(Cassy’s POV)
Kinabukasan, maaga akong nagising. Naligo ako agad at
nagbihis. Isa lang ang nasa isip ko ngayon…
“Ma, gising na!!!
Punta na tayong Eiffel Tower! Please ma…gising na!!!” Niyugyog ko talaga ng
husto si mama para magising. Ang harsh ko. LOL! First day namin ‘to sa Paris
and I really wanted this day to be very ramarkable! Syempre gusto kong unang
puntahan namin ang favorite spot ko.
“Uhmm…” Umungol lang si mama.
“Mama naman…tingnan
mo ako, tapos na akong maligo at magbihis. Bilis na ma, sayang ang oras
eh! Come on.” Tapos niyugyog ko parin sya.
“What??? o_0 Ba’t ang
aga naman nak?” My mother’s eyes
slightly circled dahil sa gulat.
Bumangon na sya at sinuklay ang buhok. Oh di ba?
Parehong-pareho kami ng mama ko ng habit. ^_^
“Teka, sa’n nga ba
tayo pupunta ngayon nak?” Tanong ni mama saka bumaba na sa kama at nilagay
ang dalawang kamay sa beywang habang nakatayo at nakaharap sa isang magandang
nilalang. xD
“Sa Eiffel Tower!”
My eyes blinked and lips pouted.
Ngumiti si mama. Gets nya kasi na dun talaga ang unang-una sa
listahan ng mga gusto kong puntahan.
“Kunin mo nga yung
laptop nak at mag-iinquire muna ako ng Paris Visite Pass.” Sabi ni mama
sabay upo sa kama.
Mabilis ko namang kinuha ang laptop at inabot agad sa kanya.
“Here.” Saka nag-smile ako.
“Ahm, ma…ano pala
yung Paris Visite Pass?” Tanong ko saka tumabi sa kanya.
“It’s like a ticket
anak. Nakalimutan ko kasi mag-purchase nun nung nasa airport pa tayo. Sobra din
akong na-excite eh. Yun ang magbibigay satin ng discount sa pamasahe sa lahat
ng trains at buses nila sa Metro Station at pati na rin sa lahat ng tourist
attractions dito sa Paris na pupuntahan natin. Kukuha ako ng dalawa which is
good for one week and another two for the next week until matapos natin ang
vacation natin dito.” Mama explained making her fingers busy in browsing.
“Wow ang cool naman!”
Namangha ako.
“Pero sa ngayon, sa
bus muna tayo bibili ng ticket going to the redemption point kung saan natin
kukunin yung Visite Pass.” Dagdag ni mama.
“Hmm. Okay po.”
Sabi ko. Tapos tumayo ako at habang inaantay ang update ni mama tungkol dun sa
Visite Pass na yun, nagtungo muna ako sa terrace ng room namin.
“Ang ganda talaga dito.” Usal ko habang ginagala ang tingin sa paligid.
“HUWAAAW !!!”
I exclaimed. I was so much delighted nang makita ko ang isang tindahan ng mga
musical intruments sa may tapat ng hotel na ‘to. “Music store…” Bulong ko sa sarili habang nakangiti.
Hindi ko maitikom-tikom itong bibig ko sa lapad ng ngiti.
Ang daming naka-display na guitars! Pupuntahan ko kaya yan para matingnan yung
mga instruments…Hmm wait a minute, Zev din kaya ang pangalan ng may-ari ng
botique na yan? Musique Zone D’Zev…Hmm
na-miss ko na naman bigla si Zev. Bakit ba kasi hindi nya hiningi number
ko eh. LOL ! As if gusto naman ako nun...Tsk.
“Okay na nak…ligo
muna ako.” Sabi ni mama in a slightly loud voice.
“Bilis-bilisan nyo
ha? Gutom na ako eh.” I said while putting my right palm in my stomach.
Nagmi-miscall na sila. Hahaha!
