Ethanica: The Sacred Key Within - Chapter 1

~ Chapter 1 ~

Kasabay ng sigaw ay ang malakas na pagbagsak ng lalaki sa harapan ko. Isang malaking katahimikan ang namuo sa dojo. Huminga ako ng malalim at binigay ang kamay ko para tulungan yung lalaki na tumayo.

"Okay ka lang, Captain?"

Kinuha nya ang kamay ko at tumayo habang hawak-hawak ang tiyan nya. "If after being kicked by you means I'm still okay, then yup, I guess okay pa naman."

Napakamot nalang ako ng ulo sa sinabi nya.

"Wow."

"Ang galing nya."

"Sya pa lang ang nakakapagpatumba kay Captain!"

Nagsimula na ang bulung-bulungan sa buong dojo.

"Allie, hinahanap ka ni Smith!" Tawag sakin ni Genevieve, ang pangalawang miyembro ng Karate club maliban sakin.

I excuse myself at kumuha ng towel bago lumabas ng practice room. Nagpupunas ako ng mukha nang makita ko ang gwapong lalaki na nakasandal sa may pader.

"Hey, Ree-Ree." Mapang-asar na bati ko sa kanya. Alam ko kasing ayaw na ayaw nya ang tinatawag ko syang ganun. I don't know why, ang cute kaya diba? Haha.

Agad syang napatingin sa akin nang nakakunot ang noo nya. "Told you not to call me that, A. "

"Bakit nga kasi?"

"Sounds gay."

Nanlaki ang mga mata ko na nangloloko. "Hindi ba?"

Agad nya ako binatukan sa sinagot ko sa kanya. Makabatok naman 'to -_- He's Reeve Smith nga pala, my guy best friend na half American pero sobrang fluent in Tagalog.  Iniba ko na ang usapan at tinanong ko kung anong ginagawa nya dito, baka kasi mabatukan na naman nya ako kapag inasar ko sya.

Pinakita nya agad sakin ang dala nyang paper bag. "Food. Lunch time na kaya hindi pa ba tapos practice nyo."

"Tapos na. Wait lang, magpapalit lang ako. Where's Iriz?"

"May meeting daw."

"Ohh. Sige hintayin mo ko." Paalis na sana ako pero bigla syang napahawak sa kamay ko kaya humarap hulit ako sa kanya.

"Where's your necklace?"

I smile at him and takes out a necklace on my pocket. "Nandito~"

"Of course. Hindi ko pa nakitang nalayo sayo yan eh."

"Alam mo naman kung bakit." Ngumiti ako at tumakbo na papuntang changing room.

///

Nandito kami ngayon ni Reeve sa may rooftop. Dito tambayan naming tatlo kasama si Iriz. Eto kasing dalawang 'to eh mga popular na studyante sa buong paaralan. Ako lang ang naiiba dahil aloof ako sa ibang tao. Hindi naman ako mahiyain na tao pero hindi ko alam kung bakit ayoko na makipag-close pa sa iba maliban kay Reeve at Iriz.

Kinuha ko agad ang garapon na may laman na lasagna. Parang nangniningning ang mga mata kong tinigyan yun. Natawa pa nga sakin sa Reeve at sinabihan akong patay gutom pero walang pakialam ang peg ko. Sumubo agad ako at nilasap ang sarap nya *^*

"Masarap?" Tanong ni Reeve.

I nod sabay thumbs-up. Kumuha ako ng spoonful at nilapit sa bibig nya ang spoon. He opens his mouth without hesitation at sinubo yun.

"Sarap diba?"

He grins and nods.

See? Sweet namin ng best friend ko. Wala kaming pakialam kung magsubuan kami sa iisang kutsara. Di kasi kami maaarte XD

"What's this? Pinagtataksilan na ba ako ng boyfriend at kapatid ko?"

Sabay kaming napalingon ni Reeve sa nagsalita. Nakita namin ang nakapamewang na si Iriz sa may tabi ng rooftop door. I grin at her at kumapit sa  braso ni Reeve.

