CHAPTER TWO
(SAVANNAH BLACKSHIRE)
“Ah…”
para siyang lalagnatin sa sensasyon na binibigay nito. Hindi ito ang
unang beses na may nangyari sa kanilang dalawa, `yong una ay ibinigay niya ang
sarili rito. It was more magical back then, she was thinking it was only a wet
dream but somehow habang tumatagal ay napapadalas na mapanaginipan niya ang
lalaki. It feel so real! Pero imposible iyon!
Nang maghiwalay ang kanilang labi ay
tumitig ito sa kanya, ah, how she wish it was real. Gusto niya ang lalaki sa
panaginip niya. Bumuka ang bibig nito pero tanging lumabas lang ay tili ni
Dedra.
“Wah! Wah! Momma! Momma!”
Napabalikwas ako sa kama nang marinig ko iyong
tili ni Dedra. Bakit ba parati ko na lang iyon napapaniginipan? Ah, kailangan
ko na makalimutan iyon! Darn it! “Momma! Momma!” I bolted out of my room
at dumeretso sa kwarto nina Dedra at Devon. Bumulagta sa akin ang lumulutang na
si Devon. Si Dedra na tili ng tili ay lumulutang din. Umihip ng malakas na
hangin na nanggaling sa nakabukas na bentana. Lumapit ako doon at sinara `yon.
The
veins was pounding. Sinulyapan ko ang oras, alas onse pa pala ng madaling araw!
Ba’t gising pa sila? “Akala ko ba
napag-usapan na natin na hindi na kayo gagamit ng magic?”
“Mom, we’she not playing, momma! Dev deddish!
She’s sleeping! Look! Look!” Umiiyak na sumbong niya sa
akin, tinuro pa niya ang kakambal. At nang bumaling ako kay Devon ay nakapikit
ang mata niya, natutulog. Walang kaalam-alam na ginagamit niya ang magic.
Lumapit ako kay Devon, hinawakan ang paa and pull down against me. Mahinang
tinapik-tapik ang maliit niyang pisngi.
“Devon, wake up.”
Ungol
lang ang ginaw aniya kaya inulit ko ang pagtapik sa mukha niya hangang sa
naalimpungatan at tuluyan nang nagising. “Yawn…momma?”
“Dev, you better stop using your
magic. Ibaba mo ang kapatid mo.”
She
tilt her head and looks oblivious. “Devon
donch get you, momma. Devon not use
magic. I was sleeping.” Humikab siya habang kinukusot ang mata.
“I know but you unconsciously use it
while asleep.”
“Oh.” Nilibot niya ang
inaantok na mata sa paligid at tumigil kay Dedra na lumapit sa amin na tila
lumalangoy. Hindi ko alam kung pano niya ginawa iyon pero bumaba na sa ere si
Dedra. “Sorry, momma.”
“It’s okay baby. Just go back to sleep
na. Ano ba kasi nangyari?”
“Momma,
Devon alwaysh weird `pag tulog. She talk while sleeping
too!” Sumbong ni Dedra, alam ko na iyon pero normal lang sa
ganitong edad na mangyari iyon `di ba? Pero hindi ko inaasahan na magagawa ni
Devon ito. Tanging na magawa ko lang ay manalangin na hindi ito mauulit dahil
hindi ko alam kung ano pa ang kaya nilang gawin. Ayoko na may makadiskubre sa taglay
nila dahil alam ko na hindi ko kaya silang protektahan.
Bumalik
na sila matulog at dahil nagpumilit silang dalawa na dito ako sa kwarto nila
matulog ay pinaunlakan ko na lang. Kinaumagahan ay inihanda ko na ang breakfast
namin. Masaya sila na iniwan ko sa daycare na naman para makipaglaro sa
kanilang kaibigan habang ako naman ay sumikay na nang taxi papunta sa
tinatrabahuan ko.
Pagdating
ko sa loob ng opisina ay nakita ko ang mga coworkers na nagkumpulan na naman. Hindi
ko na lang sila pinansin at tuloy sa pagpunta sa cubicle ko. Hindi ko naman
sila close `no at isa pa hindi ako mahilig na makipag-tsismisan. May isang
bouquet na nakapatong sa mesa ko.
At
sino naman naglagay nito?
Kinuha
ko iyon at tinitigan. “Tsk. Of all the
places. Why here?” Dumaan sa cubicle ko ang secretary nang boss namin. Siya
si Bella. Hindi niya itinatago ang disgusto sa akin. Bakit? Aba, malay ko. Bago
lang ako at one week palang ako nagsisimula dito sa kompanya kaya imposible na
may ginawa akong masama sa kanya. “Pity.
I don’t know what part of you that he likes about.”
Tiningnan
niya ako mula paa hangang ulo.
Tumikwas
iyong kilay ko. Maldita ako. Lalo na at harapan akong iniinsulto and the way
she said it at tingin ay nakakainsulto talaga!
“Excuse me? Meron ba akong ginawa sa`yo
na tratuhin mo ako nang ganyan?”
“Excuse me din. I’m more superior than
you kaya show some respect.”
“Ni-respeto ko lang ang tao kung
respetuin din niya ako. And for your information, you are just a secretary not
a manager or a CEO from this company. Kapareho lang tayo na empleyado dito sa
kompanya.”
