Pretty? She's a Gang Leader - Chapter Thirty Seven

*Page 37**

Third Person’s POV

“Austin, pasalubong ha. =3=”-Sabi ni Nathan.

“Iuwe mo yong bruhang yon.”-Sabi ni Akira

“Nadala mo ba yung coat mo? Magpapasko na kaya baka nagii-snow na sa Japan. “-Autumn

“Kuya Austin~ Si Vien ha~”-Sabi ni Jayleen

“Kayo na lang kaya pumunta sa Japan. Mas excited pa kayo saken e. =__=”-Sabi ni Austin

“Sus. Kahapon naman iiyak iyak.”-Pang-aasar ni Kiel.

“Oy babye na. Di pa kame nagla-lunch.”-Sabe ni Autumn at yumakap na sa kambal.

“Ano?! Di nyo man lang ako aantayen maka-ales?!”-Austin

“Duh, it’s not like you’re going to stay there forever.”-Sabi ni Akira saka pa inirapan si Austin

“Yung address pate ha! Baka mali ka ng puntahan! Babaaaay~”-Sabi ni Yvonne na kakauwe lang galeng Palawan.

Umales na sila at iniwan mag-isa si Austin. Magkakasama silang lahat. Si Autumn, Nathan, Genesis, Akira, Kiel, Jayleen, Danica at Yvonne.

 “Asan nga pala si Kuya Adri?”-Tanong ni Danica

Napatingen naman ang lahat kay Autumn.

“Ah ano kase e, busy si Kuya Adri. Tumahimik ka muna Danica. Ayaw ko pa mamatayan ng kapated.”-Sabi ni Kiel at hiniget na si Danica at Yaj papalayo kay Autumn.

Dinikitan pa ni Yvonne si Autumn….

“Kase naman~ LQ pa~ Magbati na kayo. Yiiiie~ Mahal mo naman si Adrian dahbah?”-Pang-aasar ni Yvonne.

“Tigilan mo ko Probinsyana. Selos ka lang kay Jayleen e. =___=”-Pang-aasar den ni Autumn

Pinalo ni Yvonne ng mahina si Autumn. “Hindi a! Ano bang sinasabe mo jan? =3=”

Hinigit na papalayo ni Akira si Yvonne. Sinundan naman ni Genesis ang dalawang babae.

Napatingen naman si Autumn kay Nathan.

“Wag mo nga ko tignan ng ganyan Autumn. Nakakatakot, you know.”-Sabi ni Nathan

*Aish. My favorite friend* Ngumite si Autumn pagkatapos ay pinulupot ang kamay sa braso ni Nathan.

“Ikaw muna boyfriend ko ngayon.”-Sabi ni Autumn na ikinapula naman ni Nathan.

“Ano be~? Kelan ka pa natuto ng skinship? (=////=)”-Nathan

“OK Class. I will call 5 pairs every batch. You only have 10 minutes to finish the dish.” Sigaw ng professor sa loob ng malawak na kitchen.

Nanlaki naman ang mata ni Autumn. Tumingin siya kay Genesis. “10 minutes?! Kaya ba yon?!” Tanong ni Autumn

 “I don’t know.” Cool na sagot ni Genesis.

“1st pair! Estrada and Lorenzo.”

“Fuentes and Corpuz.”

Tuloy tuloy lang ang professor sa pagtawag. Hindi naman nakikinig si Autumn dahil iniisip niya pa kung kakasya ba ang 10 minutes sa pinapagawang dish. Nirereview niya den paulet ulet ang recipe hanggang sa higiten na lang siya ni Genesis

\

“Tinawag tayo?” Tanong ni Autumn kay Genesis.

“Obviously. =___=” Sagot ni Genesis

Tumawag ulet ng isang pair ang professor. “Jung and Garcia.”

Napasimangot naman si Autumn. Pinanuod niya si Krystal at Adrian na maglakad papunta ng cooking area na katabi lang ng sa kanila.

“Ok. Timer starts now.” Sabi ng Proffessor.

Huminga ng malalim si Autumn pagkatapos ay naghugas ng kamay.

