Let Her Go — One Shot

One Shot

Let Her Go

            Nakatitig lang ako sa kawalan, hindi pa rin makapaniwala sa nakita ko. Parang lahat lang nag sisink in ng mga nangyari kanina. Isa isang tumulo ang aking mga luha tungo sa buhangin na nakapaligid sakin. Napaka kalma ng dagat kasulungat ng aking mga nararamdaman ngayon. Maraming tanong ang napasok sa aking isipan. Pero isa ang nangingibabaw sa lahat. PAANO NIYA NILA GINAWA ITO SAAKIN?!

~*~*~*~*~*~*

            Nag lalakad ako sa hallway ng marami akong naririnig na bulungan sa tabi tabi,

            “Grabe kawawa naman si Isiah, ganun pala boyfriend at nanay niya? Kadiri!” isang boses ng babae na nakikipag chismisan sa katabi niya ang nakakuha ng attention ko.

            Anong si mommy at si Kiel? Ano meron sa kanila? Bakit nadamay ako sa usapan nila?

            “BEST!” sigaw ni Andrea sa taas ng hagdan ng makita ako.

            Nang makalapit ako sakanya nag tataka ako ng biglang hilahin niya ako sa kamay papunta sa CR ng girls.

            “What’s up Drea? Bakit mo ba ako dinala dito? And what’s up with the school ba? Bakit puro pangalan ko ang naririnig ko sa mga bulungan nila?” Mabilis na tanong ko sakanya when we reached the restroom, pero hindi niya ako sinagot ngunit kinuha niya ng madalian ang phone niya.

            “Isiamelle promise me na wag na wag kang magagalit okay? Promise me na magiging makalma ka habang pinapakita ko sayo ang videong ito.” Tumangong nalilito naman ako, alam kong serious si Drea kasi ginamit niya ang real name ko.

            Nanigas ang aking katawan ng marinig at makita ko kung sino ang nag se-s** sa videong pinakita sakin ni Andrea, pero I tried my best to remain calm and think things through. Alam ko naman kaya saakin pinakita ni Andrea ito cause I deserved the truth, hindi niya ako pinaligoy ligoy pa, kahit alam niyang masasaktan ako mas alam niya na masasaktan ako kung dinelay niya pa ito.

            “I just received this msg sa phone ko, kaninang umaga” Natatarantang nakatitig sakin si Andrea dahil kalmadong kalmado ako. Tinanguan ko lang siya dahil hindi ko alam kung ano ba mararamdaman ko. I know I should breakdown right now but numb lahat ng emotions ko, wala akong maramdaman. At parang robot kong binuksan ang pinto ng restroom at diretsong pumunta sa klase.

            Lutang ako buong klase ko, tatayo lang pag mag-we-welcome o mag papaalam sa titser, I can feel the intense stares ng aking mga classmates na parang iniexpect nila akong mag wala sa loob ng classroom, but I don’t have the energy to do that, parang gusto ko lang na matulog at kalimutan lahat ng nasa paligid ko. Tinitigan kong mabuti ang aking desk na puno ng sulat dahil sa kaboredan ko dati, ang desk nato ay puno ng mga doodles ko. Isang upan na gawa sa kahoy at kulay puti ang pintura. Nawalan na nga buhay ang pintura nito dahil sa tagal na ginagamit.

            Nalaman ko nalang na uwian na, pero ayaw ko pang umuwi. Kaya hinayaan ko lang ang aking paa na dalhin ako kung saan man. Narinig kong may tumawag ng pangalan ko sa di katalayuan pero parang akong bingi at hindi iyon inintindi.

            Nalaman ko nalang na dinala ako sa tabing dagat ng mga paa ko. Ang lugar kung saan iniwan ako ng taong mahal na mahal ko dati.

            Pero sa tulong ni Kiel nakalimutan ko siya.

            Pero ngayon nalaman kong may relasyon sila ni mama, bakit nga ba mag kakagusto sakin si Kiel eh 24 years old na siya? Samantalang I was just 16.

            I remember the day when he first asked me out.

          *flashback*

            “Hi miss! Ako nga pala si Ezekiel, but my friends calls me Zeke, ano pangalan mo?” Isang matangkad at gwapong lalaki ang lumapit sakin sa bar dito sa boracay.

            “My name is I’m not interested so get lost” Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, pero hindi parin niya matatalo si—ANO KABA ISIAH! Stop thinking about that guy na kasi!.

           “Feisty I like it! How about I order you another drink?”

          *flashback ends*

            Doon nagsimula ang pag hahabol niya sakin last year, hinabol niya ako to the point na pati bahay ko ay sinundan niya na ako, hindi ko alam siguro dahil sa kakulitan niya minahal ko na rin siya. We started dating last year December, it’s my birthday gift for him besides the necklace I spent months na ipunin para sakanya.

            Siguro alam ko naman namangyayari din to saamin, our relationship was too good to be true.

            Nakatitig lang ako sa kawalan, hindi pa rin makapaniwala sa nakita ko. Parang lahat lang nag sisink in ng mga nangyari kanina. Isa isang tumulo ang aking mga luha tungo sa buhangin na nakapaligid sakin. Napaka kalma ng dagat kasulungat ng aking mga nararamdaman ngayon. Maraming tanong ang napasok sa aking isipan. Pero isa ang nangingibabaw sa lahat. PAANO NIYA NILA GINAWA ITO SAAKIN?!

            I cried until napansin ko na gabi na pero hindi parin natigil ang aking pag iyak. Tinignan ko ang aking phone, puro miss calls galing sakanya at kay mommy. I texted him

To: Hubby Kiel KO <3 (10/01/20**)

I know everything, thanks for everything but let’s break up.

            Parang ang gaan ng pakiramdam ko nung tinext ko sakanya nun, niloko lang nila ako! Hindi ko alam kung ano gagawin ko dahil sa ginawa nila saakin, nahihilo na ako sa mga emosyon na nararamdaman ko ng hinayaan kong makaramdam ulit ako. Ang sakit sobrang sakit! Panginoon bakit nila ginawa saakin to?! Iniwan na nga NIYA ako pati ba naman sila niloko din ako!? Ang sakit na! Nakakasawa na! Bakit ganito ang ginawa nila saakin! MAHAL KO SILA! HINDI PABA SAPAT YUN?! MGA **** SILA! T*NG*NA! SH*T LANG ANG SAKIT NA TALAGA!

            Ang iyak ko lang ang maririnig sa tahimik na paraiso na ito, ng may naramdaman akong may yumakap saakin.

          “Shhh my dear Isiahmelle, stop crying na, I’m back baby did you missed me?”

            Si Zandro—

          “Please don’t let me go again”

          “Baby letting you go is the worst decision I ever made, cause it’s like I know that I felt everything is right but now everything I felt is wrong, remember I told you I was just gonna fix things in my life then come back right? You’re my light in my dark so please DON’T LET ME LET GO OF YOU EVER AGAIN. I love you Isiahmelle”

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Ayo slang ba? Ngayon nalang ulit ako nakapag gawa ng tagalong eh hahaha, anyway eto muna kapalit ng Chapter 5 ng The Unknown! Sa mga hindi pa nakakabasa nun basahin niyo na :) nandito din siya!

Sorry at walang chapter pa sa The Unknown kasi writers block eh but I’m working on it!

Sino gusto ng nakakatakot na story para sa November 1? Gusto kong itry gumawa hahaha kahit alam kong epic fail yun hahaha

Leave your comments for this one shot down bellow :)

~ Princess Angel

Inspiration song: Let Her Go covered by Boyce Avenue ft. Trigwell original by Passenger