Following Your Heart : Chapter 13

CHAPTER 13

Jed’s POV

Nasa jeep siya. Papunta siya ng kabilang bayan. Tinext siya ni Aeroll kanina na sumunod daw siya sa mga ito, kasama nito si Princess. Ang sabi ni Aeroll tinext din nito sina Harold. May inuman daw mamaya. Tutal naman, namiss din niya ang apat na tukmol na pinsan ni Aeroll, pumunta din siya.

Nakatingin siya sa labas ng jeep ng kumunot ang noo niya. Isang babaeng nakamotor na kasunod nila ang umagaw ng pansin niya. Naka-helmet ito ng pink at kilala niya ang helmet na ‘yon.

Shanea!

 Tatawagin na sana niya ito ng bigla itong mag-overtake sa jeep na sinasakyan niya at paharurutin ng takbo ang motor nito.

Shit! Napasunod siya ng tingin sa motor nito. Sa isang iglap, ang layo na nito. Parang nakikipag-karera kung magpatakbo! Wala talaga itong kadala-dala! Tinawagan niya kaagad si Aeroll.

“Hello, pare! Tinext mo din ba si Shanea na pumunta diyan?”

“Oo, bakit? Teka, ba’t parang ang init ang ulo mo?”

“Nakita ko siya. Yang pinsan mo, napakatigas ng ulo! Kung makapagpatakbo ng motor, parang hinahabol ng kamatayan! Eh, siya yata yung naghahabol kay kamatayan kung magpatakbo, eh!”

He heard him chucked over the phone. “Kaya pala mainit ang ulo mo, eh, kasi si Shanea.” Tumawa pa ito.

“Ewan ko sayo!”

“Don’t worry, pare, andito na yun maya-maya.”

“Yeah, right.” Tinapos na niya ang usapan nila. Tinatawanan lang naman siya nito.

Ang tigas talaga ng ulo mo, Shanea! You’re still that hard-headed girl before.

Forty-five minutes ng byahe, nakarating din siya sa bahay ng Lola Conchita ni Aeroll. Asawa ng kapatid ni Lolo Remedio. Medyo nakalimutan na niya ang papunta kaya nanghingi siya ng directions kay Aeroll kanina.

Ando’n na sina Cath at Harold pagpasok niya ng bahay.

“Ang tagal mo naman, pare. Naligaw ka ba?”

“Hindi.” Kumunot ang noo niya ng hindi makita si Shanea. “Wala pa din si Shanea?”

“Wala pa. Gumala pa siguro.”

Mas lalong kumunot ang noo niya. Umupo siya sa sofa. Dapat nandito na ‘yon, eh. “Si Aeroll?”

“Kakapunta lang sa likuran. O, Princess ba’t iniwan mo si insan do’n?”

Napalingon siya kay Princess na kakapasok lang ng bahay mula sa likuran.

“Ah, eh...ano kasi...kaya niya na ‘yon. Puntahan ko lang si Sarah.” Ba’t parang may iniiwasan siya? Nilingon siya nito. “Hi, Jed!”

“Hello.”Umakyat na ito si taas. Nilingon niya si Harold. “Si Sarah ba yung baby ni Kuya Michael?” Pinsan nito ang tinutukoy niya na nakatira dito.

“Yap, yap, pare. Inggit nga ako, eh. Gusto ko ding magka-baby.”

Siniko ito ni Cath. “Nagpaparinig ka ba?”

“Hindi naman, honey. Tinatamaan ka ba?”

“Gusto mong tamaan?”

At bago pa magkatamaan ang mga ito. “Puntahan ko lang si Aeroll sa likuran.” Sakto namang pagtayo niya, bumaba ng hagdan si Michael. “Kuya!”

“Jed!” Mabilis itong lumapit sa kaniya. “Kamusta ka na? Long time no see, huh. Mas lalo kang gwumapo ngayon, ah. Kamusta ang America? Puro kano pa din ba?”

“Puro Koreano, kuya.”

Natawa lang ito sa sinabi niya bago balingan si Harold. “Maiwan ko muna kayo dito ng honey mo, Harold. Isama ko lang sa taas si Jed.” Hinila siya nito. “Ipapakilala kita kay Cecille. Ow, kilala mo na nga pala siya.” natatawang sabi nito.

