Simple Crush, Secret Love ♥ : Chapter 2

Simple Crush, Secret Love ♥

Chapter 2: Electricity O.o

Ako nga pala si Minori Jean Montano, isang 2nd year college, kumukuha ng course na Education. Naaliw lang ako sa pangalan ko, siguro mahilig sa mga Anime dati ang mga magulang ko. Hango kasi sa isang anime ang pangalan ko na "Minori" yun ang nagustuhan ko sa dahil mahilig ako sa anime. Lalo na yung mga romantic anime ^________________^

Pagdating sa pag-ibig, ako yung tipo ng babae na mahilig sa surprises, at ibibigay lahat para sa taong mahal ko..

NOON..

Noon, nung hindi ko pa nararamdaman sa sarili ko na wala akong kwentang mahalin. Bakit ko nasabi? Lahat kasi ng mga minamahal ko iniiwan ako, hindi lang basta iniiwan, pinagpapalit nila ako. Lagi akong tinatanong sa sarili ko kung ano ba ang kulang sakin?? Bakit lahat na lang sila ipinagpapalit ako?? Binibigay ko naman lahat, except na lang sa pagbibigay ng "Bataan". O baka iyon nga ang kulang. Shit sila kung ganun.

Kaya ito, kahit single lagi kong pinapasaya ang sarili ko. Hindi naman importante kung mag-isa ka ee, basta andyan ang mga kaibigan mo. At para sakin basta andyan ang Anime at mga favorite novels ko, masaya na ang buhay ko. ^____________________^ 

Hanggang nga sa dumating si Ryuuji ng hindi ko naman inaasahan. Ang weird pero sa tuwing nakikita ko siya, kahit sulyap lang natutuwa ako at nakukumpleto ang araw ko. I mean, ang abnormal lang ng feeling kasi in the first place hindi naman talaga kami close at hindi namin kilala ang isa't isa pero sobra yung paghanga ko sa kaniya. At higit sa lahat ang ganda ng boses niya at ang galing niyang mag-guitara. Ewan ba, nung nagbuhos ata si Lord ng talento sinambot niya lahat may balde pa. Isang bese ng peform siya sa Auditorium namin, hay naku heaven ang pakiramdam nung kumanta na siya.

^______________________^

Lahat ata ng nakakakilala sakin alam na may gusto ako sa kniya, siya na lang ang hindi. Ee kasi nga hindi naman niya ako kilala. Pati yung close ko na Professor alam na may gusto ako skniya. Nakakahiya na nga e, estudyante pa naman niya yun sa isang subjects. At napag-alamanan ko na gusto rin niyang maging teacher kaso nung pumasok siya sa school wala yung gusto niyang major, major in Math. Oh my edi siya na matalino sa math, yun pa naman ang kahinaan ko. -________________________-

***

10:00 am

Saktong bukas ng Library. Tuwing ganung oras ako dumarating sa school para naman magkaroon ako ng inspirasyon sa pag-aaral ko. Malabo man na mapansin niya ako, at lalong malabo na maging magkaibigan kami ito lang yung paraan ko para naman maging feeling close kami. HAHAHAHA pagnagde-DAYDREAM ako.

hinawakan ko yung doorknob para buksan sana yung pinto, kaso may kung sinong impakto ang nakipag-unahan sakin. Paghawak ko, nakawakan niya yung kamay ko.

zzzzzzzzzzzzzzzzz -_________________________________-

Electricity >_____________________________< what the heck is that??? Nalito ako bigla. Luh???

Pagtingin ko sa kanan ko.

OOOOOOOO MMMMMMMMMM GGGGGGGGGG..

Tubig !!!!! Hihimatayin ata ako.

Hawak ni Ryuuji ang kamay ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko, teka malalaglag na ata. Wag muna sana, ibibigay ko pa kay Ryuuji ang puso ko. >________________< CHAROT !

But kidding aside, iba talaga yung naramdamn ko, biglang tumigil ang oras basta bigla lang ako natulala sa kniya na parang ewan.

"Hey, I'm sorry. Nalate na kasi ako kaya nakipag-unahan na ako sa pagbukas ng pinto. Ok ka lang ba Minori?". Tanong ni Ryuuji.

