Love at Second Sight : Chapter 22

CHAPTER 22

( Princess’ POV )

Nag-inat siya. Nasa Veranda siya ng kuwarto nila ni Cath. Kakagising lang niya. Tanaw niya ang papalubog na araw. Ang tagal ko palang nakatulog.

“Ano ba, Harold! Huwag mong ilapit sa’kin ‘yan!”

Napalingon siya sa baba, sa hardin. Nakita niya sina Harold at Cath na naghahabulan. May kung anong nilalapit sa mukha ng kaibigan niya si Harold.

“Lola! Lolo! Tulungan niyo ko!” sigaw ni Cath.

Napatingin siya kina lolo at lola na tumatawa lang habang nakatingin kina Harold at Cath. Nakaupo ang mga ito sa upuan. Nakita niya din si Aeroll. Nakatayo ito malapit kina lola.

Sumama ang mukha niya. Nakakainis naman kasi ‘to. Paano ba naman panay ang patalo kaninang naglaro sila ng luksong-baka no’ng nasa bundok pa sila. Hindi niya alam kung nananadya ba ‘to at gustong makatsansing sa kaniya. Parehas lang ito at si Harold na panay ang patalo. Kaya para silang mga sira kanina. Naka-sampung salit-salit na laro sila ng umayaw na sila ni Cath.

Napansin siguro nitong may nakatitig dito kaya napalingon ito sa gawi niya. Napangiti ito. Kumaway pa ito sa kaniya. Binelatan niya lang ito. Natawa ito. Napalingon tuloy sa gawi niya sina lola.

“O, bate ey ang mahal nating prinsesa.” wika ni lolo.

( A/N: Bisaya po ang salita ni Lolo sa ndi makaintindi, hehe, don't worry, may tagatransalate ako, ang prinsipe ng stroryang ito ^___^ )

Kumunot ang noo niya. Ano daw?

“Gising na daw ang mahal na prinsesa.” pagta-translate ni Aeroll.

Tabingi ang ngiti niya. Nakakahiya naman.

“Pilheg ka hale.” sambit ni lola.

Ano ulit?

“Baba ka daw dito.” pagta-translate ni Aeroll. “Lola, lolo, magsalita po kayo ng maaarok ni Princess. Hindi po ako translator. Nurse po ako.”

“Pababa na po.” sagot niya. Umalis na siya sa verandah. Mabilis lang siyang nag-ayos at pumunta na sa hardin. Nakaupo na si Aeroll. Umupo siya sa tabi ni Lola Remedia. Napagitnaan siya nito at ni Aeroll.

“Sorry po kung ngayon lang po ako nagising.”

“Okay lang, iha. Napagod ka siguro sa pag-akyat ng bundok.”

“Opo lolo. Naglaro pa po kami ng luksong-baka.”

“Nasabi nga ni Prince.” sambit ni lolo.

“Nakakatuwa namang kayo. Madami na ang nakakalimot ng mga larong gano’n. Puro computer games na lang ang alam laruin ng mga kabataan ngayon. Wala na nga akong masyadong nakikitang naglalaro ng mga larong pilipino.” mahabang litanya ni lola.

“Nagbabago na po talaga ang panahon.” sambit niya.

“Gusto mo ulit maglaro, prinsesa?” Napalingon siya kay Aeroll.

“Anong laro na naman?”

“Habulan. Sali tayo sa kanila.” Hinawakan nito ang kamay niya at mabilis na hinila palapit kina Cath na hanggang ngayon ay naghahabulan pa din.

“Lola!” hinging-tulong niya sa mga ito.

“Magsaya lang kayo. Papasok na muna kami sa loob ng lolo niyo.” Tumayo na ang mga ito at pumasok ng loob ng bahay. Napangiti siya habang pinagmamasdan ang mga ito. Ang sweet pa din nila hanggang ngayon. Nawala ang ngiti niya at nanlaki ang mga mata ng may humarang sa line of vision niya.

“Ahhhh!” Napatili siya at tumakbo palayo.

Tawa ng tawa si Aeroll. “Nandyan na ko!” Hinabol siya nito.

“Ilayo mo sakin ‘yang bulate na ‘yan! Sisipain kita!” Tumakbo siya palapit kay Cath na lumalayo din kay Harold. Bulate din pala ang nilalapit ni Harold dito. Parehas pa naman silang takot sa bulate. Hindi naman talaga takot, eh. Ayaw lang nila sa bulate. Pati sa uod at higad at iba pang kamag-anak ng mga ito.