“Sabi ko nga ba at kayo din ang magkakatuluyan, eh. Pakipot ka pa dati.”

Tumawa lang ito.

* * * * * * * *

Six thirty na. Wala pa din si Shanea!

Natapos na ang kwentuhan nila ni Kuya Michael, wala pa din ito. Tapos na ngang mag-ihaw si Aeroll, wala pa din ito. Umabot na ang kwentuhan nina Aeroll at Harold sa kanunu-nunuan ng mga ito, wala pa din ito.

Nandito sila sa sala. Ayaw naman niyang magtanong pa kina Aeroll kung nagtext si Shanea. Nahahalata na siya at ayaw niyang pag-isipan siya ng kung anu-ano ng mga ito. Nan madinig niyang may nag-doorbell mula sa labas.

“Si pandak na ata ‘yon.” sabi ni Aeroll.

“Ako nang lalabas.”

“Paluin mo sa pwet.” natatawang pahabol pa ni Harold

Pagbukas niya ng gate. Sinalubong siya ng, “Bulaga!!”

Hindi siya nagulat. Mas ito nga ang nagulat pagkakita sa kaniya.

“What took you so long?! Kanina pa ko dito!”

“Jed? Anong ginagawa mo dito?”

Teka, hindi ba nito alam na tinext din siya ni Aeroll? Pero base sa reaksyon nito, hindi siguro. “I was invited here. Ikaw ang dapat kong tanungin. Sa’n ka nanggaling at ngayon ka lang nakarating dito? Nakita kita kanina ng nasa jeep ako. Dapat mas nauna ka pang makarating sakin dito. Ba’t ngayon ka lang? At bakit kung magpatakbo ka kanina ng motor mo, para kang nakikipag-karera?”

* * * * * * * *

( Shanea’s POV )

“I was invited here. Ikaw ang dapat kong tanungin. Sa’n ka nanggaling at ngayon ka lang nakarating dito? Nakita kita kanina ng nasa jeep ako. Dapat mas nauna ka pang makarating sakin dito. Ba’t ngayon ka lang? At bakit kung magpatakbo ka kanina ng motor mo para kang nakikipag-karera?”

Nagulat siya. Ba’t hindi man lang sinabi ni Aeroll na pupunta din pala ito dito? Umiiwas nga siya diba? Tapos naalala niya pa yung nangyari kanina. Yung nakitaan siya nito ng tagos sa likuran niya! Tapos kung makapagtanong pa ‘to ngayon, parang itong pulis at parang may ginawa siyang krimen. Mukha bang kriminal ang itsura niya?

Huminga siya ng malalim. “May nadaanan po kasi akong restaurant kanina. Dahil gutom po ako, huminto po ako, kumain at nag-take out.” Itinaas niya ang plastic na hawak niya. “Tapos may nadaanan po uli akong bakery kanina, bumili ako ng ipapasalubong kina Russel. Natatandaan mo po ba sila? O baka hindi na? Sabagay tatlong taon ka ding nawala dito, kaya baka hindi mo na din sila natatandaan.”

“Tapos may nadaanan pa po akong souveneir shop kanina, may binili din po ako. Tapos may nadaanan po uli akong shop, tapos may nadaanan pa po ako. Yun po ang dahilan kung bakit naunahan mo kong makarating dito. At kung alam ko lang na paunahan palang makarating dito, kanina pa ko nandito.”

Nagsalubong ang mga kilay nito. “The way you said it, you sound sarcastic.”

Hindi niya ito pinansin, pinagpatuloy niya pa ang speech niya. “At kaya po ako mabilis magpatakbo kanina, kasi parang karo ng patay ang sinasakyan mong jeep. Saka pangarap ko po kasing maging motorbike racer, eh. Questions answered, sir!” Iyon lang at humakbang na siya papasok ng gate.

“Shanea!!”

Nilingon niya ito. “What? May isesermon ka pa ba?”

Mabilis itong lumapit sa kaniya. Magkasalubong pa rin ang mga kilay nito. Napapikit pa siya ng madiin at hinintay ang kung anong gagawin nito sa kaniya. Ininis niya ata ito ng todo, eh. Baka matamaan na siya dito. Hanggang sa maramdaman na lang niya ang kamay nito sa ulo niya. Unti-unti siyang dumilat. Hindi na salubong ang mga kilay nito.

