CHAPTER 13
(
Aeroll’s POV )
Napapailing
na sinundan niya ng tingin si Princess. Ang
sungit talaga! Hindi man lang nagpasalamat na tinulungan ko siya.
Saktong paglabas niya ng kwarto kanina ay
nakita niya si Princess na kalalabas lang ng din ng kwarto nito. Hindi niya
napigilang sundan ito. Hindi pa nga siya naliligo. Buti na lang at sinundan
niya ito dahil parang itong lutang na sa iba nakatingin habang pababa ng
hagdan.
Mabilisan na siyang naligo at lumabas ng
bahay. Naabutan niya ang mga ito sa hardin. Wala si Cath. Nagdidilig naman ng
halaman si Harold. Nakaupo si Princess.
Kumunot ang noo niya ng mapansin itong
nakapangalumbaba sa mesa habang nakatingin kay—sinundan niya ang tinitingnan
nito.
Harold?
Bakit gano’n siya makatingin kay Harold?
Nakangiti pa ito.
At bakit parang nakaramdam siya ng inis?
Naalala niya ang una nilang pagkikita.
May nakita siyang picture na nahulog sa mga gamit nito. Picture ni Harold.
Ano
ba ang koneksyon niya kay Harold? May boyfriend na siya ‘di ba? At alam niyang
boyfriend ng bestfriend niya ang pinsan ko.
Maya-maya ay dumating na si Cath. Hindi
siya nito napansin dahil nasa pintuan pa siya. Lumapit si Cath kay Harold. At
napansin niyang nawala ang ngiti ni Princess habang nakatingin sa dalawa.
Sumama pa nga ang mukha nito.
Shit!
Don’t tell me may gusto siya sa pinsan ko?! At nagseselos siya kay Cath? Hindi niya nagustuhan ang iniisip niya.
Pero ‘yon ang ang naiisip niya ng mga sandaling ‘yon. At naiinis siya!
Mabilis siyang lumapit kay Princess at
hinawakan ang mukha nito paharap sa kaniya. Napansin niya na nangingilid ang
luha nito. Napatingin tuloy sa kanila sina Harold at Cath. Napatingin si
Princess sa dalawa.
“M-may
naiwan ako sa kwarto.”
Mabilis itong pumasok ng bahay. Sinundan na lang niya ito ng tingin. Sinundan
ito ng Cath.
“Uy!
ano ‘yon, ha?”
Napatingin siya kay Harold. “Kilala mo ba si Princess?”
“Oo.”
“Kailan
pa?”
Kumunot ang noo nito. “Kinukwento siya sa’kin ni Cath. Nakita ko
na siya sa picture. Pero ngayon ko lang siya nakita ng personal.”
Napatingin siya sa bahay. Sino ka ba talaga, Princess?
(
Princess’ POV )
PAGLABAS niya ng bahay ay nakita niya sa hardin
sina Cath at Harold. Ipinakilala siya ni Cath kay Harold. Nagdilig ng halaman
ang dalawa habang naghaharutan. Habang siya, nakaupo sa upuan. Maya-maya ay
nagpaalam si Cath na pupunta sa restroom. Sinabi ni Harold na sa likod na lang
ito dumaan dahil malapit lang do’n.
Pinagmasdan niya si Harold. Mukha naman
itong mabait. Hindi pala mukha lang. Mabait pala. Pansin niya ‘yon kanina.
Napangiti siya ng maalala ang mga ito kanina. Para itong mga batang naglalaro
sa hardin. At mas lalo siyang napangiti ng maalala ang mukha ng pinsan niya
kanina. Ang saya nito. At masaya siya para dito.
Dumating na si Cath. Dahan-dahan itong
lumapit kay Harold. Tinakpan nito ang mga mata ni Harold mula sa likuran.
Nawala ang ngiti niya. May naalala siya. Gano’n din si James sa kaniya. Hilig
nitong takpan ang mga mata niya kapag nakatalikod siya.
Sumama pang lalo ang mukha niya. Ang manlolokong ‘yon! Hindi niya
napansin na nagilid na ang mga luha niya. Sa inis!
Nagulat siya ng may kung sinong humawak
sa mukha niya.
Aeroll? Seryoso ang mukha nito habang
nakatingin sa kaniya. Napalingon siya kina Cath. Napatingin ito sa kanila.
Naku naman! Ramdam niyang babagsak na ang
luha niya. “M-may naiwan ako sa kwarto.”
