Following Your Heart : Chapter 4

CHAPTER 4

( Shanea’s POV )

“Ang sarap talaga ng luto ni manang.” Tulog na ang lolo’t lola niya pagdating nila ni Jed. Si Manang Hellen, ang kasa-kasama ng grandparents niya dito sa bahay, ang naabutan nilang gising.

“Lahat naman sa’yo masarap.”

Tiningnan niya si Jed na nasa harap niya. “Hindi naman lahat, ayoko kaya ng ampalaya. Ang pait ng lasa.”

“May ampalaya bang matamis? Wala naman diba?”

Nasabi na ba niyang pilosopo si Jed? “Lagyan mo ng asukal, tatamis ‘yon.”

“Edi ikaw subukan mo.”

“O sige, bukas, ita-try ko. Ano kayang lasa no’n?” Napangiwi siya at napalunok. “Nagbago ang isip ko. Ayoko na palang i-try. Parang ang sagwa ng lasa niya.”

“Sino bang nagsabing i-try mo?”

“Ikaw kaya. Sabi mo subukan ko.”

“Kumain ka na nga lang dyan.” Nagsimula na itong kumain.

Sumubo siya ng kanin. “Ayoko din ng okra.” pahabol niya.

“Me, too. Ang sagwa ng lasa.”

Alam ko. Favorite ko kaya ang okra dati. Ginaya lang kita ng malaman kong ayaw mo no’n kaya hindi ko na siya favorite.

“Gustong-gusto ko ng sea foods. Lalo na ang hipon. Yummy.”

“The bad thing is ayaw ng katawan mo sa sea foods. And don’t dare to eat one. Tapusin mo na ‘yang kinakain mo, uuwi na ko.”

May allergy kasi siya sa sea foods. The last time na kumain siya no’n was when she was in third year high school. Alam na niyang may allergy siya pero dahil nga may katigasan ang ulo niya, tumikim siya ng hipon. Nangyari? Napuno lang naman ng pantal ang katawan niya at namaga ang fes niya. Ang masama pa no’n, JS prom nila kinagabihan. Nangyari? Hindi siya naka-attend. At ng gabi ding ‘yon kung kailan nagkakasiyahan ang mga schoolmates niya sa school nila, ngumangawa naman siya sa kwarto niya. At ang mismong gabi ding ‘yon, nahulog ang puso niya. Kanino?

- F L A S H  B A C K –

Nakahiga siya sa kama niya habang nakatalukbong. Nadinig niyang nagbukas ang pintuan ng kwarto niya. Ang mamita siguro niya. Kanina pa ito pabalik-balik sa kwarto niya para ayain siyang kumain. Wala siyang gana. Mas gusto niyang ngumawa. Dahil habang nagkakasiyahan ang mga schoolmates niya sa JS Prom nila, nandito siya ngayon sa kwarto niya. Mag-isa. Kandakasi naman, ang tigas ng ulo niya. Kumain pa siya ng hipon kanina, hindi pala kain, tikim lang naman, eh. Eto tuloy ang napala niya.

“M-mamita..ayoko pong..kumain..” ngumangawa niyang sabi. “Gusto kong mag-isa..saka—” Sininok siya. “—mukha po kong..malaking kamatis..saka malaking pantal..na tinubuan ng mukha..” Iyon ang tukso sa kaniya nina Aeroll at King ng makita ng mga ito ang itsura niya. Kaya nga ayaw niyang magpakita sa mga tao sa bahay nila. Kaya nga pinatay niya ang ilaw ng kwarto niya kahit pa nakatalukbong na siya ng kumot.

“Tama nga ang sabi ni Aeroll, nagmumukmok ka dito.”

Natigil sa ere ang pag-ngawa niya. “Je..Je..Jed? A-anong ginagawa mo dito?”

“Bakit patay ang ilaw ng kwarto mo?”

“Huwag mong bubuksan ang ilaw!” Hinigpitan niya ang kapit ng kumot sa katawan niya. Dinilat niya ang mata niya. Sumilip siya sa kumot niya. Binuksan nito ang ilaw ng kwarto niya.

“Patayin mo yung ilaw!” utos niya.

“Ayoko.” Lumundo ang gilid ng kama niya. Nagulat na lang siya ng hilahin nito ang kumot niya at hinagis sa kung saan.

“Tama nga si Aeroll, mukha kang kamatis na tinubuan ng mukha.”

Hindi niya alam kung pa’no itatago ang mukha niya dahil ng kuhanin niya ang unan niya ay inagaw nito ‘yon sa kaniya. Ginawa niya? Bumangon siya, niyakap ito at sinubsob ang mukha niya sa balikat nito. Prente, hindi nito makikita ang kamatis niyang mukha. Hihiwalay sana ito sa kaniya kaya mas lalo niyang hinigpitan ang yakap nito. Hindi man lang niya napansin ang pagkakadikit ng katawan nila.

