Witchcraft and Wizardry II: Chapter 3

Witchcraft and Wizardry II: Escape the Fate

Chapter Twenty Four

-----------------

Author's P.O.V

-----------------

Sumandal sa kinauupuan si Ministro Eros sa balitang dala ni King Brai nang sadyain sya nito. Napasapo sya sa ulo, hindi nya alam kung ano ang isasagot nya habang si King Brain naman ay tahimik lamang na naka-upo sa harapan nya.

Bumuntung hininga ang Ministro bago nag-salita. “Katatapos lang ng kaguluhan sa Tir Na Nog, heto nanaman ang panibagong problema. Hindi ko na malaman kung ano pa ang gagawin ko.”

“Paumanhin Ministro Eros, sinubukan kong hanapin ang lumabag sa batas pero hindi ko na sya makita.”pag-hingi ng paumanhin ni King Brai.

Umiling si Minitro Eros. “Kahit pa mahanap natin sya ngayon at parusahan ng kamatayan, hindi na rin naman mababago pa ang pang-yayari ngayon.”nanahamik si King Brai.

Ilang saglit pa muling nag-salita ang Ministro. “Ano daw ba ang hinihingi nilang kapalit?”

Ilang segundo muna bago sumagot si King Brai. “Nais daw nila ang Elixir na matatagpuan lamang sa lugar ng mga Varcolac.”

“Ano?!”napatayo sa kinauupuan ang Ministro at naidabog nya ang mga kamay sa lamesang nasa harapan nya sa gulat. Nag-pakad lakad sya na parang hindi sya mapakali sa kaiisip sa sinabi ni King Brai. “Napaka-imposible ng hinihingi nila!”

“Alam ko po Ministro Eros. Pero nag-banta sila na kung hindi maibigay ang hinihingi nilang kapalit, ang Tir Na Nog daw ang kukuhain nila at mapipilitan silang patayin ang susunod na magiging Hari kapalit ng pagkakapatay sa kasamahan nila.”

Nang-gagalaiting napatingin si Ministro Eros kay King Brai. Pulang pula na ito sa galit at nagkukuyom ang mga kamao nito. Wala na itong masabi pa. Hindi na nya alam kung ano pang gagawin nya. Katatapos lamang kasi ng gulo pero may paparating nanamang bago. Ano nang gagawin nila ngayong nasa panganib ang buhay ng susunod na Hari?

-------------

Kei's P.O.V
------------

Sus! Ang arte! Kala mo naman kagandahan! Ano ba kasing problema ng babaeng yun? Nag-papahabol pa! Feel na feel nya namang hinahabol ko sya! Kaartehan! Daming alam! Taba ng utak!

Ang arte! Ang arte! Ang arte! Ang arte!

“Kei! Okay ka lang? Kulang na lang maputol yang puno sa kasisipa mo eh.”hindi ko pinansin si Jin.

“Wala akong paki-alam! Sisirain ko talaga 'tong puno na 'to!”

Bwisit! Bwisit! Bwisit! Bwisit!

“Ano problema nyan?”narinig kong tanong ni Laurence kay Jin pero wala akong paki-alam! 

 

Galit ako! Galit! Galit! Galit!

“Busted nanaman kasi kay Jay.”

Si Jay... naalala ko nanaman nung gabing umiyak sya. Putik! Dahil sakin! Dahil sakin! Naba-badtrip talaga ako!

 /

“Bwisit!!!”sinuntok ko ng malakas yung puno. At sa suntok na yun bumigay sya at dahan dahang natumba.

“Hala! Lagot ka Kei! Binali mo yung puno! Pano mo nagawa yun?!”sigaw ni Laurence pero wala akong pake at hindi ko alam kung pano!

Galit na galit ako! Galit ako... naiinis ako... sa sarili ko! Langya naman! Ang corny ng nararamdaman ko ngayon! Bwisit!

“Asan ba si Jeremy?!”galit kong tanong sa kanila.

“Umalis, pupuntahan daw nya si Jay mo sa library.”

Sa library? 

 

“Hoy! San ka pupunta?”tawag ni Jin pero di ko pinansin, tuloy tuloy lang ako sa pag-lalakad.

Takte! Kailangan ko mag-paliwanag kay Jay! Hindi ko ginusto yun! Yung malanding Prinsesa lang ang may gusto nun! Ni hindi ko nga ginantihan yung halik nun kahit na pinagduduk dukan nya sakin labi nya!

Bwisit! Pag naalala ko yung gabi na yun kumukulo dugo ko! Kung pwede ko lang bugbugin sarili ko nagawa ko na eh! Badtrip!

“Keiigo!”parang nag-dilim paningin ko nang may marinig akong pamilyar na boses. Heto nanaman ang babaeng may kasalanan ng lahat!

Nilingon ko sya, putik! Kung maka-suot ng damit kala mo pang party pilipinas ang dating! Ilang beses ko nang sinabi na di ko sya type pero tigas talaga ng bagul!

“Sinabi ko na! Hindi kita type! Kaya lubayan mo na ko!”sarcastic kong sabi.

Pero martir nievera ata 'tong babae na 'to eh. Napapangiti pa kahit na isinasampal ko na sa kanya ang katotohanang hindi ko sya type.

