Following Your Heart : Chapter 20

A/N : sis Aegyo, gamitin ko yung cover ng FYH na ginawa mo sa page, ah :)))

CHAPTER 20

( Shanea’s POV )

“Wow!” Nilibot niya ang tingin sa paligid niya. “Parang ang tagal na simula ng pumunta ko dito, ah. Space shuttle ang una nating sakyan, Jed.” Nilingon niya ito. Napakamot siya ng kilay. “Ang bagal mo naman, Jed. Bilisan mo namang maglakad.”

“Mabilis na kong maglakad. Ikaw ang tumatakbo.”

“Sabi ko nga.” Paatras siyang humakbang pabalik dito. “Space shuttle tayo, ah.”

“Ayoko. Sa horror house tayo.”

Nanlaki ang mata niya. “Horror house?” Todo-iling ang ginawa niya. “Ayoko do’n. Space shuttle na lang tayo.”

“Horror house.” Napalingon ito sa kaniya. “Hanggang ngayon ba, takot ka pa din ba sa multo?”

“Hanggang ngayon ba, takot ka pa din bang sumakay sa mga rides na maka-tanggal bituka at maka-iwan ng puso sa ere?”

“Hindi. Pero sa horror house tayo.”

“Jack en poy na lang tayo. Sa bawat rides na sasakyan natin, magja-jack en poy tayo. Ang manalo sa bawat jack en poy, siya ang magde-decide kung sa’n tayo sasakay. Deal?”

Matagal bago ito sumagot. “Okay. Deal.”

“Game! Jack en poy! Holi—Oh! Hindi pa ko tapos, Jed.” Nag-gunting na kasi ito, eh.

“Pwede bang jack en poy na lang? Wag mo nang kantahin.”

“Ay! hindi pwede! Yung buong kanta ng jack en poy gusto ko.”

“Pinagtitinginan na tayo ng mga tao, eh.”

“Hayaan mo sila. Ready na, bilis!”

Napakamot na lang ito ng ulo. “Okay. Ikaw na lang ang kumanta.”

“Jack en poy! Holiholihoy! Sinong matalo siyang unggoy!”

Her : Bato

Jed : Bato

Tabla kaya inulit uli nila.

“Jack en poy! Holiholihoy! Sinong matalo siyang unggoy!”

Her : Bato

Jed : Gunting

“Yes! Hahaha! Nanalo ako! Ang galing ko talaga! Space shuttle tayo.”

* * * * * * * *

“Ano, Jed. Kaya mo pa?”

“Oo naman.”

“Hindi ka na ba takot sumakay sa mga rides?”

“Sinong nagsabing takot ako?”

“Ba’t nung pumunta tayo dito three years ago kasama sila Aeroll, wala ka man lang sinakyan na rides? Natatandaan ko pa ‘yon, ah. Ang sabi ni Aeroll, takot ka daw sumakay sa mga rides.”

“Ayoko lang at wala kong gana. Niloko ka lang ni Aeroll no’n.”

“Bwisit talagang Aeroll na ‘yon, ah. Eh, bakit sumama ka pa samin no’n?”

“Bantay mo.”

“Bantay ko?”

“Yes.”

“Talaga?”

“Bantay mo dahil kasama nila Aeroll at Harold ang mga girlfriends nila no’n. May utang ako sa kanila kaya pinakiusapan nila ko.”

Hmp! Akala ko naman binantayan talaga ko.

“Kumain ka na diyan.” Tiningnan nito ang relo nito. “Huling jack en poy na lang at uuwi na tayo.”

“Hah? Last na lang?”

“Halos lahat ng rides nasakyan na natin. Masyado nang late, ba-byahe pa tayo pauwi.”

“For sure, mananalo na naman ako.” Simula kasi kanina, siya ang panalo sa jack en poy nila. Lagi itong talo.

“Let’s see.”

Matapos kumain at makapagpahinga ay nag-jack en poy na uli sila.

“Jack en poy! Holiholihoy! Sinong matalo siyang unggoy!”

Her : Papel

Jed : Papel

Tabla lang. Ulit.

“Jack en poy! Holiholihoy! Sinong matalo siyang unggoy!”

Her : Gunting

Jed : Gunting

Tabla lang. Ulit.

“Jack en poy! Holiholihoy! Sinong matalo siyang unggoy!”