"Sabi na kasi sayo Iriz, pakawalan mo na si best friend. Kami mas bagay~" Mapang-asar na sinabi ko sa kanya.

Agad ako pinitik sa noo ni Reeve. "Kadiri ka, bes."

Natawa kaming dalawa ni Iriz sa naging reaction nya. She makes her way towards us and sits on the left side of her boyfriend kaya ngayon napapagitnaan namin sya.  Ganito kami lagi. Kahit na may iba't ibang groupies and cliques and dalawang 'to, ay hindi pa din nila ako iniiwan. Actually, nagkakilala si Iriz at Reeve ng dahil sakin. Best friend ko na si Reeve since grade school, at nung second year high school, pinakilala ko silang dalawa sa isa't isa. Ang totoo nyan, may crush ako sa kanya dati pero nung mga time na yun, dun na sila nagkakamabutihan ni Iriz. Oh dear, memories -.- Don't misunderstand me, hindi ako bitter sa kanilang dalawa dahil talagang masaya ako ngayon para sa kanila.

"Allie, humanap ka na kasi ng sayo." Sabi ni Iriz. Kung hindi ko pa pala nasasabi, Iriz is the school council president and my one and only sister. Yup, magkadugo kami nyan at sobrang close. Kung ang boyfriend nya ang guy best friend ko, sya naman ang tumatayo bilang girl best friend ko.

"Babe, baka natatakot yung mga lalaki sa kanya dahil sadista at baka mabugbog."

Binatukan ko agad si Reeve dahil sa sinabi nya at tinignan ko ng masama si Iriz kaya pinigilan nya agad ang pagtawa nya.

"Sige ginaganyan nyo ko ah. Kapag ako nagka-boyfriend, WHO YOU kayo sakin!" I roll my eyes.

Boyfriend? Pfft, Allie who are you kidding?

Agad umalis si Reeve dahil magsisimula na daw ang next class nya, kaya naiwan kami ni Iriz dito na pinapapak ang natitirang pagkain na dala nya.

"Grabe ka talagang kumain. Halos ikaw na ang kumain lahat ah." Sabi ni Iriz nang makalabas kami sa rooftop at ngayon at naglalakad sa hallway.

"Kapal mo uy, kumain ka din naman ah!"

"Yeah right. Limang subo."

I grin. Ano ngayon kung malakas akong kumain? Hindi naman ako tumataba. A benefit from being a sporty person XD Dumeretso agad ng locker ko habang nakasunod naman sya sakin. While taking out my stuff, she leans on the next locker.

"Wala ka bang pasok?" I ask.

"Nope. May an hour free time pa ako. Anyway, sasabay ka ba samin ni Babe mamaya pauwi?"

I slightly shake my head as I close my locker. "May late club practice kami mamaya eh."

"Ohh, okay then. Wag kang pagabi ah? I'll be going na. See ya." She pecks my left cheek and starts walking down the hall.  

///

Madilim na nang mapagpasyahan kong umuwi galing sa club practice. Mas maganda na 'to kesa naman tumambay lang ako sa bahay ng wala namang ginagawa. Pagkalabas ko ng school gate, hindi ko nakita ang driver at sasakyan namin. Of course, late na eh. Siguradong pinauwi na sya ni Mommy.

Ang tahimik sa paligid at tanging mga ilaw nalang sa poste ang nagbibigay ng ilaw sa daanan ko. Malayo na ako sa school at two blocks away pa bahay namin. Dahil sa katahimikan, bigla akong napatalon sa gulat nung biglang mag-ring ang phone ko. I check the caller at napabuntong-hininga.

I press the answer button. "Iriz."

"Alikha! Nasaan ka na? Gabi na ah! Kanina pa nagaalala si Daddy." Biglang sigaw ng kapatid ko sa kabilang linya.

"Woah, makasigaw ah. On the way home na ako. Salamat kay Mommy at naglalakad ako ngayon."

