You Are My Life : Chapter Eleven

(Third Person's POV)

Five Years Ago...

"Salamat, Doc. Asahan niyo po na iinumin ko ang mga ni-reseta ninyong gamot sa akin." Nakangiting sabi nang isang babae.

"Walang anuman, Ms. Dela Peña." Nakangiti namang sagot ng doctora.

"Sige ho, Doc. Mauna na ho ako sa inyo." Paalam ng babae.

Tumango ang doctora saka na pumasok ng kwarto.

Nagsimula nang maglakad ang babae papunta sa kanan niya. Maya-maya pa ay may nahagip ang kanyang mata. Pamilyar ito sa kanya. Hindi lang pamilyar, kilala niya ito. 

Ito yung lalaking pinaka-mamahal niya dati.

Ngunit, Dati na iyon. Nakaraan na iyon eh. 

Naalala niya pa nung mga panahong parati itong dumadalaw sa bahay niya para dalawin ang anak niya. Tuwang-tuwa siya dahil todo ang pag-aalaga nito sa kanya pati na rin sa anak niyang lalaki. Pero unti-unting napawi ang mga ngiti niya nang bigla na lang pumasok sa bahay niya ang isang babae. Galit na galit ito nang tumingin ito sa kanya. Sinugod siya nito at sinabunutan pero agad naman itong inawat ng mahal niya. Mas lalo siyang nagulat nang bigla na lamang buhatin ng babae ang anak niya. 

"Akin na ang anak ko! Jusko, wag mo siyang saktan!" pagmamakaawa niya sa babaeng may hawak sa anak niya.

"Wag kang mag-alala. Kahit alam kong kabit ka ng asawa ko, hindi ko sasaktan itong munting anghel mo. Tutal, ang bata lang naman ang palaging ipinupunta ng asawa ko rito eh, edi kukunin ko na lang siya. Wag kang mag-alala, kabit. Ituturing ko rin siyang tunay kong anak. At sana, wag mo nang tangkain pang guluhin ang buhay namin. Ang buhay namin kasama ang anak mo, kundi, baka magbago ang tingin ko sa batang ito at masaktan ko nga siya." panakot ng babae sa kanya.

Hinatak na nito ang mahal niya. Tinangka niyang habulin ito ngunit agad na humarurot ang kotseng sinasakyan nito.

Sinundan niya ang lalaki.

Pumasok ito sa isang ICU kaya sinundan niya.

"Marc." Tawag niya sa pangalan ng lalaki.

Napalingon ito sa kanya saka bumilog ang mga mata. Tinanggal nito ang face mask saka lumapit sa kanya.

"Gizelle what are you doing here?" Tanong ni Marc.

Hindi niya pinansin ang tanong ng lalaki. Lumingon siya sa binatang nakahiga sa kama at may oxygen na naka-kabit sa ilong nito habang may dextrose naman na naka-kabit sa braso nito.

Hawig na hawig nito ang lalaking nakatayo malapit sa kanya. Tulad ng anak niyang lalaki, hawig na hawig rin ito sa ama niya.

Muli siyang lumingon sa lalaking malapit sa kanya.

"Marc... Siya ba yung anak ko? Yung anak natin?" Naiiyak na tanong ni Gizelle.

"Ah-eh... Oo. Siya.. Siya nga." Sagot ni Marc.

Lumapit si Gizelle at niyakap ng unti-unti ang anak. Tumulo ang luha niya dahil sa magkahalong saya at lungkot na nararamdaman niya ngayon.

Saya dahil muli nyang nakita ang anak na matagal niyang hindi nakita at nayakap.

Lungkot dahil sa nangyayari sa anak niya ngayon.

May humagod sa likod niya.

"Sorry, Gizelle. Sorry kasi hindi ko siya inalagaan. Sorry kasi sapilitan siyang inilayo sayo ng asawa ko." Paumanhin ni Marc.

Tumango-tango lang si Gizelle. Matagal niya nang pinatawad ang asawa nito. At alam niya naman na magiging maganda ang buhay ng anak niya dahil ang mag-asawa ay mayaman.

