You Got Me : Chapter Four

Chapter Four

Meet Little Mr. President

            Eto namang mga bading na to, hindi man lang tinakpan yung bibig ko. Malay ko ba naman na anak ni Mr. President itong si Mahangin Man, tuloy hello disciplinary office ako.

            “Ms. Shizuka siguro naman ayaw mong mawala sayo ang scholarship mo?” tanong ni Mr. Poblete sa akin in a very calm and low voice. “Pero bakit naman ginanon mo si Sir Wacky, hindi mo ba alam na anak sya ni Mr. President?”

            Si Mr. Disciplinarian hindi ko alam kung hibang o engot lang eh. Sisigawan at papahiyain ko ba naman yung tao kung alam ko na anak pala sya ng mag-ari ng school na pinapasukan ko? Syempre naman hindi ko gagawin yun lalo na at alam ko na pwedeng malaman nina Mama ang pinag-gagagawa ko dito sa school, ayokong pumunta ng Japan for good.

            “Sorry po Sir, hindi ko naman po kasi alam na sya ang anak ni Mr. President. Saka kasi po Sir nung minsan talagang pinakulo nya ang dugo ko, feeling close po kasi sya masyado.” Katwiran ko naman, akala mo naman mananalo ako sa isang to.

            “Pero kahit na Ms. Shizuka, mali pa rin iyon. You have to learn how to control your anger, your emotion. Hindi lahat ng tao kasing-maunawain ni Sir Wacky.” Maunawain, saang banda? “You have to say sorry to him.”

            Ako hihingi ng sorry sa kanya, ano bang ginawa kong mali sa kanya? Kung tutuusin sya naman talaga ang may kasalanan eh. Unang-una dapat hindi na sya nag-insist na ihatid kaming dalawa ni Milo sa bahay ko, pangalawa sana nag-sorry sya nung nabangga nya ako sa counter o kahit man lang tinulungan, pangatlo sana hindi na lang sya umepal nung nag-uusap kaming dalawa ng kuya ko, at pang-apat sana hindi na lang sya pinanganak na makulit para naman hindi na umabot sa ganito ang lahat.

            “Eh Sir, paano po ako hihingi ng sorry sa kanya eh hindi ko naman po alam kung saan ko sya pwedeng puntahan para kausapin.” Dumadahilan na naman daw si ako oh!

            Nag-ring yung telepono sa table ni Mr. Poblete at sabay hand gesture na wait. “Disciplinary office… Yes Sir, she’s here inside my office… Ok Sir, I let her know… No problem Sir, bye!” at binalik na nya sa cradle ang phone receiver.

            “Please meet Sir Wacky at the President’s Office, right now! You may now leave Ms. Shizuka!”

            Patay!!! Naku po naman oh, mukang matutuluyan yung plano kong sa Japan na lang mag-stay, ayoko dun!!! Paglabas na paglabas ko ng Disciplinary Office sinalubong ako ng apat na bakla, of course kanya-kanya silang tanong na parang mga field reporter.

            “Deminyita baby, whatetch happen inside the office?” tanong ni Milka.

            “Gorabelles ka na ba out of the school, expulsion ba ang verdugo sayo ni Mr. Pants?” grabe naman sa expectation tong si Miley, tanggalin ko kaligayahan nya eh.

            Syempre may sarili ring tanong si Mina. “Demi-licious babe, anyareh? Ansaveh ni Mr. Pobs, nagka-usap na ba kayo ni little Mr. President?”

            And the one million peso question will be asked by Emilio Alejandro Perez Punongbayan. “My DBF from satan’s crib, nasa loob din ba si fafable wafung papa Wacky ko?” malandi talaga, mas inuna pa talaga si Mahangin Man kesa sa kalagayan ko.

          “No comment ako sa mga tanong ninyo, may kailangan pa akong puntahan. Mauna na ako sa inyo at pupunta pa ako sa impyerno!” at naglakad na ako papunta sa Office of the President.

            Habang nag-lalakad ako papunta sa mahangin na lalake na yon ay pinag-titinginan naman ako ng ibang estujante ng school, iba na talaga kapag sikat ka, kilala ng lahat!

            Ilang minuto pa at himalang hindi nagbago ang isip ko na pumunta sa opisina ni Mahangin Man. Ngayon ko lang naramdaman yung kaba, parang gusto ko ng maglakad palabas ng Admin building. Hindi naman siguro mapapansin ng mga tao dito na nanginginig ang tuhod ko sa sobrang kaba. Kasi naman eh, baka mamaya maisipan nya na lang bigla na i-expel ako, pano na lang ang future at diploma na pinapangarap ko?

            “Are you Ms. Demi Shen Shizuka?” tumango lang naman ako, baka kasi simpleng opo lang ang sasabihin ko eh mabulol pa ako dahil sa sobrang kaba. “Pasok ka na, hinihintay ka na ni Sir Wacky.”

