Royalty Battles : Chapter 3

 ℭℋ⋀p☂εℜ 3 : Wat a Life.

Knight's POV:

Napatingin ako sa bituin na kumikinang sa langit. Napakaganda nito. Naalala ko tuloy ang aking Ina.

BOOGGSSHH.

Napabalikwas ako ng may marinig akong ingay. Nasa isa akong kagubatan at nagpapahinga muna ako. Nandito narin ako sa mundo ng mga mortal,gaya na rin ng sabi ng Mahal na Hari.

"Sino iyan?" tanong ko. Pumunta ako sa isang madilim na sulok ng makita ko na isang tigre lang pala.

"GRRRR.." lumalapit siya sa akin kaya ang ginawa ko, ginamit ko ang Powers ko pero parang may Barrier siya kaya may galos lang siya sa mukha.

Nagalit siya kaya sinugod nya na ako ngunit tumalon naman ako upang huwag akong masaktan.

Kinakalmot nya lang ako at ilag naman ako ng ilag. Ng mapagod na siya, tsaka ko siya  sinugod.

"Your just a WEAK." bulong ko sa kanya ng makita ko siyang nanghina dahil tinusok  ko sa kanya ang espada ko.

Laking gulat ko naman na nagbago ang anyo nya at naging isa siyang batang babae.

Duguan siya dahil sa espada ko ngunit parang wala lang iyon sa kanya dahil binunot nya ang espada paalis sa kanya.

"Moron.." bulong niya at nagulat ako sa lakas ng sipa nya. "Tsk.. Eto pala ang weak, Prinsipe Jasper Knight Autville." sabi nya sabay pitik nya sa ere at lumabas ang isang apoy.

"Sino ka?!" kahit nanghihina sa ginawa nya, inalis ko pa rin ang takot ko at tinanong ko sa kanya ang bagay na iyon. Ngumiti naman siya ng nakakaloko.

"Secret. Hinahanap mo si Prinsesa Haley diba?" tanong nya sa akin at nag-iba na naman ang anyo nya at naging aso siya. Naalala ko sa kanya si Hana, ang aso ng prinsesa. 

"Hana?" tanong ko. "Oooohh... glad you remember me, Prince."  at naging tao nanaman siya..

Ang gulo niya :|

"Teka, si Prinsesa Haley? Alam mo kung nasaan siya? sabihin mo na sa akin ng sa gayon makaalis na kami." sabi ko sa kanya.

Nag isip-isip pa siya ng mga ilang ORAS, at ito ang kanyang sagot, "Bakit ko sasabihin kung nasaan siya eh ayaw nya naman sa Kaharian ng Luskade. In fact, mas gusto pa nga niya dito eh."  sabi nya at naglakad palayo.

Aisshh..

"Hana! Tulungan mo naman ako dito, parang awa mo na!" sigaw ko sa kanya dahil malayu-layo na siya saakin.

"It's Hannah Jewel!!! not Hana!" sigaw nya naman pabalik.. Arggghh..

Ng mawala siya sa paningin ko, napaupo nalang ako sabay hawak sa nuo ko. Ano ba iyan? Saan ko ba siya mahahanap?

Nagulat nalang ako ng mayroong nagsalita ngunit walang tao rito... 

'Tss. kaawa-awa ka naman. Psh. Heto na ang lugar pero huwag ako ang sumbatin mo pag nagkataong ayaw ng prinsesa na sumama sa iyo.'

Haley/Evangelie's POV:

Dumaan ang isang buwan ang lumipas at nandito pa rin ako sa mundo ng mortal.

Nandito ako sa bahay na binigay ni Hannah sa akin. May barrier daw na nakapalibot dito kaya ligtas ako.

"Psstt. Mahal na prinsesa, samahan mo naman ako sa aking paga-aral at naboboring na ako." nandito rin lagi si Hannah pero minsan lang siya nakakadalaw pag may oras siya dahil isa pala siyang Vocalist ng isang banda. 

Alam ko na rin ang mga ibang bagay dito sa mundong ito na wala sa amin katulad na lang ng laptop,iPad. O kayaý mga lenguahe nila. Salamat kay Hannah na tumutulong sa akin.

Nakalimutan ko na rin ATA ang buhay ko dahil parang piling ko dito na ako nakatira simula ng ipinanganak ako.

Ang sarap palang mamuhay dito sa mundo ng mga mortal, ngunit sa tuwing naiisip ko ang lugar na aking kinagisnan, nalulungkot ako. Naaalala ko si Ama at Ina.

