Catch Your Heart - Chapter Twenty-one

Chapter 21

3^rd Quarter: Secrets of your heart

Reality Check

Chleo’s POV

 Hanggang ngayon hindi parin tumitigil ang mga mata ko sa pag-iyak. Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwalang wala na ang kapatid ko.

Sa ngayon hinihintay namin na matapos ang pagkri-cremate sa bangkay ni Lizzy.

Kanina ng ibaba siya ni Jhudiel ,halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko, hindi lang ako ang buong  Trigunerx.

Noong una nasuntok pa ni Terrence si Jhudiel dahil akala niya ay isa ito sa mga laro ni Jhudiel buti na lang at dumating si Gramps at siya ng nag-asikaso ng lahat ipinatingin pa muli namin si Lizzy pero wala na talaga.

Wala na.Wala na ang kakambal ko .

“Don’t stress your self too much. “ napatingin ako sa nagsalita . How can hesay that! “ Don’t stress my self too much?!! Lawrence! Kapatid ko yon!Kakambal to be exact!! Kung ikaw ba mamatay si Kel ?Magagawa mo pang pigilan ang stress?!! “ sigaw ko sa kanya.Pero sa halip na magalit sa pagsigaw ko sa kanya niyakap niya lang ako.

Napatayo kaming lahat ng lumabas si Gramps dala-dala ang urn ni Lizzy.Agad agad akong lumapit kay Gramps at kinuha ito.

 “ Natawagan ko naang parents niyo,pauwi na sila. Ang mabuti pa mag-si uwi na muna kayong lahat,pare-pareho tayong pagod lahat. Magpahinga muna kayo saka tayo mag-uusap .” seryosong sabi niya .

Alam kong gustong malaman ni Gramps ang puno’tdulo ng lahat ng ito .Noon pa man hindi man niya sabihin alam namin nina Lawrence na sa aming apat si  Lizzy ang pinaka-iniingatan niya. Alam kong nasasaktan din si Gramp sa mga nangyari .

 “ Let’s Go “ aya sa akin ni  Lawrence .Napatingin ako kay Kel ( Terrence) na hanggang ngayon ay nakaupo parin sasahig ng  Cremation Room (di ko alam yung tawag ) Nakayuko siya. Alam ko umiiyak siya. “Kel “ tawag ko sa kanya ,pero hindi siya tumingin lalapitan ko sana siyapero pinigilan ako ni Lawrence,at nakita korin umiling si Gramps na parang sinsabing hayaan ko na muna si  Kel.

Ibinalik ko muna kay gramps yung urn ni Lizzy saka ako nagpatianod sa panghhila ni Lawrence. Nakita ko rin sinensyasan niya yung mga Trigunerx na sumunod sa amin. Alam kong sa mga panahon na ito ,katulad ko nasasaktan din sila sa pagkawala ni Lizzy.

Terrence POV

 “ Boy!Get up there!! “ sigaw sa akin ni Gramps.Hindi parin ako makapaniwalang wala na ang babaing pinakamamahal ko.

“Kasalanan mo rin naman ang lahat ng ito .”seryosong sabi ni Gramps

 .Napatingin ako sa kanya.

Tama naman siya kasalanan ko ito. Hindi ito mangyayari kung hindi ko iniwan si Lizette.

 “ Alam kong iniisip mo ,mali ka kahit hindi ka umalis sigurado akong mangyayari parin ito. Nakpagdesisyon na si Lizette. “ sabi ni Gramps na basang –basa na ang iniisip ko. Tiningnan ko lang siya.

“ Pero alam kong alam mo na this thing can be prevented. “ I know. Sinabi saakin noon ni Gramps yon,Pero ayoko.Hindi ko iyon magagawa.

“Kung pumayag ba ako Gramps sa tingin mo ba magiging masaya si Lizette??” tanong ko sa kanya.

 “ Maybe at first , Hindi pero nasa iyo naman yon eh.Kaya nga lang pinili mong magpakaduwag at hayaan ang  babaing mahal mo masaktan at umabot sa punto na ito. Nasabawat pagkakataon na bibigyan ka niya pagkakataon hindi mo ginagawa  hindi mo iyon ginagamit. Slow ka talaga apo, “ –Gramps.

“ I know , If mabibigyan ako ng pagkakataon , huling pagkakataon. I’ll do everything for her. Kaso huli na. “determinadong sabi ko .Pero kahit gaano ako kadeterminado,huli na . Wala na.Hindi ko na magagawa iyon.

“ Huwag kang magsalita ng isang bagay na hindi  mo kayan panindigan ,ilang beses ko naa iyang narinig sayo?? Pero ano pang magagawa niyan kung wala na siya. “ panenermon niya pa sa akin. At bago pa niya idikta sa akin lahat ng pagkakamali ko umalis na ako .

Na punta ako sa mat tabing ilog. Hindi ko alam pero kahit anong gawin ko naalala ko parin siya.

Nagulat ako ng may tumapat na panyo sa mukha ko.Napatingin ako sa nag-abot nito sa akin. Napakuno’t ung  nook o. Nakita ko na siya pero hindi ko maalala kung saan.

