Can I Still Call You Mine? : Chapter 5

“Ang ganda naman ng anak ko. May date ba ulit kayo ni James?” puri sa kanya ng Mama niya nang pumasok ito sa silid niya.

“Talaga bang maganda ako Ma? O sinasabi niyo lang na maganda ako kasi anak niyo ako?”

Nilapitan siya ng Mama niya at hinawakan ang buhok niya.

“Maganda ka Anak. Totoo yun at hindi dahil anak kita. Kailangan mo lang magtiwala sa sarili mo.”

“Thank you Ma”

Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin magawang sabihin sa mga magulang niya ang tungkol sa engagement nila ni James. Ayaw niyang masaktan ang mga magulang niya. Kahit na sooner or later masasaktan din naman ang mga ito, eh di gawin na lang later.

“Ilugay natin ang buhok mo Anak. Mas bagay iyon sayo” Kulot kulot ang buhok niya kaya hindi siya mahilig maglugay dahil pakiramdam niya magmumukha siyang Ita.

“Ma naman eh. Alam mong sabog ang buhok ko.” Nailing na sabi niya. Kahit na gustuhin man niya ay alam niyang imposible yun.

“Madaling solusyunan iyan Anak. Hindi mo yata naitatanong dating Beauty Queen ang Mama nung nag-aaral pa ako. Akong bahala sayo.”

Hinayaan nalang ni Akira ang kanyang ina sa kung anong balak gawin nito sa buhok niya. Hindi naman siya pababayaan ng Mama niya eh. Kung ano-ano ang ginawa nito sa buhok niya. Minake-up-an din siya nito. Hindi siya nito hinayaang tumingin sa salamin hanggat hindi ito tapos sa ginagawa nito sa kanya.

Nang iharap siya ng Mama niya sa salamin ay halos hindi niya makilala ang sarili.

Ang ganda ko!

“Ako ba talaga ito Ma?” di makapaniwalang tanong niya sa Mama niya.

“Oo naman Anak. Ang ganda mo diba? Mana ka kay Mama” proud na sabi nito sa kanya.

“Anong sayo nagmana? Sa akin kaya nagmana iyang anak ko” mula sa pinto ay sumungaw ang Daddy niya.

“Papa! Ang ganda ko diba? Ang galing ni Mama”

“Sus! Paano ba hindi gagaling ang Mama mo eh laman ng Parlor iyan eh” biro ng Papa niya dito.

“Oy! Hindi naman masyado” nakasimangot na sagot ng Mama niya.

Sabay sabay pa silang nagtawanang tatlo. Natigil sila sa pagtatawanan ng may marinig silang busina ng sasakyan.

“Nandyan na yata ang sundo mo Anak. Naku siguradong lalong maiinlove sayo si James” nakangiting sabi ng Mama niya.

Napangiti na lang din si Akira. Ayaw niyang bigyan pa ng alalahanin ang mga magulang niya.

Sana nga totoo.

Pagbaba nila ng Salas ay naabutan nilang naghihintay si James. Tumayo ito at sinalubong sila.

“Ready?”

“Yeah”

“Ingatan mo ang anak namin ah James” bilin ng mga magulang niya dito.

“Yes tito and tita” nakangiting sagot ni James sa mga ito at inalalayan na siya pasakay ng sasakyan.

Hindi man lang ba niya ako pupurihin? Hindi man lang ba niya sasabihing maganda ako?

Subalit hanggang sa makaalis sila ni James ay wala man lang sinabi sa kanya ang binata. Dissapointed man ay itinago na lamang ito ni Akira sa sarili.

Baka naman nahihiyan lang siya.

“Saan nga pala tayo pupunta?” tanong niya kay James habag nagbabyahe.

“I have a reservation at La Breeze Hotel”

“La Breeze? Mahal dun ah. Bakit dun ka nagpareserve?” taking tanong niya.

Ang La Breeze Hotel ang isa sa pinakasikat na Hotel sa bansa at mga mayayaman at kilalang tao ang alam niyang nagpupunta dito.

“Well, friend ko yung anak ng may-ari nun. Nagkakilala kami sa Canada. Sabi niya kapag umuwe daw ako dito eh puntahan ko daw yung hotel niya”

“Wow! Big time ka pala eh. May-ari ng hotel ang kaibigan mo”

“Anak” pagtatama nito.

“Ganun na din yun. Kanino pa ba ipapamana ang kayamanan nila kundi sa Anak diba?”

“Well, tama ka.Besides this is a very special day”

“Special?”

Hindi naman niya birthday at hindi rin naman birthday ni James. Lalo naming hindi nila anniversary dahil wala naming “sila”.

Magtatapat na ba si James ng pag-ibig niya sa akin?

Ilusyunada!

Masama bang mangarap?!

“Malalaman mo pagdating natin” pamisteryong sagot ni James.

Hindi tuloy mapakali si Akira kung ano ang surprise na sinasabi ni James. Pero minabuti na lang niyang huwag nang magtanong.

Gusto kong masurprise!

