Dear Pusong Bato Series 1 : Bubbly Heart (Chloe) - Chapter 14

CHAPTER 14

( CHLOE’s POV )

It’s almost two am pero hindi pa rin ako makatulog. The party ended two hours ago. And it went well except sa biglaang pag-alis ni Ren at sa eksenang nangyari sa restroom.

“Magsasawa din siya sa’yo! Maghihiwalay din kayo! Tandaan mo ‘yan!”

Iniling ko ang ulo ko. “Wag mo na ngang isipin ‘yon, Chloe.” Napahawak ako sa pisngi ko. Parang ramdam ko pa rin ang sampal sakin ni Leoni.

“Mama…”

Napalingon ako kay Kendra na natutulog sa tabi ko. Inayos ko ang kumot niya. Siya ang isa sa dahilan kung bakit hindi ako makatulog. Yung isa pang dahilan? Paulit-ulit kasing pumapasok sa isip ko ang sagutan namin ni Leoni. Dumagdag pa yung sinabi ni Lei bago kami pumunta ng restroom ni Kendra.

“Have you already forgot na kapag dalaga na siya, hindi mo na ko asawa. Hindi na rin ako parte ng pamilyang sinasabi mo. Three months lang tayo magsasama. At malapit nang matapos ang isang buwan sating dalawa, Chloe.”

“Magsasawa din siya sa’yo! Maghihiwalay din kayo! Tandaan mo ‘yan!”

“Bakit ko ba iniisip ang mga ‘yon? Matulog ka na, Chloe. Please lang, matulog ka na. Pero paano ako makakatulog? Edi uminom ka ng gatas.” I sighed as I pouted. “Nababaliw ka naman, Chloe.”

Bumangon ako nang maramdaman kong kumirot ang likuran ko. Yung bahaging tumama nang itulak ako ni Leoni. Siguradong may pasa na ‘yon. Mero’n pa naman ko.

Lumabas ako ng kwarto, deretso sa kusina para magtimpa ng gatas. Bukas ang ilaw sa kusina kaya nagulat pa ko nang makita ko si Lei. Nakatayo siya patalikod sa gawi ko.

Nandito nga pala kami ni Kendra sa condo unit niya. Wala si Ren. Napaaga ang uwi niya dahil may emergency sa bahay nila. Hinatid pa siya ni Tim sa Bulacan para mapabilis ang byahe niya.

Naramdaman siguro ni Lei na may ibang tao kaya napalingon siya. “Ba’t gising ka pa?” tanong niya.

“Hindi ako makatulog. Alam mo na, katabi ko si Kendra sa kama. Ikaw?”

Nagkibit-balikat lang siya. Nagtimpla na ko ng gatas nang maisipan kong magtanong. “Lei, pwedeng magtanong?”

“Magtatanong ka pa rin naman kahit sabihin kong hindi.”

Tumikhim ako. “About Leoni. Gaano mo siya katagal na kilala?”

At dahil hindi ako nakaharap sa kaniya, hindi ko alam kung anong reaksyon niya.  “Don’t mind her, Chloe. She’s not of your business.”

Saka ko lang siya hinarap. “Not of my business? Diba may deal tayo na tutulungan kita para tigilan ka na ng mga babaeng humahabol sa’yo. Yun nga yung kapalit ng pag-oorganize ko ng Christmas party, eh. Gusto ko lang naman malaman kung bakit gano’n na lang ang pagkagusto niya sa’yo.”

“Forget that deal.”

“What? But why?”

“Just forget that deal, Chloe. Wag ka nang magtanong.”

Hindi na ko nangulit pa dahil mukhang iritado na naman siya. Baka bangungutin pa siya kapag kinulit ko pa siya.

Kinuha ko na lang ang gatas ko at lumabas ng kusina. Pero hindi ako dumeretso ng kwarto, umupo ako sa couch. May kumot at unan sa gilid. Dito natulog si Lei—kung nakatulog nga siya at nagising lang ngayon o hindi pa.

Sa kotse pa lang kasi, nakatulog na si Kendra. Kaya walang nangulit kung bakit hindi matutulog si Lei katabi namin. Masyado pa namang matanong ang batang ‘yon.

Itinaas ko ang mga paa ko sa couch. Bumalik na naman sa alaala ko ang nangyari kanina.

- F L A S H B A C K-

“Gold digger bitch!”

Yung pagharap ko sa kaniya dahil nagpanting na ang tenga ko sa huling sinabi niya, sinalubong niya ko ng sampal.

