KontraBIDA : Chapter 11

CHAPTER 11

( The Charlie’s devils POV )

–ang tatlong kontrabida sa buhay ng ating kontraBIDA-

“She’ not in her table na. Where’s the betsin?” tanong ko. Ako si devil C. ‘Yon ang tawag sa’kin ng kontraBIDA sa kwentong ito. Jeez! It’s not bagay naman sakin, ‘no. Mukha nga akong anghel. Mas bagay sa kaniya ang devil. Demonyita kasi siya. And by the way you can call me Eynie. O diba? Name ko pa lang, maganda na. Mas maganda pa sa pangalan ng kontraBIDa sa kwentong ‘to.

“Nasa ‘kin.” Kinuha ko sa bulsa ng bag ko ang isang pack ng betsin. “Sino ang maglalagay nito sa ice cream niya?” Ako naman si devil A according to that freaking girl! Duh! I’m Jenna, okay. Do you remember me? Ako yung magandang nagbuhos ng softdrinks kay Janiya. Without letter ‘H’. Haha! Alam kong maaasar siya kapag nadinig niyang tinawag ko siya sa pangalan niya without that letter ‘H’ Ang arte naman kasi niya. Sobra!

“Ako na. May kasalanan pa sa’kin ‘yan.” Kinuha ko ang betsin kay Jenna. I’m Maggy. Not that devil B na tawag sakin ng Janiyang ‘yan. Alam ninyo ba kung bakit inis na inis ako diyan sa babaeng ‘yan? Dahil sa kaniya, nag-break kami ng boyfriend ko! Remember the guy na nagbigay sa kaniya ng jacket ng tapunan siya ni Jenna ng softdrinks? Boyfriend ko ‘yon! Ex na pala ngayon. At ‘yon ay dahil sa Janiyang ‘yon! At dahil diyan, gaganti ako!

Tumayo ako at lumapit sa table ni Janiyah. Umupo ako sa upuan at pasimpleng inilagay ang betsin sa ice cream niya. Dinamihan ko na. Madaming-madami. Hinalo ko ‘yon habang nakatingin kay Janiyah. Medyo patunaw naman ang ice cream niya kaya hindi niya mahahalata na pinakialaman ko ‘yon.

Tingnan natin kung masarapan pa siya sa ice cream niya at hindi siya magkasamid-samid. Bumalik na ko sa table namin.

= = = = = = = =

( Marky Corpuz’s POV )

 

Nasa loob ako ng canteen. Lihim kong tinitingnan si Janiyah. Kausap niya si Trixie. Maya-maya ay nakita kong umalis na si Trixie. Napalingon sa gawi ko si Janiyah kaya tumalikod ako. Ilang saglit ang lumipas ng lingunin ko uli siya. Wala na siya sa mesa. Hinanap ko siya. Nakita ko siyang nakapila at mukhang bibili.

Ibinalik ko ang tingin ko sa table niya. Kumunot ang noo ko nang mapansin ko ang isang babaeng lumapit sa table niya. Namumukhaan ko siya. Mas lalong kumunot ang noo ko nang makita kong may inilagay siya sa ice cream ni Janiyah.

Hindi maganda ang pakiramdam ko. Maya-maya’y bumalik na si Janiyah sa table niya. May dala siyang banana cue na nakalagay sa plate. Hinawakan niya ang ice cream. Tatayo na sana ako para pigilan siya ng dahan-dahan siyang tumayo at bumaling sa tatlong babae di-kalayuan sa likuran niya.

= = = = = = = =

( Janiyah Merzer Alonzo’s POV )

Mula sa gilid ng mga mata ko, nakita ko ang isa sa mga Charlie’s devils. Hindi ko alam ang pangalan ng tatlong ‘yon o mas tamang sabihing hindi ko natatandaan. Kaya ang tawag ko sa kanila ay devil A, B and C. Si devil B ang nakita kong lumapit sa mesa ko. Hindi ko alam kung ano ang ginawa niya, pero parang nakita kong may inilagay siya sa ice cream ko.

