When Mr. North Pole meets Ms. South Pole : The Final Chapter (Part 2)

Chapter 15: The Final Chapter (Part 2)

Bakit Ngayon

            Since that day when Gina and Gio talked, his life was so far from the life he used to live. There are so many revelations that he never expect, he doesn’t have even a bit idea that Gina loves him so much for the past five years. All along he thought that she already forget about him, at iyon ang isa sa pinaka-malaking pagkakamali na nagawa nya sa buhay nya.

            “Twenty years old na kayo noon, hindi thirteen. Bakit kasi hindi nyo man lang nagawang mag-usap?” pasimpleng tanong ni Nathan sa kapatid.

            Gio still hold his silence, mukang wala talaga syang balak sagutin ang tanong ng kapatid. He’s still thinking about what might happen if ibinaba nya ang pride nya.

            “Kaya nga nagkaron ng kasabihan Kuya Nathan na ‘laging nasa huli ang pagsisisi’ dahil sa mga taong katulad nila.” Biglang singit naman ni Monina. “Kung walang mga kagaya nila, wala rin yung kasabihan na yon.”

            Gio loves Kiara, mahal nya ito dahil mahal sya nito. Si Kiara ang kasama nya nung mga panahon na kailangan nya ng kausap at masasandalan. She understand him, she comfort him the time that he’s very down about what happen to him and Regina.

            He waited for the moment na bumalik si Gina sa bansa, he’s hoping that she will be back dahil hindi pa sila nakakapag-usap, at hindi pa nila naayos ang relasyon nilang dalawa. But damn, ilang taon ang lumipas pero wala ni anino ng isang Regina Reynolds ang bumalik sa bansa. He then decided to forget Regina because of the thought na kinalimutan na rin sya nito.

            Kung kailan nakalimot na sya, at may mahal ng iba ay saka pa ito nagpakita sa kanya. Gulong-gulo ang isip ni Gio, bakit ngayon pa kung kailang may isang Kiara na sa buhay nya?

            “Kasi naman si Kuya Gio, ka-lalakeng tao hinintay na yung babae yung gumawa ng paraan para makapag-usap sila. Babae yun, dapat sila ang sinusuyo, at hindi sula ang sumusuyo.” That’s Ran, nakikinig pala ito sa mga kapatid.

            “Ikaw Ran ang bata-bata mo pa pero may alam ka na agad tungkol sa panunuyo na yan! Saan mo natutunan ang mga iyan?” tanong naman ni Billy dito.

            “Sa inyo ni Kuya Nathan, tapos ngayon kila Kuya Gio. Baka nga sa susunod kay Ate Monsi ko naman matutunan ang ibang bagay dahil baka may ligaw na rin sya.”

            “Raaaaaannnnn!!!” sigaw ni Monina sa kapatid at tumakbo naman si Ran iwasan ito ang anu mang masamang balak ng kapatid sa kanya. “Humanda ka sakin kapag nahuli kita!!!”

            Tumayo si Gio at kinuha ang susi ng kotse nito. “Ayoko ditto sa bahay, hindi ako makapag-isip ng mabuti. Ang ingay nyong lahat.”

++++++++++++++++++++++++++++++++++

            Ilang linggo na ang lumipas pero hindi pa rin sya matahimik. Everytime he close his eyes, ang nagtatapat at umiiyak na Regina ang nakikita nya. He decided na wag munang makipagkita kay Kiara katulad ng dati na halos araw-araw silang magkasama.

            “Hello.”

            Si Kiara ang tumatawag. Nag-aalala na rin ang dalaga para sa boyfriend nya, nahahalata kasi nito na parang mayroon itong problema.

            “Babe, may problema ba tayo? Bakit hindi mo na ako tinatawagan?”

            Problema? May problema nga ba silang dalawa, kung meron ano o sino? Definitely si Gio ang may problema, wala kay Kiara.

            “I’m so sorry babe, masyado lang akong maraming iniisip these past few weeks. Sorry kasi hindi na kita naaasikaso.”

            She can sense it, hindi na kasing sigurado si Gio sa kanya mula ng bumalik ang dati nitong girlfriend – si Regina. Aware naman ito sa naging relasyon ni Gio at Gina, but she can’t still stop herself to get jealous kahit na sila at wala na sa bansa si Gina.

            She let out a sigh “I think you should have a vacation to think things over. Maybe you’re too tired and stresses because of your work and business.” She suggested.

            She’s hurting, dahil ang lalaking akala nya ay sa kanya ay hindi pala. Someone owns him already, and that is Regina. Akala nya ay tuluyan na nitong nakalimutan ang dating girlfriend, pero mali pala sya. Willing naman syang ipaubaya si Gio, pero hindi naman nya ito igi-give-up ng hindi man lang lumalaban.

            “Maybe you’re right, I think I really need to be away from all these.”

