A Song From My Heart (FTV) : Chapter 4

CHAPTER 4

( TROY’s POV )

Hindi nga ako nagkamali.

Naging tampulan pa ko ng tukso nila Richie nang makita nila ang mga pasa ko sa mukha ko kinabukasan. Binugbog daw ba ko ni Aleli dahil nahuli niya kong nakasunod sa kaniya kagabi. O di kaya nagtapat na daw ba ko sa kaniya at ang suntok niya ang pinangsagot niya sakin. Mga baliw talaga.

Sa loob ng classroom.

Wala pa ang teacher namin kaya mga busy ang mga classmate ko sa kaniya-kaniya nilang ginagawa. Sila Richie at mga kaibigan ko, nagja-jamming. Yung iba naman nagkukwentuhan. At ako...

Busy sa pagtingin sa nakatalikod na si Aleli na busy sa pagdo-drawing niya habang may nakasuot na headset sa ulo niya.

Hindi ko alam kung sini-swerte nga lang ba ako dahil lagi akong napepwesto sa may likuran niya. Iba-iba kasi ang seating arrangement namin sa bawat klase, eh.

At okay sakin ‘yon dahil hindi ko man siya makaharap man lang, malaya ko namang natitingnan ang likuran niya. Wag lang siyang haharap dahil siguradong—

“Aray!” Pa’no ba naman, pinindot ni Richie ang pasa sa gilid ng mata ko. Ang sakit kaya! “Bakit ba?”

“Matunaw ‘yang tinitingnan mo!”

“Patunaw na nga, eh! Hahaha!”

Nag-umpisa na naman silang apat. Pagdating talaga kay Aleli, lagi na lang nila akong pinagkakaisahan.

“Hanggang tingin ka na lang ba talaga, ‘tol?”

Napatingin tuloy ako kay Aleli na nakatingin na pala samin. O mas tamang sabihing sakin. Nakatingin siya sakin! Shit! Ang ganda talaga niya...

Natulala na naman tuloy ako at…

“Hoy ‘tol! Matunaw!”

Bigla akong napayuko at nagkunwaring may sinusulat.

Buti na lang talaga at nakikinig ng kanta si Aleli kundi siguradong mas nakakahiya pag narinig niya ang panunukso nila Richie.

Nang maramdaman kong hindi na nakatingin si Aleli saka ko lang inangat ang ulo ko para lang…

“Tol, yung ilong mo!”

“Dumudugo na naman! Hahaha!”

“Eh, pa’no nagtitigan sila!”

Napalingon samin si Aleli kasabay nang pagtakip ko sa ilong ko. Nakita kaya niya?

Ngumiwi siya kaya malamang nakita niya!

Patuloy pa rin sa panunukso sina Richie kaya tumayo na ko habang nakatakip ako sa ilong ko.

Nakakahiya!

∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞

Nandito ako sa tambayan namin nila Richie at nakahiga. Buti na lang at wala sila kaya malaya akong makakapag-isip-isip ng tungkol sa kung anu-ano. Syempre, kasama na do’n si Aleli.

Napangiti ako nang maalala ko ang ginawa ko kanina. Itinaas ko ang dalawang kamay ko at pinagdikit ang dalawang hintuturo at hinlalaki ko para makabuo ng korteng puso. Ang korni ko talaga. Pero napapangiti pa rin ako sa kakornihan ko nang…

“Thank you sa ginawa mo kanina.”

Bigla na lang sumulpot ang mukha ni Aleli sa loob ng korteng puso na ginawa ko!

Iniwas ko agad ang tingin ko at ibinaba ang mga kamay ko.

“Thank you sa ginawa mo kanina, hah. Ikaw tuloy yung napalabas ni Sir.”

Narinig ko kasing sinabi niya sa kaibigan niya kanina na naiwan niya yung assignment niya ng ipapasa na namin ‘yon sa teacher namin. Ibang sketch pad yung nadala niya. Nasa likuran lang niya ko no’n.

Kaya ang ginawa ko, yung assignment na ginawa ko ang binigay ko sa kaniya nang pasimple.

Strict pa naman yung art teacher namin kaya siguradong makakatikim siya ng parusa do’n.

Anong parusa ko?

Pinalabas ako ng classroom at habang may pasan akong mabigat na balde sa likuran ko ay pinaglakad ako ng naka-squat sa hallway. Okay lang sakin. At least hindi siya yung nahirapan.

“Uy, thank you kako sa ginawa mo kanina.”

Bumangon ako mula sa pagkakahiga ko.

“Bingi ka ba?”

Hindi ako bingi. Naririnig kita pero hindi ko talaga kayang humarap sa’yo. Baka makita mo na namang magdugo ang ilong ko katulad nung nangyari nung nakaraang linggo. Nakakahiya talaga pag naiisip ko ‘yon.

“Uy, bingi ka ba? Ang sabi ko thank you sa ginawa mo kanina. Ba’t parang wala kang naririnig?”

Nabigla na lang ako ng itulak niya ko mula sa likuran ko.

“Baliw!”

Ilang saglit pa bago ko siya nilingon.

Naglalakad na siya palayo sakin. “Kinausap niya ko.” Kaya…

Napangiti ako.

∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞

“A song from my heart.” Yun ang title na sinulat ko sa notebook para sa kantang ginawa ko.

Napangiti ako. Ito ang unang kantang ginawa ko. Sana lang magustuhan niya. Kahit man lang dito, maiparating ko ang nararamdaman ko sa kaniya.

Kinabukasan…

“Richie, tapos ko na yung kanta para kay Aleli.”

“Talaga? Nasa’n?”

Binigyan ko siya ng copy. “Kabisaduhin mo ‘yan para makapag-practice na tayo. Ipaparinig ko sa’yo ngayon yung tono para madali lang sa’yong makabisado ‘yan.”

“Gustong-gusto mo na talagang maiparinig kay Aleli ‘yan noh? Don’t worry, kakabisaduhin ko bawat letra ng kanta mo para maging perfect yung performance ko. Teka lang, sigurado ka ba? Ayaw mo bang—”

“Oo. Galingan mo, ah.”

“Oo naman.” Tiningnan niya ang papel na hawak niya. “I want to let you know that this song is written from what I have for you. It might not be beautiful and great, but I give it to you…”

∞ ∞ ∞

>>>CHAPTER 5 HERE

Disclaimer: This is a short story based on a music video. The characters and the plot are just an adaptation from the song's MV and/or are used as it is. Photos and some of the song's lyrics are also used in some parts of the story. (Bold-Italic type is used if the line is from the lyrics of the song) No copyright infringement intended!!!
  

Meanwhile, the whole script/dialog is from the author's pure imagination.