Crimson Night: Chapter 5

CHAPTER FIVE

(BLAKE CERVANTES)

‘After this conversation I want you to talk to Bella about breaking the engagement.’ My father, Gerald Cervantes, said through telepathy. Gusto ko magmura, parang wala lang sa kanya yun eh. Sure, I didn’t feel anything for Bella, napilitan lang akong umuo kay lolo dahil sa gusto ni Lolo pero parang hindi ko maatim na saktan si Bella dahil childhood friend kami at aware ako na may gusto siya sa akin kaya nga wala siyang tutol sa gusto ng ama at lolo niya eh na maikasal ako.

‘But dad!’

‘No buts, I’ll talk to your grandpa later.’

Hindi ko rin naman tinutulan yun dahil binigyan ko ng agreement si Bella noon bago pa in-announce sa publiko na engage kami ay gumawa kami ng agreement, doon kami sa ibang bansa magpapakasal tas after one year ay maghiwalay din kami. Simple as that, walang problema kay Bella kahit na hindi niya gusto yun ay umuo siya. Para lang makasama ako. Heartless? Eh ano naman. Nagiging totoo lang ako sa kanya kesa mas masaktan ko siya lalo. Kapalit niyon ay hindi ako mambabae. Ginagawa ko lang ito dahil kay lolo at higit sa para na din makuha na yung pinakaasam ko baka ituro na niya yung spell na gustong gusto ko matutunan noon pa man.

Yes. I am certified womanizer but I keep my promise, hindi kagaya ng iba. Pero mukhang magbabago yung plano ko dahil sa iisang dahilan.

A woman next to me, claimed na may nangyari sa amin. She was hot and beautiful pero wala talaga akong matandaan na naka-one night stand ko siya! Bumaba ang tingin ko sa katawan ng babae. Ang dibdib na tamang-tama lang ang laki, B cup size. Maganda ang curve ng katawan, round butt na masarap pisilin and lastly, her long legged! Tipo na hindi pagsawaan! Ah, shit ano ba itong iniisip ko?

“You got to be kidding me?” Mahinang sabi ko na narinig ng babae. Walang ekspresyon na lumingon siya sa akin. Strange, pero pakiramdam ko talaga ay

“Kidding? Hindi ako nagbibiro. Gusto ko iligtas niyo ang anak ko. They were kidnap by a people like you!”

“At bakit naman nila gagawin iyon?” May anak na siya?  Hindi halata sa katawan na may anak na siyang dalawa, teka ilang taon na kaya siya? May asawa na siya?! Ah, bakit ko ba iyon iniisip? Labas na ako kung may asawa siya o hindi pero dahil sinabi niyang may dalawa siyang anak ibig sabihin ay may asawa siya `di ba?

“Hindi ko alam pero bigla na lang pumunta sa akin ang isang lalaki na nakaitim na business suit,  his name Jackson Tyler. Member daw siya lavýrinthos mageia organization. One of the organization that was supported by the president. Sinabi niya na gusto niya kunin ang  anak ko pero tumanggi ako dahil hindi ko gusto mawalay sila sa akin. Pero kinabukasan niyan ay yung kasama niya ay kinidnap sila!”

Hindi parin ako kontento sa sinabi niya kaya nagsalita ako. “If they were kidnap then why didn’t you report it to the police?”

She restrained herself from rolling her eyes at me. “As much as I would love to do that peo hindi eh! May powers yung mga tao na dumukot sa anak ko!”

(SAVANNAH BLACKSHIRE)

Magsasalita pa sana si Blake na mukhang hindi parin kumbinsido ang lalaki. Pero hindi hinayaan nang ama niya na makapagsalita siya. “Enough, Blake. I think this girl is telling us the truth.” I’m not a girl! Malaki na ako. Yun ang gusto ko sabihin pero tinikom ko na lang yung bibig ko. “Siguro may kinalaman ito sa mga nawawalang bata, Blake.”

“You believe her? Eh bakit naman natin siya paniniwalaan eh mostly na yung tinutukoy mong sindikato na dinudukot ang mga bata ay mga kagaya natin na wizard and witches!”