“Nasasakal na ko.” reklamo nito.

“Ayokong makita mo yung mukha ko. Ang pangit ko.”

“Kailan ka ba gumanda?”

Napangawa na naman siya sa sinabi nito.

“Shanea naman, sinasakal mo na nga ako, mabibingi pa ako sa ngawa mo.”

Hininaan niya ang ngawa niya. “M-mahina..na ba?”

Napapalatak ito. “Ano ba kasing iniiyak mo?”

Ngumawa na naman siya ng malakas ng maalala ang JS Prom niya. “Hindi ako..naka-attend sa..JS Prom namin..”

“So?”

“So? Alam..mo bang—” Umepal si sinok. “—first and last na JS Prom..namin ‘to. Next year..wala na..“

“Ano naman ngayon?”

“Hindi mo ko..maintindihan..lalaki ka kasi..”

Naramdaman niyang napabuntong-hininga ito. “Gusto mo bang makaranas ng JS Prom?”

“Hindi na mangyayari ‘yon..kasi nandito ako..”

“So?” Humiwalay ito sa kaniya. Tinakpan niya ang mukha niya. Kinuha nito ang mga kamay niya. Yumuko siya. Inangat nito ang baba niya. Pumikit siya.

“Dumilat ka nga.” utos nito. Todo iling niya.

“Dumilat ka.” utos uli nito.

“Ayoko. Pagtatawanan mo ko.”

“Sinong may sabi?”

“Ako. Sina Aeroll at King, pinagtatawanan nila yung itsura ko.”

“Ako ba sila? Kanina pa ko nakatingin sa mukha mo, natatawa ba ko?”

Idinilat niya ang isang mata niya. Hindi nga ito tumatawa. Seryoso pa nga ang mukha nito habang nakatingin sa kaniya.

Tuluyan na niyang idinilat ang isa pa niyang mata. “Hindi ka natatawa sa mukha ko?”

Umiling ito. Pinahid nito ang luha sa pisngi niya.

“Why?”

Kumunot ang noo nito. “May nakakatawa ba sa itsura mo?”

Tumingin siya sa full length mirror na nasa gilid ng kama niya. Natatawang –naiiyak siya. Ngayon lang niya nakita ang mukha niya pag nagkaka-allergy siya sa hipon. Natatawa kasi mukha siyang kamatis na tinubuan ng mukha. Naiiyak kasi ang pangit niya!

“Shanea, para ka ng sira sa ginagawa mo. Stop it, okay.”

Nilingon niya ito. “Bakit ako, natatawa ko sa itsura ko?”

“Ikaw lang. Hindi ako. Saka sanay na ako. Si mommy ganyan din ang itsura kapag nagkaka-allergy siya. Parehas kayo.”

“Talaga? May allergy din ang mommy mo?”

“Oo. At ako nag-aalaga sa kaniya. Dahil ang daddy hindi mapigilang matawa sa itsura ni mommy.”

“Ikaw, Jed, pag nagka-asawa ka, magiging katulad ka din ng daddy mo?”

“Of course not. I will take care of her. Teka nga, bakit sa pag-aasawa napunta ang topic natin?” Tumayo na ito. “Wear your gown. Babalik ako.”

“Gown?”

“Yah, your gown. Yung pinagyayabang mo sakin.”

“Bakit ko susuutin ‘yon?”

“Pupunta tayo sa school ninyo.”

Nanlaki ang mga mata niya. “What?! Sa itsura kong ‘to? Hindi nga? Pupunta talaga tayo sa school? Pa’no ‘yan? Yung mukha ko? Magmamaskara na lang ako?”

“Basta suutin mo. Wag ka nang magtanong.” Humakbang na ito palabas ng kwarto niya. Nagtataka man ay sinunod niya ang utos nito. Sinuot niya ang binili niyang gown na above the knee ang haba. Color pink ‘yon, her favorite color.

Pero thirty minutes na ang lumipas, walang Jed na bumalik hanggang sa makatulugan na niya ang paghihintay. Hindi niya alam kung ilang minuto o oras na ba siyang nakatulog dahil nagising na lang siya ng may tumatapik na sa pisngi niya.

“Hoy kamatis na pandak, gumising ka na.”

Iminulat niya ang mata niya. Si Aeroll ang nabungaran niya.

“Hay, salamat. Nagising na ang kamatis na pandak.” ngiting-ngiting sabi nito.

Napansin niya ang mamita niya, ang papito niya at si King sa loob ng kwarto. “Bakit?” Saka lang siya natauhan ng tumawa ng mahina si King. Nagtalukbong agad siya ng kumot.

