KontraBIDA : Chapter 12

CHAPTER 12

( Marky Corpuz’s POV )

“Quiet!” Nanlalaki ang mga mata ni Ms. Guidance Councelor aka Miss Tapia ( ayon sa mga naririnig kong sabi-sabi ng mga estudyante dito ) sa tatlong babaeng kanina pa daldal ng daldal at sumbong ng sumbong sa kaniya.

Nasa tabi ko lang si Janiyah at prenteng nakasandal sa upuan niya. Tahimik lang siya habang nakatingin sa tatlo. Tahimik nga pero nakakaasar ang mga ngiti niya. Kaya nga lalong nabibwisit ang tatlong babaeng kaharap niya.

Napailing na lang ako. “Excuse, ma’am. Can I go now? May klase pa po ako. Hindi  naman po ako kasali sa away ng mga ito.”

“Hindi ka kasali? Anong ginagawa mo sa gitna ng mga ito kanina?”

Napakamot ako ng ulo. “Inawat ko lang po sila. Dehado naman po ‘tong si Janiyah kung pagtutulungan ng mga ito.” Sabay tingin sa tatlong babae. Totoo naman. Hindi ko nga alam kung anong pumasok sa utak ng katabi ko para kalabanin ang tatlo na siya lang mag-isa. Alam kong matapang siya, pero tatlo ang kalaban niya. Pero ang tapang talaga niya kanina. Lumabas pang lalo ang kamalditahan niya lalo na sa mga pinagsasabi niya at mga pinaggagagawa niya. Reyna talaga siya ng bully.

“Anong dehado?”

”Can’t you see our faces and dresses?”

”This is dehado.” sunod-sunod nilang reklamo.

Pa-contest ba ‘to ng ‘dugtungan mo sasabihin ko? Napailing na lang ako. Kasalanan naman nila, eh. Ba’t hindi sila umiwas kanina? Mga nakatunganga lang sila.

“Okay, you may go.”

“Thank you, ma’am.” Tumayo na ko at lumapit sa pintuan. Nilingon ko si Janiyah na tahimik pa din hanggang ngayon. Wala na ang ngiti niya. Mukha na nga siyang bored sa itsura niya.

Bakit ba siya ganyan? Hindi ba siya natatakot na baka maparusahan siya? It doesn’t mean na anak siya ng may-ari ng school na ‘to, makakalusot na siya.

“Ma’am, it’s Janiyah’s fault. She’s the one who started it.”

“Eynie’s right, ma’am. Kahit itanong ninyo pa po yung ibang students sa canteen.”

“Lagi naman pong siya ang pasimuno ng gulo dito.” dagdag ng babaeng nagbuhos ng softdrinks dati kay Janiyah.

“Ms. Alonzo. Care to explain yourself?” baling ni Miss Tapia kay Janiyah.

“Why shoud I, ma’am? Katulad nga ng sinabi nila, ako ang laging pasimuno ng gulo.”

“Ms. Alonzo, hindi ka ba nadala? Last year, nasuspend ka dahil sa ginawa mo. Tapos inulit mo na naman ngayon.”

Kumunot ang noo ko. Hindi ko alam ‘yon, ah. Siguro first sem nangyari ‘yon. Second sem na ko nag-transfer dito, eh. Hindi na muna ko lumabas ng guidance office at pinakinggan sila.

“I didn’t know na nando’n…” Tiningnan niya ang isa sa tatlong babae. “…siya. Nakita kong bukas yung pinto. Edi sinarado ko. Mabait ako, eh. Yun pala. It was a trap. Halata namang trap kasi my video pa. It was not my fault kung bakit inabot siya ng ilang oras do’n.”

“And this time, Ms. Alonzo?”

“It’s their fault, ma’am. May nilagay sila sa ice cream ko.” Kinuha ni Janiyah ang cup ng ice cream na dala niya at binigay kay Miss Tapia. “Taste it, ma’am.”

Napangiwi si Miss Tapia.

“Sige na, ma’am. Para malaman ninyo kung sino ang pasimuno ng gulo kanina.”

Pero hindi ginalaw ni Miss Tapia ang ice cream. Binalingan lang niya ang tatlong babae. “May nilagay ba talaga kayo dito?”

Matagal bago sumagot ang tatlo. “Betsin lang po.”

“Pero hindi naman po niya nakain. Tapos ganito ang ginawa niya samin.”

“Bakit ko kakainin, devil B? Ano ako? Tanga? Kayo yun ‘no! Dahil gagawa kayo ng kamalditahan, pinakita ninyo pa sakin.”

“Ms. Alonzo!”

Inirapan ni Janiyah ang tatlong babae.

“Okay.” Huminga nang malalim si Miss Tapia. “Ms. Alonzo, tutulungan mong maglinis ang janitor.”

“Okay, ma’am.”

“For one week.”

“Po? Why one week for a mere reason? It’s not even my fault.” reklamo ni Janiyah.