“Magsasawa din siya sa’yo! Maghihiwalay din kayo! Tandaan mo ‘yan!”

Akmang sasampalin na naman niya ko ng…

“Leoni! Stop it!”

Ang boses na ‘yon. Parang pamilyar.

Hawak ko ang pisngi kong nasampal ni Leoni nang lumingon ako sa likuran ko. Nakita kong bukas ang pintuan ng restroom. Nahagip ng mga mata ko si Lei na nasa labas. Pero hindi siya ang pumigil sa kamay ni Leoni. Si Flynn ang may gawa no’n na nasa likuran ko.

“Let go of my hand, Flynn!”

Magkakilala pala sila.

“Stop it, Leoni. Kung si Lei ang hinahanap mo, wala siya dito. Do you think pupunta siya sa ganitong party?”

“Hindi talaga pupunta sa ganitong baduy na party si Lei!”

Binitiwan siya ni Flynn. “Kaya kung ako sa’yo, umuwi ka lang at matulog. Nag-aaksaya ka lang ng oras dito.”

Tiningnan ako nang masama ni Leoni. “Pasalamat kang babae ka!”

“Leoni.” Humarang pa sa harap ko si Flynn.

Padabog na lumabas ng restroom si Leoni. Sinundan ko pa siya ng tingin kaya nakita kong tinabig pa niya si Lei na nadaanan niya. Mukhang hindi niya nakilala si Lei. Si Lei na nakatingin lang samin na biglang nawala sa line of vision ko dahil may humarang.

“Are you okay?” Si Flynn.

Tumango ako kahit hindi. Hindi ko alam kung bakit ganito ang pakiramdam ko. Hindi ako okay ng mga oras na ‘to. Dahil ba first time kong nasampal? O mero’n pang ibang dahilan?

Tinanggal ni Flynn ang kamay kong nasa pisngi ko. “Namumula.”

I tried to smile. “Make up lang ang katapat niyan. Thank you nga pala.”

“You’re welcome. I have a piece of advice, Chloe. Next time, kapag nakita mo si Leoni, lumayo ka na lang.”

“Bakit ako lalayo sa kaniya? I didn’t do anything bad to her. Pinagtatanggol ko lang ang sarili ko. Pinagtatanggol ko lang—” Bigla akong napatigil nang idampi niya ang hintuturo niya sa pisngi ko.

“You’re crying?”

Napahawak ako sa pisngi ko. Buti na lang at nakaharang siya kaya walang nakita si Lei. At buti na lang, mahina lang ang pagkakasabi niya no’n. “Masakit lang yung pagkakasampal niya sakin. But I’m okay.” Pinunasan ko agad ang pisngi ko pero sunod-sunod lang na pumatak ang mga luha ko. May inabot siya saking panyo. Kinuha ko agad ‘yon. “Humarang ka lang dyan, ah.”

“Chloe.”

Boses ‘yon ni Lei! Lalapit ba siya? Makikita niyang umiiyak ako! Ang ginawa ko, tumalikod ako.

“I need to go, Chloe.” Flynn said. “May gagawin pa ko. Napadaan lang ako dito sa CTC.” Mukha nga dahil hindi naman siya naka-costume.

Sunod-sunod akong tumango. “Thank you uli. Ibabalik ko na lang ‘to kapag nagkita tayo.”

“It’s yours now.” Naramdaman ko ang mukha niya sa gilid ko. “Cute.”

“Thank you.” Tanging nasabi ko na lang dahil sa pagtuyo ng pisngi ko ang atensyon ko.

He chuckled. “Lei. Ikaw ng bahala sa asawa mo. Next time, don’t leave her unattended. Ikaw rin.”

Nagulat ako. Akala ko hindi niya rin nakilala si Lei katulad ni Leoni. Pero hindi pala. Nagpanggap lang pala siya kanina.

“Chloe.”

Hindi pa rin ako humarap kay Lei. “Anong ginagawa mo dito?”

“Sinabi ni Kendra na may nang-aaway daw sa’yo.”

“Sinabi niya ‘yon? Sina Ren, alam ba nila?”

“Nasabi na sakin ni Kendra bago pa sila dumating.”

“Sinabi rin ba ni Kendra sa kanila?”

“No. Sinabihan ko si Kendra. Ayoko ng gulo dito.”

Hindi ko alam pero nakaramdam ng kirot ang puso ko dahil sa huling sinabi niya. Mas inintindi pa niya ang gulo kesa sa ginawa sakin ng Leoni na ‘yon? Bakit, ako ba yung sumugod dito? Hindi man lang niya ko kinamusta kung okay lang ako.

