Friday, April 17, 2015

I Love You Mr. Womanizer 2: Chapter 5





JUAN RAFAEL

Ako si Juan Rafael, o kung tawagin ako ay Uno. Aaminin ko na mapaglaro sa kahit na anong bagay, sa buhay ko, sa mga nasa paligid ko. Ako yung walang kaseryosohan sa buhay lalo kung pagdating sa mga babae kaya nga madalas nanapapahamak ako dahil sa kanila. Nakikipagrelasyon ako for nothing, masabi la na may girlfriend ako and like if I don't like it anymore makikipagbreak na ako or di ko na sila papansinin. Until Michelle came, 1st year pa lang kami magkakilala na kami kasi may mga subjects na classmates ko siya sa mga minor lang naman dahil magkaiba kami ng course. Siya yung babae na walang paki-alam sakin honestly natapakan ego ko dun. I know I'm good looking pero ni hindi man lang niya ako pinansin o kaya sinusungitan pa niya ako, samantalang yung iba ang bait bait sakin. Alam ko rin kasi na malaki ang pagkagusto niya kay Kurt, hindi naman yun gwapo nadaan lang yung sa pakacharming niya kaya nanalong campus king nung time namin. Dapata ako talaga ang mananalo dun. 

Until one day biniro ng mga kaibigan niya si Michelle na kunwari may manililigaw sa kaniya at ako yun. Naaliw naman ako dahil ginawa nila yun para sumaya naman ang college life ni Mitch dahil puro lang daw siya school-bahay walang ka social social life sa buhay o kung lumabas man mga kaibigan lang din ang kasama. Actually ang gusto lang nilang mangyari ay kausapin ko siya, biruan lang talaga. Pero may hindi inaasahang pagkakataon, biniro nga namin siya pero mukhang ito ex-girlfriend ko ay hindi mali, hindi ko pala siya ex-girlfriend nag-assume lang siya na naging kami, tatlong beses nga lang kaming lumabas tapos ex na agad? Education student din siya, hindi nga bagay sa kaniya yung course niya dahil may pagka-war freak siya. Di naman sa natuwa ako sa nangyari pero dahil dun mas naging malapit kami ni Michelle hindi ko rin magets kung bakit, basta ang alam ko pagnakikita, nakakausap ko siya nabubwisit ko siya ang saya ko lang. Inialam ko yung mga gusto niya, at isa lang ang sinabi ng mga napagtanungan ko, mahilig siyang kumain na ikinatuwa ko naman. Kaya nung pumunta ako sa puntod ni lolo, sinigurado ko na marami ang pagkain na bibilhin ko. Sa katunayan niyan, ngayon lang ako nagsama dun ng kung sino hindi ko rin maintindihan kung bakit siya ang sinama ko, bigla lang pumasok sa isip ko na siya ang isama dahil alam kong hindi siya maarte tulad ng iba at hindi rin siya madaling mainip. Masaya siya kausap at alam mong nakikinig siya sa bawat sinasabi mo. Parang di kumpleto pag di ko siya nakaka-usap kaya nung sport fest grabe parang ayoko na matapos, halos araw-araw kami magkasama at lagi pa niya akong pinagche-cheer kaso after nun biglang naging cold yung treatment niya sakin parang mababaliw ata ako nun sa di malaman na dahilan. Aaminin ko na malaki ang nabago sa akin ni Michelle sa maikling panahon, hindi na ako masyadong maloko at hindi na gaanong nakikipag-usap sa mga babae bukod sa kaniya.

Isang beses hindi ko na mapigil yung sarili ko, gusto ko na siyang kausapin dahil tinatanggihan niya yung mga aya ko sa kaniya na lumabas. Pagpasok ko sa room nakita ko siya na nakatungo pero medyo nakatagilid ang mukha niya, mukhang hindi talaga maganda ang pakiramdam niya. Nagkukwentuhan ang mga kaibigan niya sa bandang unahan, hinila ko nang dahan dahan yung upuan at tumapat sa kaniya tinititigan ko siya ang ganda niya kahit na masungit siya mukha pa rin siyang anghel. Hahawakan ko sana yung mukha niya kaso baka bigla siyang magising kaya dahan dahan ko na lang hinawakan yung kamay niya, saglit ko pa nga lang nahahawakan bigla naman ako tinawag ni Abbie. Wrong timing talaga 'tong kaibigan niya.

