Tuesday, March 4, 2014

Please Don't - Chapter 2

Chapter 2


PAIN



I want to draw out each minute, each second
But the empty road rushes me on
After going round and round
I arrive at your house that’s so familiar and tears fall

After spending a long day finding this place
I feel like I am lost
Please don’t, please don’t leave
Don’t know why Don’t know why

Richmond’s POV

Akala ko ang araw na ‘yon na ang pinakamasakit na araw sa buhay ko. Pero hindi parin pala. Padating palang para ang araw na ‘yon.



“Oh, anong masamang hangin ang nagdala sa inyo dito?” bungad ko sa kanila.  Hindi naman kasi Sabado at Linggo. Kaya unusual na pumunta sila dito.


“Grabe ka naman, bawal ka  bang mamiss ngayon??”


“Oo, lalo na kung ikaw, Ache lang ang makakamiss sa akin.” Hindi man siya nag-react sa sinabi ko, dere-deretso lang siyang pumasok sa may sala ng bahay ko
.

“Pasensya ka kay Rachelle.” Bulong sa akin ni Renzel ng sundan namin si Rachelle na prenteng nakaupo sa may sofa. Tinabihan naman siya ni Renzel ako naman  ay umupo sa nakahiwalay na upuan.


“Bakit nga kayo napadalaw?” tanong ko.


Nagkatinginan  silang dalawa. Nagsensyasan pa.


“Ikaw na magsabi sa kanya.”


“Ikaw na”



“Sabihan niyo nalang ako kapag ready na kayo ha? Kukuha lang ako ng maiinom niyo. Nakakahiya naman sainyo eh.’’ sarkastikong sabi ko. Bakit kasi kailangan pa nilang maging sweet sa harapan ko.



“Wag na! Sasabihin na namin!” sigaw ni Rachelle tapos hinarap niya sa akin ang mga kamay niya. Sumisikip ang dibdib ko. Napalunok pa ako.


Tsaraaan!”


Oh ano ‘yan? Hindi naman ako sanglaan! Wala akong pera para dyan sa singsing na yan!” biro ko.


“Che! Tingnan mo kasing mabuti.” This time  pati si Renzel pinakita na ang singsing sa kamay niya.


“We’re enganged.” Sabay pa nilang sabi.


Wahhehe! Congrats!” yun lang ang tanging nasabi ko.


Unti-unti akong pinapatay sa sakit.


Unti –unti nadudurog ang puso ko.

Pero kailangan kong maging masaya para sa  kanila.


“Ikaw ang bestman namin ha!” Ngumiti lang ako sa sinabi ni Rachelle sa akin. Tumango nalang ako sa kanya. Hindi na ako makapagsalita.


Hanggang bestman nalang ako.


Kaya ko nga bang maging bestman. 




No comments:

Post a Comment

Say something if you like this post!!! ^_^