Kinagat ko ang gilid ng labi ko. “Don’t worry. Hindi naman manggugulo ang mga kaibigan ko kung nalaman nila ‘yon.” Magkaka-riot lang dito. Pero hindi ko na sinabi ‘yon.

“Mauna ka nang bumalik. Pakisabi kay Kendra na okay lang ako. Susunod agad ako.”

Wala kong narinig na sagot mula sa kaniya. Tanging ang pagsara lang ng pintuan ang narinig ko. Pinunasan ko agad ang luhang tumulo sa pisngi ko. Humarap ako sa salamin.

“Ano ka ba, Chloe? Kaya ayokong nagkaka-mens, eh. Masyado akong sensitive. Pero hindi naman ako ganito dati, eh. Ang OA ko na. Daig ko pa ang buntis nito. Umiiyak na lang na walang matinong dahilan. Kaasar.”

Kung dahil nga ba mero’n ako o may iba pang dahilan, hindi ko na inalam. Inayos ko na ang sarili ko para makabalik agad ako kina Kendra. Pagdating ko do’n, parang walang nangyari na naki-join ako sa kasiyahan nila.

 

- E N D  O F  F L A S H B A C K –

“Chloe.”

Ang boses na ‘yon ang pumutol sa iniisip ko. Ubos na rin ang gatas na iniinom ko. Nilapag ko ‘yon sa table.

“Lei, pwede bang dito na lang ako matulog? Hindi talaga ko makakatulog do’n. Pakitabihan na lang si Kendra.”

“Dapat sinasanay mo na ang sarili mong matulog ng may katabi.”

“Para sa’n pa? Hindi naman tayo natutulog ng magkatabi. Besides, wala na rin akong balak mag-asawa kapag nag-kaanak na ko sa’yo.”

Hindi siya sumagot kaya humiga na ko patalikod sa kaniya. Pinikit ko nang mariin ang mga mata ko. Ano ba yung sinabi ko? Syempre naman, may balak pa kong mag-asawa kung sakaling tatanggapin ng lalaking ‘yon ang magiging anak ko kay Lei.

Anak ko kay Lei. Mangyayari ba ‘yon? Parang malabo. Hindi na siguro ako dapat na umasa. Pero sina Lolo…

Kung maghanap na lang kaya ako ng donor? Tapos hindi ko ipapaalam kina lolo na hindi ‘yon mula kay Lei. Isi-sikreto ko na lang. Kaya lang, hindi ako magaling magsinungaling. Ano ba ‘tong inisiip ko? Hay ewan!

Napahawak ako sa tapat ng dibdib ko. Bakit na naman, heart? Ano na namang problema mo? Bakit parang naririnig kong sinasabi mong hindi mo tanggap na papalitan ko ang partner mo? Ikaw ba ang nagsabi no’n o ang isip ko?

“Matutulog na ko.”

Hindi pa rin pala siya umaalis.

“Bakit, Lei? Bakit hindi mo ko ipinagtanggol kanina?”

Now I know the reason why I cried. Hindi dahil masakit yung sampal sakin. I cried because Lei didn’t defend me. Si Flynn pa ang gumawa no’n na hindi ko naman talaga close. Pinili manahimik ni Lei kanina sa halip na ipagtanggol niya ko kay Leoni.

Teka lang. Bakit nga ba niya ako ipagtatanggol? Edi nalaman ni Leoni na siya ang taong nasa likod ng costume ni King Endymion. Ayaw siguro niyang malaman ni Leoni na umatend siya gano’n party.

Napahawak ako sa pisngi ko. Next time na magkrus uli ang landas namin ni Leoni, hindi na ko papayag na gawin niya uli ‘yon. Hindi ako pinalaki nila mama para sampalin lang ng gano’n.

Nilingon ko si Lei. Wala na siya sa kinatatayuan niya kanina. Kung narinig niya ba ang tanong ko o hindi, hindi ko alam. Sana, hindi na lang niya narinig.

Ako na rin ang nagsabi. I’m not his responsibility. At kasama na do’n ang hindi niya obligasyong ipagtanggol ako. Kahit pa si Leoni ‘yon.

Ilang beses pa kayang mauulit ang nangyari na ‘yon? Totoo nga ang sinabi ni Jhom. Kakaiba si Leoni sa mga babaeng naghahabol kay Lei. Para siyang leon na handang manakmal sa mga haharang sa kaniya. Just like what she did to me.