            Oh my good Lord, please help me to be a pasensyosa girl kahit ngayon lang na haharapin ko si little Mr. President. Pagpihit ko nung door knob at konting pagtulak, naramdaman ko agad yung malamig na aircon, ang sarap sigurong matulog dito.

            “Good afternoon Sir, pinapatawag nyo daw po ako!” magalang kong sabi sa kanya, pero hindi sya sumagot kahit simpleng ‘ha’ lang. “Sir!” tawag ko ulit sa kanya pero wala pa rin talaga. Hindi ko naman sya makita kasi nakatalikod sa akin yung swivler chair nya.

            Naku naman oh, mukang sasayangin lang nya ang oras ko. Hindi ba nya alam na may klase pa ako ng three? Anong klaseng presidente ng eskwelahan ang isang tulad nya na tini-tolerate ang pag-cut ng class ng isang student?!

            “Sir!” tawag ko ulit sa kanya.

            After five minutes at ilampong beses na pagtawag ko sa kanya ng SIR ay hindi pa rin sya gumagalaw, so I decided to get out of his office to tell his secretary na natutulog yata si little Mr. President.

            “Excuse me po Mam, kanina pa po kasi ako nasa loob pero parang tulog po yata si Sir. Kanina ko pa rin po kasi sya tumatawag pero hindi naman sya sumasagot, baka po natutulog si Sir”

            Pumunta naman sa loob yung secretary para i-check siguro kung humihinga pa ang lokong Mahangin Man na yon, at wala pang isang minuto ay lumabas na ulit ito.

            “Mukang pagod si Sir Wacky, nakatulog nga sya.”

            “Ah Mam, pwede na po ba akong umalis, may klase pa po kasi ako and it’s about to start na po.” Pumayag naman yung babae. “Thank you po Mam.”

            Bwisit na lalake na yon, ipapatawag ako tapos matutulog lang pala. Ng dumating ako ng classroom namin nandon na si Mam Wilma, pero salamat na lang at hindi pa sya nagsisimulang mag-discuss.

            “Deminyita saan ka ba nanggaling, we thought-fulness hindi ka na papasok sa banga!” tanong ni Milo pagka-upong pagka-upo ko sa tabi nya. “Where have you been gelay?”

            We’re in the middle of an activity on my Foods 324 subject ng biglang may kumatok sa room namin. Deadmatology lang ako kasi kailangan maganda ang maging plating ko sa food na pinag-hirapang lutuin at pasarapin ni Milo, kasi kung pangit ang plating na magagawa ko ay sa bahay ko tutuloy ang sang-kabadingan troop for one whole week. Iniisip ko pa lang ang mga pwedeng mangyari sa one week na yon parang ayoko ng umuwi sa bahay ko.

            Wala naman akong narinig na kahit na ano after that knocked, maramdaman ko na lang na merong isang kamay na humila sa kamay ko. Pusang-gala naman oh, nasira yung ginagawa ko!

            “Ano ba naman yan oh!” at tinabig ko yung kamay na humawak sa kamay ko. “Wag ka ngang malandi jan Milo, nakita mo ng over sa focus ako dito tapos mangugulo ka. Kapag mababa lang ang naging grade natin dito humanda ka sa akin, isang linggo mo akong pakakainin sa Shakey’s!” mahabang sabi ko kay bakla ng hindi man lang sya tinitingnan.

            After kong sabihin ang linya na yon ay parang narinig ko yung mga classmate ko na naghagikgikan, ano bang nakakatawa sa sinabi ko? Bakit ba parang ang weird ng mga tao ngayon, ano bang meron.

            “Ayos, tapos na ako Milo! Look!” paglingon ko sa left side ko, hindi muka ni Milo ang nasilayan ko kundi ang muka ni “S-sir Wacky!” anong ginagawa nya dito?

            “Siguro naman pwede ka ng sumama sa akin, now that you’re thru with that activity?”

            Demi, be good to him ok? Alalahanin mo kailangan mong maging mabait sa kanya dahil sa kanya nakasalalay ang scholarship mo. “Eh Sir Wacky, hindi pa po tapos yung klase ko?” ayos sa mga dahilan, akala mo makakalusot.

            Tiningnan naman ni Mahangin Man si Mam Wilma. Mam Wilma parang awa mo na, kahit ngayon lang ay tulungan mo ako. “I’m sorry Sir Wacky but I can’t allow Demi to come with you even if you’re the son of Mr. President, we still have activity.” Oh thank you oh so much Mam Wilma, promise hindi na ako male-late sa klase natin. “But if you want Sir, you can be the one who will try the food that my class cooked for their activity.” That’s a very bad idea Mam. Nasaan ba yung bote nung lason dito sa loob ng kitchen lab ng malagyan tong niluto ni Milo?

            “That’s a great idea Mam, pwede po ba na ako na rin ang magbigay ng grades nila for this specific activity?”

            Alam kong may galit sya sa akin, baka nga kinakamuhian pa nya ako eh, pero parang hindi naman yata talaga tama na sya lang ang magbibigay ng grade namin para sa activity na to na pinagbuhusan ko ng sandamakmak na concentration para mapaganda ang presentation nitong niluto ni Milo.