"Ikaw kasi. Alam mo naman na strict si Mommy sa pagiging late ang pag-uwi. Bare with her nalang Sis. You know naman na ayaw nya ang dahilan kung bakit nandyan ka pa sa school ngayon ng ganitong oras."

"She never approves to whatever I do." Mapaklang saad ko. Totoo naman eh. Kahit na anong gawin ko lagi syang kontra. Gaya ng pagiging active member ko sa Karate club; lagi nyang sinasabi na hindi iyon gawain ng mga babae at hindi ko dapat yun ginagawa. Minsan nga aakalain nya na tomboy ako kesyo bakit wala daw akong boyfriend ngayon 19 years old na ako hindi tulad ni Iriz, bakit ko daw ginagawa ang mga gawain ng mga lalaki at hindi talaga magpakababae -- hindi tulad ni Iriz. What can I do? Martial arts and sports talaga ang hobby ko, pero kaya ko pa din naman magpakababae though hindi kasing girly talaga ng sister ko.

I hear her sigh. "Wag ka na nga magdrama dyan. Take care sa pag-uwi ah? May news kasi akong narinig sa school kanina na may pagala-galang gang daw dito sa subdivision natin. It's scary nga eh. Anyways, see ya later na lang."

"O'right. Laters~"

Ngumiti nalang ako mag-isa para pampalakas ng loob. Hindi dapat ako maging negative. Kailangan kong makuha ang loob ni Mommy para parehas na din ang pagmamahal nya samin ni Iriz.  Tama, bibili ako ng favourite cake nya. Siguradong matutuwa yun! *^*

Nagmadali akong pumunta sa may malapit na bakery at bumili ng cake. Masaya akong naglakad pabalik pauwi ng bahay pero napatigil ako ng may nakabangga saakin sanhi nang pagkahulog ng box ng cake. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang kalahating cake na natapon at wasak na sa semento. Gusto kong maiyak dahil sira na sya, kalahati nalang ang natitira sa kahon. Tinignan ko nang masama yung nakabangga sa akin pero medyo kinilabutan ako nung makita ko ang apat na naglalakihang mga lalaki sa harapan ko. Three of them are holding baseball bats at nakangiti nang nakakatakot.

"Kung sinu-swerte ka nga naman." Madiin na sabi nung lalaking nakabangga sakin habang pinahid ang stain ng cake sa braso nya.

Napalunok ako sa takot dahil sobrang lalaki talaga nila. Sila ba yung gang na sinasabi nilang pakalat-kalat dito? Malamang sila nga, Allie!

Pero hindi ko dapat ipakita sa kanila na takot ako kaya tumayo ako ng maayos; chin up and chest out. "T-Tignan mo kung anong ginawa nyo!" I ignore the small stammering of my voice while glaring at them.

Nanlaki ang mga mata nila in amusement at sabay-sabay silang tumawa. "Pare, ikaw pa sinisigawan oh."

"Oo nga eh. Gusto ata mabalian ng katawan ng babaeng 'to." Nangilabot ako bigla sa sinabi nya.

"Uy wag! Tadu tignan mo oh, jackpot yan."

"Tama, pwede na pampalipas oras."

Naikuyom ko ang kamao ko sa galit dahil sa pambabastos nila. Nawala lahat ng takot ko at napalitan ng galit. Gusto ko silang bangasan isa isa.  Lumapit yung isang lalaki saakin. When he's about to touch me, I immediately spin myself away as I grab his arm and twist it at his backside. Napamura sya sa sakit at sinubukang kumawala pero tinuhod ko na agad ang pinakaaalagaan nya kaya napaluhod sya.

Halatang gulat na gulat yung tatlong kasamahan nya, but then isa isa nila akong sinugod gamit ang mga baseball bats na dala nila. Iniwasan ko bawat hampas ng mga kamay nila at binigyan ng upper  cut yung lalaking mas malapit sa akin and with full force, tinulak ko sya doon sa isa pa kaya natumba sila pareho. Naramdaman ko nalang na may papalo sa akin sa likod kaya umiwas ako.  Pero hindi pa ako nakakabwelo, sumugod na naman sya. He grabs my shoulders too tight kaya napangiwi ako sa sakit.