Oh so yun pala ang tawag sa kanila.

“You shitty kid,  how long will you realize that those kidnapper were not kidnapping someone kung walang dahilan?” Biglang dumadagundong yung dibdib ko. He knows?! Namilog ang mata ko at bumibilis yung tibok ng dibdib ko sa antipasyon. “So tell me, miss…?”

“Savannah. Savannah Blackshire.”

“Maliban doon mayroon ba silang sinabi?”

Phew. Akala ko na-realize niya na apo niya yung anak ko. “Sa naalala ko may sinabi siyang expirement at mga bata at...” Bumaling uli ako kay Blake. “Gusto ko lang isaksak sa utak mo na hindi ako sinungaling. Why would I do that? Anong mahuthot ko, pera ninyo? Kung ganun sana eh di dapat ko na tinanggap yung offer ng ama mo kanina. Pasalamat ka at hindi kita kinasuhan na rape!” Sinamantala niya an sitwasyon na natutulog ako and made me think it was just a deam. But I didn’t care a less anymore. What’s done is done, I couldn’t change it however since nakita ko na ang walanghiya ay magagamit ko siya na makuha ko ang mga anak ko. Malaking tuwa ko na pumayag si Mr. Cervantes na tulungan ako kapalit din yun ay sabihin ko ang lahat ng nalalaman ko. Ibinigay ko pa na rito ang business card ng taong yun. Nagpaalam na din ako na magaan ang pakiramdam subalit hindi pumayag ang matanda kung hindi daw ako ihahatid ni Blake kaya ngayon ang bigat bigat ng balikat ko habang naglalakad. Bakit kailangan pang ihatid?!

“Seriously, bakit kailangan ko pang ihatid kita eh dito ka naman nagtatrabaho!” Reklamo niya, habang tumatagal ay pinapakita na talaga niya kung gaano siya kasamang ugali!

“Eh di wag mo akong ihatid. You better go now or else magtataka na yung fiancee mo kung bakit walang BLAKE NA NAGHIHITAY SA KANYA.”

“Maintindihan naman niya.”

I stomp on the gound and gasp. “Now what?” Tumigil din siya sa paglalakad.

“Nakalimutan ko sabihin sa ama mo na mag-resign na ako!”

“So? Hindi mo ba kailangan ng pera?”

“No. Na-bore lang ako sa bahay kaya nagtrabaho ako.”

“Oh siguro napaka-lousy naman ng asawa mo kaya madali kang mabagot.” Nabastusan talaga ako sa lalaking ito. Hindi na lang ako nagkomento. Ayokong magkaroon siya ng hinala na anak niya sina Dedra at Devon.

“Shut up.” Sita ko nang nasa harap na kami ng elevator at nung bumukas yun ay bumungad sa amin si Bella. Bigla niya niyakap si Blake. Parang may kung anong kirot sa dibdib ko pero agad na inalis ko yung naramdaman ko.

“Blake! Akala ko hinintay mo ako sa baba pero  nandito ka lang pala at kasama…” Naging matalim ang tingin niya sa akin. Sarap dukutin ng mata eh! “Siya.”

“Yeah. May pinag-usapan lang kami…err… Bella pwedeng mag-usap tayo in private? May importante lang akong sasabihin sa`yo.”

“Okay!” Ang bilis niyang magpalit ng expression!

“So pano? Aalis na muna kami. Magkita na lang tayo sa susunod. Tatawagan ka na lang siguro ni Papa sa balita.”

Tumango ako. “Balita sa ano?” Nagtatakang tanong ni Bella kay Blake.

“Ah wala yun, hon. Tara na?”

“Sure! Pero doon tayo sa paborito natin restaurant. Nagugutom na ako eh.”  

 Landi talaga, kita nandito pa ako ay kumapit pa siya kay Blake sa braso na tila sila lang dalawa. Napapailing na nauna ako at iniwan silang dalawa. Kinakagat na ako sa langgam eh! baka kung anong gawin ko sa kanilang dalawa. 

>>> CHAPTER 6 HERE