Sana lang, wag umabot sa puntong saktan ko din siya. Wala rin naman kasing patutungahan kung magkakasikatan kami dahil tama rin naman siya, maghihiwalay din kami ni Lei kaya para sa’n pa ang pagtatanggol ko sa relasyon naming papel lang ang nagpapatibay?

= = = = = = = =

Dahil puyat ako kagabi, medyo tinanghali ako ng gising. Wala na si Lei sa kwarto nang sumilip ako. Si Kendra na lang ang nakita kong natutulog sa kama. Siguradong mamaya pa ang gising niya dahil napuyat at napagod siya kagabi. Nagluto muna ako ng breakfast at naligo. At nakita ko ngang may pasa ang likuran ko, bandang baba.

Tulog pa rin ang kapatid ko after kong maligo. Nauna na kong kumain para maumpisahan ko nang magbalot ng mga regalo.

Hindi ko namalayan ang oras hanggang sa mag-alas onse na. Nagluto muna ko ng lunch bago gisingin si Kendra. Bago kami kumain, hinanap pa niya si Lei. Sinabi kong pumasok na ng work. Pagkatapos naming kumain, pinaligo ko na siya.

After niyang maligo, nag-umpisa na ang pangungulit niya sa mga regalong binabalutan ko. Nasa’n daw ang gift niya? Kaya ang ginawa ko, kinuha ko ang cd ko na Winnie the Pooh ang palabas at sinalang. Saka lang natigil ang pangungulit niya. Pinagpatuloy ko na din ang pagbabalot ko.

Alas dose ng tanghali nang makatanggap ako nang tawag mula kina mama at lolo. Sa totoo lang, simula nang maging asawa ko si Lei, araw-araw na lang nila akong tinatawagan para mangamusta.

“Kamusta ang party kagabi?” Si lolo ang nagtanong.

“It went very well, lolo.”

“Halata nga dito.”

Kumunot ang noo ko. “Anong dito, lolo?”

“Hindi mo pa ba nakikita?”

“Ang ano po?”

“Papa, hindi mahilig magbasa ng dyaryo si Chloe.” Boses ‘yon ng mama ko.

“Nagbabasa siya.”

“Tabloid ang hilig niyang basahin, Pa.”

Tumikhim ako bago sumingit. “Ano po bang mero’n sa dyaryo? May nagbreak na naman po bang artista? May nagkabalikan? May lihim na nagpakasal? May bago bang pulitikong nangurakot na nabuko? May pinatay na naman? O this time, may alien na sasakop sa earth as in trulalu this time?”

“Puro ka kalokohan. Bumili ka na lang ng Manila Bulletin mamaya.”

“Lolo, sabihin mo na po.”

“Bumili ka na lang para makita mo. Dapat ngayon, hindi na puro tabloid ang binabasa mo. Baka nakakalimutan mo, isang magaling na businessman ang asawa mong si Lei. Dapat updated ka sa mga nangyayari sa paligid niya.”

“Ano pong connection no’n sa dyaryo? Kasama ko naman po siya kaya updated ako sa mga nangyayari sa kaniya.”

“Hindi ka talaga nauubusan ng dahilan. Anong oras nga pala kayo pupunta nila Lei dito mamaya?”

“Hindi ka pa po nasasabi kay Lei.” At hindi ko rin sure kung papayag siya.  

“Ako na pong bahala. Baka mauna na lang kami ni Kendra dyan at sumunod na lang siya. After office work na siguro siya makakapunta.”

“Magko-commute kayo ni Kendra? Wag na. Ipapasundo ko na lang kayo kay Biboy.”

“Pero, lolo.”

“Magta-taxi kayo? Wag na. Delikado. Ipapasundo ko kayo. I-text mo sakin ang address dyan. Nasa’n si Kendra?”

Nilingon ko si Kendra na busy sa panonood. “Nakatulog na naman po.” Hindi niya pwedeng makausap si Kendra. Hindi ko pa nakakausap ang kapatid ko tungkol sa nangyari kagabi. She’s only five years old pero advance nang mag-isip ang kapatid ko. Siguradong sasabihin niya ‘yon kina lolo.

Ilang minuto pa kaming nagkwentuhan nila lolo at mama bago sila nagpaalam. Nilapitan ko si Kendra at umupo sa tabi niya.

“Kendra, baby.”

“Ano po ‘yon, Ate Chloe?”

“Tumingin ka sakin.” Na ginawa niya. “Remember what happened last night? Yung kausap kong girl sa restroom?”

“Yung nang-away po sa’yo?”

Umiling ako. “Hindi niya ko inaway, baby.”

