Maryy The Match Maker - Chapter 1

Chapter One  : The Match Maker

“Published”

Nakangiting pinagmamasdan ko ang kakagagawa ko lang na blog.

Ang Maryy  The Match Maker kong blog. Tungkol saan ang blog ko? Sabihin na nating para ito sa mga taong malapit ng magkalovelife.

Napapitlag ako ng maramdaman kong may malamig na bagay ng dumampi sa pisngi ko.

“Lance!!”sigaw ko sa naglagay ng malamig na softdrinks sa pisngi ko. Hindi naman niya pinansin ang pagsigaw ko sa halip ay tumabi pa siya sa akin at tinitingnan ang gawa ko.

Tumatawang kinurot niya ang pisngi ko. “Ano na namang kalokohan yan?” sabi niya habang kinakalikot ang blog ko.

“Seriously, Maryy lakas ng topak mo ha---ARAY! “Binatukan ko nga. Pinagtatawanan niya yung name ng blog ko eh siya naman ang may kasalanan kung bakit ganyan yan.Ayaw na ayaw kong tinatawag akong ganyan pero nagpupumilit siyang yan ang tawag sa akin hanggang makasanayan ko na.

“I’m not  talking about your name, Maryy I love calling you like that, what I’m talking about is this.” Hinarap niya sa akin yung laptop ko.

“Oh? Napano ang laptop ko?”tanong ko.

“Maryy, hindi ang laptop mo! Yung blog mo.” Naiiritang sabi niya.Ang cute talaga ng bestfriend ko alam ko naman yun ang tinutukoy niya. Gusto ko lang talaga siyang inisin.

“Aba?! Problema mo sa blog ko? Saka kanino bang idea yan? Diba sayo?” nakapout na sabi ko.

Totoo naman eh. Idea niya yan.

[Flashback]

   “Wow! Ang astig po ng tula niyo”

Pagkatapos kong ipost ang comment ko na iyon,nagpatuloy lang ako sa pagbabasa ng mga tula. Napapangiti ako sa mga nabasa ko sa tula niya.At nakaka curious kaya naligaw din ako sa profile niya.

D’Code

-I'm a lover...

I LOVE MY FAMILY.

I love my piano,

I love my guitar,

I'll love my soon to be drum set,

I love my violin (although I've been practicing for half a month now but still no future for me playing it),

I love my not so good voice.

I love my drawings, but i'm not good at drawing.

I love my poems

I love my dreams. I dream often about love, friendship, and Religion. I also dream a lot about losing my teeth don't know why.

I love Lee Min Jeong! <3

I love my recorded songs

I love my multiple personalities. uhm i think "multiple" is not a good word. lemme use the word "stretchable".

I love love songs, church  songs (I am a choir member), and songs with good meaning and tone.

I love Math.I love Physics. I love Puzzles and Challenges.I love animes and manga.

I love being cliche ^_^lastly, I love those who love me. <3and I erase those who hate me >:)I've got a lot of goals.

There is no limit on how many you want to dream as long as you try to reach them. If you don't succeed, then you'll get a chance to dream another.

One of my goals is to be a writer. So I'll try my luck on wattpad :)I'll do my best.

Natutuwa akong binabasa ang profile niya. Wow lang ha talented siya. Siya na! Tapos nagulat ako ng malaman kong lalaki pala yung writer na iyon. Nag-iwan ako ng message sa Message Board niya.

“Ang galing mo po”

Pagkapost ko noon naramdaman kong may tumabi sa akin.

“Bakit ka nakangiti aber?”

Hindi ko agad siya pinansin at pinatay ko muna ang laptop ko.

“ Magaling gumawa ng tula, marunong ng piano, magaling kumantam package ng matalino.What do you think  Jemarie?” sabi ko tapos humarap ako sa kaibigan ko.

Nakangisi naman siya sa akin. “Sino na naman yan?” tanong niya.

Nagkibit balikat lang ako.

“Nakilala mo sa wattpad?” – Jemarie.

“Not really” – Hindi ko pa naman talaga kasi kilala.

“Tsk. Lagot ka na naman kay Lance niyan diba pinagbawalan ka niya na wag masydo magtitiwala sa mga nakilala mo sa net? Speaking of Lance” sinundan ko naman ang nginuso niya.Ang bestfriend kong si Lance papunta sa pwesto namin.

Pagkalapit niya sa amin agad na nagpaalam si Jemarie. Alam non na mapapagalitan na naman ako sa tatay ko este sa bestfriend ko.

Nakakunot-noong umupo siya sa tabi ko.

“Problema mo?” tanong ko habang inaalis ko sa pagkakasukbit sa balikat niya yung bag niya. Patuloy lang ako sa ginagawa kong pagkalkal sa bag niya ,naghahanap akong pagkain. Di nawawalan ng pagkain yan sa bag eh. Huminto ako ng mapansin kong mas sumasama ang aura niya.

“Meron ka?” pagbibiro ko.

“Maryy!” singhal niya. Napangiwi naman ako. Tapos sumimangot ako,nakakainis kasi. Maryy siya ng Maryy!Ellaine kaya ang pangalan ko.