"Gizelle... May hiling sana ako sayo." Sabi ni Marc.

Napatayo ng diretso si Gizelle at tumingin kay Marc.

"A-ano yun?" Tanong niya.

"Kung sakaling gumaling na si Matthew, pwede bang sayo muna siya? Or should I say, ikaw na ang mag-alaga sa kanya?" Nahihiyang sabi ni Marc.

Muling tumulo ang luha ni Gizelle. Masaya siya dahil binigyan siya ni Marc ng pagkakataon para muling makasama at maalagaan ang anak niya.

Niyakap niya si Marc saka humagulgol sa dibdib nito.

"Maraming salamat, Marc. Maraming salamat." -Gizelle

 (Fei's POV)

Kanina pa yung dalawa sa may loob ng OR. Sabi nung isang nurse na lumabas kanina sa OR, maraming dugo raw ang nawala kaya tatawag daw sila sa Blood Bank para maipadala na raw yung mga pack ng dugong kailangan.

~After 2 Hours~

Naunang inilabas ng OR si Martin saka dumiretso sila sa ICU kasama sila Cyrus at Mika. Anare na kay Danielle? Bakit ang tagal? Tsk. Nag-aalala na ko dito..

Hinawakan ni Jairus yung kamay ko kaya napalingon ako sa kanya.

"Kakayanin ni Danielle. Yun pa, eh nag 50/50 na nga yun dati eh. 45 minutes na ngang patay dati diba? Ewan bakit biglang nabuhay. Masamang damo kasi eh." Pagpapakalam ni Jairus.

Bigla akong natawa sa sinabi niya.

Masamang Damo? Baka kapag narinig siya ni Danielle bigwasan siya nun.

"Ayan! Dapat ngiti ka lang. Kakayanin yun ni Danielle. Siya pa. Ang lakas niya kaya." Nakangiting sabi ni Jairus.

Maya-maya inilabas na rin nila si Danielle kaya sumama kami hanggang sa may ICU. Parehas pa rin sila ng kwarto ha? :) Hanep. Meant to be nga. :D

"Fei, sa tingin mo, ilang araw bago magising yung dalawa?" Tanong ni Mika habang naglalakad kami sa may Garden ng Ospital.

"Ewan. Malay mo bukas magising na sila. Tsaka Mika, tama lang yun ng baril sa tagiliran. Yung mga nasa TV nga nagigising agad eh, sila pa kaya eh halata namang mas malakas silang dalawa dun sa mga nasa TV." Sagot ko.

"Tungak ka talaga minsan, Fei. Ikumpara daw ba sila Danielle at Martin dun sa mga nasa TV. Haay nako. Nahawa ka na talaga sa Fiancee mo." Sabi ni Mika sabay batok sakin.

Onga pala, di ko pa napapakilala sa inyo yung Fiancee ko. :D Si Prince yung Fiancee ko, yung ka-Gang member ni Martin sa Phoenix Gang. XD

.

.

.

.

.

.

.

.

Dejoke! Si Jairus lang syempre ang mahal ko. :D Siya po yung Fiancee ko. HAHAHA!

"Oy! Bakit nasama sa usapang 'to yung Fiancee ko? Osige nga, pag-usapan natin yung tungkol sa Fiancee mo!" Hamon ko sa kanya.

"Eh! Ayoko nga! Naiirita ako sa kanya! Ang panget niya! Tapos.. Tapos bakit ganun yung amoy niya? Eeew." Sagot ni Mika tapos parang masusuka siya.

"Ayos ka lang, Mika? Ano bang nangyayare sayo? Dati sinasabi mo sakin ang bango-bango ni Cyrus tapos gustong-gusto mong niyayakap siya tapos ngayon sinasabi mo ayaw mo sa amoy niya at tinawag mo pa siyang Panget ha!" Tanong ko sa kanya with a disgust in my face.

What the hell is happening to my Bestfriend? Hindi naman siya ganyan kay Cyrus ah?

Wait...

"Mika... Don't tell me..."