May pagkakataon naman na inagahan ko talaga ang pasok, kasi sabi sakin noon ni Michelle kailangan maaga pumapasok para naman hindi nakakahiya pagpumasok ng late, agaw eksena kung baga. Napaisip ako nun kaya inagahan ko, hindi ko rin alam na maaga pala siya sa school, kanina pa ako sa may pintuan ng room naminat nakatulala naman siya. Ano kaya ang iniisip niya? Ako kaya? Kaya nung nagsalita ako nagulat siya. Sasabihin ko sana na wag niya akong isipin dahil mahal ko siya kaso nagbago ang isip ko baka mas mapikon lang siya sakin. HIndi ko na rin mapigilan yung sarili ko gusto ko na siyang halikan nung mga oras na yun, kaso baka makatanggap ako ng sampal sa kaniya, at siya yung babae na dapat nirerespeto, kaya imbes na halikan pinisil ko na lang yung ilong niya na cute. Hindi pa rin kasi niya ako kinikibo, yun pala may problema nga. Hindi ko inaasahan yung tanong niya, hindi ako handa sa totoo lang. Oo iba na talaga ang nararamdaman ko kay Michelle, ibang yung saya, iba yung kaba pag malapit lang siya. Ayoko rin na madaliin ang lahat kaya kahit gustong gusto kong sabihin na mahal ko siya hindi ko sinabi, tangin nasabi ko na lang ay "I like you.".  Hindi ko napigilan yung sarili ko at niyakap ko siya. Ayoko na itulad siya sa mga naging babae ko noon.

Right timing naman yung boyfriend ni Cass hindi dahil sa proposal niya kay Cass, kundi timing sa pagbibigay sakin ng lakas ng loob, gusto ko na kasing pormal na manligaw kay Mitch at yun ang tamang panahon sa tingin ko, Di alam ni Michelle na sasama ako dahil hindi ko pinasabi kaya nagulat siya nung andun ako sa Mcdo, Binakante talaga ang upuan sa tabi ko para sa kaniya. Habang nagaganap ang isang madamdaming eksena sa harapan ko, wala akong paki-alam dun dahil abala ako sa paggawa ng tissue ring para kay Michelle. Hindi ko namalayan na natapos ang drama, namalayan ko na lang na ako na yung sinusunuod nilang kantyawan. Sa akin ay pabor yun dahil handa naman ako dun. Tumayo ako at tinanong ko siya kung pwede akong manligaw, at kita ko yung pagliwanag ng mukha niya at ngumiti siya alam ko na sinyales na yun nang pag-sangayon niya. Parang gustong tumalon ng puso ko sa reakasyon niya na yun.

Kinabukasan naging usapan ang "proposal" ko kay Michelle. Lahat binati ako, yung iba sinabisabi na wag kong lolokohin si Michelle, syempre alam ko naman yun, minsan lang akong magseryoso ata alam kong totoo na 'tong nararamdaman ko.

"Nakakatawa ka Uno." Isang pamilyar na boses at narinig ko na nagsalita sa may pintuan ng CR sa may labas, nakatayo si Eunice at ngumiti na nakakaloko.

"Alam nating dalawa na hindi ka naman talaga seryoso kay Mitch." -- Si Eunice.

"Hindi mo alam ang mga sinasabi mo, seryoso ako kay Michelle at yun ang totoo, ikaw ang walang alam." Iritableng sabi ko.

"You're an asshole Uno, kahit kailangan hindi ka marunong magseryoso at wag mo rin kalilimutan ang sikretong matagal mo nang tinatago. Hindi kayo magiging masaya ni Michelle dahil yang sikretong tinatago mo unti-unting mabubulgar." Yun lang at umalis na siya. Naiwan ako na nakatulala lang sa pintuan na iniwanan niya.



2 comments:

  1. May kapangalan pala aq d2 ee.. leshe q Uno wag mu lokohin si mitch! Ibubulgar q sekreto mo! Haha!

    ReplyDelete

Say something if you like this post!!! ^_^