Happily "Never" After : Chapter Four

Chapter Four : Happily Ever After .

 Zack’s POV

 “Hey! “ saway ko kay Atasha  ng agawin niya sa akin yun sinusulat ko.

 “ Ay tula? Dramenching lang Bao??”

“ And now your calling me Bao again ?” may topak talaga tong babaing to.

 “ Masama ? Bestfriend naman tayo ah! Saka feel ko lang tawagin kang ganun ,para naman malighten up yang mukha mong busangot! “ sagot niya ito talagang isang ito.

Siguro nagtataka kayo bakit ganyan kami mag –usap after what I did 3 months ago,The Confession,remember?? Oh well it work out naman for month , its seems were not meant to be. Kasi we both found out na OO we both love each other pero hindi ibg sabihin nun na  kami talaga , at in the end narealize namin na friendly love or brother sister love lang yun meron sa aming dalawa.

“Pabasa ako ha!” sabi niya sa akin.Aaagwain ko sa kanya yung papel kaso tumakbo siya tapos huminto”Oops! Jan ka lang! Pag kinuha mo to sa akin alm mo na ang mangyayari “ panankot pa niya. Aish! Pasalamat siya .. Naku. Kung hindi lang ako desperadong makita SIYA .

Nagsimula na siyang basahin yung sinulat ko. At ang adik niya binasa niya pa ng malakas.

Hindi ko naisip na makikilala

Dahil laman sa isang pagkikita

Akala ko’y minsan lamang ito.

Pero unti unting nagkakilala tayo

Hindi man talaga kita pansin

Ikaw  nama’y malayo ang tingin.

Magkasama tayo sa iisang okasyon

Pero ang atensyon sa iba nakatingin

Ngunit nang tayoy nagkausap na

Hindi ko naisip na ako’y iyong mapapatawa.

Nagdulot ka sa akin ng kasiyahan

Binago mo ang buhay ko nang tuluyan

Bawat araw na nagdaan

Naging labis na makabuluhan

Dahil alm kong nariyan ka

Upang muli akon mapatawa.

Bigla akong nakaramdam ng sakit

Tadhana ay sadyang malupit

Bakit ngayon lang pinagtagpo ?

Bakit ikaw pa ang minahal ko?

Ngayon pang magkahiwalay na

At marahil ay din a magkikita pa

Ganito ba tlaga ang itiakda?

Bakit sa huli ,magsisisi din pala.

Sana’y dati pa nakilala

Noon pa san ako sumaya

Masakit tanggapin ito na ang huli

Punun-punoako ng pagsisisi .

“ Ay nako ang Emo mo talaga”comment niya pagkatapos niyang basahin.

 “Alam ko. “malungkot na sagot ko.

 “Aish . Naku! Oh eto!! “ inabot niya sa akin yung isan g pirasong papel

“Siguurado kaba dito ?”paninigurado ko.

“Wala ka bang tiwala sa akin ?Dont worry reliable ang sources ko saka awing awa na kasi ako sayo, halos dalwang buwan mo na siyang hinahanap pero waley padin. “ sagot niya.

Hay,bahala na ng,medyo nagdududa parin akopero wala naman akong choice ei. Matagal ko narin siyang hinahanap kaya naman kahit mga ganitong impormasyon tinatanggap ko na.

Sana ito na talaga ang address ng bahay ni Zakia.

I wonder kung saan to nakuha ni Atasha saka ko na siya kukulitin about dito.

Ang mahalaga si Zakia.     

***

Sa address ng binigay ni  Atasha

Hindi ko alam pero bigla nalang akong kinabahan.Pero this is it. Pinidot kuna  yung door bell. Ilang minute pa ay pinagbuksan ako ng katulong.

“ Sino po sila ? “tanong nito.

“ Ahm,dito po ba nakatira si Zakia?”  sabi ko naman pansin ko yung pakagulat sa mukha ng katulong  at sa reaction niyang yun mukhang nasa tamang lugar ng ako.