“Sinigawan ka po niya, ate.”

“Diba naka-costume tayo kagabi?” Tumango siya. “Diba tinanong mo ko kung bakit yung ibang naka-costume parang umaarte?” Tumango siya. “Tapos sabi mo pa nga, gusto mo rin silang gayahin kaya tinanong mo ko kung anong ginagawa ni Chibiusa?” Tumango siya. “Ano ulit tawag sa ginagawa nila, baby?”

Tumango siya. “Yung cos… cos…”

“Cosplaying. Yun ang tawag do’n. Yung girl na nasa restroom, character siya sa isang movie. Kaya nga red na red siya diba? Kasi gano’n yung character niya sa movie. At kaya gano’n siya kasungit, kasi gano’n din kasungit yung ginagagampanan ng character niya sa movie.” Mabagal kong pagpapaliwanag. “Naiintindihan mo ba ko?” 

Tumingin pa siya sa kisame na parang nag-iisip. Pagkatapos ay tiningnan niya ko. “Pero bad po siya.”

“Paano kung bad yung character na napili kong gayahin, baby? Ibig bang sabihin, bad na rin si ate?”

Umiling siya. “Mabait ka po.”

I smiled at her. “Kaya wag mo ng ikwento kina lolo at mama na may nang-away sakin kasi wala naman talaga, okay?”

“Yes, Ate Chloe.”

Ginulo ko ang buhok niya. “Sige na. Watch ka na uli.”

I have to lie kahit hindi ko ugali ‘yon. Ayoko lang na umabot kina mama ang nangyari. Ayoko lang na mag-alala pa sila.

= = = = = = = =

Hindi mawala-wala ang ngiti ko habang nakatingin sa dyaryong hawak ko. Hindi ako bumili ng dyaryo katulad ng utos ni lolo. Si Kuya Biboy—he’s in his late thirties kaya kuya ang tawag ko sa kaniya—ang driver ni lolo na sumundo samin ni Kendra ang nagsabing nasa dyaryo daw ako. Akala ko nga binibiro niya lang ako kasi nga palabiro siya. Pero nang tingnan ko ang business section, nalaman kong hindi nga siya nagbibiro.

I saw my picture with Lei and Kendra—blurred ang mukha ng kapatid ko. Nakatayo si Lei habang buhat niya si Kendra. Naka-peace sign pa ang kapatid ko habang nakaharap sa camera. Me and Lei were looking at each other. I was smiling and he was not. Hindi makita ang ekspresyon niya dahil sa mask niyang suot pero nakatikom ang bibig niya.

Bukod pala kay Tim, may iba pang kumuha no’n. Oh! I almost forgot, mero’n palang kaibigan photo journalist si Tita Josephine na nando’n.

And based on the caption and on the article, inannounce na sa buong Pilipinas ang lihim na pagpapakasal ng bachelor and business tycoon na si Lei Constantine sakin. Aside sa secret wedding na naganap, nakalagay din sa article ang nangyaring Christmas party. Na-mention pa ang pangalan ko na siyang nag-organize at nakaisip ng theme ng party. All in all, wala namang masamang sinabi ang article.

Hindi lang talaga ko sanay na malagay sa dyaryo ang mukha ko.

At ito pala ang sinasabi ni lolo sakin kanina. Nakita na kaya ‘to ni Lei? Wala kasi siya sa office niya kanina nang dumaan kami ni Kendra. Nasa meeting daw. Half hour pa kaming naghintay pero hindi siya dumating. When I tried to call his phone thrice, nagri-ring lang.

I texted him na uuwi kami ng Bulucan ni Kendra. Wala akong nakuhang reply. Binilinan ko din si Xiela na sabihing umuwi kami ng Bulacan ni Kendra. Nag-iwan din ako for Lei.

Makakapunta kaya siya mamaya?

“Ate Chloe, I’m hungry po.”

Nilingon ko si Kendra. Nakahawak siya sa tiyan niya. Tiningnan ko ang relo ko. Magpa-five na.

“Kuya Biboy, stop over muna tayo sa restaurant na madadaanan natin. Nagugutom ang prensesita natin.”

“Ikaw, Ma’am Chloe?”

I smiled. “Kailangan pa bang itanong ‘yan? Gutom na rin ako.”

Huminto kami sa isang restaurant. Inaya ko si Kuya Biboy sa loob pero hindi na siya sumama. Busog pa daw siya kaya kami na lang ni Kendra ang pumasok.