Iniisip ko rin ang mga kaibigan ko duon.

(sigh)

"A-aah.. S-sige? Paano ba mag-aral?" tanong ko kay Hannah. Inikot nya lang ang mata niya tapos humiga sa sofa ko. 

"Ewan.." sabi nya. Napataas naman ang kilay ko. "Nakakainis kasi eh! wala akong mga ka-close kesyo daw boyish ako o kung ano! Psh." napailing pa ito habang nagrereklamo sa akin at kinuha ang isang chichirya na nandun sa mesa.

Napansin ko naman ang damit na suot nya.. Napataas na naman ang kilay ko. "Try mo kayang magsuot ng pambabae.. 'di ka naman tomboy ah?"  sabi ko sa kanya.

Nabulunan naman siya sa sinabi ko at sinimangutan ako. "Powtek kasi! Sino ba ang nagpauso ng pambabaeng damit na iyan ng mahampas ko ng clarinet ko, ng gitara ko, ng banduria ko at ng xylophone ko! ay hindi pala! pati ng piano ni papa ihahambalos ko pa sa kanya!" pagrereklamo niya ulit. Tumingin ako sa kanya at nakita ko na may sugat siya sa kanyang mukha anong nangyari dito?

"Hay ewan ko sa iyo! Sige na at magbibihis na ako para sa pagaaral mo na iyan." sabi ko at nagmadaling pumunta sa kuwarto ko. 

■■■■■■■■

Nasa isa kaming paaralan na pinapasukan ni Hannah, ang AUF. Alam nyo ba kung bakit parang baliwala lang sa akin ang kung ano ang hinihingi nilang Birth Certificate ko at etc.? Dahil hinipmostimo ko lamang sila.

Pumasok na si Hannah kasi daw mahuhuli na daw siya sa klase nya at ako daw ay maghihintay hanggat di pa ako pinapapasok ng guro nila. Ganoon ba talaga iyon?

Nung narinig ko ang pangalan ko, pumasok na ako sa loob at napatingin naman sila sa akin.


"Hi.." yumuko muna ako tsaka  tumingin ulit sa kanila. "Ako nga pala si Evangelie Brenee. Ikinararangal kong makilala kayong lahat." wika ko.

"Ok, Ms Brenee, you may sit there."  pagturo ng guro sa tabi ni Hannah.

"Maraming salamat po." sabi ko at dumiretso sa tabi ni Hannah.

Nagtataka na siguro kayo kung bakit kami naging magkaklase? 23 na DAW si Hannah kaya ganuon.

Masaya ako dahil may nakilala akong mabait na tulad ni Hannah at masaya ako dahil wala akong inaalala na mga problema.

✯✯✯✯✯✯✯✯

Hannah's POV: (Iba po itong POV ko sa Author's POV. Split personality po kung baga.)

*Yung  time na nakita nya si Prince Knight

Napangiwi ako sa sakit pagkabalik ko sa bahay ng prinsesa. Argghh... Bwiset na prinsipeng iyon! Kaya ayaw ko ng mga lalaki eh!

Nga pala, mga readers, kung anong meron sa buhay ko dito ay kabaligtaran naman sa totoong buhay ko. Minsan lang ako makasali sa kuwento kaya hayaan nyo nalang ako.

Tsaka kung hahanapin nyo ako para lang siguraduhin iyon na kabaligtaran lang ang lahat, I can't believe you mah men, Just for this your hunting me?!

Yeah yeah, Whatever. Sino ba naman kasing shonga ang maghahanap sa akin para lang siguraduhing wala akong kapangyarihan? Eh di sana sinamba na ako ng mga tao?=_=

Anyways, ang sakit talaga ng pagkasaksak sa akin ng baklitang iyon! Buset! Nasabihan pa akong weak?!

Pero kahit naglulupasay este nahihirapan na ako ay minabuti kong sabihin sa kanya kung nasaan si Evangelie. 

'Tss. kaawa-awa ka naman....' kahit na ako ang kaawa-awa =_= '....Psh. Heto na ang lugar.....' kahit ayaw kong sabihin. 'pero huwag ako ang sumbatin mo pag nagkataong ayaw ng prinsesa na sumama sa iyo.'  sana nga huwag sumama ang prinsesa sa iyo kahit alam ko naman ang mangyayari para makarma ka sa ginawa mo sa akin.

Nang matapos na ako sa pag t- telepathic sa kanya, humiga narin ako sa kama ko. 

Hayy... wat a life.........