 “ Yaya,sino pong bisita natin ?” isang pamilyar na boses ang nagtanong.Napatingin agad  ako doon.

“ZAkia! “

O______O Naging ganyan yung mata niya .Tapos nag-iwas siya ng tingin .

 “ Ahm,Manang sige po papasukin niyo siya,”utos niya sa katulong agad naman ang pinagbukas ng gate nito.

**

“Upo ka ‘ “mahinhing sabi niya.Wala parin pinagbago ang mukha niya,napakamoparin nito,medyo mapulta nga lang siya ngayon.

“Bakit ka nandito ?”cold na tanong niya.

“ Ahm-eh kasi “

“ Kasi ??”

“ Im sorry “ yan lang ang nasabi ko .I really don’t know kung paano ko sasabihin na mahal ko siya.

“Pumunta ka dito para lang magsorry? *sighs* Hindi ko kailangan ng soory mo. Di ba sinabi ko naman sayo hindi ka dapat maguilty,its my fault to fall inlove   with you kaya ---please wag kang magsorry. “  ngumiti pa siya ng tipid sa akin.

“ Ah eh,paano ko ba sasabihin to, Hindi naman yun ung dahilan kung bakit ako nagsosorry oh well konti pala pero hindi talaga  yun yung reason kung bakit ako nagsosorry. “ ang hirap naman nito!

 “ Huh?Ang gulo mo naman ‘”confused na sabi niya.Huminga ako ng malalim bago magsalita.

“ Im sorry for hurting you that time, sobrang naguilty ako that time,pero hindi talaga yun yung reason .”

“Ei?Ulit ulit ka naman eh,pwede direct to the point na” iritadong sabi niya.

“ Okay! Okay! Chilax!Pasensya kana hindi ko lang talaga alam kung paano ko sasabihin sayong mahal kita. “

Halatang nagulat siya sa sinabi ko

“Mahal mo ako ?”

“Yeah,Im sorry   kung hindi ko agad narealize yun. Akala ko nung una naguguilty lang ako dahil nasaktan kita pero hindi pala kasi ang totoo mahal talaga  kita hindi ko lang pinansin yung nararamdaman ko dahil sa pag-aakalang si Atasha parin ang mahal ko. Pero everytime na kasama ko siya paran may kulang ,may hinahanap akong iba.and it turn out na ikaw yun.   Sobrang tanga ko na hindi agad marealize  yun. Im really really sorry Zakia. “

“Don’t you think its too late for that?” ramdam kong pinipigilan niyang umiyak.Oh my Zakia.Gustong gusto ko syang  yakapin pero natatakot ako eh. Baka kais umiwas siya

“I know pero  Nakapagdesisyon na ako kahit anong mangyari hindi kita susukuan .Ill make you fall for me again kahit ano gagawin ko  para lang mapatunayan sayng mahal kita. Handa akong maghintay  ng kahit gaano katagal “ matatag na sabi ko.

Ngumiti siya sa akin.

 “Bakit hindi kita matiis? “unti unti ng tumutulo ang luha sa mga mata niya.

 Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.” I really really sorry Zakia kung pinahirapan kita ng napakatagal. Sorry,Sorry “

Nagulat naman ako ng tinulak niya ako palayo sa kanya.

“Isang pang sorry mo papalayaisn kita dito! Please just shut up ang Kiss me! “ napangiti naman ako sa sinabi niya kaya’t hinila ko siya ulit at willingly I kissed her.

I really love this girl   ….very much.

a/n: may chapter five pa po.. ha ^_^ may unfinished question pa diba?? Sino nga ba si Laris sa buhay ni Zakia ?? Hmmmmmmm….

>>>CHAPTER 5 HERE

   

Happily Never After | Prologue | Chapter 1 | Chapter 2 | Chapter 3

Chapter 4 | Chapter 5 | Epilogue