Her : Bato

Jed : Bato

Napakamot siya ng ulo. “Ano ba naman ‘yan! Laging tabla. Baka bukas pa tayo matapos nito, ah. Ako na lang ang magde-decide kung sa’n tayo sasakay.”

“Mag-jack en poy tayo.”

“Naman!”

“Ako ang kakanta ng jack en poy.”

“Talaga? Ikaw?”

“Yes.”

“Okay.” Ano kayang itsura nito habang kinakanta ‘yon? Hahaha! Parang hindi bagay!

“Jack en poy! Holiholihoy! Sinong matalo siyang unggoy!”

At dahil nakatuon ang atensyon niya sa pagkanta nito. Hindi niya pinag-isipan ang gagamitin niya sa papel, bato at gunting. Hindi niya kasi mapigilang mapabungisngis.

Her : Bato

Jed : Papel

“Talo ko!”

“Panalo ko!”

“Pinagbigyan lang kita ‘noh. Kawawa ka naman kasi kanina, lagi ka na lang talo. Sa’n tayo?”

“Sumunod ka lang sakin.” Naglakad na ito. Habang siya nakangiting nakasunod dito. Deja vu. Iyon ang naramdaman niya. Parang dati lang ang eksenang ito. Nauuna si Jed habang nakasunod lang siya dito. At dahil engrossed siya sa pagmumuni-muni niya, hindi niya namalayang huminto na si Jed.

“Aray!” Nabunggo pa siya sa likuran nito.

“Kung sa’n-sa’n ka kasi nakatingin, eh. We’re here.”

“Nasa’n na—Waaaaah! Horrroooor hooousssseeee!” Tinakpan nito ang bibig niya sa lakas ng boses niya.

“Shanea naman.”

Inalis niya ang kamay nito sa bibig niya. “B-bakit d-dito?” Umatras siya ng hakbang. “Sa iba na lang, Jed. Sa space shuttle na lang uli para masaya. O kaya sa wildriver. O kaya...umuwi na lang tayo.”

Hinawakan nito ang kamay niya. “Ako ang nanalo, kaya ako ang masusunod. Dito tayo.”

“Pero...” Napalunok siya.

“No more buts.” Hinila na siya nito papasok ng bwisit na horror house! Good luck sa kaniya!

* * * * * * * *

“Jed! Wag mo kong bibitawan, ah!” Habang todo-kapit siya sa braso nito. Sila ang pinakahuli sa pila. Papasok na sila ng horror house.

“O ikaw ang wag bibitaw sakin. Ang higpit ng kapit mo, eh.”

“Kasi naman, bakit dito pa?” Nasa loob na sila ng horror house. “Wait lang, Jed! Wala kong makita!” Hanggang sa makarinig siya ng tilian ng mga nauna sa kanila. “Aaaaaaaaahhhhhhhh!!!!!”

“Shanea naman! Wala pa nga, nakatili ka kaagad!”

Nagsimula na itong maglakad habang siya kapit-linta sa braso nito. “Jed! Balik tayo, naiihi ako.”

“Nakaihi ka na bago tayo pumila.”

“Nauuhaw ako—Aaaaaaaahhhhhhhh!!!” May lumitaw na white lady sa gilid niya. “Ayoko na!!!” Napapikit siya. “Ayoko na!!!” Muntik pa siyang mapatid sa paghila kay Jed.

“Bungad pa lang tayo! Ano ba!”

“Aaaaaaaaahhhhhhhh!!!” May bumagsak na putol na ulo sa harap niya. Sa leeg na ni Jed siya kumapit. “Aaaaaaaahhhhhhhh!!!” Tapos yung background sound pa sobrang nakakatakot at nakakagulat! Pinikit niya ng mariin ang mga mata niya.

“Nasasakal ako, Shanea!” Sa braso nito siya uli humawak.

“Yung puso ko Jed!!! Naiwan ko ata!!! Aaaaaaaahhhhhhhh!!!”

“Gusto mong balikan natin?”

“Ayoko na!!! Nandito na pala!!!”

“Bilisan mo kasing maglakad!”

Saktong idinilat niya ang mata niya may sumulpot na kapre sa gilid niya. “Aaaaaaaaahhhhhhhh!!!” Pinikit niya ng mariin ang mata niya. “Bakit ba laging sa gilid ko kayo lumalabas!!! Sa gilid naman ni Jed!!!”