“400 degrees Fahrenheit.” Bulong ni Autumn habang sineset ang tamang temperature ng apoy sa stove.

Natawa naman si Genesis. “You memorized the recipe.”

“Talaga.” Sabi ni Autumn habang nilalagay ang beef fillet sa pan. Pagkatapos lutuin yung fillet ay pinalameg niya yon tapos ay nilagyan niya ng mustard.

“Really, 10 minutes is enough for this.” Sabi ni Genesis na takang taka sa mabilis na kilos ni Autumn ni minsan kase ay hinde nagseryoso si Autumn sa mga actual tests nila.

“Chop the mushroom and put them on the food processor.” Seryosong utos ni Autumn kay Genesis.

“Cool. I’m on it.” Natatawa pang sabi ni Genesis.

Hindi alam ni Autumn kung bakit ba naging big deal sa kanya ang actual test.

*Parang naman nasa competition ako.* Napatingen naman si Autumn sa katabing cooking area. Nakita niya si Adrian na nagpiprito ng fillet at si Krystal na nakatanga.

“Tss.” Napa-smirk na lang si Autumn.

“Hey  faster on that. We need more time for plating.”-Utos ni Autumn

“Don’t you English me.” Natatawa pang sabi ni Genesis habang binabalot ng plastic wrap ang karne. Natawa silang dalawa ni Autumn.

Napatingen naman si Adrian dahil naririnig niyang tumawa si Autumn. Hindi niya alam kung baket pero bigla na lang niya naisip na namimiss niya na ang fiancé.

“Adri, the fillet is burning.” Sabi ni Krystal.

Bigla naman bumalek sa niluluto isip ni Adrian.

“Gawen mo na yung wrap.” Utos ni Adrian kay Krystal.

“I don’t know how to. Hindi naman tayo nag-practice e.” Maarteng sabe ni Krystal.

“Di ka man lang nagbasa.” Sabi ni Adrian.

Si Autumn at Genesis naman ay iniintay ang binalot na fillet na lumameg. Nilagay nila yon sa chiller na may mababang temperature para mabilis makuha ng fillet yung shape ng plastic wrap.

“Ok na yan.”-Sabi ni Autumn. Kinuha naman ni Genesis sa chiller ang fillet. Tinanggal niya ang plastic wrap.

“Wow. The shape is perfect.” Sabi ni Genesis habang nilalagay ang fillet sa pan.

Pagkatapos lutuin ang fillet ay inumpisahan naman nila ang plating. Tulungan si Autumn at Genesis sa Plating. Halos magkapalitan na sila ng muka sa pagiingat sa pagpe-plating.

Napatingin naman si Adrian kanila Autumn. Masyadong malapit ang muka ni Autumn kay Genesis. Nagulat si Adrian ng ngumiti si Autumn at umayos na ng tayo.

“DONE!” Nakangiting sigaw ni Autumn habang nakataas ang kamay.

Lumapet naman ang professor sa area nila Autumn.

“Well done Ms. Donovan. Who did the plating?” Tanong ng Proffessor.

“Kameng dalawa.” Sagot ni Autumn. At bilang si Autumn. Hindi talaga uso sa kanya ang mangin-opo sa teachers.

“She did the most of it. I only did a part.” Sabi ni Genesis.

“It’s pretty. If that is your final product, please set it on the table and clean your area. Other pairs, 2 minutes left!” Sabi ng professor.

“Ano nga pala yung ginawa naten?”-Tanong ni Autumn habang naghuhugas ng kamay.

“You memorized the recipe yet you don’t know the name. It’s beef wellington.” Sabi ni Genesis na naghuhugas na ng mga ginamet na utensils.

“OUCH!” Napatingin naman si Autumn at Genesis kay Krystal dahil sa pagsigaw nito.

Hinawakan ni Adrian ang nahiwang daliri ni Krystal. “Di ka nag-iingat.” Sabi ni Adrian habang hinuhugasan ang kamay ni Krystal.

“Sorry. Ipagpatuloy ko na yung plating.” Sabi ni Krystal pagkatapos ay kinuha ang towel at nagpunas ng kamay.