"K-ki-kilala mo a-ako??". Ano ba Minori, bakit ka nauutal diyan?? Nakakahiya ka!

"Oo naman , classmates tayo last year diba? Di mo ba natatandaan??". Tanong niya.

Syempre natatandaan ko yun, kasi yun ang pinakamagandang nangyari last year.

Haaaiissst >_________________< nakakhiya talaga.

"Sige na mauna ka na pumasok, ladies first". Ang lawak ng ngiti niya. Parang ngiting tagumpay. Hindi ko lang maunawaan, ang lakas lang niyang mang-asar. Alam kaya niya na may gusto ako sknya?? Sana naman....

..OO . Charot!!

Umupu na lang ako sa dulong bahagi ng Library, ang paborito kong pwesto kung saan tanaw ko si Ryuuji. Pero kahit tanaw ko siya kahit kelan hindi ko nagawang tumingin sa direksyon niya. Nahihiya kasi ako baka isipin niya may gusto ako skniya.

"Wala nga ba". May isang bahagi ng utak ko ang kontrabida lagi sa buhay ko. Edi sige na aminin na, meron na kung meron. Psh ! >____________________________<

pagkaupo ko sa paborito kong pwesto sa Library, nilapag ko yung mga gamit ko (yung pwede lang dalhin sa loob, kasi may baggage counter bago pumasok sa loob, doon naiiwan yung mga bags.) nagbasa ako ng mga notes ko baka kasi biglang may magpa-exam o kaya sa mga recitation mamaya. Umabot na ako sa isang oras, nilapag ko yung mga notes ko sa table at umikoot sa mga book shelves para hanapin yung isang libro na reference ng isang prof. habang nagiikot ako, feeling ko may sumusunod ng tingin sakin. Pagtingin ko sa Reserve Area, nakita ko nakatingin si Ryuuji sakin.

O.o Luh????

"Ano problema niya???" Sa isip ko.

Sabay ngiti, nakakainis naman talaga eh. Wag siyang ngingiti ng ganun, nakalimutan ko tuloy kung ano yung kukunin ko na book eh. Napunta na ako sa Tourisim section, ang layo ng narating ko sa kawalan ng isip ko.

"Ang layo mo ata sa section ng Education Minori?? Nag-shift ka na ba ng course??

" Ay kalabaw na hilaw". Napasigaw ako

"Shhhhhhh" Sabi ng Librarian sa Reserve Area.

"Magugulatin ka masyado ah"

"Bigla bigla ka kasing sumusulpot, may lahi ka bang kabute??"

"Kanina pa kasi kita tinatawag dahil ang layo ng nararating mo, baka ika ko e may hinahanap ka na hindi mo makita. Tutulungan sana kita."

"Aa, hindi, ano .. kasi.. ( Takte, nautal na naman ako...)

"Ano ba hinahanap mo??

"Ano.. Curriculum Development na book sana.

"Ang layo mo nga, dito yun sa unahan, lika bibigay ko sayo".

Sumunod lang ako sa kaniya tapos kinuha niya yung libro na hihiramin ko.

"Salamat aa.

"Wala yun". Sabi ni Ryuuji

Parang may gusto pa siyang sabihin na hindi niya masabi. Kasi nakatingin lang siya sakin at parang walang balak magsalita kahit na halatang may sasabihin pa.

"May gusto ka pa sabihin??"

Edi ako na lang ang nagtanong ^______________^

"Ano.. Ano kasi..

Edi siya naman na utal ngayon. Nyahahahahahah.. Utal day ba ngayon??

"Gusto sana kita yayaain kumain sa canteen eh, kahit meryenda lang. My treat". Sabay smile.

"Sure". Magpapakipot pa ba ako??

"Talaga??". Parang hindi siya makapaniwala, medyo natulala pa siya.

"Ayaw mo??"

"Hindi, hindi. Sunduin kita sa room mo mamaya ah. May duty pa kasi ako e".

"Ok". Tipid na sagot ko. Para kunwari hindi ako kinikilig.