Hindi pinansin ni Miss Tapia si Janiyah. “And you ladies, you will help the librarian in her task for one day.”

Kumunot ang noo ko. What? Mas mabigat pa ang parusa ni Janiyah kaysa sa tatlong ‘yon? It’s unfair!

Napansin kong nagtinginan nang makahulugan si Miss Tapia at ang tatlong babae. I smell something fishy.

Habang nakayuko naman at nakakuyom ang mga kamay ni Janiyah. Naiinis siya. Maski ako. Sino bang hindi maiinis?

Hindi pwede ‘to. Makikialam na ‘ko. I thought magiging patas ang magiging parusa ng dalawang panig. Ang lalim, ah. Basta yun na ‘yon. Tapos ngayon? Grr! Buti na lang at hindi ako umalis dito. Kahit may mali si Janiyah, hindi tama! I have to do something.

Think! Think! Think! … Aha!

Tumikhim ako nang malakas. Napalingon sila sakin.

“Nandiyan ka pa? I thought you have a class.”

Mga bulag ba sila at ngayon lang nila ko napansin? “Yes, ma’am. Pero maya-maya pa po. Hindi naman po sa nakikialam ako. Pero unfair naman po na mas mabigat yung parusa ni Janiyah kesa sa kanilang tatlo?”

“Are you questioning my decision?”

“I’m sorry to say but yes, ma’am. It’s really unfair. Mas fair po sana kung parehas na lang sila ng parusa.”

Tumayo na si Janiyah. “Don’t mind him, ma’am. Gotta go. May klase pa ko.”

Humarang ako sa pintuan. “Dyan ka lang, Janiyah.” pigil ko sa kaniya.

“Bakit ba?!”

“Basta.” Binalingan ko ang tatlong babae. “Dapat nga siguro, masuspend silang tatlo.” Nanlaki ang mga mata nila. “Mukhang alam ninyo na ang tinutukoy ko.”

“Don’t!” protesta nila.

Hindi ko sila pinansin. Kinuha ko ang phone ko. May hinanap akong video. Lumapit ako kay Miss Tapia. “Watch this, ma’am.”

Nang matapos… “Girls!”

Napayuko ang tatlong babae. “Ma’am…”

- F L A S H  B A C K -

--The day na matapunan ng softdrinks ni Jenna si Janiyah--

Nasa canteen ako nang makita ko si Janiyah. Patayo na siya ng may bumangga sa kaniya. Natapunan siya ng softdrinks ng babaeng bumangga sa kaniya.

“What the—! What did you do?!”

“Sorry, Janiyah.”

“Sorry, sorry ka diyan! Look at my dress. You ruined it! Tatanga-tanga ka kasi! Bulag ka ba?”

Napailing na lang ako sa katarayan niya.

“Sorry.”

“Whatever!”

May lumapit na dalawang lalaki kay Janiyah. “Janiyah, are you okay?”

“Do I look like okay to you?”

Lihim akong napangiti. Lalapit-lapit pa kasi. Nasopla ka tuloy.

Hinubad naman ng isang lalaki ang jacket niya at ibinigay kay Janiyah. “You can use this, Janiyah. It’s yours.”

Napaismid ako. Pa-pogi pa ‘tong isang ‘to.

Binalingan ni Janiyah ang babaeng bumangga sa kaniya. “Humanda ka sa’kin! Yang mukha mong ‘yan!”” Tumalikod na siya nang may masalubong siyang estudyanteng may dalang softdrinks. Walang paalam na kinuha ni Janiyah ‘yon sa kamay ng lalaki at binalikan ang babaeng nagbuhos ng softrdrinks sa kaniya.

“I forgot something. Here.” Ibinuhos niya sa ulo ng babae ang softdrinks.

“Ayyy!” tili ng babae.

Walang salitang tumalikod uli si Janiyah at lumabas ng canteen. Grabe! Napailing na lang ako. Hindi talaga siya magpapatalo.

“Nakakainis!”

Napalingon ako sa babaeng bumangga kay Janiyah. Pinupunasan niya ang buhok niyang nabasa ng softdrinks. Lumapit siya sa dalawang babaeng nakaupo sa table na malapit sakin.

“Bwisit na babae na ‘yon! Huh! I’m not sorry. Tuwang-tuwa nga ako na binuhusan ko siya. Pero bwisit lang, binuhusan din niya ko.”

“It’s okay, girl. Makakaganti naman tayo sa kaniya.”

“It’s not okay, Eynie! Ikaw kaya ang buhusan niya?”

“Stop it, girls! Yang bwisit na Jasper na ‘yan! Binigyan pa talaga ng jacket ang Janiyang ‘yon!”

“Sundan na natin siya. Natext ninyo na ba sila?”

“Yeah.”

“Let’s go.”