Only to find out that he’s here. Kasama niya si Cyrish at dalawang lalaking ka-meeting nila. Do’n pa sa malapit sa table nila nag-ayang umupo si Kendra. Hindi dahil sa nakita niya si Lei pero dahil malapit ‘yon sa glasswall ng restaurant na favorite spot ni Kendra sa kahit na anong restaurant na puntahan namin.

At sadyang malikot ang mga mata ni Kendra dahil…

“Kuya Lei!” Huli na para pigilan ko siyang makalapit sa table nila Lei. Mukhang ngayon lang kami napansin ni Lei dahil busy siya sa pagsasalita kanina. Halatang nagulat siya na makita si Kendra.

Mabilis akong lumapit sa kanila. “Hello, Lei. Hello, Cyrish.” Binati ko din ang dalawang matandang lalaking kasama nila sa table.

“Ate Chloe, ba’t hindi mo po kiniss si Kuya Lei katulad ng ginagawa ni mama kay papa?”

“Hah?” Nagulat ako sa sinabi niya. Ang tabil talaga ng kapatid ko! Kung ako nagulat, mahina namang tumawa ang mga kasama ni Lei sa table. At bago pa kung anu-ano ang masabi ni Kendra, ginawa ko na ang gusto niya.

I was about to kiss Lei on his cheek pero bigla na lang siyang humarap kaya naglanding ang halik ko sa labi niya! Nagtayuan agad ang balahibo ko sa nangyari. Dumeretso ako ng tayo na parang walang nangyari. Iniwas ko agad ang tingin sa kaniya.

“Ikaw ang asawa ni Mr. Constantine, right, iha? Ikaw yung nasa dyaryo.” sabi ng isang lalaki.

“Opo.” Nagpakilala silang dalawa kaya nagpakilala na rin ako. Nag-sorry din ako sa ginawa ni Kendra na pakikisingit sa meeting nila.

“Kuya Lei, sasama ka po ba samin pauwi?”

Nagtatakang napatingin sakin si Lei.

“Mamaya na tayo mag-usap after ng meeting ninyo.” Hinawakan ko na ang kamay ni Kendra. “Baby, balik na tayo sa table natin. May meeting ang Kuya Lei mo.”

“Pero po…”

“Gutom ka na diba? Let’s go.” Nagpaalam na ko sa kanila pero may pahabol pa talaga ang kapatid ko.

“Kuya Lei, punta ka po agad sa table namin after ng meeting ninyo, ah.”

Nakita kong tumango si Lei kaya inakay ko na si Kendra pabalik sa table namin. Umupo ako patalikod sa gawi nila Lei. Umorder na din ako. Maya-maya ay dumating na rin ang order namin at kumain na kami ng kapatid ko.

Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain namin ng may umupo sa katapat kong upuan.

“Kuya Lei!”

“Kendra, baby, your voice. May ibang tao dito.” saway ko sa kaniya.

Tinakpan naman agad niya ang bibig niya. “Sorry po. Kuya Lei, kakain ka din po?”

“I’m finish, Kendra. Continue your food.” Na ginawa naman ng masunurin kong kapatid. Gutom, eh.

“Si Cyrish?”

“Chloe.”

Nagkasabay pa kaming nagsalita ni Lei.

“Nauna na siyang bumalik ng office.” He said.

“Okay. Nga pala, galing kami ng CTC ni Kendra.”

“Opo. Ang tagal nga po naming naghintay do’n.”

Tiningnan ko ang kapatid ko. “Kendra, anong sabi ni mama? Wag sasabat pag may nag-uusap na mas matanda sa’yo diba?”

Tinakpan na naman niya ang bibig niya. “Sorry po uli.” Nagsimula na uli siyang kumain.

“Yun nga. Kagagaling lang namin ng CTC kanina bago kami napadaan dito. Nagutom kasi si Kendra. At ako rin. Hindi ko alam na nandito ka rin. Kanina pa kita tinatawagan. Tinext din kita.” At habang sinasabi ko ngayon, hindi ako nakatingin sa kaniya. Ewan ko ba. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko ngayon.

“Nasa meeting ako.”

“Nakita ko nga. Magpapaalam lang ako na uuwi ako ng Bulacan.”

“Hindi mo naman kailangang magpaalam.”

“Because you’re my husband, kailangan kong—” Natigilan ako sa sinabi ko. “I mean, baka kasi hanapin mo ko. Ah no, I mean, baka… Ang totoo talaga niyan… ano…” Pinikit ko nang mariin ang mga mata ko. Binitiwan ko ang spoon and fork na hawak ko.

