Maryy The Match Maker - Chapter 2

Top of Form”Che!” nakakainis naman tong lalaki na ito ang kulit kulit.

“Bati na kasi tayo, Maryy eh.”

“Pwede ba Lance? Busy ako kaya saka mo na ako kausapin.“ Hindi ko na siya pinansin binuksan ko nalang ang laptop ko.

Napangiti ako ng makita ko yung post ni Ate Kim sa FB.

Ate Kim : Missing you.

Agad- agad naman akong nagpost

Maryy Ellaine: Ui! Si Ate may namimiss!---with  Kim Dela Rama.

Kim Dela Rama: Sssh. Wag kang maingay.

Mae Salinas : Oy! Ano yan. Landi ah!

Napatawa  ako sa comment ni Ate Mae, kaibigan din namin siya ni Ate Kim. Isa pa yang mala zigzag ang lovelife eh.

Kim Dela Rama: Makalandi wagas?!

Maryy Ellaine: Oo nga.

Mae Salinas: Teka sino ba yan?

Maryy Ellaine: Aysus, nakalimutan na! Si ANO!

Kim Dela Rama: Ssssh! Baka mamaya mabasa niya to.

Mae Salinas : Ah si KUYA! Edi kayo na may lovelife.

Maryy Ellaine : Oi! Wala akong lovelife ha! Si Ate Kim lang. Ikaw kasi sabi ko sayo, pakilala mo na sa akin yang  Jack na yan eh ng gumanda din lovelife mo.”

Mae Salinas: No thanks. I can Handle.. Hahaha!

 Maryy Ellaine : Sabi mo eh.

“MARYY!!”

“Anong problema mo?!” sigaw ko kay Lance na hindi parin umaalis sa tabi ko kahit talagang wala akong balak pansinin siya. Naiinis parin ako sa kanya dahil sa ginawa niya sa blog ko.

“Sorry na kasi.”

“Ewan ko sayo!” Binago niya kasi yung password ng email ko  tapos hi-nide niya din yung blog ko. Kung paano niya nalaman ang password at email ko, dakilang hacker yan e!

“Maryy naman kasi, sorry na oh.“  Sa totoo lang hindi naman talaga ako galit sa kanya naiinis lang talaga ako kasi ang kulit kulit niya saka feeling ko wala siyang tiwala sa kakayahan ko. Bestfriend ko pa man din siya.

“Give it back to me.” seryosong sabi ko. Umiling naman siya.

Napabuntung-hininga naman ako. “ Ano ba kasing problema mo doon? You see how it works kay Jemarie at JR.”

“Oo, sige sabihin na nga nating nagawa mo iyon sa kanila. Pero Maryy hindi sa lahat ng tao pwede yon. Malay mo natyempuhan mo lang talaga o talagang para sila sa isat-isa.” Mahabang paliwanag niya. Alam ko naman na may point ang sinasabi niya. Pero wala namang magtry diba? Saka feeling ko talaga pinanganak ako para gawin ito eh.

Hindi na ako sumagot sa kanya, mag-aaway lang ulit kami dahil magiging paulit-ulit lang ang topic naming. Napapagod narin akong awayin siya. Wala akong supplier ng pagkain ko. Hahaha.

Narinig ko ang mahinang pagbuntunghininga niya kaya napatingin ako sa kanya. “Sige, ibabalik ko sayo ang blog mo pero sa isang kondisyon--------

“Game! Gusto mo patunayan ko sayong magaling akong match maker?! Kita mo yung si Isaac, within one week magiging sila na ni Abhie! “ Excited na sabi ko. Napansin kong nakakuno’t naman ang noo niya.

“Malabo naman  yang sinasabi mo eh, si Becky kaya ang gusto ni  Isaac.” Komento niya.  Napailing naman ako. Hindi kaya totoo iyon. Marami talagang namamatay sa maling akala. At bago pa madamay  sa mga taong iyon ang bestfriend ko kailangan niya ng maliwanagan.

Magsasalita na sana ako ng magsalita siya ulit.

“Pero hindi naman kasi yon ang kondisyon ko, Maryy.” Medyo kinabahan ako sa pagkakasabi niya niyan kasi serious mode na naman siya.

“O-h eh ano pala?”

“Libre mo akong Lunch!!” Pasalamat siya wala akong hawak na kahit ano kung hindi baka naibalibag ko na sa kanya. Sa dami ng seremonyas na ginawa ko para mapapayag lang siya na ibalik ang blog ko, LUNCH lang pala ang katapat?!

“Ayaw!!” pacute na sabi ko. Nagtitipid kaya ako.

“O edi walang blog na babalik.” – pang-asar na sabi niya.

“Lance naman eh!” reklamo ko sabay palo sa braso niya.

“Aray ha! Tara na nga ako nalang ang manlilibre sayo!” aya niya sa akin tapos kinuha niya na yung mga bag namin. Inayos ko naman ang laptop ko at sinara.

“So? Ibabalik mo na ang blog ko?” tanong ko habang naglalakad kami papunta ng Canteen ng school.

“Pag-iisipan ko.”

“LANCE!!”

“Tsk. Wag ka ngang sumigaw, mamaya may makarinig sayong officer pati ako maparusahan sa ingay mo.” Pareho kasi kaming  Junior Officer sa C. A.T. .At ayaw ng mga Officer naming na nagcacause kami ng ingay sa may hallway pag break time. Kaya tumahimik nalang ako. Ayoko ngang maparusahan.

Pagkadating namin sa Canteen, agad akong humanap ng mauupuan. Siya na ang bahala sa order ko. Alam niya naman ang gusto kong kainin.

Habang hinihintay ko siya feeling ko may nakatingin sa akin. Inikot ko naman ang mata ko sa Canteen, busy naman lahat ng tao dito.

“Oh! Maryy the Pig.”  Dinilaan ko lang si Lance habang binababa ang pagkain namin. Inaayos niya palang ang mesa nilalantakan ko na ang mga pagkain. Gutom na ako eh. Nang umupo siya sa tabi ko may sinabi siya.

“ I love Lance.”

“Huh?”

“Sabi ko, I love Lance.”

“Natural------“ napahinto ako ng magets ko yung sinasabi niya. Ang password ng blog ko.

“Kyaah! I love you na.”  sabi ko sa kanya sabay yakap. Kung nagtataka kung bakit magkatabi kami pag kumakain kung pwede namang harapan kami, eh walang basagan ng trip. Pero seryoso, ayaw namin ng magkaharapan kami kasi nakakailang. Ewan basta naiilang kami pareho sa ganong set-up.

“Ayiiiiiiie!”

“Kayo na?”

“Oh my LOVE.”

Napapailing nalang kami ni Lance habang tinitingnan ang mga kaklase naming kakapasok lang ng  canteen. Sanay narin naman kami na inaasar ng mga iyan eh.

Doon sila masaya eh.

At syempre ako masaya ako ngayon! Binalik na ni Lance ang blog ko.