“Nung gabing hinalikan kita, alam kong nagustuhan mo yun. Nahihiya ka lang na gantihan ako dahil isa akong Prinsesa. At dahil sa nang-yari satin mas komportable na kong tawaging kang Keiigo.”

Over sa confindence. “Prinsesa ka lang, Hari ako. Anong nagustuhan, anong nangyari? Walang nang-yari satin! Baliw ka ba?”kung di lang 'to babae nakatikim 'to ng Gomu Gomu no Jet Gatling Gun eh! *the moves ni Luffy sa One Piece .. ^^

credit||VentureD23

Lumapit sya sakin na para bang nang-aakit pa. Inilagay nya yung kaliwang kamay nya sa batok ko tapos yung isa naman pinatong nya sa dib dib ko. Landi talaga!

“Gusto mo ulitin natin yun? Keiigo?”hahalikan nya pa sana ako ulit pero di ko na hahayaang babuyin pa nya mga labi ko!

Nginitiian ko sya ng ubod ng tamis, bago ako bumulong... ng spell. “Agghiacciare.” at bigla syang nanigas na posisyon nya.

“Kei---Keiigo! A---nong gina---wa mo?”halos hindi na sya makasalita dahil nga naninigas sya sa spell ko.

“Siguro naman lulubayan mo na ko? Pag hindi ka pa tumigil di lang yan matitikman mo sakin!”banta ko sa kanya. Pero bago pa sya mag-salita may tumawag na sa likuran ko.

“Kei!”

Putik! Si Jeremy! Walangya! Kasama si Jay! At bwisit! Naka-yakap parin sakin ang malanding Prinsesa! Basag nanaman!

Dalawa silang nakatingin sakin. Judge bubble gum ang dating! Nakita ko maluha luha nanaman si Jay. Tae naman! Ano ba kasing problema ni Jay? Bakit panay iyak nya? Nauurat ako pag nakikita ko syang ganyan eh!

“Jay sandali!”habol ko nung tumakbo nanaman sya. Nakita kong natumba yung Prinsesa, pero wala na kong paki-alam! Kailangan ni Jay marinig ang paliwanag ko! Hindi ko ginugusto ang lahat! Badtrip!

--------------

Jay's P.O.V

--------------

ANG kapal talaga ng mga mukha! Hindi pa nakuntento sa ginawa nila noon. Tapos ngayon! Mismong sa public pa sila nag-lalandian na dalawa! Sa tapat pa ng library!

“Kalalandi!”

Hay~heto nanaman yung feeling na mabigat, nakakpang-lumo, nananakit pa. Naiinis ako pag nararamdaman ko 'to. Dahil wala naman ako sa posisyon para maramdaman ko 'to.

“Kainis, kung mura lang talaga yung Magic Milk na ininom ko nung nakaraan bibili talaga ako ng kahon kahon nun eh. Hay~”

“Jay! Ano nanaman ba ginawa ni Kei sayo! Sinaktan ka nanaman ba nya! Humanda talaga sakin yang mangloloko na yan! Niloloko ka nya! Humanda talaga sya! Manloloko sya!”

Hindi ko alam kung sang lupalop galing 'tong si Eleune pero nakakarindi lang, kasi paulit ulit. “Pwede ba, hindi nga ako niloko ni Kei dahil hindi naman kami.”

Tama, hindi naman kami. Kaya wala akong karapatang mag-inarte ng ganito. Pero hindi ko talaga sya maharap ng maayos. Hindi ko alam kung bakit.

Dahil mahal ko sya...

Teka! Hindi! Hindi yun totoo! Hindi ko sya ma...hal. Ayaw ko na nga mag-isip pa!

“Eleune! Alam mo ba kung san makakabili ng Milk Magic?”tanong ko kay Eleune, baka sakaling alam nya. Pero mukhang hindi dahil nag-make face sya. “Di bale na lang.”

“Jay!”napalingon ako nang bigla nya kong tawagin sa gulat nyang boses. “Wag mong sabihin na nakita mo ang lalaking yun?!”

Napakunot ang nuo ko. Kung ang tinutukoy nya ay si Klaud... “Oo, nakita ko sya. Sya nga ang nag-bigay ng Milk Magic sakin eh.”

Lumipad si Eleune sa harapan ko na may takot na takot na mukha. Halos maduling na ko sa lapit nya. Kulang na nga lang ipag-nuknukan nya sakin yung napakaliit nyang katawan eh.

“Jay!”tawag nya ulit.

“Ano nga! Kulit eh!”

“Wag na wag ka na ulit lalapit sa lalaking yun!”

“Bakit naman? Mabait naman sya. Binigyan nya pa nga ko ng pag-kain eh.”ano problema nito ni Eleune?

“Basta! Makinig ka sakin!”

“Bakit nga?!”pilit kong tanong.

“Dahil sisip sipin nya dugo mo hanggang sa ma-drain ka at mamatay!”

“Ano pinag-sasabi mo dyan?”

“Isa syang bampira! Jay!”

Para akong nang-lamig sa sinabi ni Eleune. Kinilabutan ako, at bigla ko ulit naalala yung araw na nag-kauasap kami ni Klaud. Tama nga ang hinala ko. May kakaiba nga sa lalaking yun.

Vampire? Shetlungs!

--------------------------

End of Chapter Twenty Four

... to be continued