So Near, Yet So Far : Chapter 4

hai , ang tanga ko nu? 

ang martir ko ? 

mahal ko siya e..

kaya siguro mas importante sakin

 na maging masaya sya ..

ganun naman talaga diba ? 

mas okay nang makita syang masaya ?

kahit nasasaktan ka na ?

kaya ayun tinulungan ko sya .. 

ako yung naging tulay nila .. 

lagi ko silang sineset up ng date .. 

lagi nga kaming magkatext ni rain , 

kaso si grace naman ung laging topic namin ,, 

lagi ko ngang kasama si rain,, 

si grace naman ang laging nasa isip nya .. 

lagi ko syang kakwentuhan .. 

si grace lang naman lagi kong naririnig sa kanya .. 

ang sakit sakit nun .. 

ang sakit para sa akin na ako yung 

lagi nyang kasama .. 

laging nanjan para sa kanya .. 

pero bakit si grace pa din ?

then one day kinausap ako ni rain, 

"audryne. sa tingin mo may pag asa pa kaya ako kay grace ?"

"ewan ko .. "sagot ko sa kanya 

"tanung mu naman sa kanya kung , may pag asa ba ako ..

mejo matagal na kasi akong nanliligaw sa kanya e, " pakiusap sa akin ni rain. 

"ha ..hmm .. sige itatanung ko .. "sagot ko .

"salamat, the best ka talaga.. buti na lang nandyan ka" sabi nya sabay yakap sa akin.

hai .. sana sa bawat yakap mo sa akin .. 

naririnig mo din sana ung sinsabi ng puso ko .. 

mahal na mahal kita rain, 

at ang sakit sakit dahil kahit andito lang ako malapit sayo , 

di mo padin ako nakikita .. 

>>>CHAPTER 5 HERE