"Hoy!! Hindi ah! Ang Greenminded mo talaga! Hindi pa ko Preggy! Ayoko lang talaga sa kanya." Irita niyang sagot.

 "Really? Pero sa tingin ko hindi ganyan ang nakikita ko sa mga ikinikilos mo. Teka nga, dadalhin kita sa OB!" Sabi ko saka ko siya hinatak. 

Actually, hindi kasi talaga ako satisfied sa sagot niya sakin. I know there is Something wrong. No. I mean, there is Something Really, Really Right! OMG! I can't wait!

"Teka teka nga muna, Fei! Anubang pinagsasabi mong OB dyan! Hindi ako Buntis! Alam ko yun sa sarili ko!" She retorded.

And yeah, now I know kung buntis ba talaga siya o hindi.

How? Eh kasi naman, hindi naman siya ganyan ka-defensive dati. Ngayon na lang siya naging ganyan.

"Mika?" 

"Aaaargh! Fei naman eh! I'm not yet ready pa kasi!! Tsaka ilang beses ko bang kelangan sabihin sayo na I'm not Pregnant nga kasi!" Pilit ni Mika.

"Pregnant? Who's Pregnant?" 

Napatingin kami sa likod ni Mika.

"Ohmygod! Yan na namang smell na yan! Eeeew! I hate that smell!" Parang batang sabi ni Mika saka nagtago sa likod ko habang nakatakip ang ilong.

"What's happening here? Who's Pregnant? Fei? Sinong buntis? At anong nangyayari dito?" Naguguluhang tanong ni Cyrus.

"Ah-eh... Hindi! Hindi, wala yun, Cyrus. May pinaguusapan lang kami ni Mika. Tsaka siguro may nakain lang siyang kakaiba." Sagot ko.

Medyo huminahon naman si Cyrus.

Biglang hinila ni Mika yung tela ng damit ko sa likod kaya napalingon ako. Bigla na lang siyang tumakbo sa malapit na CR kaya agad ko siyang sinundan.

Nakita ko siya sa isang Cubicle at nakaupo siya sa harap nung Toilet Bowl. She's currently Vomiting.

Wait...

What?

Did I just saw her Vomiting?

Teka lang ha?

Ang pagkakaalam ko, hindi yan kumakain kapag alam niyang hindi niya gusto yung amoy nang pagkain.

Tumayo si Mika at dumiretso sa sink. Dun siya naghilamos at naglinis ng bibig.

Lumapit ako sa kanya. Nagulat ako nung may inabot siya sakin na Pregnancy Test.

"At first, I'm afraid to tell you that I'm Pregnant. I don't know why. Nahihiya kasi ako na malaman mong buntis ako. Kasi baka mamaya layuan mo ako dahil nandidiri ka sakin." sabi ni Mika habang nakaharap pa rin sa salamin at tinititigan ang sarili.

"Narinig mo ba kong sinabihan ka na nandidiri ako sayo? Hindi naman diba? Mika, hindi ako kelanman nandiri sayo. Tanggap kita kung ano ka." Sagot ko sa kanya.

Humarap sakin si Mika saka niya ako niyakap.

"Nasabi mo na ba kay Cyrus?" Tanong ko.

"Hindi pa. Natatakot kasi ako na kapag nalaman niya baka bigla na lang siyang mawala." Sagot ni Mika.

"Alam mo naman kung gaano ka kamahal ni Cyrus hindi ba?" Tanong ko.

"Oo naman. Pero natatakot lang kasi talaga ako eh." Sagot niya.

Hinawakan ko yung kamay niya at dinala siya sa labas habang hawak ko pa yung Pregnancy Test na may Two lines.

Kung hindi kayang sabihin ni Mika, ako ang magsasabi kay Cyrus.

Lumapit ako kay Cyrus habang hila-hila ko pa rin si Mika.

Napatingin si Cyrus sa hawak ko.

"Ano yan?" Tanong ni Cyrus.

Itinaas ko ito.

Nanlaki yung mata niya saka siya tumingin sakin.