Tumayo na sila. Hindi maganda ang kutob ko dito. Pasimple akong tumayo at sumunod sa kanila hanggang sa makarating sila ng restroom. Nagtago ako sa isang poste. May dalawang lalaking nakatalikod sa gawi ko. Nakita kong pumasok ang isa sa mga babae sa restroom. Maya-maya ay lumabas na siya. Dala niya ang…

Damit ni Janiyah! Pati ang jacket na ibinigay ng lalaki kanina! Sinasabi ko na nga ba!

Kinuha ko ang phone ko at ini-record ang usapan nila. I can use this against them. When? Yun ang hindi ko alam.

“What? Nakahalata ba?”

“Of course not. Edi dapat nagsisisigaw na siya dahil wala ang damit niya.”

“Poor Janiyah.”

“Oh, guys alam ninyo na ang gagawin ninyo?” baling ng isa sa dalawang lalaki na nakangisi.

“Oo naman.”

“Takutin ninyo lang, hah.

“Dapat lang sa kaniya ‘yon! Malandi siya! Tingnan natin kung may ihaharap pa siyang mukha kapag kumalat na sa school ang video niya. Ang scandal video niya.”

“Alright!” Nag-high five pa ang dalawang lalaki at nagtawanan.

Mga bwisit ‘to! Nagtawanan pa! No! You can’t do that to her! Never! Si-nave ko ang ni-record kong video. Lumabas na ko sa pinagtataguan ko.

“Hey!” Napalingon sila sakin. “I heard you guys.”

“Shit!” Nagsipagpulasan agad ang dalawang lalaki.

Napailing ako. Mga duwag!

Hinarap ko ang tatlong babae nang madinig kong sumigaw si Janiyah. “Mga bwisit kayo! Ipapatalsik ko kayo sa school na ‘to, malaman ko lang kung sino ang kumuha ng damit ko! Ipapakaladkad ko kayo sa porsche ko!”

“Give me her clothes.” utos ko.

“Sino ka ba?” tanong ng isang babae.

“I said, give me her clothes!” madiing utos ko.

Napakislot sila. “Girl, give the clothes na nga.” Inabot naman agad sakin ng babae ang damit ni Janiyah. Pati yung jacket.

“You three. Alam ninyo ba ang parusa sa binabalak ninyo? Anak ng may-ari ng school ang binabalakan ninyo ng masama. Gusto ninyo bang makarating pa ‘to kay Mr. Alonzo? Gusto ninyo bang mapatalsik sa school na ‘to?”

Hindi sila umimik.

“Silence means yes.”

“No!!!” sabay-sabay na protesta ng tatlo.

“Kung ayaw ninyong makarating ‘to kay Mr. Alonzo, stay away from Janiyah.”

Nagmartsang umalis ang tatlo. Napailing na sinundan ko sila ng tingin. Pumasok ako ng restroom. Isang cubicle lang naman ang sarado kaya malamang nando’n si Janiyah. Ipinatong ko sa ibabaw ng pintuan ang damit niya. “Oh ayan na ang damit mo.”

“Sino ka?! Ikaw ba ang kumuha ng damit ko?!” Napailing ako. Pinagbintangan pa ‘ko. “Bwisit—”

“Just a piece of advice lang, miss. Bawas-bawasan mo ‘yang pagtataray mo ng hindi ka pinagtitripan ng ibang tao.” Napatingin ako sa jacket na hawak ko. Sa halip na ‘yon ang ibigay ko ay hinubad ko ang jacket ko at ‘yon ang ipinatong ko sa pintuan ng cubicle. Humakbang na ko palabas ng restroom.

“Hey! I’m not yet done talking to you! Who the hell are you!?” narinig kong sigaw ni Janiyah. Hindi ko siya sinagot.

Nasa labas na ko ng restroom nang mapahinto ko.

What now, Marky?

Nagtago ulit ako sa posteng pinagtaguan ko kanina. Maya-maya’y nakita kong lumabas na si Janiyah. Suot niya ang jacket ko. Napangiti ako.

Nang makalayo na siya ay saka lang ako lumabas sa pinagtataguan ko at bumalik ng canteen. Hinanap ko ang lalaking nagbigay ng jacket kay Janiyah. Nakita ko siyang nakaupo kasama ng mga kaibigan niya. Nilapitan ko siya. Inabot ko ang jacket sa kaniya.

Kumunot ang noo niya. “Na kay Janiyah ‘to, ah. Bakit nasa’yo ‘to?”

“Pinasosoli niya sa’yo. She doesn’t need it. Madami daw siyang pambili ng jacket.” Iyon lang at tinalikuran ko na siya. Nang may maalala ako. Hinarap ko uli siya. “What’s your name, pare?”

Nagtataka man ay sinagot pa din niya ko. “Jasper. Why?”

“Jasper, pagsabihan mo ang ex mo. Wag kamo siyang aaligid-aligid kay Janiyah at mag-isip ng masama against her. And you, too, of course. Stay away from her.”

Iniwan ko siyang nagtataka ang mukha.

- E N D  O F  F L A S H B A C K –

= = =

>>>CHAPTER 13 HERE