“Buti na lang nandito ka na.” Iyon lang ang sinabi nito bago ito naunang pumasok ng bahay.

She sighed. Para na nitong sinabi na he was glad at walang nangyaring masama sa kaniya. Jed naman, ba’t ganyan ka? Bakit mo ‘to ginagawa? Sumunod na lang siya dito.

“Ba’t ngayon ka lang?” bungad sa kaniya ni Aeroll, pagkapasok na pagkapasok niya.

“Pati ba naman ikaw?”

“Anong pati ba naman ako?” Nilingon nito si Jed na nakaupo na sa tabi nito. “Ano bang nangyari? Ba’t parang wala sa sarili si pandak? Ang sungit ata niya ngayon?” Nilingon uli siya nito. “Mero’n ka ba?”

“Mero’n nga ako! Mero’n! Mero’n! Mero’n! Mero’n!” Ginaya pa niya ang tono ng artistang nagsabi ng line na ‘yon sa isang movie.

Napangiti si Cath. Pumalakpak naman ang Kuya Harold niya. “Pang-famas ang drama, ah.”

Samantalang si Aeroll nakangiwi siyang tiningnan. “Mero’n ka din?”

“Anong din? Bakit? Mero’n ka din, Aeroll?”

Mas lalo itong napangiwi. “Baliw! Anong tingin mo sakin may matris?”

“Mukha kang may matris.” Nang mapansin niyang wala si Princess. “Si Ate Princess?”

“Bakit?” Napalingon siya sa pinanggalingan ng boses na ‘yon.

“Ate Princess!” Nilapag niya ang mga bitbit niyang plastic. At tinakbo ito sabay yakap. “Ate!”

“Kung maka-ate at maka-damba, wagas, ah. Close kayo? O feeling close lang?” parinig ng Kuya Harold niya.

“Bakit?” natatawang tanong ni Princess sa kaniya.

Kumalas siya ng yakap dito. “Wala naman.” Napangiti lang ito. Nang may maalala siya. “Teka, nasa’n sina Russel?”

“Kanina pa tulog, eh. Napagod kakalaro.”

“Ay, sayang, may pasalubong pa naman ako sa kanila. Ay, alam ko na.” Kinuha niya ang isang plastic na binili niya sa bakery. Saka hinila si Ate Cath. “Ate Cath, sama ka din. Do’n tayo sa likuran.”

“San mo dadalhin ang honey ko?”

“At pa’no naman kami?” dugtong ni Aeroll.

“Edi sumam—“

Sumingit sa kaniya si Ate Princess. “Tayo na lang nila Cath, Shanea.”

Napatingin tuloy si Aeroll dito. Umiwas naman ng tingin si Princess. Nagtaka tuloy siya. “Magkagalit ba kayo?”

“Hindi.” - Princess

“Ewan.” - Aeroll

Sabay na sagot ng mga ito. Napakamot tuloy siya ng ulo. Ang gulo nila, ah.

“Eh, kayo ni Jed, Shanea? Ba’t parang hindi mo siya pinapansin? Himala ng himala. Ngayon na nga lang uli kayo nagkita, nagdedemahan pa kayo. War din kayo?”

Ihagis kaya niya ‘tong dala niya sa Kuya Harold niya. Kay tabil talaga ng dila kahit kailan.

“Hindi.” - Ako

“Ewan.” - Jed

Sabay pa silang sumagot. Huh? Bat ewan? Hindi naman sila war. Ano lang, medyo, basta. Parang ang gulo. Hay ewan!

“Tara na nga mga ate sa likuran at magtsismisan.” Hinila na niya ang mga ito.

* * * * * * * *

Inuman time. Anim na pinsan niya ang kasama nila. Mga pinsan niya sa pinsan ng mama niya. Ilang taon lang ang tanda ng mga ito sa kaniya, pero nakasanayang niyang sa pangalan lang niya tinatawag ang mga ito. Mga kalaro naman kasi niya ang mga ito nung bata pa siya. Sadyang si Harold lang ang tinatawag niyang kuya. Para na rin asarin si Aeroll.

Nandito sila sa garden sa likuran ng bahay ng Lola Conchita niya.

