Crimson Night: Chapter 4

 CHAPTER FOUR

(SAVANNAH BLACKSHIRE)

Masisiraan na talaga ako ng bait, wala na sila. Ang anak ko. Ano na ang gagawin ko ngayon? Ayokong umuwi sa amin dahil alam ko na wala na akong babalikan pa doon.  Dalawang ako pumupunta sa amusement at nagbabasakali na nandoon pa sila. God, gisingin niyo ako sa masalimuot na panaginip na ito. Nawala na lang sila na gano’n na lang, pano ko mababawi ang anak ko? Wala akong powers na kagaya nila. Hindi ko sila kayang labanan!

Ikatlong araw na ito, pumasok ako sa opisina, pero hindi para magtrabaho kundi mag-resign. Ano pang silbi na magtrabaho tas wala na sila!?

Nagpawakawala na naman ako ng buntong hininga. Wala `yong supervisor namin kaya mukhang matatagalan ako dito. Ilang oras na ang nakalipas ay minsan pumapalpak ako, kahit na `yong simpleng encode yung documents para sa sales & marketing ay pumalya pa ako. Akalain ninyong na-delete ko buong page niyon!

“Hey okay ka lang?” Lumapit si Queenie sa cubicle ko. May bitbit siyang mga paper work.

“Yeah. I’m fine.” Kahit hindi naman.

“Sure? You don’t look fine to me.” Yeah. Sino kaya ang magiging okay na kinidnap ang dalawa kong anak?

Nagpakawala na ako ng buntong hininga. “Huwag kang mag-alala okay lang talaga ako. Ano pala ang kailangan mo?”

“Pwede bang humingi ng favor? Kasi pupuntahan ko pa kasi ang MS department dahil may sira `yong computer ko. Eh kailangan na kasing maayos iyon dahil nandoon ang mahalagang financial statement na kailanganin na mamayang gabi eh.”

“Sinong bibigyan ko niyan?”

“Um. Okay lang sa`yo?” Nag-alinlangan na tanong niya.

“It’s fine. Hindi ko naman matapos-tapos itong gawa ko dito. Akin na iyan at sabihin mo sa akin kung sinong bibigyan ko niyan.”

“Kay Mr. Cervantes eh.”

“Okay.”

“Weeh! Thank you!”

Nang ipasa na niya sa akin ang mga paper work ay nagpaalam na siya sa akin. Napapailing na lang ako sa kanya, umalis na din ako sa cubicle ko at naglakad patungo sa 15^th floor kung saan ang office ni Mr. Cervantes.

Nung nasa 15^th floor na ako ay binilisan ko na ang paglalakad para makarating sa opisina. Nakita ko si Bella na kausap ang isang lalaki. Tila napako `yong paa ko sa kinatatayuan ko, kahit na malayo siya ay hindi ako nagkakamali!

Kahit na hindi kakaiba ang pananamit niya na kagaya noon ay hinding-hindi ko makakalimutan ang hitsura na iyan! Siya yung lalaki na nasa panaginip ko o panaginip ba talaga yun o hindi basta! Ang ama ng dalawang kambal!

Nang tuluyan nang makalapit na sila ay tumigil ang dalawa para lingonin ako. Pero yung ngiti na nakapaskil sa labi ni Bella ay naglaho at nakakunot ang noo na tiningnan ako. “May kailangan ka dito?”

“Oo.” Baling ko sa kanya, hindi tinangka na sulyapan ang lalaki dahil kapag ginawa ko yun ay baka kung ano ang magawa ko sa kanya. Iniabot ko sa kanya ang paper works sa kanya. Ramdam na ramdam ko na nakatitig sa akin ang lalaki pero inignora ko lang yun.“Since nandito ka naman ay might as well ibigay mo ito kay Mr. Cevantes. Kailangan na kasi niya ito.”

“Ba’t hindi na lang ikaw?”

“Hindi ba’t secretary ka? You should stay in your working place hindi lakwatsa. Mayroon din naman akong trabaho sa baba na kailangan kong matapos.” Naglaban pa kami ng tingin, wala talaga siyang balak na umalis at iwan ang lalaki. Sino naman hindi? Gwapo ang lalaki! Ang landi lang, meron na nga siyang fiance tas nilalandi pa ito? Tsk!

Wala rin naman nagawa si Bella kundi tinanggap yung paper works tas bumaling sa lalaki. “Blake, why don’t you go first ibibigay ko lang ito sa papa mo at susunod na lang ako sa`yo.” She tiptoe at sa gilid ng mata ko ay nakita ko na hinalikan niya sa pisngi ang lalaki.

Blake?! As in Blake Cervantes?!

Nagmadali na umalis si Bella palayo sa amin. “Feisty one.” Yun ang sabi niya sa akin. Matalim na nilingon ko siya.  “What—“ Bago pa niya matapos yung sasabihin niya ay hinila ko ang kwelyo niya pababa. Kung umasta siya ay parang hindi niya ako kilala!

“ Don’t play dumb with me, asshole. Kung akala mo nakalimutan ko pa ang ginawa mo pwes hindi.”