Mga demonyita talaga ang mga ito! Masyado akong naging busy sa ‘Operation Masolo si Warren’ kaya nakalimutan ko ang mga bruhang ‘yon.

Sumingit na ko sa unahan. “Manang, isang banana cue po.” Nang makabayad at makuha ang banana cue ay bumalik agad ako sa mesa ko. Hinawakan ko ang ice cream ko. Ano kayang inilagay nila dito? Gusto kong tikman kaya lang baka lason na ‘yong nilagay nila dito, edi natsugi pa ko at laking tuwa pa nila.

Kung pag-uusapan ang Charlie’s devils na ‘yon, gusto pa ata nilang agawan ako ng trono sa istoryang ito bilang kontrabida. Hah! Asaness sila! At least ako, bida na, kontrabida pa. Eh, sila? mga kontrabida na nga sa buhay ko. Mga extra lang naman sa istoryang ‘to.

Tumayo ako at humarap sa tatlong bruha. Nahuli ko silang nakangisi. Akala nila, ha! Nilapitan ko sila.

“Naku. Gulo-gulo na ‘to!”

“Bilis. Itext mo sila, sabihin mong may palabas na mangyayari dito.”

“Maganda ‘to! Last year huling may nangyaring ganito.”

Iyon ang mga nadinig kong sinabi ng mga schoolmate kong nasa loob din ng canteen.

“Kamusta na ang tatlong kampon ni Charlie?” nakangiting bati ko nang makalapit ako sa mesa nila. Humalukipkip ako. “You looked very much happy today, huh.”

Tumayo si devil B. “Yeah. Masaya na sana kung hindi lang kita nakita.”

“Talaga? How sad naman. Ako kasi tuwang-tuwa kapag nakikita ko…” Tiningnan ko sila isa-isa. “…kayong tatlo sa paligid ko. Hindi lang naman kasi kayo ang ‘The Charlie’s devils’ sa paningin ko. Mga power puff devils din kayo. Kaya nga tuwang-tuwa ako sa inyo. Biruin ninyo, I don’t need to watch my favorite cartoon kasi nakikita ko na kayong tatlo.”

Nagkunwaring akong malungkot. “Kaya lang may problema. Di ba nabuo ang powerpuff by sugar, spice and everything nice?” Napailing ako. “Eh, kayong tatlo? Where are you three made of?” Ngumiti ako ng nakakaasar. “Ah, I know na. You're made of bitterness, sourness and badness. Kaya ganyan kayo.” Narinig kong nagtawanan ang mga nakikinig sakin.

Tumayo na din si devil C. “What’s your problem ba?”

“What’s my problem ba?” Ginaya ko ang pananalita niya. Para siyang si Trixie. Pero ako, nasanay na ko kay Trixie. Eh, ang babaeng ‘to, hindi pa nagsasalita, ang sarap nang dukutin ng dila.

Tumayo na din si devil A. “Nakatahimik kami dito tapos susugod ka.”

Nagkunwaring akong nagulat. “Ay! Sorry ha! Nakakaistorbo pa pala ako sa inyo? Eh, kasi naman kayo. Dapat sinabi ninyo na lang na gusto ninyo din ng ice cream ko. Hindi ‘yong pasimple pa kayong lalapit sa table ko.”

Nagkatinginan ang tatlo. “We don’t know what you’re talking about.” sabi ni devil A.

“Ikaw, may kasalanan ka pa sa’kin. Pero saka na muna ‘yon. Sa ngayon…” Ngumisi ako. Binalingan ko ang mga estudyanteng nakatutok ang atensyon samin. “You want a show, right?” tanong ko sa kanila.

“Yes!!!!” sagot nila.

Bumalik ako sa table ko at kinuha ang banana cue. Tamang-tama, tatlong piraso ‘yon. Kinamay ko ‘yon at bumalik sa tatlong bruhilda. Hindi na sila nakakilos ng isa-isa kong inilagay sa loob ng damit nila ang tig-isang banana cue. Eh, mga slow kaya sila! Slow makagets kung anong gagawin ko sa kanila. Yan tuloy.