= = =

A/N: Ganito ang seating arrangement nila.

Jed   –   Aeroll    –   Cath    –   Harold – Kristine

Mai                                                                                                     Xander

          Allen –  Paulo   –   Shanea   –  Princess –  Morris

= = =

Thirty minutes pa lang silang nag-iinuman, may bagsak agad sa kanila. Ang pinsan niyang si Morris, ang tahimik pero madaldal pag lasing na pinsan niya.

“Shanea.”

Nilingon niya si Jed. “Bakit na naman?” Kanina pa kasi ito gano’n, eh. Tawag ng tawag.

“Pang-ilan na ‘yan?”

“Isa pa lang.”

Napailing lang ito.

Totoo naman. Unang bote pa lang niya ito. Una’t kalahati. Wahehe.

“Eh, ikaw ba’t ayaw mong uminom?”

Itinaas nito ang bote nito ng hindi man lang nagsalita.

“Hmp! Wag mo na nga kong kausapin. Hindi ka naman marunong sumagot.”

“Jed, tayo na lang ang mag-usap.” singit ni Mai. “I don’t want to talk to some weirdo at my right.”

Napalingon siya sa right nito. Teka, nasa’n si Allen? Ang joker niyang pinsan. Ayun naman pala, nasa tabi ni Ate Princess lumipat.

“Nadinig ko ‘yon, Mai. Gusto mong ipainom ko sa’yo ‘tong alak ko na inixperiment ko? It tastes good, cuz.” Si Paulo. May pagka-weird nga talaga ito. Kaya nga kasundo nito si Kristine na weirdo din minsan, na ngayon ay kausap ni Xander, ang walking calculator na pinsan niya.

Maarteng ngumiwi lang si Mai. “Over my dead body. I will not eat that alien thing noh!” May pagka-maarte talaga ‘to. At isa pang napapansin niya, may gusto ito kay Jed! Matagal na niyang napapansin ‘yon. Dati pa. Until now pa din! Ay!

Napakislot pa siya ng lumagabog ang mesa. Napaangat ang tingin niya kay Aeroll. Ang sama ng tingin nito kay... kay Ate Princess? Hmm... Bakit kaya?

“May kukunin lang ako sa loob.” sabi nito bago pumasok ng bahay.

“Anong problema no’n, Kuya Harold?”

“Puso.”

Hindi niya masyadong nadinig dahil kanya-kanyang tanungan din ang mga pinsan niya. “Ano uli?”

“Wala ng ulitin sa bingi.” Kumuha siya ng mani at binato dito. “Honey, oh. Inaaway ako ni Shanea.”

“Sa laki mo niyan, honey, ikaw pa talaga ang nagsumbong, ah.”

“Oo nga. Damulag!” Binato niya uli ito ng mani.

“Jed, oh. Si Shanea.” Kay Jed naman ito nagsumbong na busy sa pakikipagkwentuhan kay Mai. Buti pa kay Mai, sumasagot ito ng maayos, tapos sa kaniya. Hmp!

“Anong gagawin ko?” tanong ni Jed dito.

“Ibitin mo ng patiwarik.”

“Kung ikaw kaya ang ibitin ko, Harold?”

“Whoah! Honey, did you heard it? Kinampihan ni Jed si Shanea.”

“Wala akong nadinig.”

“At hindi ko kailangan ng kakampi. Kaya ko ang sarili ko.” sabi niya. Napalingon tuloy si Jed sa kaniya. “Si Wonderwoman kasi ako kaya hindi ko kailangan ng kakampi. Sige na, continue na your chikahan with Mai.” Kumunot ang noo nito. Asual. Walang bago.

Hindi na nga niya maintindihan kung para sa’n ang pagkunot nito ng noo. Gulong-gulo na siya! Hay buhay tinola na ‘yan! Unang araw pa lang nila ito, what more ang mga susunod pang araw? Ayaw na niya! Iiwas na talaga siya dito!

“Even superheroes need a buddy. Kaya nga may robin si batman, eh.”

“Kuya Harold, hindi ako si batman, okay.”

“Ah, hindi ba? Mukha ka kasing si batman.” Tumawa pa ito.

Binato niya ito ng mani. “Mukha ka namang catwoman.” Binelatan niya pa ito. Uminom siya ng alak pagkatapos. “Huwag ninyo kong kausapin, ah.”