"Thank you aa. Thank you talaga. Sabay hawak sa kamay ko..


Zzzzzzzzzzz >________________<


Toinks, electricity naman yung naramdaman ko. Luh???


Siguro napansin niya na nailang ako kaya bigla niyang binitawan yung kamay ko na para bang nakuryente rin siya.


"Ay, sorry. Na-carried away lang.. Kita tayo mamaya ah." Sabi niya.

"Eto na rin pala yung book." Dugtung pa niya.

Naglakad na ako papunta sa information table ng Library para magfill-up ng form para mailabas ko yung book. Paglingon ko, nakatingin pa rin pala siya sakin. Nag-wave na lang ako para mag babye.

Ang weird niya. ano bang problema niya?? Hinawakan ko yung pisngi ko, nangiinit yung pisngi ko sa sobrang kilig ^______________^

*****

Sinundo niya ako sa room, mga alas-tres pagkatapos ng duty niya, pero hindi kami sa canteen pumunta. Meron malapit na coffee shop sa school kaya dun kami pumunta. Hindi ko alam na mahilig siya sa kape. Ako kasi yung ang pinakagusto ko eh.

"Hindi ko alam na mahilig ka pala sa kape". Basag ko sa katahimikan. Parang lutang pa rin kasi siya hanggang ngayon eh.

"Huh?? Aaa eh. Ang totoo niyan kasi. Ano.. Hindi ako mahilig sa kape, alam ko lang na ikaw ang mahilig sa kape kaya niyaya kita dito. Hindi mo ba gusto?"

"Pano mo naman nalaman yun?? Wag mong sabing stalker kita??" Biro ko na lang, kasi hanggang ngayon kinikilig pa rin ako. Ikawba naman yayain ng crush mo sa ganitong sitwasyon, kahit hindi ito date.

"Pano kung sabihin kong oo?"

O.0????

natahimik ako bigla, as in nagulat ako sa sinabi niya eh.





"Hindi joke lang, baka naman matakot ka sakin, basta alam ko lang. Saka mo na malalaman siguro kung paano ko nalaman. Pero hindi talaga ako stalker, sabihin na natin na, gusto lang kita makilala ng lubos."

"Bakit??"

"Dahil gusto kita maging kaibigan"

Nadismaya naman ako dun, gusto lang pala niya ako maging kaibigan eh.

"Pwede naman tayo maging magkaibigan eh". Kahit dismayado kelangan maging positive pa rin, lovers start with friendship ^____________^ malay natin.

"Friends???" Sabay lahad ng kamay niya.

Natatakot na akong hawakan kamay niya, kasi sa tuwing hahawakan ko yun baka bigla na lang ako magspark, kasi feeling ko may bolta-boltaheng kuryente yung sumasapi sa akin. Kaso hindi naman pwedeng hindi ako makipag-kamay sakniya.

"Friends". Ngiting tagumpay ako, sabay shake hands kay Ryuuji.

Saka naman dumating yung order namin, asar naman yun. Panira ng moment si kuyang waiter. Ang order ko Blueberry cheese cake, favorite kong order-in kapag dito kami tumatambay, sabi ni Ryuuji hindi daw niya alam kung anong masarap kaya ginaya niya na lang ako.


After namin kumain, bumalik na kami sa school dahil may class pa kami, siya kasi gabi ang klase niya may duty kasi siya sa umaga.


****

Bago ako umuwi dumaan muna ako sa locker para iwan yung mga ibang libro na nagpapabigat sa bag ko. >_______________<

Pagbukas ko ng locker, may nahulog na papel. Pinulot ko naman baka kay Airyane yun, may pagkaburara pa naman yun. binuklat ko.

Miss Minori,

Hindi ko alam kung paano nagsimula
Paghanga sayo ay bigla na lamang lumala,
Simple pagtingin sana naman iyong dnggin
Kung hindi man ikay hihitayin pa rin

!st Stanza yan ng ginawa kong tula sana magustuhan mo :)

-- You will find it soon.

Napaisip na naman ako, sino kaya 'to. Pangit ba siya para hindi magpakita. Bahala na nga siya. Kung ayaw niya di wag!