***

Isang unipormadong waiter ang nag-assist sa kanila ng makarating sila sa restaurant ng La Breeze. Kakaiba talaga dito. Ngayon lang siya nakarating dito at talaga namang namamangha siya sa ganda at laki ang hotel.

“Ano na yung sinasabi mo?” tanong niya nang makaupo.

“Later”

Naiinip na siya sa kakalater nitong si James pero hindi na lang siya nagreklamo. Aba eh kung ayaw niyang magsalita eh di ieenjoy na lang muna ni Akira ang pagkain.

“Order na ba tayo?”

“Later” sagot nito at luminga linga sa paligid.

“Later na naman? Ano ba kasing meron?”

Subalit bago siya sagutin ni James ay bigla na lang itong tumayo.

“Here she is” anito at naglakad palayo.

Nagtatakang sinundan naman ni Akira ng tingin si James at ganun na lamang ang gulat niya ng lapitan nito ang isang magandang babaeng papasok ng restaurant. Kitang kita niya nang halikan nito ang babae.

Ohmygee!

Nakangiti na si James nang lumapit sa table nila. Kinontrol naman ni Akira ang emosyon niya. Baka mahalata siya ni James at ng magandang babaeng kasama nito.

“Babe meet my Bestfriend Akira, Aki, meet Nicole” pakilala nito sa kanilang dalawa.

“Hi, So you are Akira. I heard a lot about you from James” nakangiting sabi nito at nakipagbeso sa kanya.

“Ah oo. Siguro naman hindi ako sinisiraan ni James sayo?”

“Of course not. Sabi ko kaya sa kanya na ikaw ang pinakamabait na bestfriend sa buong mundo” tanggi ni James.

“Sus! Binola mo pa ako. Eh ako lang naman ang bestfriend mo. Hindi mo naman sinabi sa akin na ngayon mo na pala ipapakilala si Nicole sakin. Eh di sana nagpaganda ako para hindi naman nakakahiya”

“You’re pretty naman Akira eh. Hindi mo na kailangang magpaganda pa.” sagot ni Nicole.

Pero hindi kasing ganda mo. Kung alam mo lang kung ilang oras ako inayusan ni Mama para maging maganda ako ngayon sa paningin ni James pero dinema lang niya ang beauty ko. Yun pala eh walang wala ako sa kalingkingan ng kagandahan mo.

“Oh tara na at magorder dahil kanina pa ako nagugutom” sagot niya at nauna nang umupo sa table.

Madame siyang inorder na pagkain. Susulitin na niya dahil si James naman ang magbabayad ng lahat ng ito. Makaganti man lang ang sugatan niyang puso dito.

Hah! Mamulubi siya ngayon.

Alam niyang mahal ang lahat ng pagkain dito. Tutal bihira lang siya makakain ng mamahaling klase ng pagkain.

Halos mapuno ang table nila sa dami ng inorder niya. Sinimulan naman niya na lantakan na ang mga pagkaing nakahain sa mesa. Manghang nakatingin naman sa kaniya ang dalawa.

“Wow! You really have a big appetite” pansin sa kanya ni James.

“Ang mga ganito kasarap na pagkain ay hindi dapat pinalalampas. Compliments to the Chef!”

“Are you not afraid of getting fat?” maingat na tanong ni Nicole sa kanya.

“Fat? Naku hindi uso sakin iyon. Pati na din ang diet. Mabilis ang metabolism ko eh kaya hindi ako tumataba” sagot niya.

“I envy you Akira. Ako kasi konting mapadame lang ang kain ko tumataba na ako kaagad eh. That’s why I really should look out the foods that I’m eating. Lalo na sa profession ko ngayon”

“Halata nga eh” napansin niyang soup lang ang tanging inorder nito.

Paano kaya siya nabubusog dun?

“Matagal na ba kayong magkaibigan nitong si James Akira?” tanong ni Nicole habang kumakain.

Kahit na ayaw na ayaw ni Akira na may iistorbo sa kanya kapag kumakain siya ay wala siyang magawa. Tutal libre naman ito eh.

“Oo matagal na. Since birth”

“Wow! Eh di kilalang kilala mo na si James”

“Hmm siguro oo. Matagal na din naman kasi kaming hindi nagkita at nagkasama eh”

“Pero kahit na matagal kaming hindi nagkita nito ni Akira eh siya lang ang nag-iisang bestfriend ko” singit ni James.

“I wish I have a friend like you Akira. Only child lang kasi ako and di ako pinapayagan ng parents ko na makipaglaro noon sa ibang kids. Can you be my friend ba?” paglalambing na sabi ni Nicole.

Paano niya ba magagawang mainis sa ganitong klaseng babae. Maganda, mabait, mayaman, sopistikada at malambing. Kabaligtaran niya talaga.

“Can you be my friend Akira pleaseeeeee?”

Wala nang nagawa si Akira kundi ang ngitian ito.

“Sure. Kaw bahala.”

“Yes! Thanks Aki” tumayo pa talaga ito at niyakap siya.

Mukhang maswerte nga yata talaga si James na makatagpo ng ganitong klase ng babae. Ang malas naman talaga niya.

***