"Walangya kang babae ka! Nagmamatigas ka pa ah." Napansin kong napatingin sya sa may bandang leeg ko kung saan nakasuot ang pinakaiingatan kong kwintas. He smirks and is about to touch the necklace when to my surprise, he is suddenly blown away by some kind of force. Napasandal sya sa brick wall at sa sobrang lakas ng impact, nawalan sya ng malay.

I'm shocked. So shocked. What just happened? Ano yun? Bakit bigla na lang syang nilipad doon at nawalan ng malay? Napahawak ako sa kwintas ko na may crown-shaped pendant with a red stone inside. I frown when I thought may nag-glimpse na liwanag mula dito.

Biglang nahila muli ang atensyon ko nung napansin ko na nagigising na yung iba kaya bago pa sila lahat makatayo, kinuha ko na agad yung box ng cake sa may semento at tumakbo ng mabilis. Nagtago ako sa may poste at tumawag ng police at sinabi ang nangyari. Buti nalang malapit lang ang police station samin kaya agad silang nakarating bago pa man makatakas ang mga gangsters na yun.

Inaresto sila isa-isa at hinatid ako ng police sa bahay namin. Pagkababa ko ng kotse, nagpasalamat ako agad at agad naman itong umalis. Hinawakan kong muli ang kwintas ako. Namalik-mata lang ata ako kanina. Pero ano nga ba talagang nangyari sa lalaking yun at lumipad sya palayo sa akin?

I shake my head para tanggalin na lahat ng mga iniisip ko. Nagmadali akong pumasok ng gate namin. Pagkapasok ko ng bahay, sinalubong agad ako ni yaya at sakto naman na kalalabas lang ni Mommy from the dining area.

"Do you know what time it is now?" Pambungad nya with her ever cold eyes towards me.

Napalunok ako dahil kahit sa kalmadong expression nya, alam kong galit sya sakin. I gather all my courage and plasters a big smile on my face. Hinawakan ko ng mabuti ang box ng cake at lumapit kay Mommy.

"Sorry po, na-late po kasi natapos ang practice namin. But look Mom, I bought your favourite cake!" Ipinakita ko sa kanya ang box ng cake na hawak ko habang nakangiti ng malapad, but she doesn't leave her eyes on mine. Parang hindi pa sya makapaniwala sa ginagawa ko. Hindi ba sya masaya?

"Your dad was worried sick of you tapos yan pa lang ang pinagkakaabalahan mo?" She's not shouting. Her voice is calm pero madiin ang pananalita nya.

Napayuko nalang ako dahil obvious naman na ayaw nya sa ginawa ko.

"Mindy, tama na yan." Narinig ko ang boses ni Daddy mula sa itaas. Tinignan ko sya habang papalapit sya sa amin.

He smiles when his eyes met mine. "You're here." He says gently. "Hindi ka ba namroblema sa paglalakad?"

Umiling ako. "Hindi po. Sorry Dad." Mas minabuti ko ng wag sabihin ang nangyari sakin sa daan kanina para hindi sya mag-alala.

Napatingin sya sa kahon na hawak ko then humarap sya kay Mommy. "Hindi mo lang baba kukunin ang binili ng anak mo?" Ang tanong nya dito.

Tinignan nya ng masama si Dad tapos ako. "I'm tired." Yun nalang ang sinabi nya at umakyat na pataas.

"Intindihin mo nalang ang Mommy. She's really tired today." Sabi ni Daddy. Napangiti ako ng pilit at pinipigilan ang pamumuo ng luha sa mga mata ko.

Pagkasara ko ng pintuan ng room kwarto, napabuntong hininga nalang ako at napaupo sa kama. Agad naman tumahol si Brix  at isiniksik ang maliit na katawan nya  para makaupo sa mga binti ko. Napangiti ako sa ka-cutan nya at pinat ang ulo nya.