“Pupunta lang ako ng restroom.” Tumayo ako na hindi man lang siya tinapunan ng tingin. Ramdam kong nakatingin siya sakin kaya binilisan ko ang lakad ko.

Ano bang nangyayari sakin? Bakit ba ako nagkakaganito?

Bubuksan ko na sana ang pintuan ng restroom nang magbukas ‘yon at lumabas ang apat na babae na pinamumunuan ni Red Girl. Alam ninyo na siguro kung sino ang nakita ko. Napakaliit naman ng Makati para saming dalawa!

Pero bakit ngayon pa? Lord naman, wala pa pong twenty four hours simula nang magkasagutan kami. Pagpahingahin Ninyo naman po ako sa babaeng ‘to. At bakit dito pa po kung kailan kasama ko na naman ang kapatid ko?

“My, my, my! Look who’s here, girls! The Gold digger bitch!”

“Siya ba ‘yan, Leoni?”

“Mukha lang naman siyang ordinaryo.”

“Anong nagustuhan ni Lei sa kaniya?”

Bakit hindi nila itanong ‘yan sa sarili nila? O kaya magpahula sila kay Madam Auring nang malaman nila. O kaya pumunta na lang sila ng Pluto nang mawala na sila sa harap ko.

Tiningnan pa nila ako mula ulo hanggang paa at pinalibutan. Aba! Parang eksena lang sa movie at teleserye, ah. Pero syempre, hindi ako katulad nung mga bida sa teleserye na madalas nagpapaapi.

May kung anong hinagis sakin si Leoni. Dyaryo ‘yon. Pagtingin ko sa sahig, yung picture namin ni Lei with Kendra ang nakita ko.

“Why didn’t you tell me na hindi mo anak ang batang ‘yan?

Aba! Sino siya para paliwanagan ko? Kung Presidente pa siya ng Pilipinas, baka magpaliwanag pa ko sa kaniya.

“You’re such a liar!”

Here we go again. “Wait lang, ah. As far as I remember, I didn’t tell you na anak ko ang kapatid ko? Sino bang nag-conclude na lang bigla sating dalawa? Ako ba?”

“You’re right, Leoni. Ang tapang nga ng babaeng ‘to.”

Tiningnan ko ang nagsalitang ‘yon. “Pinaglihi kasi ako ng mama ko sa tigre. How about your friend? Sa leon ba siya pinaglihi? Kaya siguro Leoni ang pinangalan sa kaniya.”

“Aba’t! Narinig mo ‘yon, Leoni?”

“I heard it of course!” Inilang hakbang ako ni Leoni. “Nang dahil sa’yo nagalit sakin si Lei! Malandi ka na nga, sumbungera ka pa!”

“Ano bang sinasabi mo?”

“Playing dumb? Hah! Bakit sinabi mo sa kaniya yung nangyari sa restroom? He shouted at me because of you!”

Teka lang. Pinagalitan siya ni Lei nang dahil do’n? At dahil hindi niya alam na si Lei yung nakatayo sa labas ng restroom, inisip niyang nagsumbong ako?

Pinagtanggol ako ni Lei?

Hindi ko alam pero…

Napangiti ako.

“What are you smiling at?”

Umiling lang ako. Baka pag sinabi ko pa sa kaniya, manggalaiti lalo siya.

Tiningnan niya ko nang masama. “Magkano ba ang gusto mo para hiwalayan mo na siya?”

Hindi ako sumagot. Aside sa pagsagot-sagot ng pilosopo sa mga kontrabida, wag kang sumagot sa mga tanong nila, tiyak mapipikon sila. Na nakita ko ngang nangyari kay Leoni.

“Answer me! Magkano?!”

Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa mukha niya. Hindi lang gusto. She’s kinda obsess with Lei. Parang ‘yon ang nakikita ko.

“Bakit ayaw mong sumagot?!”

“Kailangang sumigaw?” Pinagtitinginan na kaya kami ng mga taong pumapasok ng restroom.

“Sisigaw ako hangga’t gusto ko! Iwan mo na kasi siya!”

“No!” Eto na naman ako. Pinagtatanggol ko na naman ang relasyon namin ni Lei kahit hindi dapat. Sinabihan na niya kong kalimutan ang deal namin pero hindi ko maiwasan, eh.

Akmang sasampalin na naman ako ni Leoni pero nahawakan ko agad ang wrist niya.

“Hindi na ko papayag na sampalin mo lang ng gano’n. Hindi tayo close, okay. At kahit close pa tayo na malabo namang mangyari, hindi pa rin ako papayag na masampal mo.”

