“Teh tara, baba tayo pero samahan mo muna kong bumili ng
bolpen,” Sabi ng kaibigan ko noong ikatlong taon na namin sa sekondarya.
Sinamahan ko siya at bumaba kami para bumili ng bolpen. Nasa
kalagitnaan ako ng hagdan nang biglang dumulas yung sapatos ko sa isang hakbang
sa hagdan. Nagtuloy-tuloy ang bagsak ko hanggang ikatlong hakbang habang
maraming nanonood sa akin bumaba ng paupo sa hagdan.
“Huy! Ano, ayos ka lang?” Tanong ng kaibigan ko.
“Oo, ayos lang ako,” pero ang totoo niyan, hiyang hiya ako,
sobrang sakit ng katawan ko at gusto ko na maglaho noong oras na yun.
This is an Entry for DDH Challenge. Comment below please, thank you.
May moment din akong ganyan. OMG! Hahahaha! Saya no? Libreng ride.
ReplyDeleteAw, ilang beses na nangyari ito sa akin. XD
ReplyDeleteIlang beses nangyari 'to sa akin. Mas worst sinalo ako ni Crush. HAAHAHAHAHAHAHA
ReplyDeleteHAHAH, buti wala masyadong nakakita ..
ReplyDeleteilang beses nangyari sakin to sa mall! hahaha.. oh dba? mas wider audience..
ReplyDeleteHahaha. naalala ko tuloy yung katangahan ko nung bata ako. may hagdan din kami yung kahoy eh pinunasan ng floorwax, tapos seda pa yung short ko nun. tinry ko lang naman magpadausdos pero di ko ineexpect na magttuloy tuloy ako hanggang dulo ng hagdan. saklap nun. I feel you sis.
ReplyDeleteBiktima din ako ng hagdan :)
ReplyDeleteAww.. buti di ka napilayan..
ReplyDeleteAray ko po! Naranasan ko ang magtuluy-tuloy din ang pagbaba sa hagdan pero buti na lang, mukha lang ako tumatakbo at hindi yung tipong pasubsob. XD
ReplyDelete