Ang Anak sa Pagkadalaga
by: Ixshaila
Isang anak sa pagkadalaga,
Ang sa aki’y
pagkakakilala
Batang walang kinilalang ama
Sabik sa pagmamahal ng ina
Nang ako’y magising isang araw
Sa aming bintana ay dumungaw
Aking nasilayan, aking ina
Dala ang gamit at paalis na
Ako ay sumigaw at kumaway
“ Saan ka po ba pupunta nanay?”
Ngunit siya ay di man lang lumingon
Umalis ng wala man lang tugon
Ako ay napaiyak sa sakit
Ang tanging tanong sa kanya’y “bakit?”
Bakit ‘sya’y umalis at iniwan
Ang tulad kong sabik sa magulang
Ina ko’y bumuo ng pamilya
Habang ako’y iniwang mag-isa
Ako’y iniwan sa kanyang ina
‘Sya’y umalis at nagpakasaya
Lungkot na dala ng pinagmulan
Sakit na aking nararamdaman
Mula sa pag-iwan ng magulang
Mahal kong lola ang syang nagpunan
Lumaking busog sa pagmamahal
Mula sa lolang kinalakihan
Kung kaya’t kunin man ng magulang
“Pangako lola, di ka iiwan”
Aww...
ReplyDeletesi lola nagdala :) de joke! HAHAHAH mahal ko talaga yang si lola e :)) <3
ReplyDeleteI love it :)
ReplyDeleteOy naiyak talaga ako seryoso. TT^TT
ReplyDeletePinaiyak ako nito.
ReplyDeleteHi po hehehe
ReplyDelete(TT_TT) Nabasa ko ito nun eh nag-comment ako. Huhu! Nakakaiyak naman ito!
ReplyDelete