"Buntis ka, Fei?" Tanong ni Cyrus.

Binatukan ko nga. 

"Shunga! Ako buntis?! Gago ka ba? Baka gusto mong batukan kita ng isang milyong beses dyan! Asa ka pre! Baka sa mahal mo 'tong Pregnancy Test na 'to 'no? Isip=isip din pag may time." Sagot ko.

Napatingin naman si Cyrus kay Mika. 

Take note. Mukha pa rin siyang Tarsier dahil malaki pa rin ang mata niya nung tumingin siya kay Mika.

"Buntis ka, Mika?" Tanong ni Cyrus.

Bakas ngayon sa mukha ni Cyrus na masaya siya. Oo. Masaya siya. Parang wala siyang problema.

Tumango-tango lang si Mika.

Biglang binuhat ni Cyrus si Mika tapos nagpaikot-ikot sila.

"Yes!! Wooohooo! Magiging Tatay na ko!!" Hiyaw ni Cyrus.

Nagtinginan sa kanya yung mga taong nasa paligid pero mukhang walang pakielam yung dalawa. Masaya sila eh. Masaya sila na magkakaroon na sila ng anak. 

:) I'm happy for them.

"Mukhang nagkakatuwaan kayo dito ah? Sali niyo naman ako." 

Napalingon ako at nakita ko si Jairus.

"Hayaan mo muna sila. Masaya sila ngayon eh. As in sobrang Saya." Sagot ko.

"Ha? Bakit naman sobrang Saya?" Tanong ni Jai sakin.

Lumapit ako at binulungan siya.

"Buntis si Mika." Sagot ko.

Nakita kong ngumiti yung mga mata ni Jairus. Tumingin siya sakin.

"Gawa rin tayo ng sa atin?" Biro ni Jairus.

Binatukan ko nga.

"Sapak? Baka gusto mong ibaon ko yang mukha mo sa lupa?" Taas kilay kong tanong.

"Eto namang Fiancee ko. Biro lang syempre. Alam mo namang mahal na mahal kita eh." Sabi niya saka ako niyakap.

Aaaaack! Niyakap niya ako at yung mukha ko nakabaon sa dibdib niya! OMG! Ang bango-bango talaga ng Jairus kooo!!!

Naramdaman kong hinalikan niya ko sa buhok ko.

"I love you, Mrs. Helena."

Mas lalo kong ibinaon yung mukha ko sa dibdib niya.

Hmmm! Ang bango-bango niya talaga!!!

"Mrs. Helena, tama na, baka wala ka nang maamoy kapag dumating yung araw ng honeymoon natin." Naramdaman kong ngumisi siya.

How? Nakapatong yung baba niya sa ulo ko eh.

Teka...

Mrs. Helena?

^____________________________________________^

Misis Helena....

MRS. HELENA?!!!!

>_______________________________________________<

Kyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa~ 

Ancharap pakinggan!!!! Parang inaakit naman ako nito ni Mr. Helena eeeeeh! Uwaaaaaaaaaaah!!!!!!

(Someone's POV)

"Honey, kelan tayo magpapakasal?" Tanong ni Sam sakin.

"Kasal? Naririnig mo ba ang Sarili mo, Sam?" Tanong ko.

"Yeah. Naririnig ko ang sarili ko. And for me, wala namang mali don. Bakit?" Pabalik na tanong niya.

Tumayo ako sa Swivel Chair ko at agad na inipit siya sa pader.

"Kasal? Sure, But let's make a Baby first." Nakangisi kong sagot.

"No, Babe. I want a Wedding first." Sagot niya saka ako tinulak.

Fuck! What is happening to her? Playing Hard to Get huh? 

Umalis na siya pagkatapos niya akong itulak.

Wow! Just... Wow!

Sa tanang buhay ko, ngayon lang may tumanggi sakin!

-----------------------------------------------------------------------------

Author's Note:

Hello! ^^ Heto yung Update oh. Hihi! Ooooooy. :D May Baby na ang CyKa! XD HAHAHA.

>>>CHAPTER 12 HERE