“Gusto kitang kausapin, eh.”

“Kuya Harold kasasabi ko lang.”

“May bago sa’yo, Shanea. Nasa’n ang kakulitan mo sa katawan?”

“Tinago ko sa baul. Ayaw mo no’n, kuya, hindi ko kaya kinukulit. At hindi na kayo mabi-bwisit.”

“Hindi naman kami nabi-bwisit, ah.”

“Pero ‘yon ang nararamdaman ko.” Tss...Kaya ayaw niyang umiinom, eh. Kung anu-ano ang nasasabi niya.

“Harold, tama na ‘yan.” saway dito ng Ate Cath niya.

“May sinabi ba ko, honey, na hindi maganda?”

“Shhh...”

Kumuha na lang siya ng alak at deretsong tinungga. Nakita pa niya sa gilid ng mata niya na nagtatakang nakatingin sa kaniya si Jed.

“Wag mo nga kong tingnan.”

“Ayoko.”

She sighed. “Alak pa nga, Xander.” Magpapakalasing ako.

* * * * * * * *

Wala na siyang paki sa paligid niya. Nahihilo na siya. Iyon ang alam niya. Tiningnan niya ang relo niya. Tama ba yung oras na nakikita niya? Malapit ng mag-eleven-thirty.

“Jed, can you please carry me inside the house? Hindi ko na kayang tumayo at maglakad, eh. Inaantok na ko.”

Kumunot ang noo niya. “Talagah, Mai?” Kahit lasing na ang utak niya, alam niyang tumatagal ito sa mga inuman. Mas mauuna pa silang bumagsak bago ‘to.

“Yes, my dear cousin.”

“Weh?”

“Matutulog ka na ba, Mai? Sabay na tayo. Inaantok na din ako.” Hinila ito papasok ng bahay ni...

“Hihihihi... Wawa naman Mai, palpak ang planoh. Tekah, Shino ‘yon humilah kay Mai?”

“Si Kris.”

“Huh? Shino yung shumagot shakin?” Lasing na nga siya. Humagikgik pa siya, bago abutin ang alak na nasa harapan niya. Kaya lang bakit gano’n? Ba’t parang lumalayo. Unti-unti siyang lumingon sa katabi niya. Hawak na kasi nito ang bote ng alak na inaabot niya. Pinasingkit niya ang namumungay niyang mata. “Huh? Jehd? Ihkaw bah yan?”

“Yes.”

“Tekah, bhakit nasha tabih kitah? Shi Ate Prinshesh ang katabih koh, ah.”

“Iyon si Princess.” Itinuro nito si Princess.

“Bhakit nhandon sha? Lhumiphat bah sha?”

“Ikaw ang lumipat dito.”

“Huh? Akoh? Ihkaw atah lumipat ditoh, eh.”

“Nakipagpalit ka ng upuan.”

Siya? Nakipagpalit? She waved her hand. “Walah khong maintindihan sha shinashabi moh. Parang ihkaw.”

“Parang ako?”

“Hihihihi... Yesh. Kashi hindih kitah maintindihan. Ang guloh-guloh moh, Jehd.”

“Pa’nong magulo?”

“Shikret. Gushtoh moh bah malaman? Shigeh, deal tayoh. Shashabihin koh shayo peroh ibibigay moh shakin yang alak ko o hindi koh shashabihin shayo pag hindi moh binigay yang alahk ko. Anoh?”

“Wag mo ng sabihin.”

“Hihihihi... Edih wag. Akalah moh naman shashabihin koh shayo pag binigay moh yang alahk nah yan. Hindih noh. Kahit lashing akoh, hindih akong madaldal. Naka-zip ang mouth koh. Hihihihi... ang gaan-gaan ng uloh koh...”

“Shanea, matulog ka na.”

“Ayaw.” Nang may maisip siya. “Shigeh, matutulog nah koh, peroh kuhah moh munah akoh ng tubig.” Hindi ito kumilos kaya ipinatong niya ang ulo niya sa mesa. Nahihilo na kaya siya. “Hayyy... bat ganyan kah, Jehd?”

“Bakit?”