Nagtilian silang tatlo. “Aahhhh!” Nakangiwing tinanggal nila ang malagkit na banana cue sa loob ng mga damit nila. Hindi pa sila nakakabawi ay may pahabol pa ko.

“You want my ice cream ‘di ba? It’s all yours.” Dumakot ako sa cup ng ice cream ko gamit ang kamay ko at ipinahid ‘yon sa mga mukha nila. Pero nagtira ako sa cup ko. Nilapag ko ‘yon sa table ko.

Hindi ko ‘to kakainin ‘no. Ebidensya ‘to para mamaya pagkatapos ng…

Pasugod na sakin ang Charlie’s devils. Mga nanggagalaiti sila.

…pagkatapos ng rambulan namin. Dahil for sure, deretso kami sa guidance office nito mamaya.

Pumorma na ako at inihanda ang sarili sa mga bruhilda. Let the show begin. Pero laking gulat ko ng hindi na nakalapit ang Charlie’s devils sakin.

Alam ninyo kung bakit?

Dahil humarang sa kanila ang isang matangkad na lalaki.

“Ikaw na naman!!” sabay-sabay na sabi tatlong Charlie’s devils.

Huh? They know this guy? Sino ba ‘to?

Lumingon ang lalaki sakin. Magkasalubong ang mga kilay niya. “Napakapasaway mo talaga!” inis na sambit niya sakin.

Inirapan ko lang siya. “Epal ka naman!”

Susugod pa din sana ang Charlie’s devils sakin ng may madinig kaming pito.

Prrrrrrttttttttt!

Sabay-sabay kaming napalingon sa pinanggalingan no’n. Nakatayo sa labas ng canteen si Ms. Guidance Councelor! Ang Miss Tapia ng university namin. Tamang-tama dahil wala pa siyang asawa sa edad niyang early forties. “Kayong lima. Follow me at my office. Now!”

Kinuha ko ang ebidensya na nasa table ko. “Charlie’s devils, tara na daw sa office.” Ngumiti pa ako ng nakakaloko.

Nang may biglang humila sakin. Si Marky! Oo, Marky na ang tawag ko sa kaniya. Baka hindi pa niya ko tulungan kay Warren kapag monk—basta ‘yon na yun.

“Pati ako nadamay dito.”

“Hindi ka naman kasali ‘di ba?”

“Bingi ka ba? Ang sabi ni ma’am, tayong lima.”

“Eh, bakit kasi humarang ka pa? Yakang-yaka ko ‘yon, ‘no.”

“Miss Alonzo.” tawag sakin ni Miss Tapia.

“Yes, ma’am. Papunta na po sa office ninyo.” Nilingon ko ang Charlie’s devils. “Ma’am, oh, mga nakatayo lang sila.”

“Girls!” tawag ni Miss Tapia sa kanila.

“Yes, ma’am.” Nagsipagsunudan na din sila habang nakatingin sakin nang masama.

Tinaasan ko naman sila ng kilay. Pinauna ko na sila. Natawa ako nang mahina. “Mukha silang ewan sa itsura nila. Mukhang mga batang hindi marunong kumain ng ice cream.”

“Stop laughing, okay.” inis na sambit ng katabi ko.

“Wala kang paki kung gusto kong tumawa ng tumawa.” Nang mapansin kong hawak pa din niya ang kamay ko habang naglalakad kami papunta ng guidance office. Inis na binawi ko ‘yon. “Bakit ba hawak mo pa ‘tong kamay ko?!”

“Kanina ko pa po hawak ang kamay mo, madam, tapos ngayon mo lang talaga napansin. Nagustuhan mo ata, eh.”

Inirapan ko siya nang pagkatalim-talim bago nagmartsa papunta ng guidance office. Kapal!

 

= = =

>>>CHAPTER 12 HERE