“Hindi talaga ako
mapalagay habang tinitingnan ko ang Musique Zone D’Zev na yan.” I thought
to myself. May kakaibang kutob ako eh. Pero hindi naman siguro. Malay ko bang
thousands of males here in Paris were named ‘ZEV’. Hay ewan…ano ba ‘tong mga
iniisaip ko. Ah basta, Eiffel Tower muna! LOL!
While waiting for mama, kinuha ko muna yung laptop at
nag-log in sa facebook. Medyo matagal na rin kasi akong di nakapag-update ng
status eh.
Umupo ako sa kama then placed the laptop in my lap (kaya nga
siguro laptop tawag dito. LOL). Pagkatapos kong mag-log in, shocked agad ako sa
dami ng notifications, friend requests at messages. Wow ha! Two weeks nga lang
akong di nakapag-fb eh.
Tiningnan ko yun lahat. Ang saya kasi may nag-video pala
sakin nung Christmas party namin. Ganda ko pala nun habang kumakanta. Haha.
Self-love lang noh! Naka-focus din pala yung standing ovasion effect ni Andrew.
LOL! Yung mga nag-add naman sakin, pinili ko lang yung gusto kong i-accept. Di
naman sa choosy. Mahirap na kung confirm lang ako ng confirm kahit di ko
kilala. Delikado kaya yun. Saka…hmm, dito sa messages…ay naku mga link lang
pala gaya ng “Pa-like naman po nito, blah blah blah…”
Then I wrote in my wall: Super ganda dito sa Paris! Take note, airport at hotel marsollier opera
pa lang ang napuntahan ko pero manghang-mangha na ako :)
After a couple of sec, may nag-like agad.
“Andrew?” Si
Andrew…online sya! Without so much hesitations, nag-chat ako sa kanya.
Cassy Montefalcon: Hi
Drew! Kmusta ka na? I called u yesterday pero d ka sumasagot.
Andrew Montero: uie
cassy! buti naalala mo pa ako. e2, ok naman. pcnxa na kc medyo bz lng talaga aq
nun eh. Saka, may girlfriend na ako. di na aq masyadong nagfi-facebook ngayon.
buti naka-tiempo ka.
“Girlfriend? Ang
bilis naman…” Sabi ko sa sarili.
Cassy Montefalcon: Ah
ganun ba. Sino naman yang lucky girl na yan? hehe
Andrew Montero:
Remember Irish? three days pa lang kami. xD
Nag-isip muna ako before nag-reply.
Cassy Montefalcon: ah…yeah
I remember her. yung president ng classical music department right? well,
congrats Drew. ingatan mo yun, ang bait pa naman nun.
Andrew Montero:
Syempre naman.
“Bihis muna ako nak.”
Mama snapped.
“Sige po.” I respond
then replied to Andrew.
Cassy Montefalcon:
Sige Drew, gotta go. May lakad kami ni mama ngayon. Ingat!
Andrew Montero: Sige.
Kw din <3
Turn off chat.
I went offline. Tama na siguro yung nalaman ko na busy na
sya ngayon kasi may girlfriend na raw sya. Tsk. I shook my head habang naisip
na ‘hindi ako affected noh!’
“Ready kana nak?” Sabi ni mama. Aba ang bilis magbihis ah !
Nag-smile lang
ako sa kanya.
“Then let’s go.”
I closed the laptop saka pinatong sa may drawer katabi ng
lamp shade. Nanlambot ako bigla. Pero hindi ako dapat makadama ng ganito.
Andrew was just my friend.
“Oh bakit? Anong
nangyari sayo?” Mama asked, looking at me curiously.
“Ah wala po…gutom na
kasi ako eh.” Palusot.
“Lika baba na tayo.
Masarap pagkain nila dito.” Sabi ni mama saka naglakad na palabas ng room.
Sumunod naman ako sa kanya.
Hotel Marsollier Opera resto.
“Anong tawag sa
pagkain na ‘to ma?” Tanong ko habang tinuro ang isang plate ng pagkaing parang
pancake na may strawberry toppings.
“Crepes Sucrees tawag
jan dyan nak. At hindi yan basta-bastang pancake lang.” Sagot ni mama.