            “I love you, babe. Bye.”

            “I love you too.” And she ended the call.

+++++++++++++++++++++++++

            “Welcome to Café Giorgina!”

            Yes, sa Switzerland naisipan na magbakasyon. He doesn’t have any idea that Regina is here, and she’s the owner of the café where he’s into right now. He find the name of the café amazing, it’s the combination of his name and Regina’s name. Kung hindi nga lang nya alam na walang hilig sa kusina si Gina, iisipin nya na ito ang may-ari nito.

            “What’s your order, Sir?”

            Hindi namalayan ni Gio na nasa tabi na pala nito ang isa sa mga waiter ng café. “Just give me your specialty. Thank you.” And he continues to wander his eyes inside the café.

            “Here’s your order sir. Anything else?”

            Nagtatalo ang isip ni Gio kung itatanong pa ba nito kung sino ang mag-ari nito at kung saan nanggaling ang pangalang ng café.

            “I know that kind of look, Sir. The name of the café came from my boss’ name and to the one she love. If you’re looking for the owner, I’m very sorry sir but she’s not around.”

            Babae pala ang may-ari nito, no wonder dahil napaka-organized at malinis. Hindi na rin sya nagtataka kung bakit parang marami ang customer ng café na ito.

“According to Gina, England is a very wonderful place. It’s a very romantic there, it’s very ideal to go there with your partner in life and visualize your future with that person.”

Wala man sya sa England, Gio found Switzerland a romantic place too especially this café. Nabuo ito dahil sa dalawang taong nagmamahalan. Para ngang nakakatawang isipin, pero parang ginawa talaga ang café na ito para sa kanilang dalawa ni Gina.

“Wait!”

May napansin kasi itong mga blurred pictures sa isang side ng café, and it looks familiar to him. Parang nakita nya nga ang mga pictures na iyon noon, parang alam nya kung saan ito kinunan.

Hindi nya napigilan ang sarili na lapitan ito. Habang palapit sya sa mga litrato at wall painting ay narinig nyang may sinasabi ang isang staff ng café.

“Il est le gars sur la photo, non?” Helena asking for confirmation to her co-worker. (He is the guy in the picture, right?)

Lucia answered her friend Helena “Je pense que oui, ils regardent si identiques.” (I think so, they look so identical.)

“Tais-toi deux!” Phillip mouthed. (Shut up you two!)

Hindi man sanay mag-french si Gio, may ilang salita naman syang naiintindihan. He’s very sure that they are talking about the picture he’s looking right now. There is something in these pictures na alam nyang may kinalaman sa kanya, and to Gina perhaps.

“Je suis de retour!” (I’m back!)

Shock filled him, and all over her. He can’t believe what he’s seeing right now. Nakita nyang nagulat din ito ng makita sya nito, pero agad din naman itong nawala.

                

“Bienvenue à Giorgina Café!” (Welcome to Giorgina Café) pagkabati nito sa kanya, ay agad bumaling si Gina sa mga kasamahan. “Comment est le café pendant que je suis à l’extérieur?” tanong nito sa mga kasama. (How’s the café while I’m away?)

Ng umalis si Regina sa Pilipinans, she decided to visit her parents sa England, and ngayon lang sya ulit nakabalik sa Switzerland. Kaya nga laking gulat nito ng makita nito ang lalake na balak na nyang kalimutan. Ang totoo nyan, gusto na nyang palitan ang pangalan ng café nya, but she can’t explain why there is something inside her stopping her not to change the name of her business.

Gio asking his self kung bakit parang hindi sya nakikilala ni Gina. Hindi kaya kamukha lang nito ang dalaga, pero alam nyang hindi iyon totoo. Ito ang Regina ang naka-usap nya two weeks ago sa Pilipinas at sinasabing mahal sya nito.

“Bien sûr, fairesuper comme d’habitude.” Pagmamayabang ni Helena. (Of course, doing great as usual.)

Nag-paalam na si Gina sa mga kasama na aakyat muna ito para ayusin ang mga orders nila para bukas. Gio on the other hand can’t take off his eyes to Gina. Ng mawala na ito sa kanyang paningin ay itinuon ulit nito ang pansin sa mga litrato at painting sa isang dingding ng café.

It was their first picture together. Hindi sya nakatingin sa camera, while Gina was all smile. Natatandaan nya ito, eto yung unang araw ng dalaga sa bahay nila after ng bakasyon nila noon.

The other picture shows he’s kissing Gina on her right cheak, at halata namang nagulat si Gina sa ginawa nya dito. Tamang trip lang sila noon sa harap ng laptop nito, hindi nya alam na hindi pala ito binura ni Gina.

Meron ding nakalagay doon na ginagaya sya ng dalaga habang nakatalikod sya dito. Hindi nya alam na may ganon pala silang litrato, hindi nga nya alam kung sino ba sa mga kasama nya sa bahay ang may gawa noon.