“ Nurse Shanisce “ biglang niyang sabi

“ Huh??”

 “ Nurse Shanisce ang pangalan ko ,at oo pamilyar ako sayo dahil ako yung Nurse na nakabantay kay Ms. Lizette noon. Here, kailangan mo ito” pilit niyang inaabot sa akin  yung panyo. “ I don’t need that “ pagtanggi ko sa kanya.

 “ Anong hindi,kita mo,basang basa yang pisngi mo.” Pagkasabi niya non siya mismo ang nagpunas ng luha sa mga pisngi ko. “Wag kang masyadong malungkot,isipin mo na lang kung anong mararamdamn ni Ms. Lizette kung yung isang taong pinagkukunan niya ng laka eh malulungkot dahil sa kanya. Mabuting tao si Ms.Kaya sigurado akong kung nasaan man siya ngayon .maayos na siya “ mahabang sabi niya ,Nakatingin lang ako sa kanya.Pagkatapos ay  ngumiti siya at naglakad palayo.

 Nurse Shanisce…. I should thank her..some other time..

Lawrence POV

Kasalukuyan kong tinitingnan si Chleo ,kanina pa kami sa tapat ng building  condo namin,pero ayoko pa siyang gisingin. Alam kong pagaod napagod siya,physically and mentally.

“Hmm --- unti unti niyang dinilat ung mga mata niya.hinawi ko yung buhok na tumatabing sa mukha niya. “ Nandito na tayo “ sabi ko sa kanya. Tumango lang siya at bumaba ng kotse .Tahimik lang kami na pumunta sa condo ni Lizette.

 “ If you want ----------------

“It’s okay,pero pwede bang samahan mo muna ako??” tumango naman ako.As if I’ll leave her. I wont do that.

//

Nang makatulog si Chleo pumunta muna ako sa condo ko.

This condo ….na puno ng memory ni Serge. Every corner of this room.Reminds me of her .I know its my fault.

Serge….   

Im really sorry for hurting you

But i dont really mean to

Maybe its not yet the right time

For us to be together
Maybe if you just came earlier
maybe..maybe ,...maybe

Ten’s POV

 Nang pauwiin kami ng Lawrence ,sa condo ng Trigunerx kami dumiretso. Magpa hanggang sa ngayon wala parin nagsasalita sa amin.

Hindi parin kami makapaniwala nawala na si Princess .

 Pamaya-maya nagulat kami ng magsalita si Eight na may kinakalikot sa laptop niya. Napatingin kami sa kanya .

“Fight “ yan yung sinabi niya.Agad agad kaming tumayo at naghanda. Kahit na emotionally were not fine. Kailangan padin naming lumaban.

Responsibility namin yun.

Pagpunta namin don.Agad kaming sinugod ng mga pangit naming kalaban. Maga desperado talaga.Tsk.Tsk.

Jhudiel’s POV

 Pinapanuod kong lumalaban ngayon ang Trigunerx. Tsk.Mga wala sa sarili.

Sa iilang beses  na napanuod ko silang lumaban non ,Hindi ko pa nakita na tinamaan  sila ng mga kalaban nila.Ngayon lang.Ganito ba talaga ang epekto sa kanila ni Lizette.??

Pagkatapos nilang lumaban lalapit sana ako sa kanila pero biglang nagsalita si Four.

“ Ayoko na “ seryosong sabi niya. Napatingin naman sa kanya yung iba

 “Ako din.”pag sang-ayon naman ni Onee naseryosong seryoso din ako mukha. This is the first time na nakita ko siyang ganyan.

Iba ka talaga Lizette. Iba ang epekto mo sa mga lalaking ito.

 “ Your all tired ,huh??” napatingin silang lahat sa akin ng magsalita ako. “ Sa tingin niyo ba matutuwa si Lizette kung makikita niya niyang mga bugnot niyong mukha.”

   “Ano bang ginagawa mo dito ?? “-Nine

“ Change topic lang dre??  Masyado kayong madrama--------------

“ The hell,wag kang magsalita na parang alam mo yung lahat !!” sigaw ni  Five.

*sighs*

 “ Oo,hindi ko alam  ang  lahat pero nag-iisip kasi ako.Lizette is a wonderful girl,alam niyo yan  sakali ba na makita niya kayong ganyan ang kinkilos don’t you think mas malulungkot siya?? “Natahimik silang lahat.

“ Its hard to fight,its hard to act like  its fine even if its not. “sagot ni Six.

Bahala kayo ,pero sabi nga ,wag kayong magdesisyon dahil lang sa temporaring feelings. “ The were giving up now. “ Tandaan niyo lang na Trigunerx ins’nt just a name of a gang. You were --------I mean we are the Trigunerx… pag sinuko niyo its also ending up the friendship. “ napatingin sila ulit sa akin .Alam nilang totoo ang sinasabi ko.

Pero wala akong magagawa its their choice.

Serge Lizette MonteVerde I know your capable f doing incredible things but I didn’t expect it will come to this point.

   >>> CHAPTER 22 HERE