"Bakit ganun Brix?" Hindi ko na napigilan ang mga luha ko kaya sunud-sunod silang bumagsak sa pisngi ko. Nakatingin lang sakin ang alaga kong aso at parang nakikita ko sa mga mata nya na nalulungkot sya para sakin.

Haay. Ano pa bang kailangan kong gawin para mahalin nya din ako? Bakit ganito nalang ako tratuhin ng sarili kong ina? Ah, wag mo kalimutan na ampon ka lang, Allie. Simula pagkabata cold na sakin si Mommy dahil hindi nya matanggap na nag-ampon ng ibang bata si Daddy na hindi naman alam kung saan ako nanggaling. Walang nakakaalam kung sino ang tunay kong pamilya, kung saan ako galing o kung bakit ako iniwan nalang sa may kalsada. Ang sabi sakin ni Daddy, nakita nya daw akong walang malay sa kalsada at walang kasama kundi ang isang maliit na aso sa tabi ko nung mga panahon na yun -- when I was eight. Dinala nya ako sa hospital at sinama na din nya yung aso. Pinaghahanap nila ang totoo kong mga magulang o kung sino man ang mga nakakakilala sakin pero wala silang mahanap. I couldn't help them either dahil wala akong maalala tungkol sa nakaraan ko. Meron akong amnesia at hindi alam ng doctor kung kailan babalik ang ala-ala ko. Basta ang natatandaan ko lang nun ay ang pangalan ko, kung ilang taon na ako at ang pangalan din ng aso na kasama ko; si Brix. Dahil hindi magawa ni Daddy na iwan ako, nagpasya syang iuwi ako sa kanila at ampunin. I became an official Robles family member despite my Mom's complaints.

Napahawak ako sa kwintas na nasa leeg ko. Nasa akin na din ito simula nung makita ako ng mga Sanchez at importante ito sakin. Hindi ko nilalayo sa tabi ko dahil at some point I know na mahalaga sya. Parang ito ang makapagbibigay ng clue sakin kung sino ba talaga ako.

Pinunasan ko na ang mga luha nang may maalala ako bigla. Speaking of which, yung insidente kanina.. Hindi ko pa din sya maalis sa isip ko.

Pumunta ako sa kwarto ni Iriz at ikinwento ko sa kanya ang nangyari at gaya nga ng inaasahan ko, pinagtawanan nya lang ako.

"Do you know how weird you sound right now?" She says while flipping the magazine she's reading.

"I know! Pero totoo nga kasi yun Iriz. I swear nakita ko talaga ang pagtalsin nung lalaki dahil muntik na nyang mahawakan ang kwintas!" Pagpupumilit ko.

Huminga sya ng malalim at tumingin sa akin. "Pagod ka lang sis. Pero good thing na hindi ka napahamak dun sa mga thugs na yun!"

I roll my eyes. She just won't believe me! I cross my arms over my chest with my farrowed eyebrows.

"Tampo ka na nyan?" Pang-aasar nya. Nung hindi ako sumagot, pinalapit nya ako sa kanya. Agad -agad nyang hinawakan ang pendant ng kwintas ko. Naka-stay lang sya sa paghawak nun na para bang may hinihintay syang mangyari. Mga three minutes na siguro ang lumilipas nung tanggalin nya ang kamay nya dito at ngumiti sakin. "See, nothing happened! Stop over-thinking."

 ///

Isang pulang buwan ang makikita sa madilim na kalangitan. Nagulat ako nang may isang malakas na alulong ng lobo ang umalingawngaw sa tahimik na kapaligiran. Tumingin ako sa paligid pero walang katao-tao. Nasaan sila?

Dad? Iriz? Mom? Reeve?

Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa. Parang may pumipigil sa pagbuka ng mga bibig ko. Biglang nagbago ang kapaligiran. Nung una nakatayo lang ako sa kalsada pero ngayon nasa school ground na ako. Pero ganun pa din, madilim dahil sa dim na pulang buwan.