Narinig niyang natawa si Jed. “Ikaw ang trip nila, eh!”

“Wag mo nga kong pagtawananan!!! Aaaaaaaaahhhhhhhh!!!” Kahit nakapikit siya, naramdaman niyang may humawak sa braso niya. “May humawak sa braso ko Jed!!!”

“Kukunin ka na ata nila!”

“Aaaaaaaaahhhhhhhh!!! Ayoko sumama!!!” Hindi na siya sa braso nito humawak. Tuluyan na siyang yumakap sa beywang nito. “Ayoko na!!! Uwi na tayo!!!”

“Uuwi na talaga tayo after this!”

“Aaaaaaaaahhhhhhhh!!! Jed, may humawak sa braso ko!!! Yung kapre!!! Yung kapre!!! Natatakot na ko!!! Naiiyak na ko!!!”

Natawa ito. “Ako lang ‘yon, okay!” Naramdaman niyang niyakap siya nito habang patuloy pa din sila sa paglalakad.

“Huhuhuhu...natatakot na ko...” Sinubsob niya ang mukha sa dibdib nito habang naiiyak na siya.

“Umiiyak ka ba?”

“Labas na tayo, Jed...”

Inangat nito ang mukha niya at pinahid ang mga luha niya. Nakapikit siya kaya hindi niya nakikita ang mukha nito. “Mga tao lang din ang nagpapagalaw ng mga ‘yan. Mga tao lang din ang may suot ng costume na nakikita mo.”

Todo-iling ang ginawa niya. “Ayoko pa din!!!”

“Bahala ka diyan! Magulat ka na lang, iba na ang nakayakap sa’yo!”

Hinigpitan niya ang yakap dito. “Wag mo kong iiwan dito!!!”

Naramdaman din niyang humigpit ang yakap nito sa kaniya. “Hind ko gagawin ‘yon, okay.”

At dahil yakap siya nito habang naglalakad sila at habang nakapikit siya dahil ayaw talaga niyang dumilat, sa halip na matakot ay parang na-block out sa isip niya ang background sound na naririnig niya. Heartbeat lang ni Jed ang naririnig niya kasabay ng heartbeat niya. Napangiti siya. Bakit gano’n? Parang sabay nang beat ang mga puso nila?

 “Shanea.”

“Hmmm?” Para naman akong nakahiga sa kama nito.

“Pwede ka ng bumitaw.”

“Yung mga kapre.”

“Nasa labas na tayo. And people are staring at us.”

Idinilat niya ang mga mata niya. Oo nga. Nasa labas na sila. At nakatingin na sa kanila ang mga tao. Bat ba hindi niya napansin? Napatingala siya kay Jed. At sa pagkakayakap niya dito.

Tugudug! Tugudug!

“Sorry.” May pinahid ito sa pisngi niya. “Hindi na uli tayo papasok ng kahit na anong horror house.”

Okay lang. Basta ikaw ang kasama ko.

Napakurap siya. Teka! Ano ba ‘yong sinabi niya? She cleared her throat. Humiwalay siya dito.

“Ang sakit ng katawan ko, ah.” Habang hinihilot nito ang mga braso nito.

“Sabi ko naman sa’yo, ayoko sa horror house, eh.” Tingnan mo tuloy ang nangyari sakin.

“Nakapasok na tayo saka ka pa magrereklamo? Last na ‘to. Let’s go home.” Hinawakan nito ang kamay niya. Pero agad din niyang binawi. Nagtatakang napatingin ito sa kaniya.

“Pupunta lang ako ng restroom. Hintayin mo na lang ako dito, ah.”

Tumalikod na siya ng magsalita ito. “Okay ka lang ba?”

Nilingon niya ito. “Oo naman. Napagod lang ako kasisigaw. Naubos tuloy ang energy ko. Gusto ko ng ice cream, Jed. Bilihan mo naman ako, oh. Pagbalik ko dapat mero’n na, ah.”

Napatango na lang ito. Mabilis na siyang naglakad papunta ng restroom. Nag hindi na niya ito matanaw ay huminto siya at umupo. Napahawak siya sa dibdib niya. Ito na naman po siya. Nag-iingay na naman si heart. Kandakasi naman! Hayyy...

Pinitik niya ang tatlong beses ang noo niya. “Aray!!!”

* * *

>>> CHAPTER 21 HERE