“King.” saway dito ng mamita niya. Naramdaman niyang lumundo ang gilid ng kama niya. May humaplos sa ulo niya. “Shanea, matutupad mo na ang gusto mo.” Ang mamita niya.

“Po?”

“Basta.” Naramdaman niyang umalis na ito sa kama. “Ikaw na ang bahala sa unica iha namin, ah.” Nadinig pa niyang nagsalita ang mamita niya.

“Sige, pare, ikaw na ang bahala kay pandak.” Boses ni Aeroll ‘yon.

Hanggang sa madinig niyang nagsara ang pintuan ng kwarto niya. Sino kaya ang kausap ng mga ito. Teka, hindi kaya si…

“Bumangon ka na diyan.”

Si Jed!

Inalis niya ang talukbong niya. Patay na ang ilaw, pero may liwanag na nagmumula sa lampshade niya. Regalo sa kaniya ng mamita niya ‘yon. Hindi lang siya basta lampshade, kasi may mga shape na nabubuo mula sa liwanag ng ilaw. May stars, hearts at moons. Umiikot ang mga ‘yon sa loob ng kwarto niya dahil umiikot din ang lampshade niya. Inikot din niya ang tingin niya. Pagbaling  niya sa bintana, napansin niya ang isang mesang maliit, may dalawang upuan at may pagkain sa ibabaw.

“Wow!” Umupo siya sa gilid ng kama niya. Saka lang niya napansin ang mga red petals na nakakalat sa sahig. Napa- “wow!” uli siya.

“Puro wow lang ba ang alam mong sabihin?”

Napalingon siya kay Jed na nakatayo sa gilid ng nakasaradong pinto. “Wow!” Alam ninyo kung bakit? Dahil ang gwapo ni Jed sa suot nitong tuxedo. Sapat na ang liwanag na nagmumula sa lampshade niya para masabing napaka-gwapo ni Jed ngayon. I mean, gwapo naman talaga ito. Pero, basta, ang gwapo nito ngayon sa paningin niya. Lalo na ng lumapit ito sa kaniya.

“Ang gwapo mo naman.”

Tumikhim ito ng mahina. “Thank you.” Pinasadahan siya nito ng tingin. “Y-you look..ahm..look..”

Napangiti siya. First time niya itong makitang nabubulol. “I look beautiful, right? Alam ko na ‘yan. Partida pa ‘to, wala na ngang make-up, mukha pang kamatis ang mukha ko.”

“Yeah  right.” Inilahad nito ang kamay nito. Kasabay no’n ay may nadinig siyang sweet music na nagmumula sa—hindi niya alam. Basta may nadidinig siya.

“Sasayaw tayo, Jed?”

“Magta-tumbling tayo.” seryosong sagot nito.

Natawa siya ng mahina. “Ang galing mo talaga mag-joke, nakakatawa.”

“Hindi ako nag-jo-joke.”  

Tinanggap niya ang palad nito. Inakay siya nito sa gitna ng kwarto niya. Kumapit siya sa leeg nito. Humawak naman ito sa beywang niya. Napahagikgik siya. Inalis niya ang kamay nito sa beywang niya.

Kumunot ang noo nito. “Bakit? Anong tinatawa-tawa mo?”

“Nakikiliti ako, eh.”

“Hindi ka pa ba nahahawakan sa beywang mo?”

“Hindi pa ako nakikipagsayaw. Kapag kasi may sayawan sa probinsya hindi ako nakikipagsayaw. Gusto ko ‘yong pam-party-ng sayaw, alam mo ‘yon?”

“Tama lang pala na hindi ka pumunta ng JS Prom, baka nakakalimutan mo, sayawan ‘yon.”

“Nag-practice naman ako, eh. Kami ng bestfriend ko. Kaya lang nakikiliti talaga ako.”

“So, anong gagawin natin ngayon?”

“Mag-L.A walk na lang tayo.”

Kumunot na naman ang noo nito. “L.A walk sa sweet music, okay ka lang, Shanea? I have an idea.” Kinuha nito ang kamay niya at nilagay sa leeg nito. Alam ninyo ba ang ginawa ni Jed? Niyakap niya ko.

“Nakikiliti ka pa?”

Umiling lang siya. At napalunok. Ang lapit-lapit kasi nila. Hindi lang malapit. Magkadikit ang mga katawan nila. At first time na maging ganito siya kalapit sa isang lalaki. Nayakap naman na siya ni papito, Aeroll at King, pero iba ang mga ‘yon. Oo, wala pa siyang naging boyfriend. Para daw kasi siyang bata. So? She doesn’t care.

Ganito pala yung feeling na yakap ka ng isang lalaki. Oo nga pala, nayakap na niya ito kanina nung itago niya ng kamatis niyang mukha. Pero kasi naman, hindi siya aware kanina sa ginawa niya. Ngayon lang niya napagtuunan ng pansin. Ang sarap ng feeling. Parang okay na kahit ganito na lang sila habang-buhay. O kaya ba dahil ganito ang pakiramdam niya dahil si Jed ang nakayakap sa kaniya? Anong connection no’n sa nararamdaman niya?