“How dare you!” Nagpumiglas siya mula sa pagkakahawak ko. “Hawakan ninyo nga ‘yan!”

Nagpumiglas ako nang hawakan ako sa braso ng tatlong alipores niya. “Wala ka bang originality? Napanood ko na ‘to sa movie, eh. Ano? Sasaktan ninyo ko? Sige lang. Mauuna naman kayong makarating ng Pluto bago ninyo pa magawa ‘yon.”

“Shut up, gold digger bitch!” Inilapit niya ang mukha niya sakin. “Choose. Stay away from my Lei or else…” Gamit ang hintuturo niya, pinasadahan niya ang pisngi ko. Ngumisi siya nang nakakaloko. “Sisirain ko ang mukha mo.”

And based on her expression, kaya niyang gawin ‘yon. And I felt a bit scared pero hindi ko pinakita ‘yon.

“Hindi ko iiwan si Lei.” Teka. Sinabi ko ba ‘yon?

“Ang tapang mo talagang babae ka!” Tumaas ang kamay niya para sampalin ako pero hindi nangyari ‘yon dahil yumuko ako. Kaya ang natamaan ng sampal niya ay ang kaibigan niyang nasa likuran ko. Nagulat yung mga kasama niya kaya nakawala ako sa pagkakahawak nila. Mas lalong nanggalaiti si Leoni kaya tinulak niya ko bigla. Nang malakas.

Hindi ako natumba dahil tumama ang likuran ko sa isang matigas na bagay. Hindi talaga siya matigas. Para siyang…

“Lei!” Yung mukha ni Leoni na parang nakakita ng multo.

Si Lei ang nasa likuran ko? Naramdaman kong may humawak sa balikat ko. Tiningala ko ang taong ‘yon. Si Lei nga! And he looked so serious habang nakatingin kay Leoni at sa mga alipores niyang kaibigan.

“We’re just playing here, Lei. Right, girls?” Nagsecond the motion naman ang mga kasama niya.

“Playing outside the restroom, Leoni? Threatening and pushing her?” Nakita niya ang nangyari?

Hindi makasagot si Leoni. At bakit parang takot na takot siya?

“I warned you already. O hindi mo lang sineryoso ang sinabi ko? Assault. Battery. Slander. Gusto mo pa bang madagdagan ‘yon?”

“You can’t do that, Lei!”

“I can.”

Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa. Parang may pinag-usapan sila na sila lang ang nakakaalam. So, tama nga si Leoni kanina. Kinausap siya ni Lei? Hindi lang kinausap. May pinag-usapan sila.

“Do that and I will tell my dad to pull-out his investments in your company!”

Anak pala siya ng isa sa mga investor sa company ni Lei.

“Your dad is not a childish as you, Leoni. Business is business.”

Leoni looked helpless. “Lei, can’t you understand? I just love you.”

“You don’t.”

“I am better than her. Ako na lang. Akin na lang.”

“I don’t love you, Leoni. And I will never ever love you.”

“This is the very first time na sinabi mo sakin ‘yan. Why, Lei? Hindi ka naman ganyan dati, ah.”

Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng awa kay Leoni habang nakatingin ako sa kaniya. Nawala na kasi ang katarayan ng mukha niya. Napalitan ‘yon ng mukha ng taong nagmamakaawa na mahalin siya ng taong mahal niya.

“How about her, Lei? Do you love her?”

Hindi sumagot si Lei. Tiningnan ako ni Leoni. Umiling-iling siya. At bago siya tumalikod, nakita kong nagtubig ang mga mata niya. Napasunod na lang ako ng tingin sa kaniya.

“Is she alright?”

“What?” Napalingon ako kay Lei. Nakakunot ang noo niya. “After what happened, you have the nerve to ask if she was alright?” Hindi makapaniwalang tanong niya.

Nagkibit-balikat ako. “Bigla lang akong naawa sa kaniya.”

“Hindi kita maintindihan.” Nilingon niya ang manager na nasa gilid pala niya at kinausap.

Habang ako, unti-unting napangiti habang nakatingin sa kaniya. Pinagtanggol ako ni Lei. Ng dalawang beses. Hindi ko man nakita ang ginawa niyang pagtatanggol nung una, nakita ko naman ngayon ang ginawa niya.

At ang nararamdaman kong tampo sa kaniya dahil sa nangyari kagabi, mabilis na nawala. Napalitan na naman ’yon ng saya. Hay, ang babaw talaga ng kaligayahan ko.

= = =

>>>Chapter 15 HERE