“Nandyan na kami!” Nagtakbuhan sila ni Cath habang hinahabol ng dalawang sira ulong mag-pinsan. Para na naman tuloy silang mga batang naghahabulan sa hardin.

THE next day.

Nasa isang resort silang apat. Nakaupo siya sa tabi ng pool ay isinasawsaw ang paa sa tubig habang nakatingin dito. Di-kalayuan ay lumalangoy sina Cath at Harold. Buti pa si bhest, sanay lumangoy. Samantalang ako, langoy aso lang ang alam.

“Ang swimming pool nilalanguyan, hindi tinititigan.”

Napalingon siya nagsalitang ‘yon. Si Aeroll. Umupo ito sa tabi niya at ginaya ang ginagawa niya. “Bakit ayaw mong lumangoy?” tanong nito.

“Mainit.”

Tumingala ito sa langit. “Mainit ka diyan. Kaya nga hapon na tayo dito pumunta para hindi masyadong mainit.”

“Ang init kaya. Alas dose pa lang ata.”

“Alas dose ka dyan. Lagpas alas-kwatro na kaya.”

“Late pala yung relo kanina.”

“Late o ayaw mo talagang lumangoy? Don’t tell me, this time, takot ka namang lumangoy?”

Kumunot ang noo niya. “Bakit naman ako matatakot?”

“Bakit ba ayaw mo pang maligo?”

“Ayoko pa nga. Kung gusto mong maligo, mauna ka.” Tinulak niya ito sa pool.

“Prinsesa naman! Wala pa kong balak maligo, eh. Kailangan talagang manulak?”

Natawa lang siya. “Ang kulit mo kasi. Pilit ka ng pilit na maligo ako, tapos ikaw ‘tong ayaw din palang maligo. Buti nga sa’yo.”

“Akala mo hah!”

Nanlaki ang mata niya ng makuha ang ibig sabihin nito. Bago pa siya nakatayo ay nahila na siya nito sa pool.

“Halps!” Napakapit siya sa leeg nito. “Aeroll!!” 8 feet ang pool na ‘yon. Tinanggal niya ang eyeglass niya at tinanggal ang tubig na nando’n. “Bwisit ka talaga!”

Natawa lang ito. Hanggang sa maramdaman niyang tinatanggal ni Aeroll ang mga braso niyang nakakapit sa leeg nito. “Huwag kang lalayo!”

Ngumisi ito. “Bakit muna?”

“Basta!” Ang lalim naman dito. Isipin ko pa lang na—Napabuntong-hininga siya.

“Kasi hindi sanay lumangoy ang mahal na prinsesa.” panunukso pa nito.

Naramdaman niyang pumupunta pa ito sa bandang gitna. “Aeroll! Ilapit mo ko do’n sa gilid! Ayoko sa malalim!”

Ngumiti lang ito. “Bakit nga?”

“Bwisit ka! Hindi ako sanay lumangoy!”

“Halata naman, eh. Parang linta ka kung kumapit.”

Napatingin tuloy siya sa ayos nila. Sobrang lapit ng mga katawan nila at ang mukha nila. Umiwas siya ng tingin. Ano ba ‘yan! Nakakahiya! Kung sino ang titingin sa ayos namin, iisiping may relasyon kami nito. She cleared her head. Ano ba ‘yang iniisip mo, Princess. Paling na naman ‘yang utak mo.

“Prinsesa?”

“Ano?”

“Bakit ayaw mong tumingin?”

Hindi siya sumagot.

“Prinsesa?”

“Ano na naman?!”

“Hindi ka talaga sanay lumangoy?”

“Hindi ba halata!?”

“Bakit hindi ka nagsanay? Tingnan mo si Cath, ang galing lumangoy.”

Napabuntong-hininga siya. “Sinubukan ko.”

“Tapos?”

“Hindi ko kaya.”

Matagal bago magsalita si Aeroll. “May nangyari ba sa’yo no’n kaya takot ka ding lumangoy?”

Napatingin siya dito. Nagtama ang mga mata nila. Bakit ba lagi nitong nababasa ang isip ko?

“Prinsesa? Tititigan mo lang ba ako?” untag nito sa kaniya.

Napakurap siya. Nakatitig na ba siya dito?