“Ako na magtutuloy. Ipagamot mo yan sa clinic.” Sabi ni Adrian habang kinukuha ang towel kay Krystal.

“A-ah Adri! May dugo yung towel. Use this na lang.” Sabi ni Krystal sabay dukot ng panyo sa bulsa.

“Thanks.” Sabi ni Adri at nginitian pa si Krystal.

Napasimangot naman si Autumn. *Ang arte arte. Tss.*

Umuwe na si Autumn. Simula nung nag-away sila ni Adrian, sa bahay ng barkada na siya natutulog

“WAAAAAAAAAAAAH~ MASTEEEEEEEEEER~ UMALES NA SI IBOOOOOOON~” Ngalngal ni Kiel

“Ano ba? Hayaan mo na siya. Mabait na yung kuya niya e.” Sabi ni Autumn

“HINDE SIYA NAGPAALAM SAKEEEEEEEEN~”-Kiel

“Kay Wowa nagpaalam si Yvonne kase binalek niya den yung suse ng kotse na binigay ni Wowa saka nag thank you daw. Sabi nga ni Wowa e, type niya daw si Yvonne kase mabaet.” Kwento ni Nathan.

“KAHIT NAAAAAAAAAAA~”-Kiel

(-___-) (-___-) (-___-) (TT^TT)

Genesis Nathan Autumn Kiel

“Tapos wala pa si AUSTIIIIIIIIIN~ Nasa Japaaaaaan~” Maingay na ngalngal ni Kiel.

Tumahimik si Genesis, Nathan, at Autumn. Nagfocus sila sa pinapanuod.

“IBOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOON~”-Ngalngal pa ni Kiel.

Walang pumansen kay Kiel.

"MASTEEEEER~ TT_TT”

“Kiel, isa na lang. Sa labas na kita patutulugen.” Sabi ni Autumn.

“EH KASEEE-----“

“Tumahimik ka.” Pagmamatigas ni Autumn

“Opo. (__ __)”-Kiel

Nanahimik naman si Kiel. Hindi naman alam ni Autumn ang mararamdaman, maawa ba kay Kiel o maaasar.

Raevien’s POV

--JAPAN

Isang araw na ko dito sa Japan. Pero hindi pa ren ako kinakausap ni Mama tungkol dun sa ‘kasal’. Nahihiya naman ako magtanong kase hinde naman kame close. =__= Hello, lumake po ako ng palipat lipat kung saan saan. Hindi ba kayo nagtataka na Japanese ako pero fluent ako sa Tagalog. Ako nagtataka e.

Si Yvonne naman, half-filipino siya. Si Aki, ewan ko sa babaeng yan at natutong magtagalog yan. De, kase nga sinundan niya si Yvonne sa Pilipinas saka mejo natututo kameng magtagalog gawa ng nanay ni Yvonne, Filipina si Tita e~ Tas ambait niya pa kaya sa kanya kame close ni Aki kesa sa parents namen~ ^___^ Pero mabait naman Mama ko. Si Papa, masyado siyang business-minded kaya strict.

“Itadakimasu.” Tawag saken ng Nanay ko. Kakaen na daw kame.

“Onaka Ippai.”-Ako. Sabi ko busog pa ko.

“Ima isogashi desu ka?”-Tanong ni Mama. Kung busy daw ako. =___= Ayoko na magtranslate~ Ano be~

“Ma~ You know how I hate Nihongo right?”-Sabi ko kay Mama. E kase naman e~ Alam naman niyang ayaw ko sa language namen e. =___= Kaya nga itinatakwil kameng dalawa ni Aki sa pamilya namen e.

“I remember the time you failed your Japanese Class.”-Natatawang paalala ni Mama.

“At least I had an A in my English Class.”-Sagot ko.

Pinitik ni Mama ang noo ko. “You’re Japanese not American.”

“Let’s just eat.”-Ako

“I thought you were full.”-Sabi ni Mama.

“Ok. I’ll sleep. You eat by yourself.”-Sabi ko at saka pa humiga sa kama ko.

