Saturday, May 26, 2012

Stolen (FTV) : Chapter 2

Chapter 2
(Arrianne POV)





...........One good stretch before our hibernation.........

Kaasar! ba't ayaw niya akong tantanan? kahit nagtatakbo at nagtatago na ako. Buntot pa rin siya ng buntot.Tumigil ako sa kwarto ko. Inirapan ko siya. Gulat na gulat siya. Mukha ba akong mumo o monster? Lumalapit siya sa akin unti-unti. As if hini-hypnotize ko siya. Nanlaki talaga mata niya.






"Sino ka ba? Bakit mo ako hinahabol?" double question ko.




"Nakita kasi kitang nakatingin sa akin kanina?"he answer shyly.




"Wee? ako tititig sayo,for what?"i roll my eyes.





"Sorry kung hinahabol kita. Ikaw kasi e,takbo ka ng takbo."sabi niya."Gusto lang naman kita makilala."






"Talaga lang ha?"





"Terrence Pavensie nga ala."He stretch his hand.





Napangiwi ako sabay ignore doon.






Umaatras ako. Saka kinuha yung box.






"Ano yan?'tanong niya.







"Wala."






"Ano ba ang pangalan mo?"





"Secret."






stranger siya bakit ko naman sasabihin. Mamatay siya.







"Secret? Gorgeous name." ngumiti siya. Timang talaga.Arrianne Faustino talaga pangalan ko eh.







"Babe..alis na tayo!"tinawag na ako ni mama.






"Sige,bye.bye.Alis na ako."tinalikuran ko siya.


"uy! Teka!" habol niya pero tuluyan na akong umalis.








Bye! Wahahaha! Pero nahihinayang ako. Cute niya. Crush ko siya. Sayang gusto ko pa sana siyang makilala pa. Ikaw kasi Arrianne pinapairal mo naman pagkamaldita mo. Sana magkita pa kami ulit. Sana. 

Kung sakali man,gagawin ko siyang boyfriend. Wahaha! Ilusyunada. Baliw! Lumingon ako sa likod ng kotse. Nandoon siya sa likuran. Nakangiti sa akin.Kinikiliti niya ang puso ko. 

"Arriane."si Mama iyon.

Umayos na ako sa pagupo.


===================================================


After Eight years..........




Bumalik ako sa bahay bakasyonan. Maraming nagbago sa buhay ko pero umaasa akong makita ulit ung boy na na meet ko noon. Kaso I forgot his name.Aywan ko ba kung naalala niya din ako.







Nasa labas ako,nagmamasid sa kagandahan ng karagatan. Pilit pinakakawala ang mga masasamang feeling. Naiinis ako sa buhay ko ngayon. Nakipag break ako sa recent boyfriend ko para ikasal sa pangit at manyak na anak ng business partner ni Papa. Galit na galit ako sa kanya. Ayokong magpakasal doon. Ayoko talaga.








Suddenly, may natanawan akong lalaki. Naglalakad sa dalampasigan. I wish na sana siya yung batang lalaki na nameet ko noon. Maybe. I shrugged. Kumislot ako ng bumaling siya sa akin. Umiba ang tibok ng puso ko.Parang feeling ko siya yong boy na nameet ko dati. He smile at me. Nahiya ako kaya yumuko ako at tinalikuran siya.











Pero parang hinahabol niya pa rin ako. Hala! alam niya ang lugar na 'to. As if nakapunta na siya dito. Siguro siya nga yung batang lalaki noon. Hanngang tumigil ako sa kwarto ko. Mistulang umulit lang ang dati ha.

Hinarap ko siya.


"Ahem,may I know you?"alibi ko.


He smirked.



"Nalimutan mo na pala ako, I re-introduce myself. Ako pala si Terrence."



"Aah...Alam ko na. Ikaw yong batang humahabol sa akin dati no?"


Tumango siya. Ngumisi ako.



"Di nga ako nagkakamali."


Infairness,gumwapo siya ngayon. Mas gorgeous na. Pwedeng akin ka na lang?



"Arriane pala name ko. Pasensiya kung maldita ako noon."



"Okay lang,Arriane. Ang ganda ng pangalan mo bagay sayo."



"Salamat."ngumiti ako sabay yuko.


"Salamat din dahil nakita kita ulit."


Automatikong napaangat ang ulo ko with matching big eyes.


"Me too."yumuko ako.

Time na ba para sabihin ang matagal ng lihim na nakakubli sa puso ko? Time na ba para magkaroon ako ng kaligayan sa taong totoo kong mamahalin habambuhay?



Inangat ko ulit ang ulo ko. This time,little by little akong lalapit sa kanya. 





*Dug.Dug.

Dug.Dug.

Dug.Dug*






Animo'y may nakakarerang kabayo sa dibdib ko. Sa halip na sabihin ko ito by a words. Ipaparamdam ko sa kanya by my action. Para walang pagdududa?





May point ba ako? Sabihin kong may mali?
Tama bang halikan ko siya? Mainam kaya yung paraan para malaman niya ang true feelings ko.





Tama na ngang daldal.Pinahahaba  mo ang story eh. Ito na. Hahalikan ko na siya. Nilapit ko ang mukha ko sa kanya.Dahan-dahan syempre. Sabay hawak sa pisngi niya. Nalaman yata ng loko na hahalikan ko siya dahil tinuon niya ang mukha niya sa akin at napapikit pa sabay smile kunwari. 




O sige na hahalikan ko na siya. Sige na. 


Hanggang dito na muna. Abangan sa next chapter ang susunod na mangyayari. Waley.Bitin. Bahala kayo. Tinatamad na akong ikwento ang lahat. 



Basta nahalikan ko na siya. Nahalikan ko na ang mala-adonis na lalaki sa balat ng lupa. And I'm definately sure akin na siya ngayon. Di bukas.





............Our dreams assured and we all, will sleep well.............


->END OF CHAPTER 2<-




Disclaimer: This is a short story based on a music video. The characters and the plot are just an adaptation from the song's MV and/or are used as it is. Photos and some of the song's lyrics are also used in some parts of the story. (Bold-Italic type is used if the line is from the lyrics of the song) No copyright infringement intended!!!

Meanwhile, the whole script/dialog is from the author's pure imagination.


2 comments:

  1. Ayan sa kahaba haba ng panahon...natapos ko din..wahahahah! Busy sa on the job training kasi eh...

    ReplyDelete
  2. ok lng miz phoebe, binbsa q p rin ud's mo khit mtgal.

    ReplyDelete

Say something if you like this post!!! ^_^