He can’t help but smile and recall all his happy moments with Regina. Nakita rin nya doon ang picture ng buong pamilya nya, yung silang anim kasama si Gina at Billy. Those are the times na wala silang problema ni Gina at sobrang saya nila.

Hindi nya tuloy maiwasan ang magtanong ngayon sa sarili. Paano kung hindi sya nagselos noon ng makita nya si Hale at Gina na magkasama, sila parin kaya hanggang ngayon? Kung nagtiwala lang sya sa pagmamahal ni Gina noon sa kanya, hindi kaya sya gantong ka-lungkot ngayon?

There are so many questions running to his mind right now, and he really doesn’t know where he can find all the answers to those bullshit questions.

Bumalik na sya sa upuan nya at nag-iwan ng bayad nito. He pulled out his phone to his pocket, and takes a shot on those pictures.

Yung totoo, masaya sya para kay Gina dahil successful ang business nito. Pero mas masaya sana sya ngayon kung nagawa nyang suklian yung pagmamahal na ibinigay sa kanya ni Gina noon, mula noon hanggang bago pa ito mag-desisyon na isuko na sya.

Bakit ngayon lang? Bakit ngayon lang nya naisip ang lahat ng ito? Kung sana noon pa lang nagtiwala na sya kay Gina, kung noon pa lang kina-usap na nya ito agad. Eh di sana ngayon wala syang problema, hindi sya nasasaktan, at nahihirapan.

Ilang minuto pa nyang pinagmasdan ang mga lawaran, at ng mga sandal ring iyon ay hindi nya namalayan na lumuluha na pala sya.

Kung kaya ko lang ibalik ang panahon, babalik ako sa panahon kung saan mahal mo pa ako at hindi na ako aalis sa panahon na yon, Gina. Itatama ko lahat ng mali kong nagawa sayo, ibibigay ko sayo ang buong tiwala ko, at lalong hindi ko pagdududahan ang pagmamahal mo sa akin. Kung kaya ko lang ibalik lahat, hindi ko hahayaan na umalis ka sa buhay ko. Mamahalin kita ng buong puso at tiwala, hindi kita pahihirapan at sasaktan. Kaya lang hindi ko kayang ibalik ang lahat ng iyon, hindi ko na kayang ibalik lahat ng mga nangyari, hindi ko na mababawi lahat ng sakit at hirap na ibinigay ko sayo noon.

Akala ko nakalimutan na kita, akala ko hindi na kita mahal dahil nandyan na si Kiara, pero mali pala ako. I thought she can fill your place inside my heart, but I thought wrong. No one can replace you, nag-iisa ka lang sa mundo. Napakalaki kong gago para hayaan kang mawala sa buhay ko.

Yung sakit na nararamdaman ko ngayon, alam ko wala pa to sa sakit na naibigay ko sayo noon. Napakawalang kwenta kong tao, kaya siguro hinayaan na lang ng Diyos na magkahiwalay tayo because I don’t deserve the best. I don’t deserve someone like you.

Hindi ko man lang nagawang mag-pasalamat sayo. Hindi ko man lang nagawang humingi ng tawad sa lahat ng kasalanang nagawa ko. Wala man lang akong nagawang mabuti para sayo, lagi na lang na ikaw ang gumagawa at nagbibigay. Hanggang sa huli ikaw pa rin yung hinintay kong lumapit para maayos natin yung gusot natin. Tama nga si Ran, ang babae dapat ang sinusuyo at hindi ang sumusuyo. Pakiramdam ko wala hindi ako tunay na lalake dahil sa mga nagawa ko sayo.

I’m so sorry for hurting you, because I value more my pride than you. You don’t deserve an asshole like me, you deserve someone who can love you and will not hurt you in any form.

Mahal talaga kita. Mula noon hanggang ngayon, mahal pa rin kita.

***The End???!!!***

[Author’s Note: This time (April 21, 2013) si Julie Anne San Jose naman ang gusto kong pasalamatan dahil sa inspirasyon na ipinag-kaloob nya sa akin. Dahil sa kanta nya na ‘Bakit Ngayon’ nagawa ko ang Part 2 ng final chapter. Wag kayong mapoot, may side naman ako na naniniwala sa happy ending. Pero ok lang din naman siguro kung sa ganyang eksena ko tatapusin ang kwento nila diba? At least nalaman natin na mahal nila yung isa’t-isa. And it only shows na hindi lahat ng nagmamahalan ay nagkakatuluyan.

Alam ko nagwawala ka na Espren, pati na rin siguro yung ibang nagbabasa nito. I’ll try my best to finish the part three as soon as posible, yung may totoo ng ending. Clue, si Beyoncé ang magiging inspirasyon ko, hahaha.]

>>>FINAL CHAPTER 3 HERE