Nagsalita na lang siya para malayo sa isip niya ang ayos nila. “Ikaw ang may gawa nito?”

“Hindi naman lahat. Tinulungan nila ako.”

“Pero ikaw ang nakaisip nito?”

“Yes.”

Napangiti siya. “Ka-touch naman. May ka-sweetan ka din pala sa katawan, Jed.”

“Anong tingin mo sakin? Bato?”

“Hindi naman. Pero bakit mo ginawa ‘to?”

“Tinawagan ako ni Aeroll. Baka daw ma-dehydrate ka na sa pag-ngawa mo dito kaya he asked my help.”

“Talaga? Ginawa ‘yon ni Aeroll?”

“Yes.”

“May kabaitan din pala sa katawan si Aeroll. Lagi na lang akong inaasar no’n, eh. Tapos, tapos…” Napangiti siya. “Pero mas mabait ka kasi pumayag kang gawin ‘to. Thank you, Jed. Super-daeng-madaeng-super salamat.” Yung tipo nito na gagawin ang ganitong bagay? Tsk, ang layong mangyari.

“Ngayon lang ‘to kaya lubus-lubusin mo na.”

“Oo naman. Lulubos-lubusin ko na.”

Lumapad ang ngiti niya. Nang biglang kumunot ang noo niya. Alam ninyo kung bakit? Ang pangit nung background music, parang pampatay.

“Ano ba ‘yang kanta na ‘yan?! Ang pangit! Wala na bang mas papangit pa diyan? JS prom ko ‘to, baka nakakalimutan ninyo?”

Nakadinig siya ng tawanan mula sa labas ng kwarto niya. Si Aeroll at si King! Maya-maya ay napalitan na ang kanta. Napangiti siya. Sinabayan niya ang kanta.

“What if I never knew…what if I never found you...I never had this feeling in my heart...” At habang kumakanta ay nakatingala lang siya kay Jed na nakatingin naman sa bandang likod niya. “...how did this come to be...I don’t know how long you found me...but from the moment I saw you…deep inside my heart I knew...”At habang nakatitig siya sa mga mata nito, ilong nito, bibig nito, sa mukha nito, bakit parang..parang..

“Wag ka na ngang kumanta, panira ‘yang boses mo.”

Hindi niya nadinig ang sinabi nito. “Baby your my destiny…you and I were meant to be…with all my heart and soul…I’ll give my love to have and hold...”

“Shanea.” Tinitigan siya nito.

“…and as far as I can see…you were always meant to be…my destiny...”

Tugudog! Tugudog! Tugudog! Tugudog! Tugudog!

Napahawak siya sa dibdib niya.

“Okay ka lang?” Napakalas ito ng yakap sa kaniya.

Nilingon niya ito. Nagtama ang mga mata nila. Bakit parang may nagbago kay Jed ngayon sa paningin niya.

Tugudog! Tugudog! Tugudog! Tugudog! Tugudog!

“Shanea?”

Tugudog! Tugudog! Tugudog! Tugudog! Tugudog!

Huminga siya ng malalim. Tumikhim ng malakas at ngumiti. “O-okay lang ako. Nagugutom lang ako. Kain na tayo. Mukhang ang sasarap ng niluto ninyo, ah.”

- E N D  O F  F L A S H B A C K –

“Shanea.”

Napakurap siya sa pagbabalik-tanaw niya. “Yes, Jed?”

“I’m done eating. Uuwi na ko.” Tumayo ito. Napatayo din siya.

“Ihahatid na kita.”

“You stay here.”

Kinuha niya ang susi sa bulsa ng short niya at inabot dito. “Gamitin mo na lang yung motor ko.”

“Ayoko. Magta-tricycle na lang ako.”

“O sige, ihahatid na lang kita.” Hahakbang na sana siya ng kunin nito ang susi mula sa kaniya.

“Ibabalik ko na lang bukas. Good night, Shanea.” Tumalikod na ito.

“Goonight din, Jed. Sweetdreams. Sleep tight. Sleep well. Sleep” Nang may maalala siya. Tinawag niya uli ito. Lumingon ito.

“Bakit?”

“Sunday bukas diba? Simba tayo.”

Tiningnan lang siya nito at humakbang na palabas ng bahay na hindi man lang siya sinagot.

Napangiti siya. Silence means yes. “Ingat, Jed.” pahabol niya kahit wala na ito sa paningin niya.

* * *

>>>CHAPTER 5 HERE

Laugh trip ba? >>>Face to Face w/ Mang Doro

A Kiss : Epilogue

Dreaming : Finale