“Alam kong gwapo ako pero—”

“Hindi ako nakakatitig sa’yo ‘no. Kapal nito.”

Natawa lang ito ng mahina. “Okay, okay.” Sumeryoso na ito. “I’m asking you again. May nangyari—”

“Hoy! Langgamin kayo diyan!” Napalingon siya sa sumigaw na ‘yon. Si Harold.

Napailing si Aeroll. “Epal talaga ‘to kahit kailan!”

Napabuntong-hininga siya. “Dalhin mo na nga ko do’n sa gilid.”

“Bakit?”

“Aeroll, please.”

“Ayoko.”

“Ayoko nga sa malalim! Kaya dalhin mo na ako sa gilid!” inis na sambit niya.

Kumunot ang noo nito. “Ba’t ba naiinis ka naman?”

“Basta dalhin mo ako do’n!”

“Okay! Okay! You don’t need to yell at me!” inis na sambit din nito. Pumunta na ito sa gilid.

“I’m not yelling at you!”

Nang makalapit sa gilid ay sumampa siya sa gilid ng pool. Pero nadudulas naman siya. Nagulat siya ng hawakan siya ni Aeroll sa beywang niya at tinulungang makasampa.

Napalingon siya dito. “What? I’m just helping you.” Nakakunot ang noo nito. Inirapan niya ‘to. Nang makasampa ay dumeretso agad siya sa cottage nila.

“Nakakainis!” inis na sambit niya ng makaupo siya.

“Ano bang problema mo?!” Napalingon siya kay Aeroll. Nakasunod pala ito sa kaniya.

“Napaka-insensitive mo naman kasi! Alam mo na ngang natatakot ako, sige ka pa rin ng sige! Katulad no’n nasa motor tayo, alam mo na ngang takot ako sumakay, binilisan mo pa yung takbo! Nakakainis ka! Napaka-insensitive mo!”

Napatigil siya ng marealize ang mga sinabi niya. Naalala niya kung pa’no siya tulungan nito na mawala ang takot niya sa pagsakay ng motor. Naalala niya ang paghahanap nito sa kaniya no’ng isang araw na mawala siya sa gitna ng gubat. Naalala niya kung pa’no siya i-comfort nito ng gabing ‘yon na umiyak siya. Napabuntong-hininga siya. Insensitive ba ‘yon?

Nawala ang inis sa mukha nito. Umupo ito sa katapat niyang upuan. Nakatingin lang ito sa kaniya. Hindi ito sumagot sa sinabi niya. Umiwas na lang siya ng tingin. Wala silang imikan hanggang sa dumating sina Harold at Cath.

“Oh, bakit mukhang sambakol ang mukha mo, bhest?” tanong ni Cath sa kaniya.

“Wala.”

“Eh, ikaw insan bakit para kang namatayan?” tanong ni Harold kay Aeroll.

“Wala.”

“Okay naman kayo kanina ‘di ba? Ang sweet niyo pa nga.”

“Harold, wag kang maingay.” saway ni Cath kay Harold.

“Bakit, honey?”

“Ikaw talaga wala kang pakiramdam, nakita mo na ngang badtrip sila.”

Makaalis na nga muna. Tumayo siya. Nagkatinginan pa sila ni Aeroll dahil sabay pa silang tumayo.

“Ako na lang ang aalis. Dito ka na lang.” Humakbang na ito palabas ng cottage.

Umupo ulit siya at humalukipkip. Pumikit siya ng maramdaman niyang may tumabing sa mukha niya.

“Mukhang nilalamig ka na.”

Tinanggal niya ang nakatabing sa mukha niya. Tuwalya niya. Napalingon siya sa naglagay nyon. Si Aeroll? Wala itong imik na humakbang ulit palabas ng cottage.

“Ang sweet ng pinsan ko ‘no?”

“Harold, tahimik.”

“Sabi ko nga, honey.”

Hindi niya pinansin ang mga ito. Nakatingin lang siya sa papalayong si Aeroll. Napatingin siya sa tuwalya niyang binigay nito o mas tamang sabihing tinabing sa mukha niya. Anong nangyari do’n? Hay! Ewan. Kakain na nga lang ako.

. . .

A/N: despensa, medyo natagalan ng ud, hehe ..
nga pala, my FTV akong ginawa, baka gusto nyo ding basahin -->> A Kiss

Kam sa hab ni da!! ^_____^

>>> CHAPTER 23 HERE