Catch Your Heart - Chapter Twenty

Chapter 20 :

Cyclamen

Terrence POV

Nang magising si Zette.

May iba na sa kanya.

Yung mga mata niya.

“May gusto ka bang kainin?” tanong ko sa kanya. Umiling naman siya.

“ Kiel ?”

“ Hmm??”

“ Thank you “

“Para saan ??Ako nga ang dapat nagpapasalamat sayo. Remember you saved my life “ –nakangiting sabi ko sa kanya.

Ngumiti naman siya ng payak ,kitang kita parin sa mata niyayung lungkot.

“Kulang pa ngayon para sa nagawa mo sa akin  eh. .Uhmmm Kiel you look  tired magpahinga ka muna. Go home and rest. “-Zette.

 “ Okay pa naman ako eh. “ umiling iling siya.” No you should.Magagalit ako pag hindi ka nagpahinga. “ seryosong sabi niya.

 “ sighs”

 “Oo na sige,basta kung may kailangan ka,Tawagan mo na lang ako  .Okay ??“    bilin ko sa kanya.

 “Okie dokie!! “ nakangiti at thumbs up pang sabi niya pero hindi parin tumatagos sa mga mata niya yung ginagawa niya .

Nag-aalala na ako sa kanya.

//

♥♥Paalam♥♥

Mura pa sa aking isip

Nang makilala ko siya

Salat sa kaalaman

Sa salitang paghanga

Paghangang aking naramdaman

Sa taong kinalakhang kaibigan.

Masaya ako’t lubusan ko siyang nakilala

Halos gamay na ang isat-isa

Hanggang isang araw

Bigla kong naramdaman

Isang pakiramdam na di ko maintindihan.

Mahal ko na ata siya.

Oo mahal na nga!

Tindi ng dasal ko

Na ganun din sana siya.

Hanggang isang araw

Sa akin sinabi niya:

“”Sa buhay ko maari kabang maging PRINSESA?”

Di ako makapaniwala sa mga narinig

Ang taong mahal ko pinili din ako.

Di kaya panaginip lang ang lahat ng ito .

Para bang natupad ang tanging pangarap ko.

Pero ansakit isipin na alaala nalang ito.

Alaalang tumarak at ngpadugo sa aking puso.

Ang taong minahal at pinaka-ingatan ko

Para bang ngayon ay tila kay layo

Ansakit sambitin ng salitang paalam .

Naisiping ang lahat ay nagkaroon ng hangganan

Paalam Kaibigan. …

Paalam mahal ko….

Halos hindi kami makakilos ,walang nagsasalita sa amin.

 “ Anong ibig niyang sabihin dito??” halatang halata sa boses ni Chleo na pinipiilan niyang umiyak. 

Kanina pang umaga nawawala si Zette. Hinanap na namin siya sa buong hospital pero hindi namin siya nakita.

Tanging yung papel lang na yon at isang bulaklak na hindi ko alam kung   ano ang nakita namin.

Kakatapos lang basahin ni  Chleo yung sulat and its for,Lawrence obviously.

“Hey, guys .You must look at this. “

 Pinakita  sa amin ni Six yung nasa tablet niya.

Larawan ng bulaklak nakatulad ng iniwan ni Zette.

 Cyclamen- means resignation and Goodbye.

Chleo’s POV

 Cyclamen- means resignation and Goodbye

Napaupo na ako sa may sahig pagkabasa ko ng mgasalitang iyon .

 “ What does it mean??!! “ umiiyak nasigaw ko.

 “ Calm down , Chleo “  pag-aalo sa akin ni Lawrence.

 “ How can I calm down?! Nawawala ang kakambal ko for pete’s sake!! “ Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyaring masama kay Lizzy.

 “ Tama si Lawrence, calmdown . Hahanapin natin siya” mahinahong sabi ni Terrence. Tiningnan ko lang siya alam ko nag-aalala din siya kay Lizette

Tumango ako at tumayo..We’ll find her.

We’ll surely find her.

 //

“Nakita niyo na ba siya ?? “tanong ko sa kanila nasa may lobby  kami ngayon ng hospital kung saan nakaconfine si Lizzy.

 Umiling sila sa akin.

Nagsimula na namang tumulo ang luha ko.

Kasalanan ko ito eh.Hindi aabot sa ganito kung hindi -------

“ Don’t blame yourself. Walang may gusto ng nangyayari . Whatever happens don’t blame yourself. Siguradong hindi magugustuhan iyon ni Zette “ mukhang nababasa ni  Terrence ang nasa isip ko.

 Tahimik kaming nakaupo ng biglang magsalita si Nine.

 ‘”P-princess” napatingin kaming lahat sa kanya … At sinundan namin ng tingin yung tinitingan niya.

 Si-----------------

“ Lizzy!! “

 “ Zette!”

“ Princess!! “

Tama si Lizette nga .. pero may Mali….

 Buhat –buhat siya ni Jhudiel…..

Nang makalapit sa amin si Jhudiel… halos madurog ang puso ko sa nakita ko… 

 Si Lizzy----------------------------------

Si L—izyy….

She’s dead in Jhudiel’s arm…

The end….. for 2^nd quarter.

>>> CHAPTER 21 HERE