Love at Second Sight : Chapter 14

CHAPTER 14

( Aeroll’s POV )

“Ay! Ano bang problema mo?!” angal ni Princess ng mailipat niya ito sa kabilang upuan.

Dedma lang siya. Umupo na siya sa upuan nito. Napapagitnaan niya ito at si Harold. He smiled. Then he noticed the weird look on his grandparents faces. Maya-maya ay napalitan ‘yon ng ngiti. Malapad na ngiti.

“What?”

“May girlfriend ka ba ngayon, apo?” tanong ng lolo niya.

“Wala po, lolo.” Si Harold ang sumagot. Tiningnan niya ito. Ang lapad din ng ngiti nito.

“Ikaw, iha. May kasintahan ka na ba?” tanong ng lola niya kay Princess na nakakunot ang noong nakatingin sa kaniya.

Nawala ang kunot ng noo nito at napatingin sa lola niya.

“Ano po kasi…”

“Wala po siyang boyfriend, lola.” singit ni Cath.

Kumunot ang noo niya. Wala? Hindi ba’t sinabi ni Princess no’ng una silang nagkita na may boyfriend na ito? Ano ‘yon, hindi alam ni Cath?

Nakayuko si Princess na tila may malalim na iniisip. Ano ba talagang totoo? I have to watch you from now on, Princess.

“Naku! Edi kayo na lang nitong si Princess.”

“Lola.” Hilig talaga nitong mag-playing cupid.

“Bagay naman kayo. Isang prinsesa at isang prinsipe. Parang kami ng lolo mo. Remedios at Remedia. Bagay na bagay.”

“Sino pong prinsipe, lola?” tanong ni Princess.

“Iyang katabi mo.”

Tiningnan siya ni Princess. “Hindi ho siya mukhang prinsipe sa paningin ko.”

Aba’t! Ito na naman po siya. “Mas lalo kang hindi mukhang prinsesa.”

“Ayan na naman kayo. Aso’t pusa na naman kayong dalawa.” singit ni Cath. “Di ba okay na kayo?”

“Anong okay, honey?”                                                                                          

“Ay hindi ko nga pala na-kwento sa’yo. Nagkita na sila bago ko pa sila ipakilala kahapon.”

“Hah? Kailan?”

“Nagkabanggaan sila sa mall no’ng isang araw.”

“Teka, teka.” Nilingon siya ni Harold. “Siya yung babaeng amazonang tinutukoy mo, insan?”

Holy crap! Ang daldal nito! Napalingon tuloy siya kay Princess. Magkasalubong na ang mga kilay nito na parang nagsasabing ‘humanda ka sa’kin!’.

“Lolo, lola. akyat po muna ako sa kwarto. Medyo nahilo po ako, eh.” paalam nito.

“Sige, iha. Magpahinga ka na. Pasensya ka na kay Prince.”

Tumayo na ito at pumasok ng bahay.

“Sundan mo, apo.”

“At bakit naman po?”

Hindi siya sinagot ng lolo niya. Binalingan nito sina Harold at Cath na abala sa pagtsitsimisan tungkol sa kanilang dalawa ni Princess ng una silang magkita. Nakisali pa talaga ang lolo’t lola niya. Napailing na lang siya. Tumayo siya at pumunta ng kusina.

( Princess’ POV )

“AMAZANONG babae daw ako? Hah! Antipatiko talaga ‘yon. Mas lalo siya. Hindi nga bagay sa kaniya ‘yong pangalan niya. Prince Aeroll. Yak!” Uminom siya ng tubig. Sa halip na sa kwarto dumeretso ay sa kusina siya pumunta.

Nakakainis naman kasi ‘yong damuhong ‘yon. Walang abog na binuhat siya kanina para lang sa simpleng upuan. Nakakahiya tuloy kina lola. Argh! Prince Aeroll pa ang pangalan. Hindi naman bagay. Kanina lang niya nalaman habang kumakain na ang true name nito ay Prince Aeroll. Ang tawag kasi dito ng lolo’t lola nito ay Prince, not Aeroll.

“Nadinig ko ‘yon.” Napalingon siya sa likod niya.

Inirapan niya ito. “So?”

“Sorry na.”

Hindi siya sumagot.

“Sorry for calling you that word.“

Napabuntong-hininga siya. Sabagay, kung anu-ano din ang tinawag niya dito no’n. Pero naiinis pa din siya. “Sorry your face.” Tinalikuran na niya ito. Hinawakan naman nito ang braso niya.

“Sorry na nga, eh.”

“Bakit parang pilit ka pa?”

“Ikaw din naman, ah. Pilit ka nga din mag-thank you sa’kin.”

“So, gumaganti ka?”

“Hay ewan! Sa totoo lang hindi naman ako dapat mag-sorry, eh.”

“Sinabi ko bang mag-sorry ka? Bitiwan mo nga ako.”

Hindi nito binitawan ang braso niya. “Ang sabi mo may boyfriend ka na. Pero bakit ang sabi ni Cath, wala? Ano ba talaga ang totoo?”

Natigilan siya. Umiwas siya ng tingin. “Bakit kailangan mo pang malaman?”

Matagal bago ito sumagot. Binitiwan na nito ang braso niya. “Sino ka ba talaga, Princess?”

Napatingin siya dito. “I’m Princess Lardizabal. Twenty two. A writer—” Tinakpan nito ang bibig niya.

“Pilosopo ka talaga kahit kailan.”

Inalis niya ang kamay nitong nakatakip sa bibig niya. “Ngayong alam mo na, pwede na ba akong umalis mahal na prinsipe?”

Hindi ito sumagot kaya iniwan na niya ito. Napalingon siya ng tinawag siya nito.

“Ano na naman?”

Umiling lang ito habang nakangiti.

“Baliw!”

“Gwapong baliw.”

“Na kaya nabaliw dahil pinaniwala ng sariling gwapo siya. Eh, hindi naman.” Hindi na niya hinintay pang makasagot ito dahil tumakbo na siya paakyat ng kuwarto niya.

“BHEST, tara na.”

“Wait lang.”

“Sumunod ka na lang sa baba. Naghihintay na si Harold.”

 

“Wag kamo silang excited. Hindi mawawala ang bundok.” Nilalagay pa niya ‘yong contacts niya. Nagmadali na siya. Humarap siya sa salamin. Tiningnan niya ang repleksyon niya.

Naka-maong short siya. Pink t-shirt na may picture ni spongebob. Naka-rubber shoes. Tinali niya ng  buhok niya. Magka-camping sila ngayon nila Cath. Kasama si Harold at ang pinsan nitong Prince daw ang pangalan, hindi naman mukhang prinsipe.

“Para kong bata nito, ah. Cute na bata.” Nang mapansin niya ang necklace niya.

“Bakit ba suot ko pa ‘to?” Bigay ‘yon sa kaniya ni James.

“Hmp!” Tinanggal niya ang kwintas at hinagis sa pinto. Kaya lang bigla namang bumukas ang pinto ng kwarto niya. Sa mukha tuloy ng taong pumasok do’n tumama ang pesteng kwintas na ‘yon.

“Aray!”

Natutop niya ang bibig niya. “Patay…”

. . .

>>>CHAPTER 15 HERE