Bumukas ang pagtataka niya. “May sinabi ba ako na ikinagalit mo, miss?” Inalis niya ang kamay na nakahawak sa kwelyo niya at dumistansya sa akin.

“Sinabi? Madami kang ginawa! Huwag mong sabihin na nakalimutan mo, ha? You ruin my life, you jerk!”

“Sorry pero hindi ko matandaan na nagkita na tayo o nagkaroon man ng relasyon. Oh wait! One night stand? Dahil kung hindi ay imposible naman na hindi kita makilala lalo na…” He smile smugly while looking at me head to toe. Bastos pala ito eh!

“One night stand? Dear, higit pa doon ang ginawa mo sa akin! My life mess up and now my daughters was kidnap by a freak people like you!” Dinutdot ko pa ang daliri ko sa malapad niyang dibdib.  

“Now now, ang sakit mo makapagsalita ah. Do you know who I am?”

“Sa pagkarinig ko ay Blake ang pangalan mo—oh wait, I know sabihin na natin you’re not an ordinary human. Isang lalaki na may magic, how’s that, huh?” Natigilan siya ilang saglit ng marinig niya ang sinabi ko. “Baki—“ Bago ko pa matapos yung sasabihin ko ay bigla niya hinawakan ang kamay ko tas isang kisap mata ay nasa isang office kami. Mahigpit ang pagkahawak niya sa kamay ko kaya napangiwi ako.

“Pano mo nalaman yun?”

“Know what?”

“Alam mo kung anong tinutukoy ko!”

“Hindi pa obvious? Dahil sa`yo! Baliw!”

May tumikhim sa gilid namin kaya napalingon ako kung sino yun. Isang matandang lalaki who share the same eyes with Blake. “What’s the meaning of this, Blake? Ba’t mo ginamit ang…”

“Pa, she knows something about us.” Naiinis na sabi ni Blake.

Ah, siya pala ang may-ari ng kompanya na ito. First time ko siya nakita eh.

“Really?”

Humalukipkip ako ng bumaling sa akin ang matanda. “Eh ano naman kung alam ko kung ano kayo? Kasalanan mo naman yun five years ago! And don’t you dare deny it, bastard dahil tanda tanda ko `yang pagmumukha mo! Meron ka pa ngang cresent moon na tattoo diyan sa dibdib mo!”

“Huwag ka—“ E-deny pa sana ni Blake yun pero inunahan siya ng matanda.

“Blake, Stop it already. This is a serious matter and it has something to do with your illness.”

“Not that again, pa. Wala na akong sakit okay?” May halong irritasyon na sabi niya.

“Anong sakit? Aids?” I said mockingly.

“Very funny woman. I always make sure na walang STD ang ka-sexmate ko.” I’m starting to gate this guy, mas gusto ko pa yung nakilala ko five years ago. Totally opposite ang ugali nila!

“Sorry for his, rudeness. Ganyan talaga siya.”

“SO, ano naman ang sakit na iyan sinasabi ninyo, Alzhaimer?”

“No. He has a sleeping disorders back then na tinatawag na sexsomnia. I guess he also used some sort of magic na makapunta sa kung saan-saan and accidentally na napili ka and I think alam mo na kung anong nangyari matapos niyon.”

Oh I know what sexsomnia means! Nagkataon na may nabasa ako tungkol sa sexsomnia through internet. It is also known as parasomnia or sleep sex. A sexsomaniac  do not remember the acts that they perform while they are asleep however in my case it doesn’t make sense dahil ba’t ako pa?

Sa dami naman sigurong babae dito sa mundo ay ako pa talaga ang pinagsamantalahan ng lalaking iyan!

Hinihilot ko ang sintido ko. “Eh ano naman ngayon? Hindi na mababago ang nakaraan, Mr. Cervantes! He ruin my life!” Naniningkit na sabi ko sa kanya. How this old man still acting so cool. Oh fine, hindi pa siya ganoon ka tanda, bakas parin naman ang kagwapuhan niya kahit na nasa mid forties.

“Then there’s only one solution for that.”

“No you wouldn’t” Banta ni Blake dito.

“At ano naman yun?”

“Marry my son.”

“No.” Deretsong sagot ko.

“Eh anong pinuputok ng butse mo kong ayaw mo? Pero seriously dad hindi rin naman pwede dahil engage na ako kay Bella.”

“Shut up, Blake. We all know that you only want to marry Bella dahil sa gusto ng lolo mo.” Sita ni Mr. Cevantes kay Blake.

“Tsk.”

“Hindi yun ang gusto ko, Mr. Cervantes.”

“Then what is it, money?”

“Lalong hindi. May gusto akong ipagawa sa inyo na kayo lang naman ang  makakagawa.” I don’t care about their history. Ang tanging gusto ko lang ay ang anak ko. At ngayon alam ko na kung anong klaseng lalaki si Blake ay mas lalong ayaw ko na makilala niya ang anak ko! Pero wala akong magagawa ngayon kung sakali man na malaman niya na may anak kami. Dahil siya at ang ama nito ang makakatulong sa akin ngayon.

“At ano naman yun?”

“I want you to save my daughters.”

>>> CHAPTER 5 HERE