“Ah..eh yan?”
Tinuro ko naman yung isang plate.
“Croque monsieur at Croque madame.” Sagot nya.
“Cool!” Ang
galing, memorized agad ni mama ang mga names ng inorder nya eh kanina nya palang nabasa ang
menu. Pinahanga na naman ako ng mother ko. LOL!
Nagsimula na kaming kumain at ang sarap talaga ng mga ‘to!
Grabeh, parang di ko ‘to pagsasawaan!
“Actually nak…”
Mama started to talk. “Mga typical foods
lang ang mga ito dito.Mabibili mo ito kahit saan. Since ito ang pinakamura sa
menu, ito muna inorder ko. You know, my plan is magsisimula tayong tumikim ng
pagkain na mura hanggang sa pinakamahal.”
“Ang cool mo ma!”
I chuckled. “Ang sarap ng French foods ma
ano?”
[AN: Ang Crepes Sucrees o sweet crepes ay best
for lunch. Pero pwede din sya sa breakfast depende sa gusto ng panlasa mo. Gawa
sya sa wheat flour na hinaluan ng shite sugar. Kadalasan nilalagyan ito ng
fruit syrup filling na hinaluan naman ng seasonal berries, fresh fruit, freshly
squeezed lemon, a sprinkle of sugar at konting cream. Ang Croque Monsieur naman ay isang bread sandwich na may ham sa loob at
gruyere cheese sa labas nito which is grilled normally in a frypan na may
konting butter. Kapag dinagdagan naman ito ng fried, halg-cooked egg bilang
topping, nagiging Croque Madamme na
ang tawag dito. It’s really best for breakfast. YUMMY!]
Crepes Sucrees at Croque Monsieur/Croque Madame
Author's POV: Pagkatapos nilang mag-breakfast ay agad silang nagpunta sa redemption point para bumili ng Visite pass. Pagkatapos pumunta na sila sa Eiffel Tower.
Eiffel Tower.
(Zev’s POV)
“Psh!!” I felt
disappointed after knowing that Cassy and the lady went to Eiffel Tower after
having their breakfast at the hotel. Yeah, I was watching them through my glass
window. The fact that I really hated to see Eiffel Tower because I remebered
how Mischa broke my heart suddenly vanished just because of Cassy. But if you’ll
gonna ask me why I followed them til here, I’ll give you three reasons. First, I
was overwhelmed upon seeing Cassy outside the terrace of the hotel wearing a
white coat early in this snowy morning. Second, I did not want to hid myself
again at the back of my glass window so that she won’t see me peeking. Ugh!
Awful, wasn't it? And third, I missed her…desperately and absolutely missing
her that I couldn't wait to finally hug her.
But, was this a bright idea? Following her wherever she go?
And getting a bit sad after finding out that they went to Eiffel Tower? The
most frustrating place I once considered! I hated Eiffel Tower…no, this whole
place of Champ de Mars I guess. But that was before. Those negative and
depressing thoughts were gone.
Then I remembered suddenly that I hid myself again. But this
time, in the bushes, still peeking and concentrating the direction of my vision
towards Cassy who was playing with the snow with the lady. I knew this was
quite awkward but seeing her laughing and enjoying every drop of snow in her
palms and taking pictures enlightened my whole entity.
(Cassy’s POV)
“Whoo! Another pose
naman ma!”
Picture here, picture there lang ang peg namin dito ni mama.
Pinapanood kami ng ibang tao but who cares di ba? We’re tourist and we have the
right to enjoy. Haha. The people around smiled at us. Halata naman na
nag-eenjoy din sila habang pinapanood kami. Nagtatawag pa nga kami ni mama ng foreigner para picturan kami eh.
Saka eto, favorite pose ko na yata ‘to. Nagpa-picture ako
habang nag-kiss sa metal ng Eiffel Tower! LOL! Kakaloka! Tawa lang ng tawa si
mama sakin.
âņğ swéėt nį zęv.. Ńakītå na påłä nìã síľą cášşý.. Ü
ReplyDelete