Mabilis siyang pumasok papasok ng bahay.
Nang makarating ng kwarto ay umupo siya
sa gilid ng kama. Pinahid niya ang mga luha niyang lumandas na sa pisngi niya.
“Bhest?” Si Cath ang nalingunan niya. Tumabi ito
sa kaniya.
“I
saw him yesterday.”
Kumunot ang noo nito. “James?”
“I
saw him with someone.”
Niyakap lang siya nito. Gusto niyang
umiyak pero ayaw niya. Matapang siya. Pero ramdam pa din niya ang sakit ngayong
naalala niya ‘yon. Kaya hinayaan niya ang mga luha niya. Ang mga luha niyang
gustong-gusto ng pumatak.
NASA hardin sila. Katatapos lang nilang
kumain. Kasama nila ang lolo at lola nina Harold. Nagkukuwentuhan sila. Katabi
niya si Harold at katabi naman nito si Cath. Wala si Aeroll. Umakyat ito sa
kwarto kanina matapos nilang kumain.
“Mag-hiking
kayo sa bundok.” wika ni
Lolo Remedios.
“Oo nga. Mag-camping din kayo do’n.” Si Lola Remedia.
Ang gara ng mga pangalan nila ‘no? Kaya nga meant to be daw sila, ang sabi ni Lola. Hindi naman masungit ang grandparents ni Harold. Mga kalog nga, eh.
“Kaya lang mag-ingat kayo do’n.”
“Bakit po Lola?” tanong niya.
Nagkatinginan sina Lola at Lolo. Natawa ng mahina si Harold.
“Inggwa it nagpapang-ba-oy ng dayo do’n.” sagot ni lolo.
“Ano po?” Nagbisaya naman kasi lolo, eh.
“May nangunguha ng mga dayo do’n.” sagot ni lola.
“Totoo po?” sabay na tanong nila ni Cath. Nagkatinginan silang dalawa.
“Bhest…patay tayo.” sabay na wika na naman nila. Nagtawanan ang tatlo.
“Bakit po?” sabay na tanong na naman nila ni Cath.
“Joke lang ‘yon, honey. Binibiro lang kayo nila lola.” natatawang sagot ni Harold. Inakbayan nito sa Cath.
“Hay…akala ko…” sabay pa sila ni Cath. Mas lalo tuloy natawa ang mga matanda. Natawa din tuloy silang dalawa.
(
Aeroll’s POV )
HINDI pa siya nakakalabas ng bahay, nadidinig
na niya ang tawanan mula sa hardin.
“Mukhang
nagkakasayahan sila, ha. Hindi man lang ako sinali. Daya.” Mabilis siyang naglakad.
“Oh,
hinaey yake kag akong paboritong apo, si King.”
Napakamot siya ng ulo. Binisaya na naman ako ni lolo.
Nakakaintindi naman siya, eh. “Lolo,
Prince ho.”
“Ang
paborito kong apo, si King.”
ulit pa nito.
“Si
lolo talaga ang kulit.”
Kumunot ang noo niya ng mapansin kung
sino ang katabi ni Princess. Si Harold. May space naman sa tabi ni Cath. Bakit
sa tabi pa ni Harold? Lumapit siya dito.
“Prinsesa,
lipat ka ng upuan.”
Kumunot ang noo nito. “Princess ang pangalan ko. Saka ang daming
upuan, oh.”
“Gusto
ko diyan. Paborito kong upuan ‘yan.”
“Paborito?
Kailan mo pa naging paborito ‘yan, insan?”
“Ngayon
lang. Saka gusto kong katapat si lola.”
“Tumabi
ka na lang sa’kin, apo.”
“Gusto
ko po katapat ko kayo. Saka gusto kong katabi si Harold.”
“You’re
acting weird, insan.”
Hindi niya ito pinansin. “Prinsesa, lipat.”
“Ayoko.”
“Lipat.”
“Ayaw.”
Bakit
ba ayaw mo? Dahil gusto mong katabi si Harold? Nainis tuloy siya.
“Ayaw
mo, ah.” Walang
sabi-sabing binuhat niya ito at nilipat sa katabi nitong upuan.
. . .
A\N: haha, simpleng seloso naman 'tong si Aeroll ^^
wAAah nbiTin aKo,, nXt chaPter n agd,, cOmmNt LNg aq sNdaLi,,
ReplyDelete