“Fine! Ano ba kasing problema mo? And please Ellaine” sabi ko. Nakita ko naman na napasmirk siya.

“Sinabihan na kita diba?”

“Ewan ko sayo! Saka paano mo nalaman? Stalker kita noh?! “ yung about dun sa guy writer ang pinag-uusapan naming. Ang tsimoso niya noh?

“ Hello? Nakikita kaya sa Fb mo ang mga comment mo dun sa Wattpad nay an! “ paliwanag niya . napangisi naman ako.

“Oooh,sabi ko na eh ,may gusto ka sa akin. Tambay lang sa profile ko?” dinutdot ko pa ang tagiliran niya. Umiiwas naman siya. “Selos ka lang eh”

Nagulat ako ng tumayo siya at kinuha yung bag niya. Iniwan ako ng sira-ulo. Nagtampo  na naman,Pero sanay na naman ako. Hindi naman ako matiis niyan. Sinimulan ko narin ligpitin ang gamit ko. Uuwi nadin ako. Mag-uupdate pa ako ng stories ko.

Nang matapos kong gawin lahat ng assignment ko ,Agad kong binuksan ang laptop ko saka ako nagOL kaagad sa watty at mail ko.

Andaming messages pero may message na talagang pumukaw sa attention ko.

D’Code replied to your message.

D’code dedicated a story to you.

Agad kong binuksan ang messages na iyon.

“Thank you po sa comment “–ayan ung sa unang message. Binuksan ko naman yung story na nakadedicate sa akin. Tapos nagcomment ako bilang pasasalamat sa pagdedicate niya.

Simula noon lagi na akong nagcocomment sa mga stories niya,sa mga tulang ginagagawa niya. Naging close din kaming dalawa , lagi ko siyang nakakachat,nakakatext at katawagan nadin.

Naging crush ko nga siya eh, Kinukwento ko siya sa kaibigan kong si Jemarie. Si Lance,ayun madalang  na kaming mag-usap simula ng magkatampuhan kami.

Pero sa totoo lang,saglit lang akong nagkacrush sa kanya. Narealize ko kasing mas bagay sila ni Jemarie. Pareho kasi sila, matalino,mahilig kumanta at magaling gumawa ng tula. Kaya ipinakilala ko si Jemarie kay JR(D’Code).

Sobrang naging busy ako sa maraming bagay ng mga sumunod na linggo. Kaya wala akong gaanong balita kay Jemarie at JR. Madalang ko na sila makausap.

Busyng busy akong nagtatype ng updates ko ng nakareceive ako ng text mula kay Jemarie

Jemarie: Thol may sasabihin ako sayo

Ako: Ano yon?

Hindi siya kaagad sumagot. At dahil natural na sa akin magconclude ng mga bagay bagay agad akong may naisip na kalokohan.

Ako:Omeged?! Kayo na?!

Jemarie: Y-yeah

Ako: Omeged! Congrats! Wiie! Sabi ko na bagay kayo eh.

Jemarie: Hindi ka galit?

Ako: Bakit naman ako magagalit?

 Jemarie: Eh kasi diba may crush ka sa kanya?

Ako: Luka! -_- Crush lang naman yon saka matagal na yon noh! Wie! Congrats.

Nakangiti ako habang hinihintay ang reply ni Jemarie. Pero ewan ko na parang ang sikip sa dibdib ko. Umiling-iling ako.At shinake ko pa ang mga kamay ko. Hindi ko dapat to nararamdaman. Naputol ang pag-iisip ko ng maramdamang lumundo ang higaan ko.

“LANCE!” nagulat ako ng makita ko siya ang tagal niya ng hindi pumupunta sa bahay namen. Hindi niya ako pinansin humiga pa ang loko.

“ Huy! Lance ! Anong ginagawa mo dito?” yinuyugyog ko na siya pero hindi niya ako pinapansin.

“Lance naman eh! “ reklamo ko. Medyo nagulat ako ng bigla siyang umupo. 

“Nakakainis ka! “ napakunot-noo naman ako.

“Ako? Paano naman ako nakakainis??” sira-ulo ba ito?

“May Boyfriend na si Jemarie! Ikaw kasi bakit mo pinakilala ang isang iyon! “ napataas naman ang kilay ko.Oo alam kong may gusto si Lance kay Jemarie

 .

“Aba’t! Ako pa sinisisi mo? Sino kayang torpe dito? “

‘”Nakakainis ka padin! Ang galing galing mong mag match make! Pero mas gagaling k asana kung sa akin mo  siya minatchmake. “

[End of Flashback] 

See? Siya rin ang nagbigay sa akin ng idea na magaling ako sa bagay na ito. Saka si Jemarie at JR nadin an laging nagpapasalamat.

“Oi! May nagmessage sayo” naputol ang pag-iisip ko sa sinabi ni Lance.Agad kong tiningnan

Message mula kay Ate Kimberly

Ate Kim : Ell, mukhang tama ka nga.

Napangiti naman ako sa nabasa ko. Mukhang magiging successful na naman ang new project ko.

>>>CHAPTER 2 HERE