kahapon si Enyo ang kaso
ayaw niya akong harapin kaya bumalik ulit ako ngayon. Last day na ng deal namin ngayon kaya
kakausapin ko siya at t liligawan ko ng maayos. Walang ten million na involve
at kahit lumagpas pa ng ten days. Maipakita ko lang na mahal ko siya.
“ Manong si Enyo po?” tanong ko sa guard nila.
“Ah Ser nako si Ma’am po kakaalis lang po,balita ko po sa Airport ang punta
-------------
“Bakit po pumunta ng Airport?!” tanong ko. Kinabahan ako sa totoo lang.
“ Ah eh balita kop o doon na titira sa
ibang bansa-----------
Hindi ko na pinakinggan ang sinasabi ni Manong at agad na tumakbo palabas ng
village nila.
“Kenji!!’” napalingon ako sa tumawag sa akin. Si Meiro at Esmie. Agad akong
sumakay sa kotse nila.
“Airport tayo” sigaw ko.Hindi naman nagtanong si Meiro at pinaandar ang kotse.
--
Napamura ako ng mahina ng abutan kami ng traffic.
“Matagal na bang nakaalis si Enyo?”
“Nung nasa village pa ako kaalis lang daw niya.” Sagot ko.
“So may possibility na nandito din siya sa traffic na ito”- Esmie.
“ Oo, wait” nakita kong may kinalikot si Meiro sa cellphone niya.
“ Confirm, nandito nga siya” sabi niya. Nagagawa nga naman ng technology.
“So,paano natin siya mahahanap?”tanong ko
Nakita kong may kinuha ko si Esmie.
“ Oha? Aanhin natin yang MEGAPHONE?”
tanong ko. Parang kinakabahan ako sa naiisip nila.
“Hindi natin. Ikaw lang ang gagamit niyan “ sabi ni Esmie tapos may binulong
siya sa akin.
“Ano gagawin mo yan o mawawala si Enyo ng tuluyan sayo?” nakangising sabi ni
Esmie. Huminga ako ng malalim at kinuha ang megaphone. Lumabas ako ng kotse.
--
“Ehem. Pasensya nap o sa magiging abalang idudulot ko. “ gumitna ako sa may
kalsada. “ Hindi ako sigurado kung maririnig mo ito pero sana marinig ko. Enyo
Sarmiento, alam ko una palang malaki na ang kasalanan ko sayo, napakawalang
kwenta kong detective. Ni hindi ko nalaman na may kakambal ka pala. Nasaktan
tuloy kita. Pero Enyo hindi ko man alam na may kakambal ,at hindi ko man
maidentify na minsan siya pala yung kasama ko ,isa lang ang alam ko. Ikaw ang
mahal ko. Paano ko na siguro? Kasi tulad
nga ng sinabi nila Esmie at Meiro ng mga
oras na kasama ko ang kakambal mo ,ikaw ang laman ng puso’t isip ko. Hindi ko
pinagduhan ang pagkatao mo. Kahit mukha kang bipolar non dahil pa iba iba ka ng
personality dahil nga dalawang tao ang nakakaharap ko noon tinanggap ko yon,
kasi nga si alam ko si Enyo iyon. Si Enyo lang walang ng iba. Hindi si Eris.
Mahal na mahal kita, Enyo.”
Halos limang minuto na ng matapos ako pero wala parang lumalapit baka nga
siguro wala siya dito.nagsimula na akong maglakad pabalik sa kotse ni Meiro.
“Hey! Mr,Detective! “
Agad akong napalingon ng marinig ko ang boses na iyon. Lalapit sana ako sa
kanya. Pero pinigilan niya ko.
“Hep! Hep! Dyan ka lang!” sigaw niya.
“ Hindi k aba naniniwala sa sinabi ko?
“tanong ko .
“ Tsk. Hindi ka talaga magaling na detective”
“Huh?” nagtatakang tanong ko.
?_______________?
o_____________________O
“Eris?!”
“ Yes, Mr. Detective. Si Eris nga po
ito. Tsk. Tsk. Ang kapatid ko po nagmumukmok sa kwarto niya. “
10 Million Worth Of Love | Prologue | Chapter 1 | Chapter 2
Chapter 3 | Chapter 4 | Chapter 5 | Epilogue
Chapter 3 | Chapter 4 | Chapter 5 | Epilogue
Omg. Sayang yung speech ni Kenji. Haha! Si manong guard kasi eh. >_<
ReplyDelete