“Hihihihi...” Ang sayang malasing. “Shikret.” Nang mapahawak siya sa bibig niya at sa tiyan niya. “Jehd, nashushukah nah koh.” nakangiting sabi niya.

“What? Tapos nakangiti ka pa.” Inalalayan siya nitong tumayo.

“Uhurp! Bilish, Jehd. Ayokoh magshuka ditoh, patay akoh kay Lolah.” Napahagikgik siya ng buhatin siya nito. “Wow! Parang bagong kashal.”

“Nasusuka ka ba o ano?”

“Nashushuka.”

“So be quiet. Baka sukahan mo pa ako.” Nakarating na sila sa cr. Pumasok sila. Tamang-tamang pagbaba nito sa kaniya, nasuka na siya. Buti na lang at shooter siya. Sakto sa bowl.

“Uhuuurp... Uhuuurp... Uhuuurp...” Sunod-sunod siyang dumuwal. Sa dami ba naman ng kinain niya kanina. Umupo na siya.

“Kaya mo pa?” Naramdaman niya ang kamay nito sa likuran niya. Umuklo ito sa tabi niya. Umiling lang siya.

“Shushukah pa—uhuuurp... Uhuuurp... Uhuuurp...” Habang hinahagod naman ni Jed ang ang likuran niya. Hayyy...Naubos na ata lahat ng kinain niya.  “Jehd...”

“I’m here...” Isinandal niya ang ulo niya sa balikat nito. Parang hindi na niya kayang tumayo pa. Hilong-hilo na siya. Pinikit niya ang mata niya. Nang maramdaman na naman niyang maduduwal siya.

“Uhuuurp... Uhuuurp... Uhuuurp... syete… ayoko na...”

“Tss. Huwag ka na ngang maglalasing.” Naramdaman niyang may naghihilamos ng tubig sa bibig niya. Kahit hilong-hilo na siya, hindi niya mapigilang ngumiti.

“Nasusuka ka pa ba?”

Umiling lang siya. Feeling niya naisuka na niya ang lahat ng kinain niya.

“Magmumog ka.”

Sinunod naman niya ang utos nito. Pero dahil latang-lata na siya, si Jed na ang sumandok ng tubig gamit ang kamay nito at nilapit sa bibig niya. “Oh.”

“Labash nah tayoh...” After niyang makapag-mumog.

“Hindi ka na nasusuka?”

“Sleepy...” Ipinikit niya ang mata niya at isinandal sa dibdib nito.

“Okay.” Naramdaman na lang niyang umangat siya mula sa pagkakaupo. Binuhat uli siya nito. Nakakapit lang siya sa leeg nito hanggang sa maramdaman niyang ibinababa siya nito. Tumihaya siya ng higa. Dumapa. Tumagilid. Hinawakan siya sa braso nito. “Huwag ka ngang malikot, mahihilo ka lang lalo, eh. Wait lang.”

Ilang minuto lang ang lumipas ng maramdaman niyang may basang dumadampi sa mukha niya. Idinilat niya ang isang mata niya. Nakaupo si Jed sa tabi niya at pinupunusan ng basang bimpo ang mukha niya. Napangiti siya.

“Thank you...” Bago ipikit uli ang mata niya. “Ang bait moh ngayoh, ah...”

“Matulog ka na.”

“Gushto koh... kayah lang... umiikot yung paligid...para khong bolah...umiikot...”

“What do you want me to do?”

Nakapikit pa ding kinuha niya ang isang kamay nito at nilagay sa ulo niya. Pero ilang saglit lang ng maramdaman niyang tumayo ito. Tumagilid siya ng higa. Hindi man lang niya ko pinagbigyan...

Pero napangiti agad siya maramdaman niyang may humahaplos na sa ulo niya. Humarap siya dito. “Jehd...”

“Hmm…” Idinilat niya ang isang mata niya. Nakahiga ito paharap sa kaniya. Hinaplos naman nito ang mata niya at pinapikit uli. “Matulog ka na, Shanea.”

“Opoh...”

“Wag kang magrereklamo pag sumakit ang ulo mo bukas.” Habang hinahaplos ang ulo niya.

“Hindih...” Tuluyan na siyang dinala sa Dream land. Hindi na tuloy niya narinig ang huling sinabi ni Jed.

* * *

>>> CHAPTER 14 HERE