Naging
matalim `yong tingin niya sa akin. Inirapan niya ako tas nagmartsa na palayo sa
akin.
“Naku! Inaway ka ba nang bruhang iyon?
Pagpasensyain mo na ang babaeng iyon.” Nang bumaling ako kung sino
iyon ay nakita ko ang isang cute na chubby na babae. Siya si Queenie Lee. Isa
sa coworker ko dito. Sa isang linggo ko dito ay siya lang ata ang sa tingin ko
na napaka-dedicated sa trabaho. Although, hindi pa ito regular sa trabaho. “…Ganun lang iyon dahil may topak sa utak.”
Nagtataka
na tiningnan ko siya. Parang natural na sa kanya na makipaglapit sa hindi niya
kilala lalo na sa akin. Ngumiti muna siya bago magsalita uli. “I just happened to heard your
conversation.”
“Ganun ba talaga siya?”
“Si Bella? Ah, oo! Hindi ko alam kung
bakit ganun ang trato niya sa`yo.” Napakadaldal niyang tao,
iyon ang napansin ko. Mas lalo akong
na-amuse sa kanya dahil sa accent niya. Cebuano ata ito. “Oh flowers! Sinong nagbigay niyan sa`yo?” Pansin niya sa bitbit
kong bouquet.
“Hindi ko alam. Naabutan ko na lang ito
sa mesa ko.”
“Hu-hoh! Kaya siguro masungit yung bruha
na iyon dahil naiinggit sa`yo. Hindi kasi pinapadalhan ng fiancé niya na
bouquet. Kahit na malapit na silang ikasal. I don’t even see why the son’s
president marrying that crazy woman.”
“Because they love each other…?” I
was surprise na fiancé niya pala ang anak ng may-ari ng kompanya na ito.
Umingos
si Queenie. “As if. If Sir Blake really
love her eh ba’t hindi siya ganun ka-sweet sa kanya sa tuwing makikita ko sila
na magkasama? Alam mo ba? Alam mo ba? Hula ko lang ito ha? I bet na napilitan
lang si Sir Blake na pakasalan siya dahil best friend ng lolo niya ang ama
nito. Alam mo yung ‘arrange marriage’? yun!” Tsismosa pala ito eh. Pero oh
well, at least hindi naman ganun kasama iyong ginagawa niya unlike sa
kapitbahay ko.
I
feel sorry for that man. Minsan din kasi na in-arrange marriage ako ni Daddy
dahil na din sa gusto ng madrasta ko. Yes. Nag-asawa uli si Daddy after five
years nang namayapa si mommy. Okay lang sana eh kaso nga lang ayaw ko sa
madrasta ko dahil gold digger. Dahil nalaman niya na nakapangalan sa akin ang
lahat ng ari-arian ni daddy ay gumawa siya ng paraan. I’m fully aware of it,
gusto niya akong ipakasal sa pamangkin nito na isan senador sa probinsiya nila.
It
was one of the reasons na hindi ako kumontak sa kanila. I know my father sick
and worried but her love for her new wife ay parating nanaig. Hindi ko maiwasan
na malungkot dahil doon. Pakiramdam ko ay mas mahal pa niya si Tita Patricia
kesa kay mommy.
Pagkatapos
namin mag-usap ay bumalik na kami sa kanya-kanyang trabaho. Dumeretso na akong
pumunta sa daycare para kunin ang kambal nang matapos na ang trabaho ko.
Malapit
na ako sa gate nang may nakita akong lalaki na nakasuot na itim na business
suit. Parang men in black. Nakatitig lang siya sa two storey building at tila
na-sense niya ang presensiya ko ay bumaling siya sa akin.
Nasa
late forties na ata ito. Hindi ko nagugustuhan ang pakiramdam na ito. Pero
kahit na kinakabahan ay patuloy lang ako sa paglalakad at nilagpasan siya. “Ikaw ba si Ms. Savanna Blackshire?”
Napapitlag
ako at hindi tinangkang lumingon sa kanya. Oh man! Alam na ba ni daddy? Pano
niya ako natunton?!
“There’s no need to deny it. Anyway, I
came here because I have important to discuss with you regarding about your
daughters.”
“Ganun naman pala eh. Ba’t kailan pang
magtanong eh alam mo na pala kung sino ako? Pinadala ka ba ni daddy para kunin
ako? Pano niyo nalaman na may anak ako?”
“Hindi ako pumunta dito dahil sa ama mo.
I’m not working for him.” Nilabas niya sa breastpocket yung
business card. May logo na griffin tas nakasulat sa baba ng logo na iyon ang
lavýrinthos mageia organization. Hindi ko alam kung maniniwala sa kanya o hindi
pero wala naman sigurong masama kung mag-usap lang.
“Pano naman kita mapagkatiwalaan?”
“Kailangan pa ba?”
Nagpakawala siya ng hininga. ‘how’s
this?’ Rinig ko sa isipan ko. It was his voice! Pero pano…
“K-kunin ko lang ang anak ko bago tayo
mag-usap.”
>>> CHAPTER 3 HERE
No comments:
Post a Comment
Say something if you like this post!!! ^_^