“I made a Filipino Dish.”-Sabi ni Mama.

“Honto?! O_O”-Ako. (Honto=really)

“Hai.”-Nakangiting sagot ni Mama. (Hai=Yes)

Waaaaaah~ (^O^)

 “Raevien.”-Tawag saken ni Papa.

Ninguya ko yung pagkaen ko tapos uminom ako ng tubig bago ko tiningnan si Papa.

“How was Australia?”-Tanong ni Papa.

“It’s good there but I had to live alone because Akira-chan left me there to follow Yvonne in Philippines.” Sagot ko.

“What about your modeling career?”-Papa

“It’s going well. I went to Philippines to take some Photography classes. My Manager recommended it.”-Ako

“That’s good. Did you talk to Akira and Yvonne about the arranged marriage?”-Papa

“Yes. I decided to be the one to get married since they both have boyfriends there.” Boyfriends. Oo na. Kahit naman hindi nila sabihin alam kong special si Genesis kay Aki at si Kiel kay Yvonne. Naalala ko naman si Austin.

“What about you? Do you have a boyfriend there?” Tanong ni Mama.

Sumubo muna ako ng kanin tapos uminom ulet ako.

“I d-don’t have any.”-sabi ko. Naalala ko si Austin.

“Good because you’re meeting your fiancé next week.” Ngumiti si Papa.

Natapos kameng kumaen. Bumalek na ko sa kwarto ko. Pagkatapos ko magtoothbrush, humiga ako sa kama ko.

Kinuha ko yung cellphone ko. Tinitigan ko yung wallpaper ko.

“No Raevien. You’re not going to cry over him again. Not anymore.” Sabi ko habang pinipigilan umiyak.

Austin’s POV

Nandito ako sa tapat ng bahay nila Vienny. Kahit mataas yung gate, kita ko yung isang kwarto na bukas pa ang ilaw. Hula ko kwarto ni Vien yon, eh kase pink yung kurtina e. =__= Genius ka talaga Austin. ^O^

Gabi na babalek na ko sa hotel. May hotel din pala si Lolo dito. Kaya dun ako para libre. ^___^ Im so henyo talaga.

Nagtaxi lang ako papuntang hotel. Nakakaasar pa yung driver nung nasakyan ko, di kame magkaintindihan. Naiwan ko kase sa hotel room yung travel brochure ko e. =___=’’

Pumunta muna ako sa Restaurant ng Hotel para kumaen.

“Konichiwa~ Watashi wa Marc Austin Donovan desu.” Pakilala ko para alam naman nilang apo ako ng may ari neto para libre ^_^ . Tapos nag 90 degrees bow pa ko.

“Sir, you don’t have to speak in Japanese. I am Irish. It’s just me Sir.”

Tumingin ako don sa staff.

“Ate Irish?”-Ako

“Hai. ^_^”-Sagot ni Ate Irish. (Hai=Yes)

Matagal ng staff to ni Lolo sa company. Kaya pala nawala pinadala dito.

“Im sorry but we can’t have a long talk. What’s your order?”-Tanong ni Ate Irish.

Sinabi ko yung order ko tapos binigay ko sa kanya yung Dono Card ko. Yun yung card na kailangan para libre yung mga expenses mo pag may bibilhin ka sa Donovan’s Restaurant, Donovan’s Hotel basta. Meron kame ni Autumn nito. Bigay ni Lolo.

Umupo na ko sa table ko.

Kinuha ko yung cellphone ko at naglaro ng Temple Run. Laos na to e. Pero kailangan ko talagang mataasan yung score ni Nathan. ^_____^

“Ay Unggoy.”- Bigla na lang may kumuhit saken kaya naman natilaped yung player ko tapos hinabol na ko ng mga unggoy.

“Sinong Unggoy Marco?” Narinig kong tanong ng kumuhit saken.

Isa lang ang tumatawag ng Marco saken. O_O

“L-lolo?” Sabi ko sabay angat ng tingen.

“Ayo wassup.”

Pano ako didiskarte kay Vien neto? TT____TT Panigurado isasama ako neto sa meetings niya. TT____TT