            “Ok class, you put all your dishes at the center table para mahusgahan na ni Sir Wacky ang mga niluto ninyo.”

            “Ikaw na maglagay nyan sa table Lola Milo.” Utos ko kay bakla.

            “Ikaw na Deminyita, baka sakaling bigyan nya tayo ng mala-Empire State Building na grade ni fafa.” Utos naman sa akin ni Milo.

            Kunwari pa tong isa na to, burahin ko make-up nya eh. “Bakla naman, ikaw ang dapat magdala nyan kasi ikaw ang nagluto this time, so it means you are the one who is more responsible sa activity na yan.” pang-uuto ko kay Milo.

          “Milo, Demi ano pa ba ang hinihintay nyo jan?” sita naman sa amin ni Mam Wilma.

            At the end of the day, ako pa rin ang nanalo sa debate naming dalawa ni Milo, hahaha!!! Si Milo na ang nagdala sa center table nung pinaghirapan naming dalawa, sana lang wag laitin nung mahangin na yon yung ginawa namin dahil talagang kakalimutan ko na anak sya si Little Mr. President!

            Tinikman na ni Mahangin Man at Mam Wilma yung mga naunang group, at parang balak nilang gawing finale ang luto ni Milo. At iyon na nga ang nangyare. Nung sumubo silang dalawa, mas gusto kong makita ang itchura ni Mam Wilma kesa dun sa isa na mukang nagmamarunong lang.

            “So Sir Wacky, what can you say about the dishes of my students?”

            Ayoko na makinig, alam ko naman kung anong sasabihin ng mokong na yan tungkol sa pinag-paguran naming dalawa ni Milo. Baka mamaya mag-panting lang ang tenga ko sa maririnig ko eh mawalan pa ako ng scholarship or worst masipa palabas ng university na to.

            “Sa last dish naman na tinikman natin Mam, it’s not overpowering. Yung mga ginamit na mga ingredients is makikita lang talaga sa loob ng isang typical kitchen house, which is good because everybody can make this kind of dish.” Naks, sanay pala syang magsabi ng maganda. “But if we are talking about working in a five-star hotel and restaurant, I bet this dish will not pass the standard of the food critics.” Ginandahan nga sa simula, pero ibinagsak din naman sa huli. “As for the presentation, we all see na napaka-focus nung gumawa nito. It is so good to look at, the presentation of this dish you’ll feel like you don’t want to eat this kasi sayang yung magandang presentation.” Sa mga pauto naman, mamaya pag pumayag na si Mam na sumama ako sa kanya malamang saktan na ako nyan. “But as I can see, ang theme ng activity ninyo is lutong-bahay, I can say that this group will have the highest grade from me.” Sabay turo nung gawa naming dalawa ni Lola Milo.

            Sobrang tuwang-tuwa naman daw ang baklita, at syempre pa naki jump-for-joy na rin ako at ang tatlo pang mga bading kay Milo. Hindi naman sa pagmamalaki pero laging kaming dalawa ni Milo ang nakaka-kuha ng highest score sa mga activities.

            Ilang reminders pa ang sinabi ni Mam at binilin na lang nya na linisin namin ang kitchen bago kami umalis, pero etong lalake na to ayaw talaga akong tantanan.

            “Mam Wilma, please excuse Ms. Shizuka sa paglilinis this time. We really need to talk about so many things.”

            Bahala sya sa buhay nya, excuse nyang mag-isa muka nya. HINDI AKO SASAMA SA KANYA HANGGANG HINDI MALINIS ANG KITCHEN LAB! Ayoko syang kausap, ayoko syang makita!

            “Sige na Demi, sumama ka na kay Sir Wacky, at mukang importante talaga ang pag-uusapan nyo.” Biglang sabi ni Mam.

            “Pero Mam, hindi pa po ako ta---“

            “It’s ok, you may go now!” no, that’s not ok!

            No choice naman na ako, nagtanggal na ako ng apron at nag-ayos ng bag ng lumapit sa akin ang apat na bakla.

            “Girl, balitaan mo na lang kami agad ha.” Nako Milka, sasaktan na talaga kita.

            Natural hindi magpapatalo si Milo na saksakan din ng dami ang kalandian sa katawan. “Girlash, sa akin yang si papa Wacky ha.” Kanyang-kanya na no.

            “Wag nga kayo jan, puro kayo kalandian eh. Baka mamaya eto na pala ang huling araw ko dito sa school.”

            Bigla namang may kinuha si Mina sa bag nya sabay sabi na “Mga sisteret, pa-picture tayo kay Sir Wacky, isa tong milestone para sa atin.” Milestone na ano, milestone saan? “Since ikaw lang naman ang mabait dito Demi-licious baby gelay, ikaw na ang mag-picture sa aming lima.” Sabay abot sa akin ni Mina ng digicam nya.

>>>CHAPTER 5 HERE