May kaluskos akong narinig kaya napalingon ako. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang sandamakmak na lobo sa paligid. Hindi lang sila mga ordinaryong lobo dahil malalaki sila at kulay pula ang mga mata. Humakbang ako paatras dahil sa makapanindig balahibo nilang ungol. Gusto kong tumakbo sa takot pero hindi ko magawa. Mas lalo akong natakot nang biglang umatake ang isa sa kanila, at wala akong magawa kundi ang ipikit ang mga mata ko.

Someone, save me..

"..lie! Allie!"

Napamulat ako ng mata habang hinahabol ang hininga ko.

"Are you alright, Allie?" Nagaalalang tanong ni Iriz. At dun ko lang napansin na lahat ng mga studyante sa class room ay nakatingin sa akin, buti nalang at wala pa yung prof.

Kapos pa din ako sa hininga pero tumango nalang ako. Ang sikip ng dibdib ko..

"Are you sure? Do you wanna go to the clinic?"

Umiling ako. "Okay na ako. Just had a nightmare."

Sakto naman dumating na ang prof kaya tumahimik na kami. Pagkatapos ng period one kung saan kami magkaklase ni Iriz, agad kaming dumeretso sa canteen dahil bigla akong nagutom. 

"You just had your breakfast a couple of hours ago pero gutom ka pa din?"

"Hindi ah.. Busog ako kanina pero 2 hours na lumilipas kaya nagutom ulit ako. Ganun talaga, mabilis ang metabolism ko haha!" Sabi ko habang hinihintay ang inorder ko.

"Yung kanina sa classroom, nakatulog ka eh. Puyat ka ba kagabi?" She asks.

"Hmm. No, sakto lang." A lie, of course. 2 hours lang kaya tulog ko dahil hindi ako makatulog ng maayos sa kakaisip ng nangyari sa kwintas ko. Simula kasi nung nangyari yun two days ago, may nararamdaman na akong kakaiba. Parang may nararamdaman akong nagmamasid sakin at bigla akong kikilabutan, kapag titingin naman ako sa paligid wala naman katao-tao. And then that dream… It's really creeping me out pero hindi ko nalang sinasabi kay Iriz at Reeve.

Dumating na yung nagtitinda at binigay sakin ang sausage roll at apple juice. Pagkabayad ko, aalis na sana kami ni Iriz nang bigla akong napatigil sa paglalakad nang maramdaman ko na naman na may nakatingin sa akin. Tinawag ako ni Iriz at tinanong kung anong problem. I mentally shook my head, hayaan nalang. Umupo kami sa may bakanteng table. Hindi namin ngayon kasama si Reeve dahil may klase sya and in ten minutes magsisimula na din yung Eco class ko.

"Ano pala yung napanaginipan mo kanina at parang takot na takot ka?" Tanong ni Iriz habang nakapalumbaba sa table.

Natigil ako sa pagsubo ng sausage roll at napantingin sa kanya. "Darkness." I mumble.

She slightly tilts her head to the side. "Darkness? What do you mean?"

"Actually hindi ko din maintindihan. Blurry na eh, basta ang natatandaan ko lang ay yung malaking pulang buwan."

I can't remember everything..

I notice na hindi na nakatingin sa akin si Iriz, but she's staring at something over my shoulder.

Finally she talks. "Allie, pansin ko kanina pa nakatingin sayo si Slade."

Tinaasan ko sya ng kilay. "Slade? Sinong--"

"Sino pa bang may pangalan na ganun sa school na 'to?"

Slade? That Slade?!

She nods her head rather quickly habang nanlalaki in excitement ang mga mata nya nung makita na na-realize ko na kung sino ang sinasabi nya. Gusto kong lumingon at tignan kung totoo ba ang sinasabi nya pero kinakabahan ako, baka kasi ma-misinterpret nya.

"He just went." Ang sabi ni Iriz, and as if on cue, lumingon ako at nakita ang likod nung lalaki na naglalakad papuntang exit habang pinagtitinginan sya ng mga babae sa paligid.

Why would Slade even be staring at me? I mean, si Slade Rythen ang pinag-uusapan dito! That dark, mysterious and the hottest student of Meiji College!

>>> CHAPTER 2 HERE