Friends Zone : Chapter 16

[Ever Ever After]

Storybook endings, fairy tales coming true
Deep down inside we want to believe they still do
In our secretest heart, it's our favorite part of the story
Let's just admit we all want to make it too

“Kung sasabihin ko ba sayong mahal kita maniniwala ka?” tanong ko sa kanya.

Inaasahan ko na ang magiging sagot niya pero hindi ko alam na ganito pala kasakit kung maririnig ko iyon mismo sa kanya.

“Ano yun? Joke?” tumatawang tanong din niya sakin. “ Ang hilig mo talagang magbiro kahit kelan. Sira ka talaga. But thank you for making me laugh” Sabi pa niya at hinampas hampas ang balikat ko.

“Oo naman..joke lang yun...baliw ka kung maniniwala ka. Ako? Magmamahal? Sayo? Imposible yun..pinapatawa lang kita..ang panget mo na kasi eh.” tumatawang sagot ko din kahit na ang totoo pakiramdam ko isang libong kutsilyo ang sumasaksak sa puso ko sa bawat katagang binibitawan ko.

Pero kailangang kong magpanggap na biro lang ang lahat. Kasi hindi rin naman siya maniniwala eh. Kahit na sabihin ko pang totoo yun.

Imposible.

Dahil kahit kelan hindi niya ako tinignan sa paraang gusto ko.

Hindi niya ako tinignan bilang isang lalaki.

Kaibigan.

Iyon lang ang tingin niya sakin.

Kung pwede ko lang sanang aminin.

Na ayokong kaibigan lang.

Na mahal ko siya.

Kaso hindi eh. Kailangan kong itago.

Pero ang sakit sakit.

Kasi yung sikretong itinatago ko...

Ang bagay na gusto kong ipagsigawan sa buong mundo.

Ako ay isang lalaking...

Lihim na nagmamahal sa babaeng kahit kelan hindi ko pwedeng angkinin.

Ever ever after
If we just don't get it our own way
Ever ever after
It may only be a wish away

***

Start a new fashion, wear your heart on your sleeve
Sometimes you reach what's real just by making believe
Unafraid, unashamed
There is joy to be claimed in this world
You even might wind up being glad to be you

“Mahal mo ba talaga siya? O nakikita mo lang sa kanya yung babaeng una mong minahal?”

Hindi ako nakapagsalita.

Bulls eye. Yun ang tumama sakin. Napag-isip isip ko na may punto siya.

Bakit ko nga ba siya ginirl friend?

Bakit ko nga ba siya nagustuhan?

Tama..kasi nakikita ko si Yvette sa kanya.

The way she talks..the way she moves...the way she laughs.

Si Yvette ang nakikita ko.

Pero yung pagmamahal na nararamdaman ko sa dibdib ko? Para ba kay Yvette lang yun?

O mahal ko nga ba talaga siya?

Ang gulo. Gustong sumakit ng ulo ko.

“Pinasok mo ang gulong iyan...ikaw din ang mag-isip ng paraan kung paano mo sosolusyunan. Pero isa lang ang tandaan mo..sa gagawin mong desisyon.. paniguradong may masasaktan... maging handa ka sana”

Ayoko ng ganito...

Hindi ko naman naisip na aabot sa ganito eh.

Hindi ko naman kasi alam na babalik siya ulit.

Ang gulo.

Sino ang dapat na piliin ko?

Ever ever after
Though the world will tell you it's not smart
Ever ever after
The world can be yours if you let your heart
Believe in ever after

***

No wonder your heart feels it's flying
Your head feels it's spinning
Each happy ending's a brand new beginning
Let yourself be enchanted, you just might break through

“Simple lang naman ang pangarap ko eh.. ang makakita ng lalaking mamahalin ako bilang ako...yung ako lang..pero sa mundo ngayon saan ba sila nagtatago? Bakit ang sakit-sakit? Kung pwede ko lang turuan ang puso ko na huwag siya ang mahalin...kung pwede lang sana...ilang bese na akong nasasaktan..ilang beses na akong nagpaparaya..kelan ba darating ang panahon na ako naman? Na ako naman ang magiging masaya”

Hindi pala lahat ng story may happy ending. Isang malaking kalokohan ang fairy tale. Pinapaasa lang tayo na may isang Prince Charming na darating upang iligtas tayo sa dragon sa tore.

“Huwag mong iasa sa fairytale ang love story mo..dahil ikaw ang gumagawa ng sarili mong kwento. Kung gusto mong maging happy ending ang kwento...lumaban ka... huwag kang tumulad sa mga bida sa fairytale na nagpapaapi..dahil una sa lahat..hindi ka si Cinderella!”

Kung minsan gusto kong iuntog ang ulo nitong kaibigan ko eh. Kasi ayoko mang aminin tama siya. Tayo ang gumagawa ng sarili nating kwento. Tayo ang gumagawa ng sarili nating kapalaran. Ang Diyos nandyan lang upang gabayan tayo..hindi natin dapat iasa sa kanya ang lahat. Ang fairytale ginawa lang para sa mga bata..para matuto silang mangarap na may isang Prince Charming na darating at magmamahal sa kanila. Pero tulad nga ni Ariel sa Little Mermaid..ipinaglaban niya si Prince Charming laban kay Ursula.

Tama.

Lalaban ako.

Pero teka...

Hanggang kelan ako lalaban?

Paano kung isuko niya na pala ako?

“Ang mahalaga..lumaban ka..hindi ka nagkulang”

Tama.

Sabi nga sa isang palabas..

“Ang buhay ay parang isang malaking Quiapo. Madaming snatcher..maagawan ka. Kaya dapat lumaban ka”

To ever ever after
Forever could even start today
Ever ever after
Maybe it's just one wish away
Your ever ever after

***

I've been dreaming of a true love's kiss

Dear Diary,

Naku po! Mukhang mahirap gawan ng paraan at kwento itong mga batang ito! Ang titigas ng ulo. Mukhang papalpak ang powers ko sa kanila ah. Haay! Ano nga ba ang dapat kong gawin?

-Alias Kupido

Oh, for ever ever after

***

>>>CHAPTER 17 HERE